با مرور تغییر سبک معماری امروز میفهمیم که این تغییرات، تأثیر عمیقی بر فرهنگ خانوادههای ایرانی گذاشته است.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، مسکن یکی از نیازهای اساسی بشر در هر جامعهای به شمار میرود، محیطی که در آن ، حریم خصوصی معنا و مفهوم پیدا میکند و انسان بسیاری از عمر خود را در آن میگذراند.
به طور تقریبی بیش از نیمی از عمر انسان در مسکن و سکونتگاه طی میشود و قائدتا چنین محیطی نقش مهمی در نوع و سبک زندگی ایفا میکند.
پس از دوران مشروطه، شهرهای ایران بر اساس الگوهای غربی شکل گرفته و الگوهای غربی را برای توسعه شهری انتخاب میکردند و توجهی به نیازهای فرهنگی و بومی ایرانی اسلامی مردم نداشتند.
این معضل تا به امروز هم هنوز پابرجاست، حال وقت آن رسیده است تا شیوههای مدیریتی اسلامی در شهرهای کشور از جمله تبریز توسط مدیران شهری پیاده شود.
با مرور تغییر سبک معماری امروز میفهمیم که این تغییرات، تأثیر عمیقی بر فرهنگ خانوادههای ایرانی گذاشته است. در گذشتهها که چندان دور هم نیست خانه، محل گفت وگو، دورهمنشینی، برگزاری مراسم عمومی، هیاتهای عزاداری ماه محرم بود اما حال به محلی تبدیل شده که اعضای خانواده بعد از گذراندن یک روز کاری فقط به استراحت در آن میپردازند و دیگر حال و هوای گذشتهها در آن نیست.
در جامعه امروزی و با رواج قارچگونه آپارتمانها، کودکان نیز همانند گذشته فرصت بازی و تحرک ندارند امروزه کودکان را در حال بازی با تبلتهای سرد و بی روح میبینیم که آنان را سمت فضاهای مجازی سوق میدهد و کودکان را به آسانی به تسخیر خود درآورده است، با همین منوال که پیش رود جامعه با نسلی بدون استقلال روبهرو میشود که قادر به شناساندن هویت شخصی خود نمیباشد.
در بناهای امروزی دیگر خبری از حیاط بزرگ برای تفریح و بازی کودکان و حتی ساعتی برای دورهم بودن در هوای آزاد نیست. عطر خوش خاک و آجر، نقش و نگار ساده و دلنشین خانههای قدیمی، طرح نام خدا بر سردر خانهها، یادگار دوستیها و رفاقتهای دورانی است که متأسفانه در زمان حال ذرهای از آن باقی نمانده است. حال کودکان در فضاهایی بسته، معروف به چهار دیواری محبوس گشتهاند.
آپارتماننشینی و محبوس شدن کودکان در فضای خانه
امروزه هر کودک برای خود حریمی دارد که گاهی حتی کسی اجازهی ورود به این حریم را ندارد، کودکان امروز پرخاشگری و مشغول شدن با اسباببازیها و تبلتهای بیروح را با خود به همراه دارند. اگر از دنیای کودکان دیروز تا دنیای متنوع امروز گذر کنیم، بازیهای کودکان نیز همچون سایر جنبههای زندگی، دچار تغییرات و تحولات اساسی گشته است.
زمانی که پیشرفت تکنولوژی بر زندگی آدمی سایه میافکند بالطبع همه چیز ناخودآگاه رنگ میبازد.
بازی کودکان ایام گذشته همچون خالهبازی، قایمباشک، تیلهبازی و لی لی، دیگر قدیمی شده چرا که امروزه کودکان بیشتر با بازیهای رایانهای، تبلت و آخرین مدلهای اسباب بازی خو گرفتهاند.
گروس، شاید نخستین نظریهپرداز درباره بازی باشد که در سال ۱۸۹۸، مشاهداتش را از بازیهای انسان و متأثر از نظریه تکاملی داروین منتشر ساخت.
او معتقد بود بازی انسان از بازی حیوانات دیگر پیچیدهتر است، بازی را دارای ارزش انطباقی میداند و میگوید بازی به کودکان فرصت میدهد که فعالیتهای بزرگسالان را تمرین کنند.
پیاژه، به این نکته اشاره میکند: بازی اساساً یکی ساختن واقعیت با خود است اگر بتوانیم بازی کودک را درک کنیم، مسلماً قادر خواهیم بود که افکار و عواطف آنها را بشناسیم. بازی وسیله خوبی برای درمانگر است، برای درک بیشتر دنیای کودک.
بازی، جزیی تفکیکناپذیر از زندگی کودکان است، کودکان بیش از هر امر دیگر، بیشتر وقت خود را به بازی کردن اختصاص میدهند، درست است که بازی به عنوان بخشی از زندگی کودکان شناخته شده اما اغلب خانوادهها کمتر به نقش آن پی بردهاند.
دیگر خبری از شور و شعف بازیهای کودکانه ایام قدیم نیست، در این دوران خیلی چیزها به سادگی رنگ عوض کرده است که برگرداندن آنها کار چندان سادهای نمیباشد.
در گذشته سبک ساخت و احداث منازل بهگونهای بود که تمام اعضای خانواده حتی همسایهها از احوالات یکدیگر مطلع بودند اما امروزه انفکاک اتاقها، گسسته شدن روابط در خانواده به صورت بارزی خود را نشان دهد.
حال روال این شده که خانههایی که قدمت چند ساله دارند را میکوبند و به جایش ساختمانهایی بلند بنا میکنند و با گذاشتن نامی بر ساختمان آن را نگین کوچه پس کوچههای شهر میسازند.
اما برای آشنایی هر چه بیشتر با فواید بازیهای کودکان و به حداقل رساندن آسیبهای این سبک زندگی موضوعی است که سراغش را از نسرین زمانی، روانشناس بالینی گرفتیم.
تأثیر عمیق بازی بر رشد اجتماعی و ذهنی کودکان
نسرین زمانی، روانشناس بالینی در گفتوگو با گزارشگر فارس، ضمن اشاره به اینکه بازی میتواند تاثیر عمیقی بر رشد اجتماعی و ذهنی کودکان داشته باشد، خاطرنشان کرد: بازیها میتواند تاثیر عمیقی بر رشد اجتماعی، ذهنی و تعاملات کودکان با اطرافیان داشته و از طریق بازی، قواعد زندگی و رقابت با دیگران را آموخته و تمرین میکند همچنین بازیهای دوران کودکی کمک به جلوگیری از چاقی کرده و اعتماد به نفس کودک را حفظ میکند.
ارزش بازیهای کودکانه را دست کم نگیرید
وی ادامه داد: از جمله یادگیریهایی که کودکان حین بازی فرامیگیرند، میتوان به یادگیریهای شناختی، اجتماعی و فردی رشد دایره لغات، یادگیری ذهنی، ابتکاری و خلاقیت اشاره کرد.
زمانی گفت: کودکان از طریق بازی مهارت های شناختی خود را گسترش میدهند مانند حل مسئله یا مهارتهای ریاضی، وقتی نمود میکنند که صاحب یک فروشگاه مواد غذایی هستند، از طریق بازی، تواناییهای فیزیکی خود را تقویت میکنند مانند حفظ تعادل بدن و یاد گرفتن واژگان جدید. مهارتهای اجتماعی را در خود تقویت میکنند مثل وقتی که بازی دزد و پلیس را انجام میدهند.