وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

مطالب و مباحث تخصصی معماری و شهرسازی و دیگر علوم وابسته را با ما مطالعه نمایید...




در اين وب
در كل اينترنت
  • قالب وبلاگ
  • تبلیغات

    طبقه بندی موضوعی

    ۳۵۲ مطلب در تیر ۱۳۹۷ ثبت شده است

    سه شنبه، 17 ژوئیه ۲۰۱۸ میلادی برابر 26 تیر ۱۳۹۷ هجری خورشیدی و ۳ ذی‌القعده ۱۴۳۹ هجری قمری 
    Shah Ismail I.jpg

    در کره جنوبی: روز قانون اساسی، در ایران: سالروز سربازان گمنام

    رویدادها
    زادروزها
    درگذشت‌ها
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ تیر ۹۷ ، ۱۰:۰۰

    در این مطلب نگاهی داریم بر برترین طراحی‌های داخلی که احتمال برنده شدن در لیست 2018 را دارند.

     هنرآنلاین: جایزه طراحی داخلی بین‌المللی 2018 به نام INSIDE هر سال با انتخاب طرح‌های خلاقانه، متفاوت و منحصربه فرد نشان داده که عوامل مهمی در طراحی داخلی را در نظر می‌گیرد.

    خانه لگو بیارکه انگلس، داروخانه مدرن شفاف و آسانسور دراماتیک از شاخص‌ترین طرح‌های این مسابقه به شمار می‌روند که از ویژگی‌های اجرایی و جزئیات منحصربه فردی برخوردارند.

    در این رقابت بیش از 77 پروژه طراحی داخلی قرار دارند و طی برنامه‌ای برندگان در آمستردام مشخص خواهند شد. این پروژه‌ها در چند بخش ساختمان‌های بهداشتی درمانی، آموزشی، هتل‌ها، کافه، رستوران، فرهنگی و مسکونی تقسیم شده‌اند. به همین دلیل در ادامه چند پروژه از شاخص‌ترین طراحی‌های داخلی 2018 را معرفی کردیم که شانس بالایی برای برنده شدن دارند.

    کافی شاپی به رنگ بامبو

    بهترین طراحی های داخلی 2018

     

    طراحی داخلی ایستگاه مترو توسط کریس فاکس

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۲۲:۳۰

    سمیه باقری: محسن اکبرزاده معتقد است که معماری معاصر ما تنها با یک تیپ برخواسته از مد در سطح شهرها رشد می‌کند و عملاً ظرفیت‌های تنوع بخش در این عرصه به کار گرفته نمی‌شود.

    هنرآنلاین: دکتر محسن اکبرزاده، از مؤسسین استودیو معماری "مش‌کات" و عضو هیئت علمی دانشگاه است. او امروز به عنوان یکی از چهره‌های شاخص و اهل قلمی است که در مجلات و رسانه‌های متعدد معماری سابقه فعالیت دارد. اکبرزاده معتقد است که چهره امروز معماری امروز ایران نتیجه عدم توجه به تفاوت‌های جغرافیایی و نیازسنجی‌های واقعی زیستی است. بی‌توجهی به کارکردهای دانشگاه‌ها از جمله مباحثی است که اکبرزاده بر لزوم توجه به آن تأکید دارد. او که در مسابقات مختلفی حضور داشته، برگزاری مسابقات شفاف را نیز عنصر مهمی برای یافتن چهره‌های خلاق معماری در فضای کنونی می‌داند. آنچه می‌خوانید گفت‌وگوی این هنرمند معمار با هنرآنلاین است.

     

    آیا می‌توان گفت که در جامعه کنونی ایران، هنر در معماری وجود دارد و معماران از آن به عنوان یکی از عناصر اصلی و تفکیک ناپذیر در طراحی بنا استفاده می‌کنند؟

    مسئله در نوع عرفی است که در جامعه حرفه‌ای معماران در برخورد با هنر وجود دارد. همان‌طور که می‌دانید، این عرف هم، مقداری به ساختار آکادمیک رشته‌های هنر و معماری مربوط است. معمارها با این پیش فرض که عمل‌شان کاری هنری است، خود را از بقیه جامعه هنری جدا می‌دانند و هنرمندان را در فرآیند طراحی و ساخت بنا مشارکت نمی‌دهند. تنها موردی که در دوره معاصر فعالیت می‌کند و می‌شود در این زمینه استثناء کرد، تجارب مهرداد ایروانیان با امیرعباس کاشف است که بیشتر در شیراز فعالیت دارند. به نظر من بقیه جامعه معماری مسئولیت اغنای احساس و نیاز زیبایی‌شناسی مخاطب را خود بر عهده می‌گیرند و گمان می‌کنند آنچه که به مثابه اثر هنری خلق می‌کنند، اغناءکننده ذهن مخاطبان است و هیچ مشکلی وجود ندارد. در حالی‌که یک مقدار بین مدهای ذهنی معماران با مدهای هنری زیستی مخاطبان فاصله وجود دارد. شما در جامعه معماران ایران، بسیار کم می‌شنوید که یک معمار در پروژه‌ خود با یک نقاش، موزیسین‌ یا فیلم‌ساز همکاری کند. معمار گرچه این موضع را دارد که من رهبر گروهی هستم که ساختمان را می‌آفریند، لیکن در این پروژه خودش تنها هنرمند است. این نگاه، معمارهای معاصر ایرانی را از چیره‌دست‌های خاورمیانه کرده و باعث شده معماری ما همیشه بازتاب خوبی داشته باشد؛ اما به نظر من همیشه یک جای کار لنگ است.

    همیشه رد پای هنر به مثابه هنر در پروژه‌های معماری خالی است و معمولاً جست و خیزی در این وادی انجام نمی‌شود. غیاب فرآیندهای طراحی مشارکتی با حضور هنرمندان در حوزه‌های دیگر چیزی است که خودش را در چهره معماری معاصر ما به وضوح نمایش می‌دهد. تعبیر من این است که معماری معاصر ما یک مقدار عبوس است و فقط با یک تیپ و شخصیت کت و شلوار پوشیده در جامعه ظاهر می‌شود و روحیات و شخصیت‌های دیگری از خودش نشان نمی‌دهد. علیرغم خلاقیت‌هایی که معماران ایرانی دارند، پروژه‌های معاصر ایرانی تنوع کاراکتر ندارند و به سمت همانندی پیش می‌روند. علی‌رغم شمایل روشنفکرانه‌ای که برخی نوآوری‌های شکلی دارد، ماهیت آن‌ها به شدت مُدیستی است.

    نمای توری فلزی بسیار چیز هیجان‌انگیزی است و ظرفیت‌های بسیاری هم دارد، ولی کاراکتر خروجی آن آیا تشخص معنایی در بستر شهر دارد؟ می‌توان آن را نسخه‌ای برای هر سفارشی دانست؟ همان بلایی که بر سر ترمووود نازنین و موتیوهای آجرکاری قرمز آوردیم بر سر توری فلزی آویخته نیز خواهیم آورد. اینکه چیزی چقدر گرم‌تر و چقدر سردتر است، اینکه چقدر از نظر حسی برون‌گراست یا درون‌گرا، این‌که قرار است آرامش بخش باشد یا هیجان انگیز، می‌خواهد مرموز به نظر برسد یا صمیمی و حتی سرکوب‌گر! این شخصیت‌های گوناگون در معماری وجود نداردزو ناگهان بنا به مد از اداری تا مسکونی و آموزشی ما همه توری فلزی به تن می‌کنند. معمار هم به شدت خودش را آرتیست می‌داند، هر نمایی را در هر جبهه جغرافیایی با آجرهای چرخان پارامتربندی شده آذین می‌کند. نه نور و نه دید واقعاً مسئله‌اش نیست.

    خروجی شکلی نما مسئله است. هرچند دیاگرام‌ها که خدا شرشان را از سر همه ما کم کند، حرف دیگری می‌زنند. در یکی از پروژه‌های برنده سال‌های اخیر، دیاگرام‌های توضیح دهنده نورگیری خطای بسیار بزرگی داشت. خورشید در هر طرفی که بگویید با هر زاویه‌ای که مطلوب معمار بود می‌چرخید. چنین حرفه‌مندی که اسباب کاری خودش را نیز تحت تأثیر مد به بازی می‌گیرد، چقدر تمایل دارد در فرآیندی مشارکتی، نظر هنرمندان دیگر را نیز در آفرینش پروژه بپذیرد و وارد گفتگو شود؟

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۲۱:۰۰
    عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست در هفتاد و ششمین جلسه علنی شورای شهر تهران در رابطه با مسئله آب و بحران آن در شهر تذکر داد.

    برای مقابله با بحران آب، چاره ای جز حراحی نداریمبه گزارش تیتر شهر؛ آرش حسینی میلانی در نطق پیش از دستور به مسئله بحران آب در شهر واکنش نشان داد.

    «هرچه به روز صفر نزدیک می‌شویم، اوضاع بدتر می‌شود. شهر در حال آماده سازی ۲۰۰ ایستگاه آب در خارج از مراکز فروش مواد غذایی و دیگر نقاط تجمع مردم است. مقامات در حال برنامه‌ریزی هستند تا آب اضطراری در تاسیسات نظامی ذخیره شود. استفاده از آب شرب برای پر کردن استخرها، آبیاری باغ‌ها و شستشوی اتومبیل‌ها غیرقانونی شده است. سال‌ها پیش، از شهروندان خواسته شده بود که کمتر آب مصرف کنند اما بیش از نیمی از مردم صرفه‌جویی داوطلبانه در مصرف آب را نادیده گرفتند. بنابراین یک ماه پیش از مردم خواسته شد برای عبور از بحران، فقط ۵۰ لیتر آب در روز مصرف کنند».
    همکاران ارجمند، خانم‌ها، آقایان، خبرنگاران و حضار محترم
    این توصیفات مربوط به شهر کیپ تاون، در حدود سه ماه پیش است. برای اولین بار برای شهری بین‌المللی و با جمعیت چهار میلیون نفر «روز صفر» در حال رخ دادن بود. روز صفر روزی است که همه برای زندگی، آب بسیار کمی (معادل ۲۵ لیتر در روز) خواهند داشت. خوشبختانه با بارش‌هایی معجزه‌آسا شهر از «روز صفر» رهایی یافت اما تجربه کیپ تاون زنگ خطر اثرات تغییر اقلیم بر منابع آبی شهرهای بزرگ را به صدا درآورد.
    سال‌ها است که شهر تهران با معضلات و بحران‌های نام آشنایی روبه‌روست. همه شهروندان تهرانی با بحران آلودگی هوا، تخریب باغات، ترافیک سنگین و... آشنا هستند، در همه این بحران‌ها هر چند در مقاطعی «گام‌هایی برای کاهش آن آلام» بر تن رنجور شهر تهران برداشته شده، اما به دلیل مقطعی بودن اقدامات، بکارگیری روش‌های ناکارآمد و دیرهنگام بودن روش‌های پیشگیری، نتیجه اقدامات چندان چشمگیر نبوده است. اکنون ما با مسئله دیگری روبه‌رو هستیم که اگر برای مدیریت آن چاره‌اندیشی نکنیم  احتمال وضعیت بحرانی برای سال‌های آینده، دور از انتظار نیست و آن مسئله، معضل کم‌آبی است.
    مسئله آب در تهران به گونه‌ای است که ما برای تأمین منابع آب شرب شهروندان، حفظ میراث طبیعی شهر تهران و صیانت و ماندگاری از فضاهای سبز شهری چاره‌ای جز جراحی‌های بزرگ نداریم تا بتوانیم ضمن کنترل وضعیت به تثبیت حداقل‌های موجود بپردازیم. در این راستا ضروری است شمایی از وضعیت موجود را به اطلاع شما برسانم:

    ۱- ۸۷ سال پیش پایتخت شهری بود با ۳۰۰ هزار نفر جمعیت که ۴۸ رشته قنات آب آن را به میزان ۳۱.۵ میلیون متر مکعب تامین می‌کرد. اما در سال گذشته مصرف آب شرب شهر ۸.۵ میلیون نفری تهران از یک میلیارد متر مکعب فراتر رفته است. در سال‌های نرمال ۷۰ درصد این حجم از پنج سد واقع در شعاع ۱۵۰ کیلومتری تامین می‌شود. وسعت حوضه آبخیز این سدها مجموعا بالغ بر ۴۸۴۷ کیلومتر مربع یا بیش از شش برابر وسعت شهر تهران است. اگر به ظرفیت قنات‌های قدیمی تهران، ظرفیت مجاز برداشت از آب‌های زیرزمینی به میزان۲۵۰ میلیون مترمکعب را بیفزاییم شهر تهران بر اساس پتانسیل طبیعی خویش می‌توانست حداکثر پذیرای سه میلیون نفر باشد. به عبارت دیگر، در شرایط فعلی، شهر تهران به اتکا انتقال آب از حوضه‌های برفگیر کوهستانی بیش از چهار برابر توان طبیعی خود آب را برای شهروندانش تامین می‌کند. اما در آینده با آهنگ فعلی رشد جمعیت، چه ظرفیت‌های سازه‌ای برای تامین آب شهر تهران باقی مانده است؟
    ۲- میانگین مصرف آب شرب هر تهرانی ۹۱ متر مکعب در سال یا معادل ۲۵۰ لیتر در روز است که تقریبا دو برابر نرم جهانی است. از سوی دیگر، حدود ۱۰ درصد شهروندان تهرانی از آب شرب تصفیه شده برای پر کردن استخرهای خود استفاده می‌کنند. همچنین همپای توسعه پایتخت، رشد سالانه تقاضای آب شرب خانگی در دو دهه گذشته به طور میانگین سه درصد در سال بوده و در حال حاضر شتاب این رشد به شهرهای مجاور تهران نیز تسری پبدا کرده است.
    ۳- میزان هدررفت آب شرب از شبکه شهری کمتر از ۳۰ درصد و چند برابر میانگین جهانی است. تصور کنید که تنها ۱۰ درصد حجم این آب به حساب نیامده معادل حجم یک سد یکصد میلیون مترمکعبی مانند لتیان است. این در حالی است که سالانه فقط حدود ۳۰۰ کیلومتر از شبکه توزیع آب ۹۰۰۰ کیلومتری این شهر اصلاح می‌شود و این به معنای تداوم روند هدررفت آب تصفیه‌شده و گرانبها است.
    ۴- قیمت تمام شده آب شرب در شهر تهران بدون احتساب هزینه‌های سرمایه‌گذاری معادل ۱۰۰۰ تومان برای هر متر مکعب است که ۵۰ درصد آن از مردم اخذ می‌شود (به ازای هر لیتر ۵ ریال). این آب بها نه تنها پاسخگوی هزینه‌های بهره‌برداری و نگهداری از تاسیسات گسترده آبرسانی شهر نیست بلکه حتی انگیزه اقتصادی لازم برای جایگزینی وسایل کاهنده مصرف را نیز برای مصرف‌کنندگان ایجاد نمی‌کند. به کارگیری این وسایل تا ۲۰ درصد می‌تواند در کاهش مصرف آب موثر باشد.
    ۵- بر اساس برآوردهای مقدماتی از مجموع ۱۴۷ میلیون متر مکعب نیاز آبی فضای سبز تهران حدود ۳۳ درصد معادل ۴۹ میلیون متر مکعب به چمن اختصاص دارد، وسعت چمن‌کاری در تهران ۱۷ درصد وسعت فضای سبز درون شهری است و هنوز برنامه هدفمند و سنجش‌پذیری برای کاهش سطح چمن‌کاری و جایگزینی گیاهان بومی و مقاوم به کم‌آبی به شورای شهر ارایه نشده است. براساس تجارب جهانی نیاز آبی گونه‌های بومی ۳۰ تا ۸۰ درصد کمتر از چمن‌کاری است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۲۰:۰۰
    بعد از حادثه آتش سوزی و فرو ریختن ساختمان پلاسکو به عنوان نخستین ساختمان بلند مرتبه شهر تهران بود که ضرورت ایمن سازی ساختمان های بلند مرتبه قدیمی دردستور کار شهرداری تهران قرار گرفت و نهضت ایمن سازی املاک بلند مرتبه تجاری و اداری با همکاری قوه قضائیه از منطقه 12 تهران شروع و به سایر مناطق شهری نیز سرایت کرد. هر چند روند ایمن سازی ساختمان های بلند مرتبه در تهران کند است اما به نظر می رسد که نگاه ایمن سازی املاک قدیمی در میان مسئولان و متولیان امر ایجاد شده است.

    اولویت ایمن سازی با دومین ساختمان بلند مرتبه تهران/ ایمن سازی ساختمان های تجاری در دستور کار بنیاد مستضعفان قرار گرفت

    به گزارش تیتر شهر: بعد از ساختمان پلاسکو تمامی نگاه های رسانه ها و مسئولان شهری به دومین ساختمان بلند مرتبه شهر تهران دوخته شد که وضعیت خوبی به نسبت ساختمان پلاسکو نداشت. ساختمان آلومنیوم درست چند قدم پایین تر از ساختمان پلاسکو قرار داشت که به دلیل تخریب بخشی از این مجتمع احتمال بروز حادثه ای در این مجموعه بیشتر احساس می شد.
    با توجه به اینکه چندین بار شهرداری منطقه اقدام به دادن تذکر کرده بود و در این میان نیز سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران نیز نسبت به ایمن سازی این مجتمع قدیمی اخطارهای لازم را داده بودند اما کسبه این ساختمان دلیل تعلل در ایمن سازی ساختمان آلومنیوم را به مالک ان یعنی بنیاد مستضعفان  نسبت می دادند که هنوز روحیه ایمن سازی در این سازمان بزرگ وجود ندارد.
    به رغم آنکه تخریب ساختمان پلاسکو باعث شده بود تا نگاه رسانه ها و شهروندان به بنیاد، تخریبی و منفی باشد، اما بعد از گذشت یک و سال و اندی از حادثه پلاسکو این بار بنیاد مستضعفان و جانبازان تصمیم گرفته تا با ورود به نهضت ایمن سازی اقدام به مناسب سازی مجتمع ها و املاک تجاری قدیمی تحت پوشش خود کند.
    به همین دلیل با انعقاد تفاهم نامه ای بین اداره اموال و املاک استان تهران بنیاد با سازمان آتش نشانی روند ایمن سازی این املاک مطابق با آخرین استانداردهای شهری اجرایی خواهد شد تا کابوس ساختمان پلاسکو یک بار دیگر آرامش تهران و تهرانی ها را بر هم نزند.
    آنطور که مدیرکل اموال و املاک استان تهران عنوان کرده؛ تاکنون جلسات متعددی با مدیران سازمان آتش نشانی در خصوص ایمن سازی املاک قدیمی تحت پوشش این نهاد برگزار شده است و این مساله نشان می دهد که مجموعه بنیاد تصمیم خود را برای ایمن سازی این املاک قدیمی که مدت زیادی از زمان ساخت آن می گذرد، گرفته است.
    به گفته علیرضا شاپوری، در گام نخست با برگزاری جلسات مشترک با مدیران سازمان آتش نشانی شهر تهران مراحل انجام ایمن سازی و ابلاغ دستور العمل های مورد نیاز از سوی این سازمان مورد بررسی قرار گرفته است. از قرار معلوم این دستور العمل ها مطابق با استانداردهای ایمن سازی شهر تهران طراحی شده که از سوی قائم مقام معاون پیشگیری و رئیس اداره اماکن سازمان آتش نشانی مورد ارزیابی قرار گرفته است.
    اولویت ایمن سازی با دومین ساختمان بلند مرتبه تهران/ ایمن سازی ساختمان های تجاری در دستور کار بنیاد مستضعفان قرار گرفت
    اما گام بعدی برای ایمن سازی املاک بلند مرتبه و قدیمی تحت مالکیت بنیاد، همراهی مالکان و صاحبان سرقفلی  واحدهای تجاری این مجموعه هاست چرا که این افراد نیز همراه با مالک اصلی املاک خطر آفرین باید در جهت ایمن سازی واحدهای تجاری خود تلاش کنند موضوعی که مدیر کل اموال و املاک استان تهران بنیاد نیز به آن تاکید دارد.

     در حال حاضر به عنوان نخستین اقدام بنیاد مستضعفان بعد از انعقاد تفاهم نامه با سازمان آتش نشانی شهر تهران؛ قرار است این نهاد با عقد قراردادی با یک پیمانکار حرفه ای و دارای صلاحیت علمی و فنی اقدامات لازم را برای استاندارد سازی و ایمن سازی املاک تجاری خود در تهران انجام دهد.
    آنطور که شاپوری عنوان کرده، نخستین گام بنیاد در این راستا اقدام به استانداردسازی و تامین ایمنی ساختمان آلومنیوم به عنوان دومین ساختمان قدیمی بلند مرتبه شهر تهران است. 
    آمارها نشان می دهد که در حال حاضر مالکیت 28 ساختمان تجاری قدیمی در شهر تهران در اختیار بنیاد مستضعفان قرار دارد که باید نسبت به استانداردسازی و ایمن سازی این مجموعه ها اقدام شود. بر همین اساس مقرر شده تا سازمان آتش نشانی برای هر یک از این مجتمع ها، دستورالعمل های جداگانه ای را در 3 مرحله بر اساس اولویت های تعریف شده آتش نشانی و استاندارد های شهری  تعریف و به بنیاد ابلاغ  کند.

    حال باید دید با توجه به حرکت مثبت بنیاد مستضعفان برای استاندارد سازی ساختمان های قدیمی و تجاری خود سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران چگونه این مجموعه را حمایت خواهد کرد

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۲۰:۰۰

    خبرگزاری فارس: وقتی بوی منفعت به مشام آلمانی‌ها می‌رسد/ ریسبافی که نیمه‌جان ماند

    تبدیل کارخانه ریسباف به موزه بزرگ اصفهان شاید بیشتر به رؤیایی شبیه بود که وزارت راه و شهرسازی در سر داشت اما عاقبت این کارخانه همچنان در فراز و نشیب تصمیمات مختلف مسؤولان نیمه‌جان مانده است.

    به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، کارخانه ریسباف اصفهان در حوزه ریسندگی فعالیت داشته و با مشارکت‌های مردمی در سال 1313 یعنی 83 سال پیش به عنوان یک شرکت خصوصی با حمایت دولت ساخته شده و نشان‌دهنده اعتماد به بخش خصوصی از دیرباز در ایران است.

    این کارخانه در زمانی که در محدوده رودخانه زاینده‌رود، کارخانجاتی از این دست ساخته شده بود، فعال بوده اما در دوره‌های مختلف دچار رکود اقتصادی می‌شده، گاهی به صورت موقت تعطیل و دوباره فعال می‌شده و تا دهه 70 شمسی نیز همچون دیگر کارخانه‌های ریسندگی و بافندگی فعال بوده است.

    سرانجام کارخانه ریسباف اصفهان به دلیل رکود اقتصادی و بدهی در اواخر دهه 70 به کلی تعطیل شد؛ پس از آن طی فرآیندی در این سال‌ها به دلایل بدهی‌های خود به بانک ملی واگذار و این بانک به عنوان مالک اصلی آن شناخته شد.

    این کارخانه طی 2 دهه اخیر متروکه ماند، به طوری که از فضای 7 هکتاری آن هیچ استفاده‌ای نمی‌شد و فقط چند ساختمان آن در ضلع مجاور خیابان «چهارباغ‌بالا» به عنوان بخش‌های اداری بانک ملی استفاده می‌شد که این روند تا چندی پیش نیز ادامه داشت.

    سازمان میراث فرهنگی در سال 1381 براساس مأموریت ابلاغی دولت به عنوان حافظ آثار تاریخی، این کارخانه را به عنوان اثر ملی تشخیص داد و برای آن پرونده و شماره ثبت ملی ایجاد کرد که تحت حفاظت قانون ثبت  آثار ملی قرار گرفت و کاربری ملک این کارخانه به کاربری فرهنگی تغییر پیدا کرد.

    وقتی بوی منفعت به مشام آلمانی‌ها می‌رسد

    محسن مهرعلیزاده استاندار اصفهان در توصیف این کارخانه می‌گوید: ریسباف اهداف بلندپروازانه و بلندمدتی داشته و مدیران آن درصدد تبدیل آن به عنوان منچستر ایران بوده‌اند، چراکه منچستر یکی از شهرهای صنعتی در آن دوره بوده است؛ ریسباف به درستی و آرامی جای خود را در ساختار اقتصادی وقت کشور ایران پیدا کرد و به هیچ عنوان شیوه‌های قدیمی و قبل از خود را زیر سؤال نبرد و در میان اجتماع نفوذ پیدا کرد.

    استاندار اصفهان با اشاره به به کارگیری معماری ایرانی در کارخانه ریسباف اضافه می‌کند: ویژگی دیگر کارخانه ریسباف معماری منحصر به فرد این مجموعه است، با وجودی که معمار این کارخانه یک معمار معروف آلمانی بوده است؛ کشور آلمان هم‌اکنون برای بزرگداشت این معمار آمادگی خود را برای احیای کارخانه ریسباف اعلام کرده است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۱۸:۰۰
    تاب آوری شهری بحثی است که طی سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است؛ مفهومی که به نام برگشت پذیری در خصوص بحران هایی است که ممکن است کلان شهر ها با آن مواجه هستند اما پایتخت تا چه میزان قدرت برگشت پذیری بحران ها را در خود دارد؟

    تهران در مقابل بحران تاب می آورد اما...

    به گزارش تیتر شهر؛ تهران بستر مواجه با بحران های مخلف را دارد و اساسا مقابله با این بحران ها و زمان مدیریت آن اهمیت بسیار زیادی دارد؛ اما تهران چه میزان زمان برای بازگشت به تعادل پس از اتفاقات غیر قابل پیش بینی دارد؟ اساسا برنامه های مدیریت شهری در این رابطه چیست؟
    هنگامی که از تاب آوری سخن به میان می آید که در مقابل چه چیزی باید توان مقابله داشته باشیم همه بحران ها شامل سیل و زلزله و... زمان بندی مختلفی از تاب آوری دارند. 
    شهرهای تاب آور به چه معنا هستند و این تاب آوری در چه معنایی خلاصه می شود؟ شهرهای تاب‌آور آماده هستند در شرایط غیرمنتظره، به سرعت به بحران ها پاسخ داده و با وجود شرایط سخت به کار خود ادامه دهند. شهر تاب‌آور در بلندمدت نیازمند توانایی برای برگشت به حالت قبل از بحران وارده و نیازمند توانایی تغییرات ظریف و انعطاف‌پذیر در طول زمان و توسعه شهر است.
    در این شهرها ساختمان‌های کمتری فرومی‌ریزند و قطعی برق کمتر و بحران های آب کمتری رخ می‌دهد. تعداد کمتری از خانواده‌ها در معرض خطر قرار می‌گیرند و تعداد کمتری مرگ‌ ومیر و آسیب‌دیدگی در خصوص بحران ها اتفاق می‌افتد از این رو ناهماهنگی و مشکلات ارتباطی کمتری روی می‌دهد. به طور کلی، یک شهر تاب‌آور؛ با‌دوام، سازگار، پایدار و مستحکم است. 
     در شهرهای تاب‌آور در برابر حوادث برنامه‌ریزی و مدیریت حوادث به‌گونه‌ای است که حداقل تلفات انسانی و خسارات اقتصادی بر شهر تحمیل وحفاظت و حمایت‌های لازم از استمرار معیشت، زندگی و سلامت شهروندان صورت گیرد. اما در سطح مل نگاه کلی آن است که هر وقت حادثه‌ای مانند زلزله رخ داد، آن را مدیریت کنیم که این نگاه تقریباً در دنیا منسوخ شده؛ نگاهی که بحران‌محور است. مدل دیگر پیش‌فعال بودن در برابر خطرات بالقوه است؛ در این دیدگاه  کالبد شهرها در برابر حوادث مقاوم می‌شود و شهرها از لحاظ فضا و زیرساخت‌ها و شبکه‌ ارتباطی در برابر حوادث احتمالی در برابر زلزله مقاوم‌سازی شده، اما نگاه دیگری نیز در خصوص مقابله با خطرات طبیعی وجود دارد و آن تاب‌آوری شهری است؛ یعنی علاوه بر کالبد شهرها در برابر بحران‌ها و آمادگی شهر در زمان بحران، مردم و شهروندان را نیز در برابر حوادث احتمالی توانمند کنیم و افرادی را پرورش دهیم که بتوانند هم به خود و هم در برابر دیگران در برابر بحران‌ها کمک کنند.
    تلاش ها در خصوص نوسازی بافت فرسوده یکی از دلایلی است که متولیان سعی می کنند به تاب آوری شهری کمک کنند اما در حقیقت قسمت هایی مانند مترو تا چه میزان در مقابل زلزله و یا اهداف تروریستی  تاب آور هستند.
    در این رابطه رئیس شورای شهر تهران در خصوص تاب آوری مترو تهران گفت:  ایستایی مترو بستگی به  شدت زمین لرزه دارد اما متروی تهران تا هشت ریشتر را تحمل می‌کند. ‌بر اساس نرم‌های ساخت و ساز و اظهارات پیمانکاران خطوط جدید هم قدرت تحمل زلزله هشت ریشتری را دارند اما مترو با زلزله بالای هشت ریشتری دچار شکستگی می‌شود اما ریزشی ندارد، اما دقت داشته باشید که برای قابل استفاده کردن فضای داخل مترو ، باید فضای داخل آن تجهیز شود. اگر برق مترو قطع شود نهایتا تا سه ساعت روشنایی داریم اما می‌توان با تجهیز موتور برق وایجاد امکانات سوله‌های بحران از ظرفیت مترو در زمان بحران  استفاده کنیم.
    با این وجود همچنان سوالات بسیار زیادی در خصوص میزان تاب آوری مطرح است و اظهارات ضد و نقیضی بیان می شود.
     
    همان گونه که شاهد بودیم کلان شهر تهران در رابطه با روزهای برفی توان مقابله با بحران را نداشت و حال با وجود زلزله ی عظیمی که پیش بینی می شود اما و اگر های بسیاری در خصوص مدیریت حجم جمعیت مردم تهران به ذهن می رسد و اینکه اساسا مترو ظرفیت حضور جمعیت بالا را دارد چرا که در حالت عادی تهویه ها به صورت مناسب پاسخگوی مترو سواران نیست و شدت گرما در ایستگاه های مترو نمایان است با این وجود در مواقع بحران که توان مدیریت کمتری دیده می شود باز هم به همین اندازه می توان اطمینان داشت؟
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۱۸:۰۰

    دومین جلد از کتاب معماران ایران با حضور پیشکسوتان و چهره‌های برجسته این حوزه عصر چهارشنبه 20 تیرماه در موزه هنرهای اسلامی امام علی (ع) رونمایی شد.

    هنرآنلاین، رونمایی از دومین جلد کتاب معماران ایران در دویست و هشتاد و دومین گفتمان هنر و معماری و با حمایت انجمن مفاخر معماری ایران برگزار شد.

    در ابتدای این نشست کلیپ معرفی جلد دوم کتاب معماران ایران که توسط مهندس پرهام ادیپ‌پور ساخته شده بود، به نمایش درآمد.

    در ادامه این نشست علیرضا قهاری، رئیس انجمن مفاخر معماری ایران درباره روند چاپ کتاب معماران ایران توضیح داد و در این باره گفت: سابقه برنامه‌ریزی، تهیه و تنظیم جلد نخست کتاب معماران ایران مربوط به سال 82 یا 83 و جزء نخستین کارهای انجمن مفاخر معماری ایران است.

    او افزود: نتیجه کتاب نخست در جامعه بسیار خوب بود و ما بازخورد مثبتی را از سوی پژوهشگران دریافت کردیم به همین خاطر بر آن شدیم که جلد دوم را نیز به عنوان یک کتاب منبع در این عرصه منتشر کنیم اما بنا به دلایلی این امر تا سال‌ها محقق نشد.

    در ادامه این نشست، گیتی اعتماد، معمار برجسته بر لزوم نقد و بررسی عرصه معماری تاکید کرد و گفت: مستندسازی یک حرفه بسیار مهم است. این امر مخصوصا در رشته معماری که از یکجانشینی انسان‌ها آغاز شده، بسیار اهمیت دارد زیرا مستندسازی در این حرفه می‌تواند پیش‌نویسی سندی برای آسیب‌شناسی آینده ما باشد تا بدانیم معماری امروز که از آن رنج یا لذت می‌بریم، حاصل چیست؟

    او تصریح کرد: درست است که بخش مهمی از معماری امروز ما به دولت، شهرداری و ارگان‌های اینچنینی مربوط است اما بخش دیگر قطعا مربوط به کار، نوشته‌ها و حتی سکوت هنرمندان معمار است که باید به آن پرداخت.

    یزدان هوشور دیگر سخنران این جلسه نیز چاپ کتاب معماران ایران را اتفاقی مثبت خواند و افزود: کتاب معماران ایران شامل دو قسمت است که به رزومه و دیگری عکس هنرمندان اختصاص یافته است.

    او افزود: کتاب نخست معماران ایران بیش از 100 هنرمند را معرفی کرده است اما در کتاب حاضر بالغ بر 62 هنرمند معرفی شده اند که مقداری اندکتر است.

    این هنرمند پیشکسوت تصریح کرد: امیدوارم تکنولوژی ما روزی به جایی برسد که بتوانیم کتاب معماری داشته باشیم و شاهد حضور همه فارغ التحصیلان رشته معماری در آن باشیم اما قطعا انتشار این کتاب یک اتفاق مثبت است.

    اسکندر مختاری نیز در ادامه این نشست بر لزوم توجه به پیشکسوتان و هنرمندان تاثیرگذار عرصه معماری تاکید کرد و گفت: دلنامه سرکار خانم منصوری در ابتدای کتاب هنرمندان معماری ایران، برای من بسیار جذاب بود زیرا این دل نامه نشان داد که بالاخره می توان با عشق و شیدایی چنین کارهایی را به انجام رساند.

    او با انتقاد از نبود امضای هنرمندان معمار بر برخی آثار آنان اظهار کرد: معماری معاصر ما برای هنرمندانی که تجربه کار در آن را دارند، بسیار دشوار و مشکل است و این امر کاملا مثال زدنی است. یکی از عمده مشکلات این عرصه نیز مربوط به تغییراتی است که معماران در طول پروسه اجرای کار با آن مواجه می شوند.

    این هنرمند ادامه داد: تغییراتی که در طول اجرای عملی کار ایراد می شود، عامل اصلی نپذیرفتن هنرمندان معمار برای امضا کردن اثر است زیرا اثر عملا با آنچه معمار طراحی کرده است متفاوت شده و این امر خود یک آسیب است.

    مختاری افزود: در کتاب معماران ایران  جلد دوم نیز برخی از هنرمندان آثار خود را امضا نکرده اند و این به نظر من یک آسیب جدی است.

    در بخش پایانی این جلسه، جاسم غضبانپور، بهروز متین صفت و انوشه منصوری نیز درباره نحوه انتشار جلد دوم کتاب معماران ایران و مشکلاتی که بر سر راه این کار قرار داشت، صحبت کردند.

    شایان ذکر است، بهروز چگینی، نادر پگاه، آرامزاد نازاریان، هاشم هاشم نژاد، بیژن کاموری مقدم، عمید مسعودی، تورج سهی، جهانگیر درویش، بیژن علی آبادی، داریوش زمانی، محمد علی افشار، پرویز طلایی، یوسف انظاریون، عنایت الله کلانترزاده، فرخ نیرومند، احمد شفیعی منفرد، سید احمد نطقی زاده، احمد گشایشی، ژرژ دارش، حسین کارگر، محمد عدالتخواه، محمد حسین جهانشاهی، عبدالرسول حیدریان، علی نقی گلریز، فروزان ارکانی، حمید نبوی، جلیل اولیا، کامبیز آرامی، شهریار اخگر، معزالدین ایمانی، بهزاد صالحی، غلامرضا اکرمی، هما سوداگر ستار نژاد، سپیده شفایی، بهروز مرباغی، فرخ محمد زاده مهر، محمد مهدی محمودی، محمد رضا قانعی، شهاب الدین ارفعی، عبدالهادی دانشور، انوشه منصوری، دیهیم تاکی، فاطمه کاتب، مجید مهاجر، محمد رضا بهشتی، حسین سلطانزاده، اسماعیل حشمتی، محسن شهیدی، وحید قبادیان، مهرداد ایروانیان، فریده صائبی، حمید میرمیران، کارلین عیشو نژاویان، مسعود فاخر، محسن وفامهر، مهدی زندیه، سیروس مهراندیش، منصور افتخاری، شهریار یقینی، کوروش فرزامی، مصطفی مقتدایی، سید مهدی زاده از جمله هنرمندان تجلیل شده در این کتاب هستند.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۱۷:۳۳
    حادثه سقوط بالگرد در دریاچه چیتگر

    معاون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران در مورد طرح برگزیده مسابقه طراحی پهنه جنوبی دریاچه چیتگر توضیحاتی را ارائه کرد.

    به گزارش ایسنا، پیروز حناچی صبح امروز با حضور در شورای شهر تهران به تشریح مسابقه اتصال پهنه جنوبی دریاچه شهدای خلیج فارس پرداخت و گفت: اگر می‌خواهیم شهر را نفروشیم نیازمند آن هستیم که از این قبیل پروژه‌ها حمایت کنیم.

    وی با بیان اینکه هیچ وقت فکر نمی‌کردیم که مسابقه پل طبیعت بر روی اراضی عباس آباد به این مقدار مورد توجه و استقبال مردم قرار گیرد، گفت: بر همین اساس تلاش کردیم برای طراحی پهنه جنوبی دریاچه چیتگر از نظرات جامعه مهندسان و طراحان استفاده کنیم.

    معاون شهردار تهران با بیان اینکه نیمه شمالی دریاچه با وجود رستوران و ... مورد استقبال مردم قرار گرفته اما نیمه جنوبی دریاچه هنوز مورد غفلت قرار گرفته است،‌ گفت: با احداث بزرگراه حکیم امکان اتصال پارک چیتگر و دریاچه فراهم شده است و پتانسیل استفاده از پهنه جنوبی دریاچه را افزایش داده است به همین دلیل در خرداد ماه امسال مسابقه طراحی پهنه جنوبی دریاچه چیتگر آغاز و از میان 20 طرح، پنج طرح انتخاب شدند.

    وی با بیان اینکه تیم داوران تقریبا همان افرادی بودند که در هیات داوری پل طبیعت قرار داشتند، گفت: دسترسی آرام و ایمن، قابلیت سرمایه گذاری بخش خصوصی، ایجاد فضای مناسب، توسعه محور پیاده و ایجاد فضاهای آرام و ... از اهداف این مسابقه بود که نهایتا طرح آرش مظفری برگزیده شد.

    حناچی با بیان اینکه نگاه‌های اینچنینی به شهر سبب می‌شود که مردم به قدری از فضاهای پر ازدحام دور و به پروژه‌های مردم محور سوق داده شوند، گفت: این طرح تایید شده است اما در مرحله ایده است و باید به کمیسیون ماده پنج رفته تا بتواند مجوزهای لازم را اخذ کند و بعد از آن فراخوان عمومی برای جذب سرمایه گذار منتشر می‌شود و این مجموعه‌ها به گونه‌ای است که هزینه‌های اجرا به سرعت تامین می‌شود و البته این ایده در مرحله ابتدایی است و باید پرونده به کمیسیون ماده پنج ارسال شود.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۱۷:۲۱
    عنوان

    معاون شهرسازی و معماری شهردار تهران گفت: در دوره گذار هستیم و می خواهیم از دوره شدید وابستگی ساخت و ساز و تراکم، به دوره تعادل برسیم.

    پیروز حناچی در گفتگو با خبرنگار مهر، در پاسخ به این پرسش که برخی از شهرداران مناطق همچنان درخواست دارند برای حل مشکل پرداخت بدهی پیمانکاران از روش تهاتر و کارگزاری استفاده کنند،   آیا ممکن است این درخواست ها به نتیجه برسد، گفت: ما در دوره گذار هستیم، دوره ای که از وابستگی شدید به ساخت و ساز و تراکم می خواهیم به دوره تعادل برسیم و این دوره با همکاری همدیگر باید طی شود زیرا دوره ای سخت است.

    وی ادامه داد: از یک طرف منابع شهرداری دارای محدودیت است و از طرف دیگر مردم انتظار تغییر دارند و نمی خواهند شهر به شیوه قبلی اداره شود. خوشبختانه هم شهردار تهران و هم شورای شهر هدف شان تغییر اداره سنتی شهر است.

    معاون شهردار تهران با اشار به اینکه در شرایط سخت اقتصادی قرار داریم و با واقعیت ها طرف هستیم، گفت: در شرایط کنونی این موضوع را باید به شکل فرآیند ببینیم و تلاش  کنیم به بهترین شکل از این دوره گذر کنیم. خوشبختانه لایحه منابع مالی پایدار نیز در دولت در حال بررسی است و امیدواریم به نتیجه برسد و همه عوامل به کمک هم بیاید تا این موضوع را پشت سر بگذاریم.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۷ ، ۱۷:۲۰