نراق دومین شهر ویژه کشور در حوزه معماری و شهرسازی

شهر تاریخی نراق از توابع دلیجان به عنوان دومین شهر ویژه کشور در حوزه معماری و شهرسازی است و نگین گردشگری استان مرکزی محسوب می شود.

به گزارش دیار آفتاب؛ به نقل از پیام دلیجان؛شهر نراق در ۲۱ بهمن ماه سال ۹۲ در شورای عالی معماری و شهرسازی کشور، پس از ماسوله به عنوان دومین شهر ویژه کشور به تصویب رسید.

شهر تاریخی نراق با قدمتی ۲ هزار ساله دارای عرصه ۱۴۰ هکتاری است که ۲۰ هکتار آن را محدوده بافت تاریخی شامل می شود که جذابیت و جلوه های متعددی برای گردشگران دارد.

سبک معماری نراق متعلق به دوره های ایلخانی، سلجوقی و قاجاریاست و بیش از ۱۰۰ منزل و ابنیه تاریخی مطرح و ارزشمند در بافت تاریخی آن وجود دارد که در نوع خود منخحصر به فرد و دیدنی هستند.

 

تراژدی تخریب خانه های تاریخی در سایه بی تفاوتی رئیس سازمان کلید خورد

سی ام خردادماه بود که علی اصغر مونسان، هدایت سازمان میراث فرهنگی، صناایع دستی و گردشگری را برعهده گرفت تا شاید این صنعت به گل نشسته گردشگری از کابوس ورشکستگی بیرون آید.

 

سی ام خردادماه بود که علی اصغر مونسان، هدایت سازمان میراث فرهنگی، صناایع دستی و گردشگری را برعهده گرفت تا شاید این صنعت به گل نشسته گردشگری از کابوس ورشکستگی بیرون آید. آنچه در برنامه های رئیس جدید این سازمان عریض و طویل به چشم می خورد نگاه کامل وی به صنعت گردشگری است. برخورد تک بعدی ای که  حداقل در یک دهه اخیر در برنامه روسای سابق این سازمان نیز به چشم می خورد. اما آنچه در این میان به عنوان موتور محرک گردشگری  مغفول ماند میراث فرهنگی و احیای بناهای تاریخی به عنوان نقاط جاذب سفر برای گردشگران داخلی و خارجی است. بی توجهی مسئولان به حفظ بناهای تاریخی یه عنوان هویت شهرها باعث شده تا مالکان به جای مرمت آن به فکر تخریب و  دریافت مجوز برای ساخت و سازهای سود آور انداخته است.

 

به گزارش تیترشهر: علی اصغر مونسان در مراسم تودیع و معارفه خود نشان داد که تمام هم و غم وی توسعه صنعت گردشگری و رقابت با شهرهاب مطرح دنیاست.  هر چند آماری که این رئیس تازه نفس از آن به عنوان برنامه های خود در حوزه فعالیت سازمان مطبوعش به آن اشاره کرد؛ صرفا اعداد و ارقامی است که بارها در مراسم تودیع و معارفه روسای سابق این سازمان نیز به عنوان فرصت ها و تهدید های صنعت گردشگری به آن اشاره شده بود و حرف جدیدی نبود. اما آنچه در این میان نگران کننده به نظر می رسد؛ این است که رئیس جدید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تنها با تکیه بر تجربه خود در مدیریت منطقه آزاد کیش و قبل از آن به عنوان مدیر شرکت توسعه بناهای فرهنگی می خواهد سکان صنعت گردشگری، احیای و حفظ میراث فرهنگی و توسعه صنعت مغفول مانده صنایع دستی را برعهده بگیرد.

 

مونسان حتی در حاشیه مراسم معارفه خود حتی نتوانست پاسخ روشن و قانع کننده ای در خصوص حفظ و احیای بناهای تاریخی در کشور بدهد. به هر حال  جنس مدیریت رئیس فعلی سازمان گردشگری ایجاد زیرساخت های مدرن است. تجربه ای که وی در چند سال اخیر در کیش داشت و با توسعه بوستان ها، هتل ها، سالن های همایش و دادن مجوزهای ریز و درشت به سرمایه گذاران برای ساخت برج های جدید مسکونی سعی داشت تا جزیره آرام خلیج فارس را همپای رغیب تازه به دوران رسیده اش «دوبی» در کشور امارات متحده عربی بکشاند.

کشف سازه‌ای تاریخی در عرصه کاخ جهانی گلستان!

یک سازه‌ی ظاهرا تاریخی در عرصه‌ی خیابان داور کشف شد، در حدسیات اولیه گفته می‌شود، احتمالا این سازه «متعلق به کاخ گلستان» است.

علی‌محمد سعادتی، مدیر بافت و بناهای تاریخی شهر تهران به ایسنا اعلام کرد: در خلال حفاری‌های چند روز گذشته که به واسطه انجام عملیات برای توسعه‌ی زیرساخت‌های فاضلاب در محدوده‌ی خیابان داور و خیابان صوراسرافیل انجام شد، به سازه‌ای قدیمی در بخش‌های تحتانی برخورد کردیم که حدس زده می‌شود این سازه می‌تواند یکی از بخش‌های مرتبط با کاخ گلستان و عمارت‌های پیرامونی باشد.

او افزود: به محض آگاه شدن از این اتفاق، با هماهنگی اولیه که با سازمان میراث‌فرهنگی و اداره کل میراث فرهنگی استان تهران انجام شد، عملیات متوقف و یگان حفاظت میراث فرهنگی در موقعیت مستقر شد و از ادامه عملیات اجرائی جلوگیری به عمل آمد.

وی تاکید کرد: قرار است تا بررسی‌های کامل و لازم در خصوص وضعیت سازه پیدا شده در این موقعیت توسط سازمان میراث فرهنگی، کار متوقف باشد.

طراحی شهری و ایجاد پیاده رو نباید به حریم هگمتانه خدشه ای وارد کند

تهران - ایرنا - معاون میراث فرهنگی کشور پس از بازدید از طرح پیاده‌راه‌سازی خیابان اکباتانِ همدان و محوطه تاریخی هگمتانه گفت که جوانب و راهکارهای ارائه شده در جلسات برای رفع مشکل کسبه در بازار آهنگران با معاون معماری و شهرسازی و کارشناسان وزارت راه و شهرسازی بررسی شد.

به گزارش روز چهارشنبه ایرنا به نقل از معاونت میراث فرهنگی؛ در طرح ریزی تبدیل شش رینگ تاریخی همدان با مرکزیت میدان امام (ره) به پیاده راه و ادامه آن تا نزدیکی محوطه تاریخی هگمتانه درحالی دسترسی به بازار آهنگران برای کسبه محدود شده که کسبه این بازار به دلیل نداشتن مسیر ماشین رو به استانداری و فرمانداری معترض شدند. این درحالی است که شهرداری برای حل این مشکل پیشنهاد داده است، یک مسیر از داخل سایت تاریخی هگمتانه باز شود.
این اقدام شهرداری اما با اعتراض گسترده اهالی میراث فرهنگی و کارشناسان این حوزه مواجه شد. چنانچه معاون میراث فرهنگی کشور بلافاصله از محوطه تاریخی هگمتانه بازدید کرد و در دو جلسه کارشناسی که در پایگاه هگمتانه با حضور مقامات استانی شهر همدان و در جلسه دیگری در تهران با حضور معاون شهرسازی و معماری برگزار شد، به ارائه تمهیدات و راهکارهای اجرایی پرداختند.
«محمدحسن طالبیان» معاون میراث فرهنگی کشور افزود: به نظر می رسد که اصل طرح که در جهت کیفیت بخشی به فضای شهری است در ادامه مرمت جداره ها مورد قبول است و رفع عوامل مخدوش کننده بصری در ارتقا کیفیت آن تاثیرگذار خواهد بود اما این طرح در ابتدای بازار آهنگرها به دلیل نداشتن مسیر ماشین رو با مشکلاتی مواجه شده که مسئولان شهری نیز پیشنهاد داده اند که مسیر ماشین رو بازار آهنگرها از محوطه هگمتانه عبور کند که سازمان میراث فرهنگی مخالف این اقدام است.
طالبیان افزود: پس از بازدید بلا فاصله درخواست کردم تا کلیه مدارک، از طرح تفضیلی تا نقشه های عرصه و حریم و طرحی که قرار است در محوطه هگمتانه انجام گیرد با پیشنهادهای مختلف ارسال شود تا با تشکیل شورای فنی و مذاکره با وزارت و راه و شهرسازی هر چه سریعتر نسبت به رفع این مشکل شهری اقدام شود.
وی تاکید کرد: درحال حاضر جلسه کارشناسی برای حفظ عرصه محوطه تاریخی هگمتانه و همچنین رفع مشکل اجتماعی در ارتباط با این مسیر که هم اکنون برای کسبه بازار آهنگران ایجاد شده برگزار شد.
آنطور که معاون میراث فرهنگی کشور معتقد است، عبور ماشین ها نه تنها از داخل عرصه محوطه تاریخی هگمتانه برخلاف ضوابط میراث فرهنگی است که ورودی هگمتانه نیز محلی برای رفت و آمد گردشگران محسوب می شود و این نباید با ایجاد چنین طرح هایی باعث شود که در این بخش ها تجمع مشاغل مزاحم افزایش پیدا کند. از همین رو، دو پیشنهاد داده شده، از جمله در طرح پیاده سازی خیابان اکباتان ترکیبی از طرح ماشین رو و پیاده راه طراحی شود تا بدون آسیب رساندن به محوطه تاریخی ارزشمند هگمتانه، مشکل کسبه بازار آهنگرها و مسئولین شهری مرتفع شود.

وقتی یک کارخانه نساجی موزه شود

 مهشید معتمد*: پیتر زومتور (Peter Zumthor)، معمار هویت‌گرای سوئیسی و برنده جایزه پریتزکر ۲۰۰۹، در شروع اثر شگرف خود «معماری متفکر» (Thinking Architecture) می‌گوید «من به‌عنوان معمار می‌توانم یک هتل، یک مرکز تجاری، یا یک فرودگاه کارآمد بسازم. می‌توانم خانه‌هایی با نقشه‌های خوب با قیمت مناسب بنا کنم. می‌توانم سالن‌های تئاتر و موزه‌ها و یادمان‌هایی طراحی کنم که چشم‌گیر و تأثیرگذار باشند. می‌توانم بناهایم را با فرم‌هایی بسازم که نیاز به نوآوری را برآورده کنند و مجال بازنمایی و بروز یک سبک زندگی را فراهم آورند.

 رسیدن به این اهداف چندان ساده نیست، نیازمند کار مداوم هست و استعداد؛ اما توقعات من از معماری موفق - که در لحظه‌های خاصی شکل گرفته‌اند که شخصا آثار معمارانه موفقی را تجربه کرده‌ام- از رسیدن به این اهداف فراتر می‌روند و این‌گونه است که از خود سؤال می‌کنم: آیا من به‌عنوان معمار می‌توانم علاوه بر طراحی آثار خوب و کارآمد، آن چیزی را هم طراحی کنم که اساس یک اتمسفر معمارانه را شکل می‌دهد؟

آیا من می‌توانم آن حس‌وحال متراکم حضور، آسودگی، رضایت، هماهنگی و زیبایی را در بناهایی که طراحی می‌کنم، بیافرینم؟ آیا من می‌توانم به آن جوهری دست‌ یابم که در لحظه‌ای خاص، جادوی امر واقعی را پدید می‌آورد؛ جادویی که موجب می‌شود من چیزی را تجربه کنم که جز از آن طریق نمی‌توانستم به آن کیفیت تجربه‌اش کنم؟...». زومتور دوست دارد از «جوهره» معماری صحبت کند و آن را چونان گوهری در افق نهایی یک اثر متصور کند؛ معماری هویت‌گرایی که ویژگی شهودی دارد و با تعبیر «حس‌وحال متراکم حضور» چنان دمخور می‌شود، گویی بحث قدیم سنت و مدرنیته به‌کل رنگ می‌بازد و همه انسان می‌شود و ارزش‌های بسط‌یافته‌ای که قرار است در خدمت این «انسان» باشد... .

 

دل که به حال‌وهوای زومتور بسپاری و بروی حافظیه و سر مزار لسان‌الغیب تفألی هم بزنی، همه حس می‌شوی و حال. نگارنده بعد از این تجربه حسی عمیق فضایی/مکانی و البته محتوایی به هیچ رو بازدید از موزه «تاروپود» یا همان «کارخانه بازسازی‌شده نساجی» شیراز را توصیه نمی‌کند... مگر اینکه بخواهید تجربه چالش سطل یخ را در معنای معمارانه تجربه کنید.

کمی علمی و تحلیلی حرف بزنیم؛ شیراز در فرصت‌های صنعتی، به دلایلی همچون نبود استراتژی صنعتی مدون، رشد متناسبی پیدا نکرد. نبود امکانات و فقدان شرایط مناسب برای توسعه‌ صنعت، باعث شد تا سرمایه‌ها به‌تدریج در جای دیگری مصروف شوند [که البته از حوصله این مقال خارج است] و در نتیجه سرمایه‌ها خصلت صنعتی‌بودن را از دست داده؛ به‌صورتی غیرصنعتی، یعنی تجاری درآمدند که نه‌تنها غیرفعال بود بلکه خود با تحمیل بار سنگین بهره‌ تنزیل بر تولیدکنندگان کم‌مایه، به ضرر توسعه‌ صنعت بود و باعث ورشکستگی صنعتگران و پیشه‌وران می‌شد. به سبب همین مشکلات، کارخانه‌ نساجی شیراز نیز از رونق افتاده، کنار سایت باغ جهان‌نما و در نزدیکی آرامگاه حافظ به‌صورتی مخروبه قرار داشت. در سال ۱۳۸۷ کار احیا و مرمت این بنا از سوی مهرداد ایروانیان، معمار شیرازی، با همکاری امیرعباس کاشف [البته ظاهرا تأثیری بیش از یک همکاری صرف] در بخش ساخت تجهیزات داخلی، صورت گرفت و کارخانه‌ نساجی سابق تبدیل به موزه-گالری- کافی‌شاپی با نام «تاروپود» شد.

افتتاح نمایشگاهی از پروژه‌های معماران فرانسه در تهران

نمایشگاه "10 سال معماری فرانسوی در دنیا" به تهران آمد.

به گزارش هنرآنلاین به نقل از آرل، نمایشگاه "آن سوتر: 10 سال معماری فرانسوی در دنیا" افتتاح شد.

این مجموعه که  توسط انجمن معماران فرانسوی در خارج از فرانسه (افکس) طراحی و در پاله رویال در اکتبر ۲۰۱۶ و سپس در چین، شیلی، استونی، ایتالیا، سنگال و ویتنام نمایش داده شده است.

نمایشگاه "10سال معماری فرانسه در دنیا" که تعدادی از بزرگ‌ترین پروژه‌های معماران فرانسوی در دنیا را نمایش می‌دهد، پروژه‌هایی از جمله موزه ملی استونی (برنده جایزه بزرگ افکس ۲۰۱۶)، موزه آکروپل در یونان، تئاتر ملی بحرین، اپراهای پکن و شانگهای و همچنین شهرک هنر ریو را شامل می‌شود.

این نمایشگاه روز گذشته یک‌شنبه ۷ آبان ساعت در طبقه زیرین پل طبیعت تهران (طبقه زیرین) افتتاح شد.

این نمایشگاه در ادامه در خانه تاریخی وارطان به نشانی خیابان طالقانی، بعد از میدان فلسطین، پلاک ۵۱۴ میزبان عموم علاقه مندان خواهد بود.

مستندنگاری برای ثبت جهانی موزه هنرهای معاصر، کاخ نیاوران، تالار وحدت و موزه فرش

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران از مستند نگاری کارشناسان این اداره کل در خصوص بناهای کاخ نیاوران، تالار وحدت، موزه هنرهای معاصر و موزه فرش خبر داد.

به گزارش هنرآنلاین، رجبعلی خسروآبادی افزود: در نظر داریم با مستند نگاری و ارائه پرونده چهار بناهای شاخص از جمله کاخ نیاوران، تالار وحدت، موزه هنرهای معاصر و موزه فرش تهران (مربوط به دوره زمانی دهه 50 هجری شمسی) این بناها را در جلسات کمیته ثبت جهانی معرفی و ثبت کنیم.

وی با بیان اینکه این بناها در حقیقت مربوط به یک دوره تاریخی و فرهنگی می‌باشند گفت: با موافقت این طرح از سوی سازمان میراث فرهنگی این بناها می‌تواند به عنوان یک کلونی به مجموعه فرهنگی و هنری تهران تبدیل شوند.

مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران اظهار کرد: فرم معماری این چهار اثر ملی با استفاده از مصالح و با استفاده از الگوی غربی و ایرانی ساخته شده است.

به گفته وی در حال حاضر کاخ گلستان تنها بنای ثبت شده پایتخت (مربوط به دوره صفوی و قاجاری)است.

کاخ نیاوران که در گوشه شمال شرقی باغ نیاوران قرار دارد و این بنا با مساحتی در حدود 9هزار مترمربع در دو طبقه و یک نیم طبقه در زمان پهلوی دوم احداث شد که در ابتدا به عنوان محلی برای پذیرایی میهمانان خارجی در نظر گرفته می‌شد، اما پس از پایان ساخت به محل سکونت محمدرضا پهلوی و خانواده‌اش اختصاص یافت.

طرح این بنا از محسن فروغی بود که توسط شرکت فرمانفرمائیان به مرحله اجرا درآمده است.

طرح چهار ضلعی کاخ و فضاسازی معماری داخلی آن الهام گرفته از معماری ایرانی با بهره گیری از فناوری مدرن بوده، تزئینات آن نیز تلفیقی از هنر پیش از اسلام و پس از اسلام ، کف بنا از جنس سنگ سیاه و سقف آن از جنس آلومینیوم است که از وسط باز می‌شود. دکوراسیون و مبلمان داخلی کاخ توسط یک گروه فرانسوی طراحی و اجرا شده است

امروز این مکان به‌عنوان موزه در معرض دید عموم قرار دارد.

تالار وحدت که تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، تالار رودکی نام داشت ساخت آن در سال 46 و در زمان حکومت پهلوی دوم با کاربرد چندمنظوره برای اجرای نمایش‌های باله، اپرا و کنسرت‌های موسیقی ایرانی و اروپایی ساخته شد.

معمار تالار وحدت اوژن آفتاندلیانس بر اساس مدل نمونه اپراهال وین در مساحت 15هزار متر مربع در 2 تالار ساخت، که پس از انقلاب تالار بزرگ‌ آن به نام تالار وحدت و تالار کوچک‌ را به مجموعه رودکی شناخته می‌شود.

موزه هنرهای معاصر که در سال 56 و به کوشش فرح دیبا و توسط کامران دیبا (معمار ایرانی) در سبک معماری مدرن و با الهام از بادگیرهای کویری ایران طراحی و به بهره برداری رسید.

ساختمان موزه هنرهای معاصر نمونه‌های معماری نوین در ایران به شمار می‌رود که در این سازه، از معماری سنتی ایران و مفاهیم فلسفی همراه عناصر مدرن بهره گرفته شده که عناصر معماری سنتی ایران، همچون هشتی، چهارسو، و گذرگاه را در طراحی آن وجود دارد.

موزه هنرهای معاصر تهران دارای جامع‌ترین و مهم‌ترین گنجینه‌های هنر مدرن در خارج از اروپا و آمریکای شمالی بوده که یکی از ۵ تا ۱۰ مجموعه مهم هنر نوگرا در دنیاست.

ساختمان موزه از سنگ و بتون ساخته شده و روی هم رفته (همراه باغ‌های اطرف) 8هزار و 500 مترمربع مساحت دارد.

ساختمان موزه فرش که در مساحت سه هزار و 400متر در ضلع شمالی پارک لاله تهران با آذین‌های نمای بیرونی شبیه دار قالی و سیاه‌چادرهای عشایری ساخته شده است.

طراح بنای این موزه در زمان پهلوی دوم در سال 40هجری شمسی آغاز و در بازه زمانی 16 ساله به انجام رسید.

موزه فرش دارای دو تالار برای نمایش انواع قالی‌های دست بافت و گلیم که توسط عبدالعزیز فرمانفرمائیان و با جنس بتن و سنگ‌های یکدست درکف و دیوارها ساخته شد.

موزه فرش ایران دارنده با ارزش‌ترین نمونه‌های قالی ایران از قرن نهم هجری تا دوره معاصر است و از منابع غنی تحقیقی برای پژوهشگران و هنر دوستان به شمار می‌آید.

 

بازطراحی موزه هنر مینیاپولیس به "دیوید چیپرفیلد" سپرده شد

"دیوید چیپرفیلد" بازطراحی موزه هنر مینیاپولیس در آمریکا را بر عهده گرفت.

سرویس معماری هنرآنلاین: مؤسسه و موزه هنر مینیاپولیس (MIA) دیوید چیپرفیلد معمار شناخته شده را به عنوان  طراح مسترپلان جدید این موزه انتخاب کرده است.  هدف از طراحی جدید برای این مرکز هنری غنابخشی به تجربه بازدید کنندگان و تسهیل در دسترسی‌های عمومی عنوان شده است.

در فرآیند برنامه ریزی این پلان جدید ارائه راه حلی مفهومی برای یک برنامه بلند مدت در این موزه است. در مراحل اول این پلان چند فوریت از جمله گسترش گنجینه هنری موزه، بهبود فضاهای عمومی و پارکینگ مورد شناسایی قرار گرفته است.

کوین فلدمن، مدیر اجرایی نیوین می‌گوید: "از همکاری با دیوید چیپرفیلد هیجان زده هستیم. موزه هنر مینیاپولیس در سال‌های اخیر شاهد رشد چشمگیری بوده است. مجموعه‌های در حال رشد ما، نمایشگاه‌های نوآورانه و برنامه‌های عمومی، این رشد را افزایش داده‌اند و ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که امکانات مورد نیاز برای ارائه تجارب الهام بخش، مخاطبان گسترده تری را  برای این مرکز دربر گیرند. ما اطمینان داریم که پیشینه معتبر دیوید چیپرفیلد و درک روشن از نیازهای موزه به ما کمک خواهد کرد تا به این هدف دست پیدا کنیم. "

دیوید چیپرفیلد پیش از این نیز در طراحی و گسترش موزه‌ها در سراسر جهان کارنامه درخشانی از خود به جا گذاشته شده است که از آن میان می‌توان به  موزه آکادمی سلطنتی هنر، لندن؛ موزه یومکس، مکزیکو سیتی؛ و موزه ادبیات مدرن آلمان اشاره کرد.

چرا «کورش» بزرگ است؟

هفته نامه امید جوان - میلاد زنجانی: روز هفتم آبان ماه برابر با بیست و نهم اکتبر روزی است که براساس اسناد تاریخی (رویداد نامه نبونئید) و نوشته های تاریخ نگاران کورش وارد بابل شد و با استقبال باشکوه مردم بابل روبرو شد و آنجا را بدون جنگ و خونریزی فتح کرد و منشور حقوق بشر را در آنجا نوشت.

 

در همان زمان یهودیان را هم از بند آزاد کرد. حالا روز هفتم آبان ماه هر سال در تاریخ که یادروز گشایش و آزادسازی بابل و یکپارچگی حوزه تمدنی ایران و هم چنین صدور منشور کورش است به نام روز بزرگداشت کورش بزرگ ثبت شده است. به همین نگاهی کرده ایم به این موضوع که چرا کورش تا این حد در تاریخ ایران و جهان شخصیتی برجسته و ممتاز است و اینکه چرا کورش بزرگ است؟

در آغاز به دو نکته می پردازم:

1. کورش و حکومت هخامنشان و حکومت های  پس از آن جزیی از تاریخ این سرزمین اند و باید به این تاریخ پرفراز و نشیب با نگاهی تاریخی برخورد کرد. تاریخ را باید مطالعه کرد و از آن لذت برد و درس گرفت. باید نسبت به گذشته پرافتخار نیاکان مان احساس غرور کنیم اما نباید در  گذشته ماند و زندگی کرد.

گذشته چراغ راه آینده است و این افتخار را نه تنها در گذشته که در حال و آینده نیز باید جستجو کرد. هم باید به آن افتخار کرد و هم از آن عبرت گرفت. با نگاه به گذشته می توان آینده را ساخت. با زنده نگاه داشتن یاد و نام بزرگان تاریخ سرزمین مان و با نگاهی به آینده ما نیز گذشته ای پرافتخار برای آیندگان و نسل های آینده خود بسازیم.

2. باید به این نکته توجه داشت که هر اتفاقی را در ظرف زمان و مکان خود بررسی کرد. باید توجه داشت که ما از 2500 سال پیش سخن می رانیم که جنگ و خونریزی سنت حاکمان آن عصر بوده است اما با توجه به حاکمان هم عصر کورش بزرگ و یا پس از آن، این میزان از رعایت حقوق انسان ها بسیار قابل توجه است. کورش بزرگ پادشاه این مرز و بوم بوده است و بخشی از تصرفاتش را با جنگ و برخی دیگر را بدون جنگ و خونریزی و مسالمت آمیز و در صلح به دست آورده است. پس نباید با نگاهی تعصب گونه و یک سویه از آن سوی بام افتاد.

 

 

به مناسبت 7 آبان، کوروش؛ بهانه است یا اندوخته؟

روزنامه همدلی: اندیشه اسطوره‌ای از منطقی برخوردار است که با منطق فلسفی، دینی و حتی علمی متمایز است. با این وجود، به نظر می‌رسد روی‌آوری به شخصیت‌هایی که در دوران اسطوره‌ای می‌زیسته‌اند، الزاماً با همان منطق اسطوره‌ای نیست. امروزه شاهد پدیده‌ای نوین هستیم. این پدیده همانا شخصیت‌های باستانی است که راوی گزاره‌هایی با منطق امروزین هستند.

 

یعنی اسطوره‌های باستانی مظاهر تلاقی دو یا چند شیوه اندیشیدن شده‌اند. امروزه انسان‌ها با تاسی از اندیشه دینی و اندیشه علمی فاصله زیادی با اندیشه اسطوره‌ای پیدا کرده‌اند. حال سوال می‌شود چگونه شخصیت‌هایی که در دوران اسطوره‌ای زیسته و صد البته، افکار آن‌ها برآمده از همان منطق اسطوره‌ای است، چنین کاربرد نوینی در جوامع امروز را عهده‌دار می‌شوند؟

 

 

کوروش یکی از این شخصیت‌ها است. شخصیتی که بسیاری او را پایه‌گذار سلسله هخامنشیان در ایران دانسته و معتقدند اولین کسی است که برای مشروعیت و حکمرانی خود مبنایی حقوقی تبیین می‌کند. در این مطلب قرار نیست به تعریف و تمجید و یا نقد و رد کوروش پرداخته شود. در این‌جا قصد بر این است به مناسبت هفتم آبان که بنا بر روایتی، زادروز کوروش و بنا بر روایت دیگر، روز فتح بابل توسط وی است، نگاهی گذرا به استقبال نوین از این شخصیت تاریخی داشته باشیم. این استقبال بیش از هرچیز، در تجمع بسیاری از هم‌وطنان ما کنار مقبره وی در سال گذشته نمایان شد.

 

کوروش شخصیتی است که در دوران اسطوره می‌زیست و منطق فکری وی علی‌الاصول، برآمده از این شیوه اندیشیدن است. اما امروز ملاحظه می‌شود، بنا بر تعاملات سیاسی و اجتماعی جاری، جملاتی منسوب به وی در فضای مجازی منتشر می‌شود که اساساً مبتنی بر منطق دیگری است . گاهی این جملات برآمده از منطق دینی و گاهی منطق علمی است.

 

با این اوصاف، باید پرسید چنین کاربردی از شخصیت کوروش به چه دلیل و اهمیت آن تا کجا است؟ برای پاسخ به سوال فوق، چهار کار باید صورت گیرد: نخست؛ نشان داده شود که کوروش در دورانی می‌زیست که منطق فکری اسطوره‌ای بر روابط اجتماعی و سیاسی حاکم بود. دوم؛ به کاربرد کوروش در فضای زیستی امروز اشاره شود و سوم؛ معنای نهفته در این کاربرد واکاوی شود. چهارم؛ اهمیت امروزین کوروش در چیست؟