نا امنی زیر سایه شب مردگی

پهنه بندی پایتخت به شکل های مختلف خود را نشان می دهد؛ منطقه ای کاملا مسکونی یا تماما تجاری و اداری در سطح شهر مشخص است و نیازی نیست که کنکاش کنیم تا بفهمیم هر منطقه ای چه کاربری دارد؛ از این رو تغییر کاربری چند سال اخیر خطرات جدی پایتخت را تهدید می کند.

 

 به گزارش تیتر شهر؛ در حال حاضر روند کاهش جمعیت ساکن شب در هسته پایتخت،غیرطبیعی شده است و مناطق مرکزی و قدیمی کلا نشهر تهران، به عارضه تخلیه جمعیت ساکن  دچار شد ه اند، طوری که هسته پایتخت هم اکنون به خاطر خلوت شدن محله های اداری در شب  با خطر بروز انواع آسیبهای اجتماعی از جمله «شب مردگی » مواجه شده است.

 

پهنه بندی پایتخت به شکل های مختلف خود را نشان می دهد؛ منطقه ای کاملا مسکونی یا تماما تجاری و اداری در سطح شهر مشخص است و نیازی نیست که کنکاش کنیم تا بفهمیم هر منطقه ای چه کاربری دارد؛ کافی است روزها در محلات و شب ها در مراکز اداری قدم بزنید تا تفاوت آن را در یابیم. از این نیاز به بررسی مجدد کاربری های مختلف شهر احساس می شود.

 

با وجود سفرهای زیاد روزانه؛ اما شب هنگام صرفا ساکنین بومی و در موارد زیادی غیر بومی و مهاجرین در آن مناطق حضور دارند که به آن تخلیه شبانه بافت یا ترانزیتی شدن و کاهش حضور پذیری انسانی گفته می شود و بالطبع آن، شاهد مسائلی چون کاهش امنیت شهروندان و افزایش جرم و جنایت، رفتار های غیر مدنی و...هستیم.

 

این پدیده خلوتی و شب مردگی منجر به پاتوق شدن در محله‌هایی چون میدان شوش ، هرندی، عودلاجان و پامنار می‌شود.حال آنکه  بافت‌های قدیمی و تاریخی از قدیم به دلیل وجود مساجد ،تکایا ، حسینیه‌ها ،گذرها، کاروانسراها و... شاهد بالاترین درجه سرمایه‌های اجتماعی همچون تعامل ، صداقت ، اعتماد ، شبکه های محلی بودند که متاسفانه با حذف فیزیکی و یا کاهش عملکرد این عناصر چنین تعاملاتی کمرنگ‌تر شده و هنر یک شهرساز و معمار در این است که بتواند آن فضاها را باز زنده سازی و در اصطلاح امروزی باز آفرینی کنند.

در چهار منطقه ۶، ۷، ۱۱ و ۱۲ شهر تهران که هسته پایتخت را شکل داده‌‌اند، فقط ۱۳ درصد از کل جمعیت ۸ میلیون و ۱۷۶ هزار نفری این کلان‌شهر در آنها سکونت دارند و به‌طور متوسط ۲۵۰ هزار نفر در هر یک از این ۴ منطقه شهری ساکن هستند، این در حالی است که متوسط حجم ساکنان مناطق اطراف هسته مرکزی، بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار نفر است. آمارهای رسمی حاکی است، در فاصله سال‌های ۹۰ تا ۹۲، تحت‌تاثیر تغییر کاربری‌ ساختمان‌های مسکونی به عمدتا اداری و بعضا تجاری در مناطق مرکزی شهر تهران، بین یک تا سه هزار نفر از جمعیت هر یک از ۴ منطقه شکل‌دهنده هسته شهر کاسته شده است.

 

طبق آمار اعلام شده توسط شهرداری منطقه 6، جمعیت این منطقه در طول روز به 2 میلیون نفر می‌رسد در حالی که در شب تنها 350 هزار نفر در آن ساکن هستند که نشان از خطر تشدید شب‌مردگی در این منطقه مرکزی شهر دارد.این وضعیت که در نتیجه بی‌توجهی به بازسازی بافت فرسوده از یک سو و اهمال شهرداری در صدور مجوزهای تغییر کاربری از سوی دیگر رخ داده است، در صورت تشدید می‌تواند مشکلات شدید رفاهی، فرهنگی و امنیتی برای شهر ایجاد کند که وضعیت فعلی محله هرندی در منطقه 12 یکی از نمونه‌های آن است.

 

از این رو برخی نمایندگان شورای شهر نسبت به این موضوع تذکرهایی داده اند که در مدیریت شهری گذشته مورد توجه چندانی قرار نگرفت؛ از این رو انتظار است مدیران شهری جدید به این امر توجه جدی نشان دهند تا مانع از اتفاقات ناگواری شویم که این روزها نیز کم نیست.