ﺗﻌﺎﺭﻳﻒ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺷﻬﺮﺳﺎﺯی ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭی

معمارشهر: ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ: ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺷﻬﺮﺳﺎﺯی ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭی، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻗﻮﺍﻋﺪی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﮐﺎﺭﺑﺮی ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺗﺠﺎﺭی، ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﻭ ﻣﻌﺎﺑﺮﺷﻬﺮی، ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺳﺮﺍﻧﻪﻫﺎ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎی ﺷﻬﺮی، ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﯽ ﺗﺮﺍﮐﻢﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ، ﺿﺮﺍﻳﺐ ﺳﻄﺢ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻭ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ، ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮﺍﺗﺒﯽ ﺍﺯ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺤﻠﯽ، ﻧﺎﺣﻴﻪﺍی ﻣﻨﻄﻘﻪﺍی ﻭ ﺷﻬﺮی، ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻃﻮﻝ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ، ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻧﺼﺎﺏ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﺑﺮﺍی ﺍﻧﻮﺍﻉ ﮐﺎﺭﺑﺮیﻫﺎ، ﻧﻤﺎ ﻭ ﺳﻴﻤﺎی ﺷﻬﺮی ... ﻭﺿﻊ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.

طرح جامع شهر: ﻃﺮﺡ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪﺗﯽ 10 ﺳﺎﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺷﻬﺮی ﻭ ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ، ﺻﻨﻌﺘﯽ، ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﺍﺩﺍﺭی ﻭ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯی ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭﺑﺮیﻫﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﺧﻄﻮﻁ ﮐﻠﯽ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ، ﺗﺮﻣﻴﻨﺎﻝﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩﻫﺎ ﻭ ﻣﺤﻼﺕ ﻧﻮﺳﺎﺯ ﻭ ﺑﻬﺴﺎﺯی ﻭ ﻧﻮﺳﺎﺯی ﻭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺑﻨﺎﻫﺎ ﻭ ﻣﻨﺎﻇﺮ ﺷﻬﺮی ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.

ﻃﺮﺡ ﺗﻔﻀﻴﻠﯽ ﺷﻬﺮ: ﻃﺮﺣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﻌﻴﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﮐﻠﯽ ﻃﺮﺡ ﺟﺎﻣﻊ ﺷﻬﺮ، ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺷﻬﺮی ﺩﺭ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺤﻼﺕ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻭ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺩﻗﻴﻖ ﺯﻣﻴﻦ، ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻭ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﻭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻧﻮﺳﺎﺯی ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺷﻬﺮی ﻭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﮐﻠﻴﻪ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻬﺮی ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺪﺍﺭک ﺛﺒﺘﯽ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.

ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺷﻬﺮ: ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺷﻬﺮ، ﻣﺤﺪﻭﺩﻩﺍی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭیﻫﺎ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞﻫﺎی ﻭﺯﺍﺭﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﺷﻬﺮﺳﺎﺯی ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﺍی ﮐﺎﺭﺑﺮی ﻣﺠﺎﺯ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭیﻫﺎ ﻣﮑﻠﻒ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺷﻬﺮی ﺑﻪ ﺳﺎﮐﻨﻴﻦ ﺁﻥ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ.

کاربری اراضی: ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻮﻉ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮﺩﺍﺭی ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻨﻪﻫﺎی ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺷﻬﺮی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎیﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ، ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ، ﺗﻮﺭﻳﺴﺘﯽ، ﺍﺩﺍﺭی، ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ، ﮐﺸﺎﻭﺭﺯی ﻭ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻭ ... ﺍﺳﺖ.

ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻦ: ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍی ﺳﻨﺪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻌﺒﺮ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

 ﺗﻔﮑﻴﮏ: ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﻌﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﺠﺰﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﺳﺖ.

 ﺗﺠﻤﻴﻊ: ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﻌﻪی ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺟﻬﺖ ﻳﮏ ﻧﻮﻉ ﮐﺎﺭﺑﺮی ﺍﺳﺖ(ﻋﮑﺲ ﻋﻤﻞ ﺗﻔﮑﻴﮏ)

 ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ: ﻫﺮﺑﻨﺎﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﻳﺎ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎی ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﮐﻨﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ(ﺑﺎ ﮐﺎﺭﺑﺮیﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ)

واحد مسکونی: ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﻠﻴﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﺳﮑﻮﻧﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﺗﺎﻕ، ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻭﺳﺮﻭﻳﺲﻫﺎی ﻻﺯﻡ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

 ﺳﻄﺢ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻳﺎ ﺳﻄﺢ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﺑﻨﺎ: ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﻪ ﻫﻤﮑﻒ ﺑﺮﺍی ﺍﺣﺪﺍﺙ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻣﯽﻳﺎﺑﺪ.

 ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﻫﻤﺠﻮﺍﺭ: ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺩﺍﺭﺍی ﻣﺮﺯ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﺎ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ

مجتمع مسکونی: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩ 10 ﻭﺍﺣﺪ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍی ﻭﺭﻭﺩی ﻳﺎﻭﺭﻭﺩیﻫﺎ ﻭ ﻓﻀﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﺎﺷﺪ

 ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺗﺠﺎﺭی: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎی ﺗﺠﺎﺭی ﻳﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩ 10 ﻭﺍﺣﺪ ﺗﺠﺎﺭی ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺩﺍﺭﺍی ﻭﺭﻭﺩی ﻳﺎ ﻭﺭﻭﺩیﻫﺎ ﻭﻓﻀﺎﻳﻬﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﺎﺷﺪ.

 ﻣﺠﺘﻤﻊ ﭘﺰﺷﮑﯽ: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩ ۵ ﻣﻄﺐ ﭘﺰﺷﮏ ﻳﺎ ﻭﺍﺣﺪ ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻪ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻳﮏﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍی ﻭﺭﻭﺩیﻫﺎ ﻭ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﺑﺎﺷﺪ

ﺣﻴﺎﻁ ﺧﻠﻮﺕ: ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻘﻒ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺳﻘﻒ ﺷﻔﺎﻑ ﮐﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺍی ﻧﻮﺭﮔﻴﺮی ﻭﺗﻬﻮﻳﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ

 ﭘﺎﺳﻴﻮ: ﻓﻀﺎﻫﺎی ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻘﻒ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺳﻘﻒ ﺷﻔﺎﻑ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺍی ﻧﻮﺭﮔﻴﺮی ﻭ ﺗﻬﻮﻳﻪﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ

 ﮐﺎﺭﺑﺮی ﻳﺎ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ: ﻧﻮﻉ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭ ﺑﻬﺮﻩﻭﺭی ﺍﺯ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻭ ﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻮﻗﺖ ﻳﺎ ﺩﺍﺋم

 ﮐﺎﺭﺑﺮی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ: ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺳﮑﻮﻧﺖ

 ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻭﻳﮋﻩ: ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﻣﺤﻮﻃﻪﻫﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺧﺎﺹ ﮔﺸﺘﻪﺍﻧﺪ.

 ﮐﺎﺭﺑﺮی ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩی ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ: ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻨﺎی ﺁﻥ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺨﯽ ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭی ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﺍی ﺁﻥ ﻃﺒﻖ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎی ﻃﺮﺡﺗﻔﺼﻴﻠﯽ ﮐﺎﺭﺑﺮی ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

ﮐﺎﺭﺑﺮی ﺗﺠﺎﺭی: ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻣﻮﺟﺐ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺎﻻ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻭﺟﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ

ﮐﺎﺭﺑﺮی ﻣﺨﺘﻠﻂ ﺗﺠﺎﺭی-ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ-ﭘﺎﺭﮐﻴﻨﮓ: ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻭﺍﺣﺪ ﻳﺎ ﻣﺨﺘﻠﻂ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﮐﺎﺭﺑﺮیﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺗﺠﺎﺭی ﻭ ﭘﺎﺭﮐﻴﻨﮓ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱﺿﻮﺍﺑﻂ ﻃﺮﺡ ﺗﻔﺼﻴﻠﯽ

ﮐﺎﺭﺑﺮی ﺑﺎﻍ: ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎی ﺑﺎﻏﺪﺍﺭی

ﮐﺎﺭﺑﺮی ﮐﺸﺎﻭﺭﺯی: ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯی ﻭ ﺯﺭﺍﻋﺖ