جوانان این محله نقش ویژه ای هم در دوران انقلاب اسلامی و مبارزه با حکومت پهلوی داشتند وهم پس از پیروزی انقلاب در جایگاه های مختلف سیاسی، امنیتی، فرهنگی و اجتماعی برای استواری و پایداری پایه های نظام تلاش کردند.
این محله در جنوب تهران [ناحیه 2 منطقه 16 شهرداری] قرار دارد که از شمال با جوادیه، از غرب با خانی آباد، از شرق با خزانه و علی آباد شمالی و از جنوب با یاخچی آباد و شهر ری همسایه است و بزرگراه بعثت، بزرگراه تندگویان، خیابان شهید خالقی پور و خیابان شهید رجایی آن را در بر گرفته اند. علی اصغر صباغ پور، جامعه شناس و استاد دانشگاه که بزرگ شده نازی آباد است و پیشینه فعالیت سیاسی در دوران پیش از انقلاب دارد، می گوید: «نازی آباد شمالی ترین محله در جنوبی ترین منطقه شهر تهران است که سطح زندگی مردم آن، میان طبقه متوسط و طبقه فقیر جامعه بود.»
ساخت محله نازی آباد، در سال 1320 به دستور محمد مصدق، نخست وزیر وقت پایه گذاری شد. زمین های نازی آباد به بانک ساختمانی که تازه کار بود، سپرده شد تا با هدف جلوگیری از سوءاستفاده زمین بازان، به قیمت ارزان به مردم نیازمند واگذار شود. زمین ها به قطعات 200 تا 600 متری تقسیم شد و به قیمت متری 30 ریال (متری 10 ریال پیش قسط و مانده آن در اقساط دو تا سه ساله) به درخواست کنندگان واگذار شد.