از زمانی که دولت تصمیم گرفت تا دانشگاه تهران را به عنوان بزرگترین نماد علمی کشور گسترش دهد 37 سال می گذرد و هنوز این طرح در همان حد کلیات باقی مانده است و زندگی را برای همسایگان قطب علمی کشور زهر کرده است. هر چند محمود نیلی احمدآبادی، رئیس دانشگاه تهران به اجرای طرح «شهر دانش» در این دانشگاه خوش بین است؛ اما گذشت نزدیک به 4 دهه از اجرای این طرح باعث شده تا حتی همان کلیات شهر دانش نیز برای ساکنان محله وصال مبهم باشد. آنطور که رئیس دانشگاه تهران می گوید تا کنون 62 درصد از املاک مسکونی اطراف خریداری شده است. اما به نظر می رسد که برای خرید املاک تجاری و اداری اطراف دانشگاه تهران حداقل مسئولان این مجموعه به 10 تا 15 سال زمان نیاز دارند تا با آزادسازی املاک اطراف؛ دانشگاه تهران به شهر دانش تبدیل شود.
تیتر شهر- افسانه قانع: هر چند 37 سال پیش دولت تصمیم گرفت تا طرح توسعه دانشگاه تهران را اجرایی کند؛ اما شروع این برنامه به صورت جدی از 21 سال پیش کلید خورد. در زمان فعالیت دولت هفتم و هشتم بود که دولت وقت تصمیم گرفت تا طرح ساماندهی اطراف دانشگاه تهران را که اکنون از آن به عنوان طرح شهر دانش یاد می شود؛ اجرایی کند. اما به رغم آنکه این طرح در سالهایی که گفت وگوی تمدنها به عنوان یکی از طرحهای شاخص علمی مطرح و مد نظر دولتمردان بود؛ اما اولین اقدامات برای اجرایی شدن این طرح یک دهه بعد در دولت نهم انجام شد.
در سال 84 تا 86 دانشگاه تهران توانست با بودجهای که دولت در اختیارش قرار داد؛ تعداد زیادی از املاک اطراف را از بلوار کشاورز و خیابان کارگر گرفته تا خیابان وصال شیرازی و انقلاب خریدار کرد. هر چند تصور روسای دانشگاه تهران این بود که با تزریق بودجه از سوی دولت برای اجرای این طرح در مدت زمان بسیار کوتاهی میتواند تمامی املاک را خریدار کند؛ اما این تصور تنها رویای شیرینی بود که مسئولان دانشگاه تهران در سر داشتند.
در سال 84 تا 86 دانشگاه تهران توانست با بودجهای که دولت در اختیارش قرار داد؛ تعداد زیادی از املاک اطراف را از بلوار کشاورز و خیابان کارگر گرفته تا خیابان وصال شیرازی و انقلاب خریدار کرد. هر چند تصور روسای دانشگاه تهران این بود که با تزریق بودجه از سوی دولت برای اجرای این طرح در مدت زمان بسیار کوتاهی میتواند تمامی املاک را خریدار کند؛ اما این تصور تنها رویای شیرینی بود که مسئولان دانشگاه تهران در سر داشتند.
در واقع دولت هایی که به سر کار آمدند نتوانستند بودجه خرید املاک معارض طرح را در اختیار دانشگاه قرار دهد و نتیجه این شد که خانه های متروکه خریداری شده اطراف دانشگاه به مرور بلای جان همسایگان بزرگترین مرکز علمی کشور شد. شهروندان ساکن در این محدوده اعتقاد دارند دانشگاه با اجرای نیمه تمام این طرح نه تنها منطقه کل شش بلکه ساکنان محدوده دانشگاه را در یک برزخ عذاب آوری قرار داده است.
زمینهای مخروبه واقع در خیابان 16 آذر، بلوار کشاورز، خیابان وصال شیرازی، پورسینا، آذین، بهنام، فردانش و انقلاب شبهای ناامنی را برای همسایگان همجوار بزگترین قطب علمی کشور به ارمغان آورده است. به زبان ساده تر زمینهای مخروبه در محله وصال تنها خدماتی که به شهروندان میدهد فقط یک جای پارک است. این در حالی است که ساکنان محله اعتقاد دارند که اگر دانشگاه این زمینها را به صورت موقت برای ارائه خدمات شهری به شهرداری منطقه اجاره دهد؛ امنیت به محدوده قدیمیترین دانشگاه کشور بازخواهد گشت.
نماد صدساله علمی کشور در بلاتکلیفی
دانشگاه تهران تنها نماد علمی کشور و شهر تهران نیست بلکه نمادی از تاریخ کشور است. فکر تاسیس دانشگاه تهران توسط دکتر سنک نماینده مجلس در دوره پهلوی اول و در سال 1305 مطرح شد. اما کلیات طرح تاسیس دانشگاه تهران از سال ۱۳۰۷ توسط محمود حسابی به وزیر فرهنگ وقت علی اصغر حکمت پیشنهاد شد.