بازتاب توجه آخوندی به حقوق شهروندی و پشتیبانی از فعالیت‌های اجتماعی ...

 مجمع مردم نهاد حق بر شهر باهمستان که از سازمان‌های فعال در زمینه حقوق شهروندی است در بیانیه‌ای حمایت خود را از عباس آخوندی، وزیر پیشنهادی راه و شهرسازی دولت دوازدهم اعلام کرد.

به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی در متن بیانیه مجمع مردم نهاد حق بر شهر باهمستان آمده است:

نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی

با سلام و احترام؛

بدین وسیله مختصری از تجربه همکاری و تعامل وزارت راه و شهرسازی با باهمستان، به عنوان سازمانی مردم‌نهاد در حوزه حقوق شهروندی، در چهار سال اخیر به استحضار می‌رسانیم. باهمستان از پاییز ۱۳۹۱ فعالیت خود را با هدف پیگیری حقوق و منافع گروه‌های به حاشیه رانده شده در فرآیند توسعه شهری آغاز کرد و از ابتدا رویکردی انتقادی  به روند توسعه‌ای موجود در نظام شهرسازی کشور داشت.

از آغاز به کار دولت یازدهم با تغییر نوع نگاه به سازمان‌های مردم‌نهاد، تشکل‌های مدنی و فعالان اجتماعی فضایی فراهم آمد تا بسیاری از دغدغه‌های این سازمان در کنار سایر دغدغه‌های موجود در بالاترین سطوح تصمیم ‌گیری و سیاست‌گذاری شنیده شود که وزارت راه و شهرسازی در پی نوع نگاه و دغدغه شخص وزیر محترم در زمینه حقوق شهروندی و بازتاب آن در سازمان و ساختار عظیم تحت مدیریت وی یکی از پیشروترین نهادهای رسمی کشور در این اتفاق ارزشمند بود.

 

در ادامه به اهم همکاری‌ها و تعاملات صورت گرفته با باهمستان در چهار حوزه‌ فراهم آوردن فضای گفتگو، امکان ارائه فعالیت‌ها، تعریف جایگاه رسمی در فرآِیند تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری و پشتیبانی از فعالیت‌های اجتماعی ارایه می‌شود.

فراهم آوردن فضای گفتگو پیرامون مسائل پیش‌روی شهرسازی کشور: وزارت راه و شهرسازی از شهریور سال ۱۳۹۳ با دعوت از باهمستان در کنار سایر سازمان‌ها و گروه‌های مردم‌نهاد در حوزه شهر و شهرسازی با برگزاری جلسه‌ای در شرکت عمران و بهسازی کشور فضایی را برای گفتگو با فعالان شهری فراهم آورد. در این جلسه باهمستان ضمن ارائه فعالیت‌های خود مهمترین دغدغه‌ها و نقدهای خود را فرآیند توسعه شهری کشور و به خصوص تهران را ارایه کرد. در ادامه با تکرار دوره‌ای این جلسات در سال‌های بعد امکان پیگیری و هم‌افزایی در این حوزه را فراهم آورد.

وقتی پیوست اجتماعی تشریفات است/ پیوست اجتماعی به بنر عذرخواهی ختم شده است !

ده سال است که موضوع وجود پیوست اجتماعی در طرح های شهری حائز اهمیت شده ؛ این در حالی است که به نظر می رسد برخی پروژه هایی که اجرا شده، همچنان پیوست اجتماعی ندارد زیرا برخی از آنان محیط شهر را دچار اختلال کرده است.

 

 

به گزارش تیتر شهر؛ ده سال است که موضوع وجود پیوست اجتماعی در طرح های شهری حائز اهمیت شده است.  از سال۸۶ و با تصویب شورای شهر تهران، شهرداری موظف شد برای اجرای پروژه‌های فنی و عمرانی خود، اقدام به تهیه پیوست‌های اجتماعی کند؛ این مصوبه در صورتی از شهرداری خواسته شده که بنا به اظهارات اقبال شاکری، نبود پیوست اجتماعی نقص بزرگی در پروژه های شهری است. به نظر او پروژه ها و طرح های نیمه تمام وجود ندارد بلکه پیوست های اجتماعی به خوبی اجرا نمی شود. در این خصوص خبرنگار تیتر شهر به سراغ مرتضی طلایی، نائب رئیس شورای شهر تهران رفت و ماجرا را از او جویا شد. طلایی در این رابطه گفت: شورا از دوره سوم، شهرداری را ملزم به تهیه پیوست اجتماعی برای تمام پروژه ها کرده است. پروژه ها تا آن جایی که من خبر دارم پیوست اجتماعی دارد اما به نظر من پیوست های اجتماعی کیفیت، محتوا و عمق لازم را ندارد. 

 

وی افزود: مطالعات و پژوهش ها برای اینکه یک پیوست کاربردی و اثر بخش باشد، دارای کیفیت لازم نیست. این نقطه ضعفی است که بر پیوست های اجتماعی وجود دارد. 

 

طلایی با تاکید بر اینکه در ابتدا باید ببینیم مفهوم پیوست اجتماعی چیست، عنوان کرد: مفهوم پیوست اجتماعی این است که به فرض وقتی می خواهیم پروژه ای در محلی اجرا کنیم ببینیم که آن محل نگاه مردم، شرایط جغرافیایی، کاربرد محل چیست و خیلی مولفه ها را باید دید.

این عضو شورای شهر ادامه داد:  پیوست اجتماعی ابعاد انسانی و رابطه بین انسان ها و پروژه را تعریف می کند. وی گفت: همان گونه که در پروژه های شخصی شهروندان را ملزم به پیوست اجتماعی کردیم، سرانجام آن پیوست اجتماعی تنها بنری شده که از مردم بابت مزاحمت عذر خواهی می کنند.

 

طلایی در پاسخ به این سوال که نقش شورا در نظارت بر پیوست های اجتماعی چیست، گفت: شورا تنها می تواند تذکر بدهد که البته تذکراتی در این زمینه نیز داده شده است. 

همدان از افسرده‌ترین شهرهای کشور!

رئیس کمیسیون معماری، شهرسازی و فنی و عمرانی شورای شهر همدان پیاده‌راه بوعلی را به عنوان نخستین تجربه پیاده‌راه موفق در کشور معرفی کرد و گفت: هدف از اجرای پروژه پیاده‌راه، توسعه گردشگری و رفاه عمومی شهروندان بوده است.

به گزارش ایسنا، حمیدرضا طبی‌مسرور دوشنبه 23 مرداد در کمیسیون فرهنگی شورای شهر همدان که به منظور بررسی مباحث اجتماعی و پیوست‌های فرهنگی اجرای پروژه پیاده‌راه میدان امام(ره) و خیابان اکباتان برگزار شد، اظهار کرد: این پروژه از سال 82 به تصویب رسیده و براساس طرح تفصیلی شهر همدان مصوب شده بود که علت تأخیر اجرای آن تا کنون به سبب عدم توجه به مقوله فرهنگی و گردشگری این پروژه و عدم تخصیص بودجه‌های مورد نیاز آن در برنامه‌های توسعه‌ای بوده که در سال 95 بودجه آن مصوب و در سال 96 به اجرا درآمد.

وی با بیان اینکه هدف از اجرای پروژه پیاده‌راه، توسعه گردشگری و رفاه عمومی شهروندان بوده است، افزود: جلسه حاضر به منظور تقویت مدت نحوه اجرا و کاهش زمان اجرای این پروژه برگزار شده که کم و کاستی‌های موجود شناسایی و رفع شود.

طبی‌مسرور پیاده‌راه بوعلی را به عنوان نخستین تجربه پیاده‌راه موفق در کشور معرفی کرد و ادامه داد: اگر بخواهیم آسیب‌ها و معضلات اجرای چنین پروژه‌هایی را به حداقل برسانیم باید با هم‌افزایی شورا و شهرداری و مدیریت شهری زیرساخت‌های لازم برای اجرای این پروژه و ارتقای حوزه‌های گردشگری شهر همدان ایجاد کنیم تا در سطح جهانی مطرح باشد.

وی پروژه پیاده‌راه را دارای ابعاد مختلف فرهنگی اجتماعی و خدمات شهری و زیرساختی معرفی کرد و یادآور شد: رضایتمندی که این پروژه به دنبال خواهد داشت میزان موفقیت پروژه را مشخص خواهد کرد.

حسین قره‌باغی، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه، حقوقی و امور اداری شورای شهر همدان نیز با بیان اینکه آسیب‌های اجتماعی اجرای این پروژه را می‌توان به حداقل رساند، گفت: باراندازها و بنکداری‌های واقع در خیابان اکباتان باید بهتر از پروژه خیابان بوعلی انجام شود.

نشاط بدون هزینه و امکانات

هفته نامه جامعه پویا: سالیان زیادی است که کشورهای توسعه‌یافته برای پیشرفت به یک نقطه مشترک رسیده‌اند که آن‌ هم پیشرفت از راه ورزش یا موفقیت در رقابت‌های جهانی از طریق ورزش است. وقتی صحبت از فعالیت‌های ورزشی می‌شود، نباید همه نگاهمان را معطوف به بُعد حرفه‌ای آن کنیم و این موضوع دقیقا همان دلیل توسعه کشورهای پیشرفته یعنی توجه ویژه به بُعد دیگر ورزش یعنی ورزش همگانی است.

 

ورزش همگانی را درحال‌حاضر مهم‌ترین ابزار برای بالابردن سرانه سلامت در جوامع پیشرفته می‌دانند؛ چه سلامت جسمی و چه سلامت روانی. در توسعه ورزش همگانی نهادهای مختلفی از شهرداری‌ها و وزارتخانه‌ها تا آموزش و پرورش و فدراسیون‌ها و انجمن‌های ورزشی نقش دارند؛ اما سؤال اینجاست که نقش و جایگاه ورزش همگانی در کشور ما چیست؟ آیا توانسته‌ایم از این مهم برای توسعه و پیشرفت و همچنین حفظ سلامت افراد و ایجاد نشاط در جامعه استفاده کنیم؟

 

آیا توانسته‌ایم فرهنگ این ورزش را در کشورمان جا بیندازیم؟ آیا توانسته‌ایم راهی برای مقابله با زندگی ماشینی پیدا کنیم و کم‌تحرکی را که عامل بسیاری از مریضی‌ها و بیماری‌هاست، از طریق همین ورزش همگانی کاهش دهیم؟ آیا می‌شود امیدوار بود که بتوانیم سلامتی در جامعه را ازکم‌هزینه‌ترین راه ممکن یعنی ورزش همگانی به دست آوریم؟ آمار نشان می‌دهد ورزش همگانی در کشور ما با استانداردهای جهانی فاصله دارد.

 

ورزش همگانی نیمه گمشده ورزش کشور

ماجرای فروش خانه 10 میلیاردی پسر مظفرالدین شاه !

روزنامه تماشاگران امروز - محمدرضا احمدی: سریال فروش خانه های تاریخی یک قسمت جدید دارد. خانه تاریخی ناصرالدین میرزا. اگرچه قسمت های قبلی این سریال معمولا پایان دلخواه سازندگان خود نداشته اند اما این بار سازمان بازنشستگی کشوری می گوید این خانه را به جای بدهی خود از دولت گرفته و امیدوار است بتواند با فروش آن بعد از بیش از ربع قرن بدهی خود را از دولت نقد کند.

همزمان با اعلام برگزاری مزایده برای فروش این ملک باارزش تاریخی و البته اعلام مبلغ پایه 10 میلیارد و 200 میلیون تومانی، این سوال مطرح شد که آیا این خانه ارزش خریداری برای استفاده گردشگری را دارد یا مثل صدها خانه باارزش دیگر که فروخته و برای ساخت آپارتمان تخریب شدند، فروشش مقدمه تخریب آن خواهد بود. یا اینکه اصلا امکان دارد که فرآیند فروش آن به دلیل نگرانی تخریب، متوقف شود؟

 

عمارتی که فقط 40 درصدش باقی مانده

خانه تاریخی ناصرالدین میرزا، پسر مظفرالدین شاه، در سال 1285 هجری قمری با مساحت چهار هزار و 500 متر ساخته شد. این خانه چهار صفه، کلاه فرنگی و حوضی زیر گنبد دارد. از نظر معماری، این بنا به معماری کویری تعلق دارد و طراحی ان با سایر بناهای دوره قاجار متفاوت است. برخلاف رسم خانه های اعیانی آن دوره، این بنا حیاط مرکزی و زیرزمین ندارد. دو بخش شاه نشین (در جبهه شمالی) و خدمه نشین (در جبهه جنوبی) این بنا رو به روی هم قرار دارند و هیچ ساختمانی  آنها را به هم وصل نمی کند. سقف این بنا گنبدی شکل است و به تیمچه های کاشان شباهت دارد.

این خانه تا سال 1357 متعلق به نوادگان ناصرالدین میرزا بود و پس از انقلاب توسط دولت مصادره شد. در سال 1371 بابت رد دیون از دولت به صندوق بازنشستگی کشوری انتقال یافت و رد سال 1384 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

مقایسه هزینه‌های آب و برق یک خانواده در ایران، و شش کشور دنیا

روزنامه هفت صبح - علی هادی زاده: وقتی قبض آب و برق و گاز درِ خانه مان می آید، یکی از اولین کارهایی که می کنیم لعنت کردن زندگی و هزینه های آن است. هزینه هایی که به نظر ما بسیار ناجوانمردانه وضع شده اند و باید کمتر از این میزان باشند. ولی اگر نگاهی به کشورهای همسایه و یا کشورهای پیشرفته بیندازید، متوجه می شوید آنقدر که فکر می کردید هزینه ها زیاد نبوده و اتفاقا در یکی از ارزان ترین نقاط دنیا از لحاظ هزینه انرژی و آب و غیره زندگی می کنید.

 

برای اینکه درک بهتری از این ماجرا داشته باشید، به سراغ چند کشور اطراف خودمان و چند کشور پیشرفته دنیا رفته ایم و میزان هزینه قبوض را به نسبت حقوق دریافتی مشخص کرده ایم. در تهران میانگین حقوق دریافتی حدود یک میلیون و 500 هزار تومان اعلام شده است. ولی همانطور که می دانید معمولا در خانواده های چهار نفره، دو نفر کار می کنند تا حساب و کتاب زندگی جور شود. به همین خاطر در دیگر نقاط دنیا نیز حقوق هر فرد را ضرب در دو کرده ایم تا شرایط آنجا را به وضعیت تهران نزدیک کنیم.

ایران

در ایران به نسبت باقی کشورها تعرفه های خوبی برای آب و برق و گاز وضع شده است. تعرفه هایی که اکنون در مورد انرژی های اصلی وضع شده اند، به خاطر ممنوعیت افزایش قیمت آب و برق و سوخت در سال 96 متعلق به سال 95 هستند. در سال 95 در قابل بررسی لایحه بودجه آن سال، نمایندگان مجلس شورای اسلامی تصویب کردند که وزارت نیرو می تواند علاوه بر دریافت نرخ آب بهای شهری و نیز دریافت بهای برق از مشترکان 15 تومان به ازای هر متر مکعب فروش آب شرب و سه تومان به ازای هر کیلووات ساعت برق از مشترکان عوارض دریافت کند. برای گاز نیز نحوه احتساب پلکانی حذف شده و مشترکان اعم از پرمصرف و کم مصرف به ازای مصرف هر مترمکعب گاز 150 تومان می پردازند.

 

 

 

کاش همه ایران "دشتستان" شود/ کلنگ هایی که نباید به زمین بخورد!

اهالی دشتستان به مفهوم توسعه یافتگی واقعی که در جهان مرسوم است پی برده و با درخواست مجدانه آن از مسئولان خود به نظر می رسد در قامت انسان مدرن که در کنار درآمدزایی به پایداری اکوسیستم نیز می اندیشد، می تواند الگوی مطلوبی برای دیگر نقاط کشور باشد.

 

به گزارش تیتر شهر،"توقف کلنگ زنی پتروشیمی دشتستان". این تیتر پنج روز پیش برخی رسانه ها و خبرگزاری ها در خصوص عدم اجرایی شدن یک طرح عمرانی در کشور بود که شاید در نگاه اول تصور عقب افتادن توسعه یافتگی در یک منطقه را به ذهن مردم القا کند اما واقعیت آن است، که این خبر را می توان یکی از بزرگترین نشانه های بلوغ فکری و توسعه یافتگی در بین افکار عمومی دانست.

مردم شهرستان کمتر برخوردار دشتستان که از قضا از بیکاری و نبود فرصت های شغلی مناسب هم رنج می برند، پنج روز پیش که وزیر صنعت برای کلنگ زنی پروژه پتروشیمی به این منطقه سفر کرده بود با اعتراض جمعی خود در خلال این مراسم، وزیر را از کلنگ زنی این طرج عمرانی پشیمان کردند.

نداشتن مجوز زیست محیطی برای اجرای این طرح را مهمترین دلیل مردم دشتستان برای طرح پتروشمی منطقه بود که با پذیرش این دلیل از سوی وزیر صنعت، پروژه هم کلنگ زنی نشد و برخلاف بسیاری از برنامه ها این طرح عمرانی با اجرا نشدنش، دل مردم این شهر را شاد کرد.

مردمی که به نظر می رسد برخلاف محرومیت هایی که در سال های اخیر متحمل شده اند اما از بارگذاری های غیراصولی و خارج از توان طبیعت خسته شده اند و با آگاهی خود و به میدان آمدن، توسعه پایدار را به درآمدهای زودگذر ترجیح داده اند.

هرچند این طرح می توانست بخش زیادی از مشکل اشتغال این مردم را که از کمک های دولتی شاید چندان بهره ای هم ندارند، رفع کند اما حفظ سرمایه آیندگان و احترام به قوانین طبیعت، بزرگترین درسی بود که مردم دشتستان در این شرایط اقتصادی و زیست محیطی به مردم دیگر نقاط کشور مخابره کردند.

اهالی دشتستان به مفهوم توسعه یافتگی واقعی که در جهان مرسوم است پی برده و با درخواست مجدانه آن از مسئولان خود به نظر می رسد در قامت انسان مدرن که در کنار درآمدزایی به پایداری اکوسیستم نیز می اندیشد و می تواند الگوی مطلوبی برای دیگر نقاط کشور که در خطر نابودی در ازای طرح های اقتصادی منفعت طلبانه، قرار دارند، باشد.

به نظر میرسد، پایگاه های اجتماعی و مردمی در کشاکش دعواهای سیاسی کشور توانسته اند با استفاده از قدرت شبکه های اجتماعی، خواسته های خود را در میدان عمل از دولت مطالبه کنند که اقدام تحسین برانگیز مردم دشتستان می تواند این جسارت و جرات را برای بار دیگر در میان توده های مردم زنده کند که با خرد جمعی و اندیشیدن به نفع همگانی می توان، هدایت افکار و عمل دولت ها را در دست گرفت.

مصاحبه‌ CNN با فضانورد ایرانی‌الاصل «ناسا»

ایسنا: "یاسمین مقبلی" فضانورد ایرانی‌الاصل کاندید «ناسا» برای ماموریت‌های آینده در مصاحبه‌ای به سوالات مجری شبکه سی‌.ان‌.ان پاسخ داد.

"یاسمین مقبلی" که از پدر و مادری ایرانی در آلمان به دنیا آمده است، سرگرد نیروی دریایی آمریکا است و تجربه خلبانی بالگردهای جنگی را نیز در کارنامه خود دارد. وی همچنین فارغ‌التحصیل مهندسیIT و مهندسی هوافضا از "موسسه فناوری ماساچوست"(دانشگاه MIT) است.

 

 

"مقبلی" دیشب در مصاحبه خود با "کریستین امانپور" به سوالات وی پاسخ داد که در ادامه این مصاحبه را می‌خوانید.

امان‌پور: سرگرد مقبلی خوش آمدید به برنامه ما.

مقبلی: ممنونم.

به عنوان اولین سوال شما؛ در رابطه با آموزش‌ها و برنامه‌هایی که برای آماده‌سازی شما انجام میشود چه حسی دارید؟

مقبلی: خب مطمئنا خیلی هیجان‌زده هستم. این آموزش‌ها حدود دو سال طول میکشد و در این مدت ما با جت‌های T-38 کار خواهیم کرد و درباره سیستم‌های موجود در ایستگاه فضایی بین‌المللی آموزش می‌بینیم.

علاوه بر این موارد، آموزش زبان روسی، رباتیک و آزمایش‌های پیشرفته فضایی در این دو سال پوشش داده خواهد شد.

آیا شما همیشه به فضانوردی فکر می‌کردید؟

"سرشماری محلات حاشیه نشین" از اواخر شهریور/ کاهش ۳۰ درصدی مزاحمت نوامیس

معاون اجتماعی مرکز اجتماعی و فرهنگی وزارت کشور از اجرای طرح سرشماری محلات حاشیه نشین از اواخر شهریور ماه امسال خبر داد و گفت: این طرح با همکاری وزارتخانه‌های کشور، کار، تعاون و رفاه اجتماعی و راه و شهرسازی انجام خواهد شد.

رضا محبوبی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: بر اساس پایشی که در پایان سال ۹۵ در بررسی وضعیت آسیب‌های اجتماعی انجام شد و به طور روتین نیز هرساله انجام می‌شود ، روند حدود ۲۰ شاخص از آسیب‌های اجتماعی درپایان سال ۹۵ به نسبت سال ۹۴  متوقف شده و بعضی از آنها نیز اندکی کاهش یافته است؛ البته این پایش جامع نیست و باید شاخص‌ها و ابزارهای اندازه‌گیری به طور دقیق‌ مشخص شوند.

 وی در ادامه گفت: تعداد پرونده‌های قتل حدود ۷ درصد، پرونده‌های قضایی با عناوین اولویت‌دار یک تا ۱۰ دستگاه قضایی حدود ۴ درصد و طلاق توافقی حدود ۱ درصد در سال ۹۵ نسبت به سال ۹۴ کاهش یافته است همچنین در حوزه عفاف وحجاب نیز شاهد کاهش ۳۰ درصدی مزاحمت نوامیس هستیم که این مسائل نشان‌ می‌دهد تصمیمات، پیگیری‌ها و برنامه‌ریزی‌های شورای اجتماعی وزارت کشور در حال اثرگذاری است و اگر این روند در سال های بعد  ادامه یابد این تاثیرات نیز بیشتر خواهد شد.

معاون اجتماعی مرکز اجتماعی و فرهنگی وزارت کشور در ادامه به آسیب‌های اجتماعی دیگر مانند اعتیاد،تکدی‌گری و حاشیه نشینی اشاره کرد و گفت: حاشیه نشینی یکی از موضوعات پیچیده در حوزه آسیب‌های اجتماعی است و مسائل کالبدی گسترده ای را نیز در بر دارد. قرار بود طی اجرای برنامه‌های چهارم و پنجم توسعه،دولت‌های مستقر ۵۰ درصد ‌سکونت‌گاه‌های غیر رسمی را ساماندهی کنند و در این دو برنامه موضوع حاشیه نشینی برطرف شود اما آنان موفق شدند ۲ درصد این سکونت‌گاه‌ها را ساماندهی کنند. بنابراین در حوزه حاشیه‌نشینی هنوز تغییرات محسوسی را شاهد نیستیم.

برای "سرشماری محلات حاشیه نشین"  اعتبارات سال ۹۶ هستیم

محبوبی در ادامه با بیان اینکه آمار دقیقی از وضعیت محلات حاشیه نشین و همچنین تعداد اتباع خارجی ساکن در این محلات در دسترس نیست، اظهار کرد: بدین منظور سه وزارتخانه کشور، کار، تعاون و رفاه اجتماعی و  راه و شهرسازی با همکاری مشترک، اجرای طرح "سرشماری محلات حاشیه نشین" را از اواخر شهریور ماه امسال آغاز خواهند کرد. قرار است از طریق پرسشنامه اطلاعات جامعی از وضعیت تابعیت افراد، سواد، بهداشت، امکانات رفاهی داخل خانوار و مصالح ساختمانی و .... در محلات حاشیه تهران تهیه شود.

معاون اجتماعی مرکز اجتماعی و فرهنگی وزارت کشور گفت: بعد از تهیه این طرح می توان به صورت دقیق  وضعیت تابعیت ،سواد و بهداشت و تعداد دقیق افراد ساکن در این محلات را مشخص کرد که در حال حاضر پرسشنامه طرح سرشماری محلات حاشیه نشین تهیه و با کنسرسیوم اجرایی آن هم توافق شده است و برای اجرای آن منتظر اعتبارات سال ۹۶ هستیم.

شهر زنان؛ ورود آقایان خشن ممنوع!

هفته نامه چلچراغ - مریم عربی: شهری زیبا در دل منطقه کوهستانی کوچابامبای بولیوی که در میان تپه‌های مه‌آلود و طبیعتی بکر آرام گرفته. در ظاهر شبیه به باقی شهرهای کوچک منطقه است. سخت می‌توان این اجتماع حاشیه‌نشین را از سایر شهرهای کارگرنشین منطقه تشخیص داد؛ سکونتگاهی با خانه‌های آجری کوچک و تک‌اتاقه و ساختمان‌هایی که طبقه کارگر بولیوی را در خود جای داده است.

 

اما این شهر دورافتاده برخلاف ظاهر عادی‌اش با سایر شهرها یک تفاوت آشکار دارد؛ این شهر فقط توسط زنان اداره می‌شود؛ زنانی دل‌مرده و خسته از جامعه‌ای بی‌رحم و زن‌ستیز که می‌خواهند زمام امور زندگی‌شان را خودشان به دست بگیرند و یک بار برای همیشه از زیر سایه سنگین سرنوشت محتومشان فرار کنند.
 

همیشه پای یک زن در میان است

از سال 1999 چند فعال اجتماعی بولیویایی تصمیم گرفتند زیر سایه توانمندی‌های مدیریتی زنان، منطقه امنی را به نام ماریا آکسیلیادورا برای زندگی خانواده‌ها ایجاد کنند که در آن برخلاف سایر شهرهای بولیوی، خبری از خشونت‌های خانگی نیست. خانواده‌هایی که دوست دارند در این شهر کوچک زندگی کنند، باید قوانین خاص آن را بپذیرند. این شهر دو قانون مهم دارد؛ اول این‌که خرید و فروش مشروبات الکلی در آن ممنوع است و دوم این‌که خشونت‌های خانگی و جنسیتی در این شهر جایی ندارد.