وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

مطالب و مباحث تخصصی معماری و شهرسازی و دیگر علوم وابسته را با ما مطالعه نمایید...




در اين وب
در كل اينترنت
  • قالب وبلاگ
  • تبلیغات

    طبقه بندی موضوعی

    ۲۴۷ مطلب در اسفند ۱۳۹۶ ثبت شده است

    خبرگزاری مهر: یک شرکت تجاری از تولید دوچرخه ای به نام پرنده شکاری خبر داده که برای پدال زدن باید تقریبا روی آن دراز بکشید. این دوچرخه از امنیت بالایی در صورت برخورد با موانع یا تصادف برخوردار است.

    تولید دوچرخه ایمن برای تنبل‌ها

    به گزارش نیواطلس، دوچرخه یادشده طراحی آیرودینامیک منحصر به فردی دارد و افراد به جای قراردادن نشیمنگاه بر روی صندلی دوچرخه مذکور باید شکمشان را بر روی صندلی قرار دهند و به سمت جلو خم شوند تا دستگیره حرکتی را گرفته و کنترل کنند.

    به منظور تسهیل حرکت و حفظ راحتی یک سکوی خاص برای قرار دادن دو آرنج دست هم در این دوچرخه در نظر گرفته شده است.

    شرکت سازنده می گوید با توجه به نحوه قرارگیری دوچرخه سوار بر روی این دوچرخه در صورت تصادف آن با مانعی در مقابل فرد از روی دوچرخه به جلو پرتاب نمی شود. این در حالی است که اگر فرد به طور عادی و عمودی بر روی یک دوچرخه بنشیند در صورت تصادم با هر مانعی به جلو پرت شده و به شدت دچار جراحت می شود.

    جان الدریج نمونه اولیه این دوچرخه را در سال ۲۰۱۵ طراحی کرد و حالا قصد دارد فروش انبوه آن را آغاز کند. قرار است دوچرخه یادشده به قیمت ۴۸۰۰ دلار روانه بازار شود.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۲۳:۵۱

    خبرگزاری مهر: محققان ماده ای ساخته اند که انعطاف پذیری لاستیک را دارد اما در مقابل فشار به سختی فولاد می شود.

    ماده‌ای با ویژگی‌های لاستیک و فولاد ساخته شد

    به گزارش نیواطلس، لاستیک و فلز معمولا از لحاظ سختی در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارند. اما به تازگی محققان دانشگاه ایالتی آیوا ماده ترکیبی جدیدی ساخته اند که می تواند مانند لاستیک انعطاف پذیر باشد و پس از خم یا فشرده شدن به سختی فولاد شود.

    محققان برای ساخت این ماده از روشی استفاده کردند که به فلزات اجازه می دهد در دمای پایین تر(از نقطه جامدشدن)، در حالت مایع بمانند.

    برای این منظور نخست قطره ای از فلز ذوب شده در اکسیژن ریخته شد و نوعی پوسته اکسیده دور ماده ترکیبی تشکیل شد تا در وضعیت مایع بماند. این حباب های کوچک از ماده گرم به آرامی با مواد الاستومر ترکیب می شوند. سپس هنگام خم شدن، فشرده شدن یا تحت فشار قرار گرفتن لاستیک، این حباب ها می شکنند. فلز مایع در لاستیک جریان می یابد و سخت می شود. به این ترتیب نوعی مش فلزی درون لاستیک ایجاد می شود.

    محققان در آزمایشگاه متوجه شدند این ماده تا ۳۰۰ درصد سخت می شود و به این ترتیب می تواند باری ۵۰ برابر وزن خود را تحمل کند.

    میشل بارتلت یکی از محققان ارشد این تحقیق می گوید: دستگاهی که با این ماده ساخته شود می تواند زیر بار فشار معینی انعطاف پذیر باشد. اما اگر فشار ادامه یابد، الاستومر سخت می شود.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۲۳:۵۰

    خبرگزاری مهر: اگر چه شرکت سونی در زمینه ارائه خدمات تاکسی یاب هوشمند نام چندان شناخته شده ای نیست، اما قصد دارد با استفاده از فناوری هوش مصنوعی در این حوزه هم فعال شود.

    به گزارش انگجت، سونی در حال مذاکره با تعدادی از شرکت های تاکسیرانی برجسته در ژاپن است تا یک پلتفورم تاکسی یابی قدرتمند مبتنی بر هوش مصنوعی طراحی کند.

    این پلتفورم از الگوریتم ویژه ای بهره می گیرد که در زمینه فراخوان تاکسی برای اعزام به محل حضور مسافر و همین طور رساندن وی به مقصد به شاخص های متعددی مانند شرایط ترافیکی، وضعیت آب و هوا، حوادث غیرمترقبه و راه بندان های پیش بینی نشده و غیره توجه می کند.

    هنوز مشخص نیست این خدمات از چه زمانی ارائه خواهد شد و آیا در کشورهایی به غیر از ژاپن نیز در دسترس خواهد بود. در ژاپن استفاده از خودروهای خصوصی و شخصی به عنوان تاکسی ممنوع است و لذا طرح تازه سونی از شانس بالایی برای موفقیت برخوردار است.

    تویوتا در این زمینه رقابت جدی با سونی دارد و از جمله ۷۰ میلیون دلار بودجه به طراحی برنامه موبایلی به نام ژاپن تاکسی اختصاص داده که دسترسی سریع به تاکسی را با استفاده از خدمات هوش مصنوعی ممکن می کند.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۲۳:۴۹

    خبرگزاری ایسنا: شرکت فنلاندی نوکیا به‌عنوان یکی از اپراتورهای مطرح جهان، در تلاش است تا تجهیزات و زیرساخت‌های لازم برای توسعه شهرهای هوشمند و اینترنت اشیاء را فراهم بیاورد.

    به نقل از وب سایت زد دی نت، نوکیا به تازگی اعلام کرده است که تصمیم گرفته در زمینه گسترش و توسعه شهرهای هوشمند تلاش های بیشتری کند و در همین راستا هم می‌خواهد زیرساخت‌های مورد نیاز برای نخستین شهرهای هوشمند در جهان را تامین کند.

    اینترنت اشیاء و شهر هوشمند دو واژه‌ای است که از این پس بیشتر به گوشتان خواهد خورد چراکه امروزه شرکت‌های فعال در زمینه علم و تکنولوژی با همکاری اپراتورهای مخابراتی با همکاری‌های خود می‌خواهند رویای شهر هوشمندی را که تمامی اشیاء و وسایل آن به اینترنت مجهز هستند و کارها با سرعت بسیاری قابل انجام خواهد بود، محقق کنند.

    اینترنت اشیاء ( IoT ) به معنی یک شبکه جهانی از اشیاء مرتبط و متصل است که هر یک دارای آدرس مختص به خود بوده و بر اساس قراردادهای استانداردشده‌ای با یکدیگر در ارتباط هستند.

    این سیستم جدید کنترل از راه دور و کنترل هوشمند اشیاء و دستگاه‌ها امروزه در کشورهای توسعه‌یافته‌ای همچون کره جنوبی در سیستم‌های اداری و همچنین وسایل منزل بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

    اینترنت اشیاء در وهله اول در استفاده از زمان موجب صرفه‌جویی می‌شود که به تبع آن در حوزه‌های مربوط به انرژی نیز صرفه‌جویی اتفاق می‌افتد. این فناوری می‌تواند در ساختمان‌ها و مجتمع‌های بزرگ برای استفاده درست و تنظیم مصرف انرژی، در کنترل سیستم‌های هوشمند، سلامت و بهداشت، ترافیک، کشاورزی، حمل و نقل و نیز مورد استفاده قرار بگیرد.

    با وجود این، مساله مهمتر ایجاد بستر لازم برای تسهیل ورود و راه‌اندازی فناوری‌های نوین در کشور بوده و ورود فناوری‌های نوین به کشور بدون ایجاد زیرساخت‌های لازم امری بیهوده است.

    اولین پروژه "شهرهوشمند" شرکت پاناسونیک، در شهر "فوجیساوا" واقع در کشور ژاپن بوده است که تا ۷۰ درصد تولید دی اکسید کربن را نسبت به حد معمول کاهش داده است. شبکه الکتروولتی این شهر نیز قابل شارژ بوده است و سیستم انرژی تجدید پذیر این شهر، انرژی پنج روز را هنگام قطع شبکه تامین کرد.

    دو ماه پیش بود که پاناسونیک قول ساخت یک شهر هوشمند در دنور ایالات متحده آمریکا را داد که قرار است ساخت آن حدودا هشت سال به طول بیانجامد و ویژگی‌های منحصر بفرد جدیدی در آن وجود داشته باشد.

    حالا نوکیا نیز می‌خواهد با راهبری شرکت‌های تکنولوژی فعال در عرصه اینترنت اشیاء و شهر هوشمند، اقدامات لازم را انجام داده و تمهیدات ویژه‌ای را در این خصوص بیندیشد. بنابراین می‌توان گفت که نوکیا به عنوان پیشگام در توسعه اینترنت اشیاء و شهرهای هوشمند محسوب می‌شود.÷

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۲۳:۴۸

    خبرگزاری مهر: محققان دانشگاه سمنان در یک پژوهش آزمایشگاهی تلاش کردند تا عمر آسفالت جاده‌ها را به کمک نانوذرات بهبود بخشند.

    به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو، ترکیبات آسفالت متداول قابلیت استفاده برای همه جاده‌ها را ندارند. ازاین‌رو، آسفالت مورد استفاده در جاده‌های پرترافیک و همچنین مناطق سردسیر و گرم‌سیر نیازمند دارا بودن خصوصیات ویژه‌ای است. فناوری نانو می‌تواند تا حدود زیادی به فراهم آمدن این خصوصیات ویژه کمک کند.

    مصطفی صادق نژاد، مجری طرح در رابطه با ضرورت انجام آن گفت: آسفالت‌های متداول مورد استفاده در داخل کشور برای تمامی راه‌ها قابلیت استفاده ندارند و مسیرهای مهم که ترافیک بیشتری دارند و مسیرهایی که در مناطق با آب‌وهوای خیلی گرم و خیلی سرد قرار می‌گیرند نیاز به آسفالت‌هایی با مقاومت بالاتری دارند.

    وی ادامه داد: بااین‌حال، هم‌اکنون برای تمامی شرایط فوق، آسفالت‌های یکسانی استفاده می‌شود. در سال‌های اخیر در کشورهایی نظیر آلمان و آمریکا آسفالت‌های با استخوان‌بندی درشت‌دانه مورد استفاده قرار می‌گیرد، که با توجه به ساختار آن‌ها، استفاده از یک نوع افزودنی در ترکیب آن‌ها لازم است. در طرح حاضر استفاده از دو نوع نانوذره به‌عنوان افزودنی این نوع آسفالت مورد بررسی قرار گرفته است.

    وی با بیان اینکه در این طرح از دو نوع نانوذره اکسید سیلیس و اکسید تیتانیم برای بهینه‌سازی خواص آسفالت استفاده کردیم، افزود: حضور این نانوذرات موجب خواهد شد تا ضخامت آسفالت مورد نیاز برای روسازی کاهش یافته و متعاقب آن هزینه‌های مربوطه نیز کاهش ‌یابد. همچنین ترکیب آسفالت حاوی نانوذرات عمر بیشتری نسبت به آسفالت‌های معمولی از خود بروز می‌دهد، بنابراین فواصل دوره‌های تعمیر و بازسازی آن‌ها نیز طولانی‌تر خواهد بود.

    صادق نژاد در رابطه با مکانیسم اثر نانوذرات بر خواص مخلوط نهایی آسفالت گفت: هنگامی‌که ذرات تا مقیاس نانو کوچک شوند، انرژی سطحی آن‌ها و متعاقب آن واکنش‌پذیری آن‌ها فوق‌العاده بالا می‌رود. بنابراین وقتی در ترکیب آسفالت قرار می‌گیرند فعل‌وانفعالات فیزیکی و شیمیایی بسیار زیادی بین قیر و نانومواد صورت می‌گیرد و این موضوع موجب می‌شود استحکام محصول نهایی به‌مراتب بالاتر از حالتی باشد که از نانوذرات استفاده نمی‌شود.

    این محقق مراحل انجام این طرح را بدین‌صورت توضیح داد: در این طرح ابتدا قیرهای معمولی و قیرهای اصلاح‌شده با نانومواد تحت آزمون‌های فیزیکی و رئولوژیک نظیر درجه نفوذ، ویسکوزیته و نقطه نرمی، رئومتر برش دینامیکی و رئومتر تیرچه خمشی قرار گرفتند. پس از گذراندن این آزمون‌ها، نمونه‌های آسفالت حاوی قیرهای معمولی و قیرهای اصلاح‌شده با درصدهای مختلفی از نانوذرات اکسید تیتانیم و اکسید سیلیس ساخته شده و آزمون‌های شیار شدگی جای چرخ، مدول سفتی، خستگی و حساسیت رطوبتی بر روی هر دو دسته نمونه‌ها انجام گرفت.

    وی عنوان کرد: اضافه کردن ۱.۲ درصد نانوذرات اکسید سیلیس و ۰.۹ درصد نانوذرات اکسید تیتانیم می تواند در دماهای پایین، متوسط و بالا عملکرد قیر را بهبود بخشد. همچنین مدول سفتی آسفالت نیز پس از افزودن این مقادیر به میزان ۶۴ و ۵۰ درصد بهبود یافته است. علاوه عمر این آسفالت ها نیز پس افزودن ۱.۲ درصد نانوذرات اکسید سیلیس و ۰.۹ درصد نانوذرات اکسید تیتانیم بترتیب حدوداً ۶۲ درصد و ۳۶درصد بهبود یافته است.

    به گفته این محقق، از دیگر دستاوردهای مهم این تحقیق نتایج آزمایش شیارشدگی بوده که نشان می‌دهد مقدار شیار نمونه‌های آسفالتی حاوی ۱.۲ درصد نانوذرات اکسید سیلیس و ۰.۹ درصد نانوذرات اکسید تیتانیم حدود ۶۰ درصد کمتر از میزان شیار نمونه‌های بدون افزودنی است.

    مصطفی صادق نژاد، دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه سمنان و پروفسور غلام‌علی شفابخش- عضو هیأت علمی این دانشگاه در انجام این طرح همکاری داشته‌اند. نتایج این کار در مجله‌ Construction and Building Materials با ضریب تأثیر ۳.۱۶۹ (جلد ۱۵۷، سال ۲۰۱۷، صفحات ۹۶۵ تا ۹۷۴) منتشر شده است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۲۳:۴۷

    ماهنامه رستاک: درون ساختارهای حقوقی، افراد حقیقی قرار می گیرند که کارنامه شان به ساختار معنا می دهد؛ در همین افقِ معنابخشی ست که به یک سیستم «کارآمد» یا «ناکارآمد» می گوییم. از سوی دیگر؛ مکانیزم ساختار، افراد را محدود می کند؛ اگر مکانیزم ناکارآمد باشد، فرد مسخ می شود. مشاهده این تصویر اجتماعی، روانشناسی اجتماعی اندوه و افسردگی را رقم می زند.

    طیف اعتماد به نهادهای رسمی در پیوستار «عدم اعتماد» تا «تنها مراجع اعتماد» پس از زلزله ناگوار غرب ایران، توجه بسیاری از تحلیلگران اجتماعی را به خود جلب کرد؛ برخی بر طبل حمایت از نیروی برآمده از دل مردم  کوفتند و برخی مقابل پویش های مردمی چراغ قرمز گذاشتند و هشدار از دست رفتن انسجام ملی را سر دادند. دسته اول استدلال کردند: وقت نهادهای متولی به دلایل ساختاری و اجرایی دچار ناکارآمدی اند، این خودِ مردم اند که باید خلأ ساختار را جبران کنند.
    و این سوال را پیش کشیدند که: «آیا اتلاف منابع حاصل از ناکارآمدی بوروکراتیک است؟» برخی حتی پیش تر رفته و اعلام نمودند: «بایستی واقعیت را پذیرفت که بی اعتمادی به بوروکراسی حکومتی به یک فرهنگ تبدیل شده است.»
     
    فساد دیوانی، امتناعِ گفت‌و‌گو و اعتماد عمومیِ مُحتضر
    گروه مردمی کمک به زلزله زدگان کرمانشاه
     
    و بر «بحران اعتماد» در متن جامعه شناختی امروز انسان ایرانی به عنوان ترکیبی مساله ساز، دست گذاشتند. از سوی دیگر، برخی هشدار دادند: اصلاح عملکرد دولت در سازماندهی خدمات و مدیریت کلان، از طریق ایجاد «جزیره های مردمی» خود می تواند به فاجعه ای عظیم تبدیل شود. برخی نیز از «بحران نهادی» گفتند؛ بحرانی که نه تنها فرآیند مدیریت کشور را دچار اختلال می کند بلکه نشانه روشنی از «ذره ای شدن جامعه» می باشد. و افزایش وزن افراد و شخصی شدن سیاست در ایران را مساله مهمی دانسته و خاطرنشان کردند: «آینده ایران نه در گروه «اعتماد نمادین» به افراد، بلکه در قبال «اعتماد نهادین» به سازمان های مردم نهاد رقم می خورد!»1 اما بیرون از دایره این قبیل اظهارنظرها باید دور مساله مهم تری خط کشید؛ دایره ای گچی که اعتماد عمومی محتضر را دوره می کند.

    جامعه ایرانی از «تفاوت» وحشت دارد و برای مقابله با آن همواره تدابیری خاص اندیشیده است. این موضوع، کار را به جایی کشانده که در هیچ دوره ای آنچنان که باید صداهای مختلف نتوانسته اند با هم مکالمه کنند. «گفت و گو» همان چیزی ست که انسان ایرانی کمتر آن را تجربه کرده و در تاریخ ایران حلقه ای ست گم شده. در این بین، یکی از عواملی که موجب شکل گیری «فساد» در جامعه می شود، در خود فرورفتن و طرد کردن صدای متفاوت است. بی توجهی به دیگری، بی اعتنایی به راه های تازه می باشد در حالی که «او» با نگاه انتقادی، ما را از حال به آینده پرتاب می نماید. فساد و نشاط در جامعه، ارتباط ژرفی با هم دارند؛ چرا که یکی از اولین پیامدهای فساد سیستماتیک، بی اعتمادی میان افراد جامعه است.

    روابط در بستر بی اعتمادی، روز به روز محدودتر می شود. تنها راه مقابله با این وضعیت، پذیرش «تفاوت» است. اگر قرار است جامعه، از وضعیت فعلی که مملو از خشونت و تک روی ست، عبور کند؛ راهی جز مشروعیت بخشیدن به صداهای متفاوت نداریم. در جامعه تک صدا شده، «نظارت» به عنوان ناامن کننده بستر فساد، چشم های سلامت خود را از دست می دهد؛ در این صورت حتی با تغییر دولت و مجلس و شوراها، مطالبه عمومی برچیده شدن دامنه فساد، بی پاسخ خواهدماند. دکتر «عباس نعیمی جورشری» در پاسخ به این سوال که: «آیا ساختار فساد، ارتباطی با نشاط اجتماعی دارد و نشاط اجتماعی محصول چیست؟» می گوید:
     
    «نشاط اجتماعی امری ست که ذیل سپهر روانشناسی اجتماعی قابل بحث است نه روانشناسی فردی (برخلاف آنچه که روان شناسان می گویند). از نگاه من، روانشناسی فردی از قبیل «روانشناسی مثبت نگر» راهگشا نیست. روانشناسی مثبت نگر شبه علم است؛ علم نیست. روانشناسی اجتماعی هم محصول برخورد اراده فرد با ساختارهای عملا موجود است. این ساختارها سیال اند. درواقع ساختارها متصلب و ثابت نیستند. اینها پیش فرض هایی ست که من با آنها به بحث ورود می کنم. نشاط اجتماعی به عنوان عاملی که به روانشناسی اجتماعی مربوط است، ساختارها را مشاهده می کند.
     
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۲۳:۳۷
    روزنامه شهروند - مهدی نیرومنش: «دکتر عبدالحسین وهاب‌زاده»، با سابقه‌ بیش از ٤٠‌سال تدریس بوم‌شناسی و علوم‌زیستی در دانشگاه‌ها و صاحب‌نظر محیط‌زیست، چند‌سال پیش، «مدرسه طبیعت» را تاسیس کرد. به نحوی که اکنون ده‌ها شعبه آن در سراسر کشور مشغول به فعالیت است. مانند هر ایده‌ نوین، «مدرسه طبیعت» هم مخالفانی دارد که هنوز تفکیکی میان پیشرفت بشری و دوری از طبیعت قایل نیستند. حرمت به طبیعت به‌عنوان خاستگاه علم و هنر و خلاقیت بشری و حرمت به کودکان با رها کردن‌شان در طبیعت، زمینه درک و معرفت جهان هستی است.

    معرفت بشری تنها با چند پرسش کلیدی آغاز شد. این‌که «من که هستم؟»، «از کجا آمده‌ام؟»، «برای چه آمده‌ام؟» و «به کجا می‌روم؟» اگر بپذیریم، مشکل بشریت، نپرسیدن این پرسش‌ها و فقدان اشتیاق برای یافتن پاسخ آنهاست و بپذیریم والاترین آموختن، پی بردن به حقیقتی است که در جست‌و‌جوی پاسخ این پرسش‌ها درک خواهیم کرد. باید بپذیریم بهترین موقعیت برای این پرسش و پاسخ، طبیعت است. واضح است، برای کودکی که تنها در یک دشت، بیابان، کوه، ساحل دریا و جنگل، آزاد و رها به خویش و هستی می‌اندیشد، این پرسش‌ها بسیار پر معناتر است تا برای کودکی که بیشتر عمر خود را میان سقف‌ها و دیوارها زیسته است.
     
     رهایی برای شکوفایی

    کودکی که شاهد زیست جانوران و گیاهان و تغییرات زمین و آسمان است، عمیق‌تر به نقش خویش در هستی می‌اندیشد و کیفیت برتری از زندگی را تجربه می‌کند. در قانون «هر کسی کو دور ماند از اصل خویش، باز جوید روزگار وصل خویش»، نخستین بازیابی اصل، بازگشت به طبیعت به‌عنوان خاستگاه بدن انسان است. این بازگشت، تسهیل‌کننده و ریشه‌ بازیابی و جست‌و‌جوی ما برای یافتن حقیقت وجودی‌مان خواهد بود. از این‌رو، مدرسه‌ طبیعت، مقدمه مدرسه معرفت است.

    آموزش رسمی در کشور به دور از واقعیت‌های علمی است. کودکان ما حفظ می‌کنند که دانشمندان در پس تجربه‌های واقعی، چه کشف کرده‌‌اند، درحالی‌که بدون تجربه عملی، امکان دستیابی به حقیقت رخدادها وجود ندارد. آنچه کودکان می‌آموزند، همان دانایی است که مانع معرفت عملی و سیر تکامل وجود می‌شود. چنین آموزشی به جای شکوفایی، سبب قفلی ذهنی می‌شود. اگر هدف از چنین نظام آموزشی، نخبه‌پروری بود، باید تاکنون متوجه می‌شد که در مسیر عکس گام برمی‌دارد. به نظر می‌رسد طراحی نظام آموزشی کشور براساس نگهداری از کودکان و نوجوانان با حداقل هزینه و عوارض است. از این‌رو حافظه‌ کودکان را چنان انباشته می‌کنند که جایی برای اندیشه‌ دیگر نباشد. علم درنهایت باید به معرفت منتهی شود. معرفت بدون تجربه شخصی و ادراک عملی، معنایی ندارد. طبیعت، شفاف‌ترین واقعیتی است که به تجربه‌ عمیق معرفتی می‌انجامد.
     
    بدون دیدن تجلیات الهی، چه حیرت و اشتیاقی برای پرسش در وجود انسان شکل می‌گیرد؟ برای درک حقیقت وقایع باید تجربه واقعی داشت. با تجربه مجازی، راه به واقعیت هم نخواهیم یافت. آنچه در نظام آموزشی ما آموخته می‌شود، شبیه تعریف‌کردن داستان یک فیلم است. هرگز کسی که قصد دارد یک فیلم را در سینما تماشا کند، حاضر نمی‌شود کسی داستان فیلم را برایش تعریف کند. اکنون در نظر بگیرید برای همراهی با گروه سازنده‌ فیلم دعوت شده‌اید. آیا این تجربه را با تماشای فیلم در سینما عوض خواهید کرد؟
     
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۲۳:۳۵

    گپ‌و‌گفتی با سیدمحمد بهشتی در مورد معماری، آرامش و سبک زندگی

    مفهوم گمشده آرامش در معماری خانه‌های جدید

    الهام مصدقی‌راد

    معماری و سبک زندگی دو مفهوم مرتبط با یکدیگرند و هر کدام، بر دیگری تأثیرگذار. آنچه از گذشته معماری ایران به جا مانده و حتی در سال‌های نه‌چندان دور هم تجربه شده، نشان‌دهنده ارجحیت سبک زندگی بر معماری‌است و اینکه خانه در خدمت اهالی بوده و حاصلش، آرامش برای ساکنان. این اتفاق در سال‌های اخیر در معماری خانه‌ها کمرنگ‌ شده و تلاش ساکنان برای به‌دست‌آوردن آرامش، به نتیجه دلخواه نمی‌رسد. 

    سیدمحمد بهشتی ـ رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و صاحب‌نظر در حوزه معماری ـ می‌گوید هرچند آنچه امروز بر اوضاع معماری و شهرسازی غلبه یافته دوران‌ گذاری‌است که باید سپری شود، جا‌به‌جاشدن کیفیت و کمیت هم به آن دامن زده است.

     

    وقتی حرف از خانه می‌شود بعضی‌ها معتقدند آسایش و آرامشی که در گذشته در خانه‌ها وجود داشت حالا کمرنگ شده است. دلیل این باور چیست؟ تفاوت معماری خانه‌های قدیم و جدید چقدر در این تغییر حال، نقش دارد؟

    شما از دو اصطلاح استفاده کردید: آسایش و آرامش. ما امروز این‌دو را معمولا مترادف هم می‌دانیم؛ در صورتی که این‌دو کاملا متفاوت هستند نه مترادف. آن چیزی که در دوران جدید دگرگون شده، راه‌حل‌هایی‌است که برای آسایش به‌دست آمده؛ به‌عنوان مثال یک قرن پیش در خانه‌های دوره قاجار دستگاه‌های تهویه وجود نداشت بلکه از یک فضای خنک مثل سرداب استفاده می‌کردند و تابستان‌ها به آنجا پناه می‌بردند یا در زمستان‌ها، یک کانون گرما مثل کرسی درست می‌کردند و همه در زمستان به آن نقطه پناه می‌بردند. اما در دوره جدید، تمام خانه مجهز به تجهیزات گرمایش و سرمایشی است.

     

    بنابراین آسایش که با جسم سروکار دارد بیشتر شده است.

    بله، بیشتر شده و حالا آزادی عمل داریم؛ در هر جای خانه، در هر فصلی می‌توان زندگی کرد. در گذشته برای نگهداری مواد فاسدشدنی از پاشیر آب‌انبار استفاده می‌کردیم که با پدیدآمدن یخچال، منتفی شد. در خانه‌های قدیمی، بعضی امکانات خانه مردم بی‌بضاعت با خانه شاه فرقی نمی‌کرده؛ مثلا چون راه‌حلی ‌برای جریان آب جاری در داخل بنا بدون آسیب رطوبت نداشته‌اند، سرویس بهداشتی داخل خانه نبوده؛ در خانه مردم عادی گوشه حیاط بوده، در کاخ عالی‌قاپو هم گوشه حیاط بوده است. در داخل کاخ مرمر هم که زمان رضاشاه ساخته شده، باز توالتی نیست؛‌ چون مطابق همان سنت قبل بوده و آسایش، همان استاندارد قبلی را داشته است. در صورتی که وقتی مصالح عایق‌کاری پدید آمد و لوله‌های صنعتی ابداع شد، توالت و حمام به داخل خانه‌ها آمد؛ آشپزخانه وارد خانه و زندگی شد و دیگر جایی دور از خانه، تاریک و دودگرفته نبود. اینها همگی کمک می‌کند به اینکه بتوانیم آسایش بیشتری داشته باشیم.

    آنچه متضمن آسایش است را در کالبد بنا و معماری به ‌کار می‌بندیم و طبعا زندگی ما را راحت‌تر می‌کند. اینها حتما بر الگوی زندگی ما هم تأثیر می‌گذارد. این موضوع، بی‌سابقه نیست؛ وقتی به خانه‌های هزار سال پیش هم نگاه کنید می‌بینید با توجه به امکانات زمانه، اندازه‌ای از آسایش را تامین می‌کرده که در دوره‌های جدیدتر،  با ابتکاراتی، به آسودگی بیشتر منجر شده است. نمونه‌هایی از خانه دوره سلجوقی در شهر یزد وجود دارد که نشان می‌دهد در نسبت با باد مثل مشت‌زنی است که گاردش را بسته و رویش را از باد پوشانده تا ریگ و گرمای همراه باد شرایط زیست را دشوار نکند. تقریبا 700سال پیش در دوره ایلخانی خانه‌های یزد ایوان‌های بلندشان را رو به باد می‌گیرند تا آن را به سایه، هدایت و فضای مطبوع‌تری ایجاد کنند. در دوره تیموری نخستین نمونه‌های بادگیر پدید می‌آید و باد را به فضای خانه هدایت می‌کند.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۰۰:۲۱
    تخریب مسجد تاریخی «صاحب الزمان» مشهد

    استاد تمام گروه معماری دانشگاه شهید بهشتی گفت: آشفتگی حوزه معماری ناشی از آشفتگی در حوزه فرهنگ است.

    پروفسور هادی ندیمی در گفت‌وگو با ایسنا در حاشیه کنگره ملی معماری و عمران شهری که امروز در تربت‌جام برگزار شد، اظهار کرد: اگر به مردم تکیه کنیم تمام مشکلاتمان حل خواهد شد اما متاسفانه دیوان سالاری عظیمی در کشور شکل گرفته که تنها در حوزه مدیریت نیست و در تمام حوزه‌ها نفوذ کرده است و به‌عنوان خطری کشور را تهدید می‌کند. این انقلاب با مردم و جوشش آن‌ها آغاز شد و اگر بخواهیم موفق باشد می‌بایست با مردم جلو برود.

    وی ادامه داد: متاسفانه در عرصه معماری طی این سال ها توفیق زیادی نداشتیم و همه دستاوردهای عظیم فرهنگی ما مربوط به دوره گذشته است و امروز دستاوردی نداریم که استمرار بخش هویت قبلی ما باشد و به آن افتخار کنیم.

    ندیمی متذکر شد: در یک دوره از تاریخ که اواخر قاجار بود، کشور ما به صورت آرام آرام دچار فروپاشی فرهنگی شد و ارکان تولید فرهنگ و فکر در کشور ضعیف شدند و آهسته به سوی فروپاشی فرهنگ پیش رفتیم. یکی از دلایل آن، این بود که فرهنگ غرب در حوزه علم و توسعه با معانی جدید گسترش پیدا کرد و ما نتوانستیم اتفاقاتی که در دنیا می‌افتد را برای خود ترجمه و بومی‌سازی کنیم.

    وی افزود: معماری میوه فرهنگ است و اگر مشاهده کردید آسیبی به میوه وارد شده باید بدانید که این آسیب ابتدا به درخت وارد شده است. اگر امروز در حوزه معماری کشور آشفتگی می‌بینیم ناشی از فرهنگ است. این آشفتگی در حوزه فرهنگ ناشی از این مسئله است که ما امروز نه "این" هستیم و نه "آن"، نه ایرانی هستیم و نه غربی. اگر جسارت نکنم حتی شاید ما مسلمان هم نباشیم چرا که اسلام تسلیم به حق است اما ما تسلیم به حق هم نیستیم.

    ندیمی خاطرنشان کرد: راه حل ما شناخت خود است. اگر انسان بخواهد تحولی در خودش ایجاد کند و رشد نماید ابتدا می‌بایست آسیب های خود را بشناسد و جسارت فهم و درک آسیب های خودش را داشته باشد. چرا همیشه از خود تعریف می‌کنیم؟  البته این بدان معنی نیست که کاری نکرده‌ایم، در این سال‌ها خیلی کار کرده‌ایم و انقلاب هم واقعا کار عظیمی کرده است و نمی‌خواهیم نادیده بگیریم اما اگر کسی از خودش تعریف کند دیگر نمی‌تواند بیماری‌هایش را ببیند. همیشه عرض می‌کنم ما خیلی کار کردیم اما اگر بهتر کار می‌کردیم کجا بودیم؟

    وی بیان کرد: متاسفانه امروز ما سیاست می‌پوشیم، می‌خوریم، می‌بافیم و تمام زندگی ما سیاست شده است؛ این یکی از مهم‌ترین آسیب‌هاست. هرچقدر از حوزه اصلی سیاسی که تهران است دورتر می‌شویم وضع کمی بهبود می‌یابد و در شهرستان‌ها همانند تربت جام می‌بینیم که وضعیت بهتری را شاهد هستیم.

    این استاد دانشگاه گفت: تمام افتخاراتمان در حوزه معماری مربوط به گذشته است، در واقع مربوط به پدرانمان است. اگر فرزند ما بپرسند که شما چه افتخاری برای ما گذاشته‌اید چه پاسخی خواهیم داشت؟

    ندیمی عنوان کرد: متاسفانه آشفتگی‌ها را در حوزه‌های تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی هم وارد کرده ایم. امور را می‌بایست به افراد عاقل و متخصص واگذار کنیم، تخصص نه به معنای تخصص در دانش، تخصص به این معنا کسی که فهم عمیقی از زمان و زمانه دارد. در تمام دنیا تصمیم گیران و تصمیم سازان جدا هستند و این کشورها پیشرفت می‌کنند. چراکه تصمیم گیر در مقام اجرا است و فرصت تصمیم سازی ندارد، تصمیم سازان در اتاق‌های جداگانه هستند و تنها فکر می‌کنند و تصمیمی حساب شده براساس مصلحت را در اختیار تصمیم‌گیران قرار می‌دهند.

    وی افزود: امروز می‌بینیم که هر تصمیم اشتباهی در تهران گرفته می‌شود پس از چندسال به شهرها و شهرستان‌های دیگر سرایت می‌کند. در تهران پروژه غلطی نظیر نواب اجرا شد، چند سال بعد شاهد این بودیم برای ارتباط دو حرم در شیراز هم نمونه آن را اجرا کردند و قدیمی‌ترین و غنی‌ترین بافت شهری را از بین بردند.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۰۰:۱۸

    سازه اتومیم بلژیک | Atomium

    اگر قرار بود که از سه سازه یا بنای بسیار مهم و به یادماندنی در بلژیک نام ببریم, بی شک سازه بسیار زیبای اتومیم در شمار یکی از این مشهورترین ها قرار می گیرد. این شاهکار هنری از ابتدا برای نمایشگاه بین المللی بروکسل در سال ۱۹۵۸ طراحی شد تا سمبلی باشد برای این نمایشگاه بین المللی که اصطلاحا به آن اکسپو ۵۸ گفته می شود. در زمان خودش این سازه در اصل، سمبل اراده دموکراتیک برای برقراری صلح بین تمام ملت ها، ایمان به پیشرفت چه از نظر فنی و چه علمی و در پایان پیام آور نگرش امیدوارانه به آینده جهانی پیشرفته و فرا فنی قلمداد می شد که نوید زندگی بهتری برای کل بشریت را  القا میکند. هر چند این سازه قرار بود بعد از اتمام نمایشگاه بین المللی ۱۹۵۸ از بین برود، ولی محبوبیت آن بین مردم عادی و موفقیت چشمگیرآن در طول دوره برگزاری نمایشگاه خیلی زود باعث شد این سازه در بعد بین المللی تبدیل به یکی از معروفترین آنها در بلژیک از در نزد مردمان دیگر ملل شود. با الی گشت همراه شوید:

    اتومیم
    
    

    بعد از حدود نیم قرن، اتومیم هنوز جایگاه خود را نزد مردم و گردشگران حفظ کرده است و همچنان به عنوان نمادی برای ایده های ناب مربوط به آینده و جهان شمول بودن به شمار می رود. علاوه بر ارزش سمبلیک این سازه که به تاریخچه آن مربوط می شود، اتومیم به یکی از تمثال های نمادین شهر بروکسل و پایتخت سیاسی اروپا مبدل شده است. بعد از بازسازی این سازه عظیم در سال ۲۰۰۶– سازه ایی که از نگاه خیلی از مردم این کشور بلژیکی ترین بنای این سرزمین به حساب می آید–از آن بعنوان موزه ایی برای نمایش اثار هنری و نمایشگاههای موقت استفاده می شود. بدنه سرتاسر فولادی اتومیم شبیه بشقاب پرنده های فیلمهای علمی-تخیلی است. این سازه انسانی مثل آینه ایی است که در یک آن هم به گذشته و هم به آینده نظر دارد. به معنایی دیگر، مدینه فاضله ی  است که گذشته انسان را با رویاهای آن در آینده را، در ترازوی مقایسه قرار می دهد

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۶ ، ۰۰:۱۶