وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

مطالب و مباحث تخصصی معماری و شهرسازی و دیگر علوم وابسته را با ما مطالعه نمایید...




در اين وب
در كل اينترنت
  • قالب وبلاگ
  • تبلیغات

    طبقه بندی موضوعی

    ۱۸۴ مطلب با موضوع «معماری :: هویت معماری» ثبت شده است

    مساجد تجلی‌بخش قسمت مهمی از معماری و تاریخ اسلامی شهرها را تشکیل می‌دهند که آشنایی با این تاریخ، عامل بالندگی به فرهنگ، تاریخ و هنر اسلامی ایرانی است.

    به گزارش خبرنگار مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان، مساجد تجلی‌بخش قسمت مهمی از معماری و تاریخ اسلامی شهرها را تشکیل میدهند که هر بیننده مسلمان و غیرمسلمانی را مجذوب خود میکنند، آشنایی با این تاریخ، عامل بالندگی به فرهنگ، تاریخ و هنر اسلامی ایرانی است.

     

    در این گزارش شش مسجد ماندگار و زیبای کشورمان معرفی میشوند:

     

    مسجد سپهسالار که با نام مسجد آیت الله مطهری نیز شناخته میشود یکی از مساجد بزرگ شهر تهران است، این مسجد که همراه مدرسهای به همین نام در تهران در کنار مجلس شورای ملی (ساختمان مشروطه در میدان بهارستان) واقع شده است.

     

    مسجد و مدرسه سپهسالار (شهید مطهری) نخستین و بزرگترین مسجد و مدرسه عالی در تهران محسوب میشود که معماری آن از نزدیکترین تلفیقها میان معماری ایرانی و معماری مساجد استانبول است.

     

    مسجد سپهسالار گنبد ویژهای دارد و تعداد منارههای آن بیش از ۱۰ مناره است.

     

     

    مسجد امام خمینی (ره) یا مسجد شاه اصفهان یکی از مساجد میدان نقش جهان است که در دوران صفوی ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به‌شمار می‌رود این بنا شاهکاری جاویدان از معماری، کاشی‌کاری و نجاری در قرن یازدهم هجری است، مسجد شاه در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۰۷ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

     

    ساخت این مسجد که در ضلع جنوبی میدان نقش جهان قرار دارد، در سال ۱۰۲۰ هجری به فرمان شاه عباس بزرگ، در بیست و چهارمین سال سلطنت وی شروع شد و تزئینات و الحاقات آن در دوره جانشینان او به اتمام رسید، شاه عباس این مسجد را برای شادی روح جدش، شاه طهماسب بنا کرد.

     

    ۴ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۳۱ مرداد ۹۷ ، ۱۸:۱۶

    وجود سنگاب یکی از مشخصه‌های سبک معماری برخی از مساجد تاریخی ایران است که امروزه به جز بعضی از مساجد کهن، در کمتر مسجدی یافت می‌شود، ضمن اینکه در معماری نو نیز جایی برای این نوع ظرف دیده نشده است.

    خبرگزاری شبستان: سبک معماری ساختمان‌ها و بناها بستگی کامل به فرهنگ حاکم بر هر شهر و دیاری دارد، از اینرو بسیاری از سبک‌های معماری به نام سلسله‌ها و جریان‌های سیاسی مشهور شده‌اند مانند سبک معماری عباسی، قاجاری یا صفوی.

    سبک معماری مساجد ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست به طوری که مساجدی به نام دوران سلجوقیان یا تیموریان و ... در تاریخ ایران ثبت شده‌اند، که با ویژگی هایی که به وضوح در طراحی صحن، شبستان، ایوان، مناره، گنبد و محراب، جلوه می‌کنند، شناخته می‌شوند.

    سنگاب یکی از مشخصه‌های برخی از مساجد تاریخی و آستان امامزادگان ایران است که امروزه به جز برخی مساجد کهن، در کمتر مسجدی یافت می‌شود، ضمن اینکه در معماری نو نیز جایی برای این نوع ظرف دیده نشده است.

    در تعریف سنگاب گفته اند «ظرف سنگی بزرگی است که در گذشته آنرا از آب پر می کرده‌اند و برای وضوگرفتن یا آشامیدن بکار می رفته‌است. محل نصب سنگاب معمولا در حیاط مسجد یا امامزاده بوده‌است، ولی بر حسب نیاز در سایر مکان های عمومی هم از آن استفاده می کرده‌اند.»

    دهخدا نیز در تعریف این واژه، به ارتباط آن با مسجد اشاره کرده است «ظرف بسیار بزرگ که تواند چند خروار آب گیرد از یک پاره سنگ تراشیده که در مسجدها برای آشامیدن یا وضو دارند.»

     

     

    سنگاب در گذشته بخشی از معماری مساجد سراسر ایران بود هرچند برجسته ترین نمونه های آن را می توان در اصفهان جست به طوری که در مسجدها و امامزاده‌های شهر اصفهان، بیش از ۵۰ سنگاب وجوددارد که مربوط به دوران های صفویه و قاجاریه هستند.

    سازندگان و معماران بناهای دینی نیک می‌دانند که زیبایی این بناها نقشی مهم در جذب بیشتر مردم به آنها دارد بنابراین شایسته است امروزه نیز در ساخت مساجد، آستان‌های امامزادگان و سایر مراکز دینی و فرهنگی کشور نیم‌نگاهی به مشخصه های معماری گذشته شود؛ معماری‌ای که روح ایمان و دیانت را همراه با آرامش وجود، به انسان‌ها القا می‌کند.

    ترکیبی از ویژگی‌های دوران مختلف تاریخی ایران از عهد عباسی تا دوره قاجار، می‌تواند مساجدی سراسر زیبایی، جذابیت و آرامش که از تک تک بخش‌های آن، معنویت و دیانت جلوه می‌کند، پیش روی مردم قرار دهد و در این صورت حتما شاهد حضور بیشتر مردم در این خانه های خدا خواهیم بود، ضمن اینکه زمینه‌ساز استقبال بیشتر گردشگران داخلی و خارجی، و به تبع آن رونق بیشتر گردشگری مذهبی در کشور می‌شود.

    ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ مرداد ۹۷ ، ۱۷:۰۲

    بررسی یکی از بنیادی ترین چالش های معماری شهری؛

    نصر: کودکان نیازمند تقویتِ فردیتی هستند و مشارکت و خلاقیت نباید تزئینات زندگی آنها باشد اما نبودِ جایگاه ویژه برای این قشر حساس و در حال رشد در شهر سبب شده است  کودکان با فضا شهر غریبی کنند و این مسئله حلقه مفقوده عنوان "شهر دوستدار کودک" به حساب می آید.

    به گزارش نصر، این روزها، تکنولوژی متهم ردیف اول دلایل متعدد دورشدن کودکان از بازی های فیزیکی در فضای باز شناخته می شود اما اگر به قضیه منصفانه بنگریم خواهیم دید که کم‌ کم با رواج آپارتمان‌ نشینی امکان داشتن حیاط از بین رفت و  به این ترتیب، فضای خانه‌ها برای گذراندن زمان کافی نبود. با پیشروی این روند خیابان ها و اماکن شهر به  محل هایی برای گذران اوقات فراغت خانواده‌ها به ویژه کودکان تبدیل شد اما با وجود افزایش نیاز به فضاهای باز و تفریحی شهری، معماران و شهرسازان، توسعه شهر به صورت فیزیکی را مهم‌تر از توجه به نیاز انسان هایی  که در آن زندگی می‌کنند،دانستند.

    یکی از عوامل مهم که کمتر مورد نقد و بررسی قرار می گیرد، مشکلات مرتبط با طراحی شهری، به ویژه طراحی "شهر دوستدار کودک" است. "شهر دوستدار کودک" اصطلاحی است که در سال‌های اخیر از زبان طراحان و برنامه‌ریزان شهری، مهندسان شهرساز، کارشناسان مسائل کودکان و فعالان مدنی زیاد شنیده می‌شود اما شاید کمتر کسی از مسئولان اجرایی شهر به این موضوع اهمیت دهند، ایجاد فضاهای  شهری که دارای امکاناتی نظیر پارک‌ها، المان و مبلمان شهری مناسب و اماکنی برای بازی کودکان با وسایلی بازی متناسب مراحل رشد کودکان باشد.

    کودکان بازتاب رفتار ما در جامعه‌اند و ایجاد محیط های یکنواخت، خشن، ملال آور برای کودک به اندازه ایجاد فضاهای باز،در کنار طبیعت، میل به یک زندگی اجتماعی سالم، همراه با قصه پردازی و شعر و موسیقی و هیاهو بر او تأثیر می گذارد بنابراین فضای شهر می بایستی در مناسب‌سازی مبلمان شهری به روح کودکان توجه کند.

    محیط انسانی نیز به مثابه باغبانی می ماند که در رویش و نحوه رشد او مهمترین نقش را بازی می کند و اگر باغبان در پرورش یک نهال یا بوته تلاش نکند، گیاه آفت زده و یا به حالتی خودرو خواهد رویید. منظور از پرورش آن است که کودک را با روش های صحیح برای زندگی در جامعه آینده آماده ساخت. این قشر آسیب پذیر و حساس از فضاهای شهری درس ها و آموخته هایی یاد می گیرند که چه بسا ممکن است آنان را از نظر رفتاری بیش از آموزه های خانه و مدرسه متأثر سازد، بنابراین، لازمه رشد سالم کودک، ایجاد این زمینه ها در جهت ارتباط بخشیدن بین کودک و محیط طبیعی محسوب می شود.

    این گزارش حاکی است،"انریکه پنالوسا" مى‌گوید: " اگر ما بتوانیم شهر موفقى براى کودکان طراحى کنیم، شهر موفقى براى همه خواهیم داشت."چراکه کودک نیازمند تقویتِ فردیتی است مشارکت و خلاقیت نباید تزئینات زندگی او باشد، بلکه این موارد از الزامات انسانی‌تر بزرگ شدن کودکان جهان است بنابراین  باید برای کودکان فضایی فراهم شود تا بتوانند با مسائل دنیای پیرامون خود آشنا شوند زیرا نبودِ جایگاهی برای مشارکت کودکان یکی از اصلی‌ترین حلقه‌های مفقوده برنامه‌های مربوط به شهردوستدار کودک است.

    متاسفانه امروزه خیابان‌ها مکانی کم‌ارزش و صرفاً جهت جابجایی تلقی می‌شوند این در حالی است که  در بسیاری از شهرهای فعلی 20 تا 30 درصد سطوح شهرها را به خود اختصاص می‌دهند  و محل عمومی است که مردم در آنها گردهم می‌آیند ،از این رو  این دارایی عمومی ارزشمند می‌بایست جایگاه والاتری در برنامه‌ریزی و طراحی شهری داشته باشند.

    در کشورهای جهان سومی، کودکان با فضاهای شهر غریبه هستند و این مسئله به یکی از بنیادی ترین چالش های معماری و مباحث شهری تبدیل شده است که چگونه با استفاده از تکنولوژی و تفکرات  نوین برای ترکیب المان های شهری و ذهن شهروندان به صورت خلاقانه و نوآورانه به حل مشکلات نسل های فردا بپردازند .

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ مرداد ۹۷ ، ۱۳:۲۱
    غفلت از جایگاه کلیدی «مسجد» در نظام شهرسازی مدرن/ نقش مساجد معاصر در سیمای شهر

    به بهانه هفته جهانی مسجد/ ستار خالدیان؛

    متأسفانه در دوران معاصر، در شکل‌یابی شهرها، تا حد زیادی نقش محوری مساجد نادیده گرفته شده است و دیگر طرح‌ریزی ترکیب سیمای مسجد، که در ایفای نقش صحیح مسجد در سیمای شهر اسلامی اهمیت بسزایی دارند، با منطق همراه نیست و دیگر ساختار و سیمای بصری مساجد ما هماهنگ با هویت حاکم بر جامعه‌ی اسلامی‌مان نیست.

    شبکه اجتهاد: مسجد اولین فضای معماری بود که در صدر اسلام و به هنگام مهاجرت پیامبر اعظم(ص) به مدینه خلق شد و از مصادیق بارز جامعه‌ی اسلامی گردید و به سبب نقش‌آفرینی‌اش در تمامی عرصه‌ها و شئون جامعه‌ی اسلامی، گسترش فرهنگ و تمدن اسلامی را در پی داشت. مسجد به عنوان مکانی عبادی – ‌سیاسی که مسلمانان در آن بزرگ‌ترین و مهم‌ترین تصمیمات اجتماعی را می‌گیرند، همواره مطرح بوده است.

    اسلام مسجد را به وجود آورد تا به نیازهای عبادی، آموزشی، سیاسی و نظامی جامعه‌ی اسلامی جواب دهد. بنابراین مسجد در جامعه‌ی اسلامی به عنوان وسیله‌ای مطرح شد که امت را جدای از اینکه از بُعد معنوی پرورش و تزکیه دهد، محلی باشد برای احیای فرهنگی و مذهبی و جامعه را از تهدیدهای داخلی و خارجی در امان نگه دارد.

    مسجد دارای آن‌چنان اهمیتی است که مقام معظم رهبری درباره‌ی آن فرموده‌اند: «پدید آمدن هویتی به نام مسجد، نخست در قبا و سپس در مدینه، در شمار زیباترین و پرمغزین ابتکارهای اسلام در آغاز تشکیل جامعه‌ی اسلامی است.»

    مسجد به عنوان بااهمیت‌ترین فضای معماری اسلامی نیز همواره نقش بسیار پررنگی را در شکل‌گیری و روند توسعه‌ی شهرها بر عهده داشته است و جایگاه رفیعی را در حوزه‌ی فرهنگی و اجتماعی، جدای از حوزه‌ی شهرسازی پیدا کرده است؛ تا آنجا که در شکل‌گیری شهرهای جهان اسلام، به ویژه ایران، همواره نقش محوری بازی می‌کرد و بافت‌های شهری، حول آن‌ها نقش می‌بستند. اما امروزه مساجد ما بر خلاف گذشته، نتوانسته‌اند با معماری زمان و عصر خود در هم بیامیزند و از لحاظ فرمی و عملکرد ظاهری، همسو و همگام با نیازهای معاصر شوند. از دیگر سو، سیمای کلی شهرهای ما نیز تا حد زیادی عاری از مفاهیم اعتقادی، اجتماعی و فرهنگی شده است و حضور مساجد در شهرها، به عنوان مهم‌ترین عنصر ساختار شهر، بسیار کم‌رنگ شده است و نقش آن در سازمان‌دهی فضای شهرهای اسلامی نادیده گرفته شده است.

    امروزه مساجد ما بر خلاف گذشته، نتوانسته‌اند با معماری زمان و عصر خود در هم بیامیزند و از لحاظ فرمی و عملکرد ظاهری، همسو و همگام با نیازهای معاصر شوند. از دیگر سو، سیمای کلی شهرهای ما نیز تا حد زیادی عاری از مفاهیم اعتقادی، اجتماعی و فرهنگی شده است.

    مسجد در اسلام

    هدف اصلی از تأسیس مسجد و پایه‌گذاری این فضای دینی عبادت است. این نکته شایان توجه است که در فرهنگ اسلامی، تمامی فعالیت‌های انسان در وضعیت خاص می‌تواند رنگ عبادی به خود بگیرد و انسان تربیت‌یافته در مکتب اسلامی، می‌تواند به درجاتی برسد که همه‌ی زندگی او الهی و عبادی شود.

    بدین ترتیب، مسجد صرفاً محلی برای ارتباط با خدا نیست، بلکه ارتباط با جامعه و امت نیز در دستور کار قرار می‌گیرد و یکی از موفقیت‌های شگفت‌انگیز پیامبر (ص) را باید در همین ارتباط مسجد و مردم یا به تعبیری، پیوند دین و دنیا از طریق مسجد جست‌وجو کرد.

    در کنار جنبه‌ی فوق، مسجدها نخستین جایگاه دانش در اوایل عصر اسلامی شدند. در آنجا مسلمانان اصول دین و مقدمات اسلام را می‌آموختند. پیامبر اعظم(ص) نخستین مسجد خود را در مدینه بنا نهاد تا جایی برای نماز، کانونی برای حکومت و همچنین جایگاهی برای آموختن اصول و ریشه‌های دین اسلام باشد. هرچند در مساجد تنها به وعظ و راهنمایی و تفسیر قرآن و آموختن خواندن و نوشتن به بی‌سوادان و مانند آن پرداخته نشد، بلکه دانش‌های فراوان نوظهوری که در اسلام، پس از کشورگشایی‌های بزرگ به دست آمد، راهی مسجد شد و در کنار علوم دینی مورد توجه قرار گرفت. آن‌چنان شد که مسجد رسالت آموزشی و فرهنگی خود را به بهترین وجهی انجام داد و دانشجویان و دانش‌پژوهان فراوانی از سراسر دنیا به مساجد روی آوردندو دانشمندان و پژوهشگرانی بلندپایه‌ای از آن طلوع یافتند و این مساجد بودند که نخستین جرقه‌های پایه‌گذاری مدارس در جهان اسلام را زدند.

    در هر مسجدی کتابخانه‌ای بزرگ وجود داشت و کتاب‌های فراوانی، در حوزه‌های مختلف در آن قرار داشت که معمولاً وقف مسجد بودند. بدین سان از روزگار پیامبر(ص) تا قرون بعدی، مسجد دگرگونی‌هایی در حوزه‌ی معماری به خود دید و گسترش فراوان یافت و رسالت خود را در انتشار اعتقاد اسلامی و دمیدن روح جهاد برای آماده نمودن رزمندگان و آماده ساختن آنان برای دفاع از میهن اسلامی انجام داد. در پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی خودمان و نیز در زمان دفاع مقدس نیز به خوبی این نقش کلیدی مسجد را می‌توان دید.

    البته شاید همه‌ی کارکردهای مساجد در صدر اسلام، در دنیای امروز تحقق نیابد؛ اما باید فرهنگ حاکم بر مساجد به ساختارهای اجتماعی و سیاسی منتقل شود تا از رهگذر آن، جهت‌گیری همه‌ی فعالیت‌های جامعه، جهت‌گیری الهی و دینی باشد.

    جهان‌بینی اسلامی و فضاهای شهری

    ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ مرداد ۹۷ ، ۱۲:۳۸

    با حمایت گالری نظرگاه نشستی تحت عنوان "فرصت‌های تپه عباس آباد آیا از دست رفت؟" با نگاهی انتقادی به این بخش برگزار می‌شود.

    اراضی عباس آباد که اکنون به عنوان نگین سبز تهران شناخته می‌شود، درگذشته‌ای نه چندان دور، تنها تپه‌های خاکی بود که هیچ کاربردی برای شهروندان تهرانی نداشت. با تغییر رویکرد مدیریت شهر تهران، این منطقه از یک نهاد صرفاً خدماتی به یک نهاد اجتماعی تبدیل و رویکرد گردشگری به خود گرفت.

    در این میان اما ساخت و سازهای لجام گسیخته و عدم توجه به دورنمای شهری در این منطقه از تهران معضلاتی به شمار می‌روند که در این گردهمایی به آن پرداخته خواهد شد.

    در این نشست شهره فتحی زاده، مدیرگروه شهرسازی و طراحی شهری مهندسین مشاور نقش جهان؛ سحر ندایی طوسی،استادیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی؛ حمید میرمیران، مدیرعامل مهندسین مشاور نقش جهان پارس و سید امیر منصوری، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران به عنوان سخنران در این نشست حضور خواهند داشت.

    علاقه‌مندان به حضور در این رویداد می‌توانند چهارشنبه ۲۴ مردادماه ساعت ۱۷ به گالری نظرگاه واقع در خیابان آزادی، خیابان دکتر قریب، شماره ۲۳ مراجعه کنند.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۰۰

    نمونه‌های زیبای پنجره‌های «ارسی» را هنوز می‌توان در برخی بناهای تاریخی مشاهده کرد

    معماری ایرانی زیباست؛ همه بخش‌ها و اجزایش، ارسی هایش، ارسی‌هایی که تا همین چند دهه پیش در بیشتر خانه‌های بزرگ و عیانی و گاهی حتی در خانه‌های طبقه متوسط جامعه قابل مشاهده بود؛ در شهر تاریخی هگمتانه، دیاری که معماری اش همچون قدمتش با اصالت است. این سال‌ها و این روزها اما باوجود رویکرد مثبتی که نسبت به صنایع‌دستی و معماری سنتی و تاریخی میان مسئولان و کارشناسان مربوط ایجاد شده، همچنان ارسی همدان مهجور است و آن‌قدر مهجور که حتی رویداد مهم «همدان 2018» هم نتوانسته نگاه جامعه و مسئولان را به سمت این هنر اصیل و هنرمندانش سوق دهد.

    به گزارش خبرنگار جامجم از همدان، تعداد هنرمندان ارسیساز این استان اکنون از انگشتان دست تجاوز نمیکند، همانها هم بیشتر به مرمت در و پنجرههای قدیمی مشغولند و خبری از سفارشهای جدید نیست، ارسی سازی ارتباط تنگاتنگی با هنرهای دیگری مثل گرهسازی (گره چینی)، مشبک و قوارهبری دارد؛ هنرهایی که کنار هم و به کمک هم زیبایی سحرانگیزی به در و دیوارها و پنجرههای تعبیه شده در معماری خانههای قدیمی میدادند. امروز اما بیشترشان تقریبا بیفروغ شدهاند؛ بویژه ارسیسازی.

    ارسی از عناصر معماری ایرانی و پنجره مشبکی است که به جای گشتن روی پاشنه گرد، بالا میرود و در محفظهای که روی آن قرار گرفته، جای میگیرد. در و پنجرههای مشبک ارسیساز با شیشههای رنگی در عین حال که حفاظ مناسبی در برابر آفتاب گرم و تابان ایران به شمار میرفتند و نور درون خانه را تنظیم میکردند، جلوه و زیبایی خاصی به نمای بیرونی بناها میدادند.

    نمونههای زیبای پنجرههای ارسی را هنوز میتوان در خانههای کهن اصفهان، کاشان و یزد (و انواع جدیدترش را در تهران) مشاهده کرد. همدان هم با معماری دارای ارسی پیوندی دیرینه دارد.

    طبق نظر کارشناسان میراث فرهنگی قدیمیترین آثار ارسیسازی در ایران مربوط به عصر صفویه است که در همه جای کشورمان آثار آن برجاست. ارسیسازی پس از تلفیق با هنرقوارهبری که در عصر قاجار اتفاق میافتد، اوج و عظمتی دوچندان مییابد، اما با ورود و کاربرد مصالح آهنی و درو پنجرههای فلزی، و همزمان با انزوای صنایع ظریف نجاری، ارسیسازی و گره چینی و پنجرههای چوبی مشبک و... هم رو به نابودی گذاشته و گستردگی پیشین خود را از دست میدهند.

    ارسی؛ هنری خاص طبقه بالادست

    پنجرههای ارسی در معماری ایرانی جایگاه ویژهای داشته و معمولا جز سران و حاکمان و طبقه ثروتمند، کمتر اقشاری میتوانستند از این نوع پنجره در منزل یا عمارت خود استفاده کنند.

    ابراهیم جلیلی، از کارشناسان میراث فرهنگی در گفتوگو با جامجم، پنجره ارسی را از نمونههای هنر معماری ایران زمین دانسته و میگوید: محل استفاده از این پنجرهها در فضاهای درونی، بالاخانهها و اتاقهای گوشوار واقع در یک یا دو سوی تالارهای بزرگ و مرتفع است که در حال حاضر به دلایل مختلف ساخته نمیشود، اما در سراسر ایران در شهرها و روستاهای قدیمی هنوز وجود دارد.

    به گفته وی برخی گمان میکنند ارسی به پنجرهای اطلاق میشود که بتدریج از معماری روسی در ایران رواج یافته، درصورتیکه پیش از آن که ارسی در معماری روسی جایی باز کند، در بناها و نقاشیهای ایران مشاهده شده است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۷ ، ۲۰:۳۰
    بررسی طرح ویژه بندرکنگ با رویکرد ثبت جهانی

    سرپرست اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان از بررسی طرح ویژه شهر بندرکنگ در کمیته تخصصی معماری، طراحی شهری و بافت‌های واجد ارزش خبر داد.

    به‌گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان هرمزگان، اشکان مختاری سرپرست این اداره کل، امروز چهارشنبه 17 مرداد با اعلام این خبر گفت: «در این جلسه بر لزوم طرح ویژه برای شهر بندرکنگ با رویکرد ثبت جهانی بررسی شد.»

    او افزود: «همچنین در این جلسه راههای حفظ و نگهداری بافت تاریخی کنگ، توانمند سازی مردم در بافت تاریخی و پیوندهای بافت تاریخی و جدید کنگ مورد بررسی قرار گرفت.»

    مختاری با اشاره به اینکه آنچه که بندرکنگ را منحصر به ‌فرد کرده، بافت ارزشمند تاریخی آن می باشد، افزود: «علاوه بر ویژگی‌های معماری، این مکان دارای آداب و سوم و ویژگی‌های شاخص فرهنگی است که آن را حائز اهمیت ثبت جهانی می‌کند.»

    در بافت تاریخی کنگ، 10 اثر تاریخی در فهرست آثار ملی ثبت شده که شامل مجموعه بافت قدیم، مسجد، برکه، زیارتگاه، خانه تاریخی و قلعه است

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۷ ، ۱۹:۰۷
    کلاه فرنگی

    عمارت کلاه فرنگی ماکو، عمارتی قجری است که از نظر تناسبات معماری جا افتاده و خوش ترکیب بوده و از جاذبه‌های شمال غرب آذربایجان غربی محسوب می‌شود

    به گزارش ایسنا، عمارت کلاه فرنگی ماکو جاذبه‌ای زیباست که در شمال غربی ترین نقطه کشور ایران قرار دارد و بنای قدیمی عمارت کلاه فرنگی در سمت شرق خیابان امام رحمه الله علیه و در تنها و طولانی ترین خیابان شهر ماکو و به موازات دره حد فاصل دورشته کوه قرار گرفته است. در اطراف عمارت فوق ساختمانهای قدیمی مانند عمارت شهربانی، محل شورای داوری سابق و چند بنای دیگر وجود دارند.

    عمارت کلاه فرنگی، قسمتی از مجموعه ساختمان بزرگ قدیمی متعلق به یکی از خوانین ماکو بنام علی‌قلی خان بیات است که بعدها توسط اداره بهداری از تقی‌خان بیات خریداری شده است. تمام ساختمانهای قدیمی مذکور بجز عمارت کلاه فرنگی، تخریب شده است. 

    این بنای قدیمی از نظر فرم و تکنیک کار مخصوصاٌ گچبری و آئینه کاری بسیار جالب توجه بوده و اثری است متعلق به اواخر دوره قاجاریه که بدون هیچ دخل و تصرفی به همان شیوه اصلی حفظ شده است.

    ساختمان کلاه فرنگی دو طبقه بوده به طوریکه از نقشه و عکس‌های ضمیمه مشخص می‌شود قسمت داخلی دارای گچبری و پلان آن صلیبی شکل و فرم آن از بیرون بصورت هشت ضلعی است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۷ ، ۱۸:۴۰

    سمیه باقری: محمدمهدی محمودی از جمله اساتید و پیشکسوتان عرصه معماری است که اعتقاد دارد، معماری بناهای امروز ما در ایران به نوعی پرخاشگر هستند.

    هنرآنلاین، دکتر محمدمهدی محمودی، از جمله چهره‌های برجسته عرصه معماری است که تاکنون بارها کاندید دریافت جایزه مطرح بنیاد آقاخان شده است. او دانش آموخته معماری از دانشگاه تولوز فرانسه است و سال‌هاست که در دانشکده معمارى هنرهای زیبا دانشگاه تهران فعالیت دارد. وى پس از بازگشت به ایران شرکت مهندسین مشاور هرم پی را پایه‌گذاری کرد و از جمله اساتیدی است که علاوه بر فعالیت در حوزه عملی معماری، سابقه طولانی در آموزش را نیز تجربه کرده است. وی معتقد است که امروز عرصه معماری ایران بیش از هر چیزی نیازمند اصلاحیه در حوزه آموزش و صد البته اساتید است. محمودی وضعیت کنونی معماری ایران را متأثر از نوع آموزش در بدنه دانشگاه‌ها می‌داند و اعتقاد دارد که بناهای امروز در ایران و به خصوص تهران عموماً پرخاشگر هستند و به یکدیگر دهن کجی می‌کنند. آنچه می‌خوانید گفت‌وگوی هنرآنلاین با این چهره پیشکسوت و پر انرژی است که همچنان امیدوارانه برای ارتقای دانش نسل بعدی معماران ایران تلاش می‌کند.

     

    جناب آقای محمودی به عنوان پرسش ابتدایی بفرمائید، چطور وارد حوزه معماری شدید و اساساً چطور این حوزه را برای فعالیت حرفه‌ای انتخاب کردید؟

    من محمدمهدی محمودی متولد 1332 در اراک هستم. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر اراک گذراندم و پس از اخذ مدرک دیپلم طبیعی متوجه شدم که نمی‌توانم برای تحصیلات دانشگاهی وارد رشته معماری شوم پس وارد دوره خدمت سربازی شدم و پس از آن جهت تحصیل در رشته معماری به کشور فرانسه سفر کردم. در دوران سربازی هم در دفتر برادران حسابی، هوشنگ و ایرج که البته بگویم هیچ نسبتی با آقای پروفسور حسابی ندارند و آن زمان از معماران معروف و تحصیل‌کرده در آلمان بودند، پروژه‌هایی را به شکل پاره وقت انجام دادم.

    پس از آن، با کمی تحقیق و نظر به معماری قابل قبول فرانسه و از آنجا که زبان دومی را نمی‌دانستم و برایم تفاوتی نداشت آموزش چه زبانی را در دستور کار قرار دهم، این کشور را برای ادامه تحصیل انتخاب کردم و در آنجا پس از انتخاب رشته معماری وارد دانشگاه شدم. بالاترین مدرک آن زمان که دکترای معماری از فرانسه با عنوان.D.P.L.G را در سال 1982 کسب کردم و سپس با چند کشور فرانسوی زبان برای تدریس وارد مذاکره شدم. در این میان، الجزایر پاسخ مثبت داد. پس از سفر به الجزایر به مدت 6 سال و نیم در دانشکده معماری دانشگاه تکنولوژی کار تدریس را به زبان فرانسوی انجام دادم.

    پس از 6 سال و نیم به ژاپن سفر کردم و حدود دو سال و اندی به عنوان مهندس معمار با مهندسین مشاور اتوجی در شهر کیوتو همکاری داشتم. ما در شهر نارا زندگی می‌کردیم و در شهر کیوتو با فاصله 90 کیلومتری از نارا کار می‌کردم. آن زمان، من در حیطه طراحی و احداث مجموعه‌های ورزشی، فرهنگی و تجاری، پروژه‌هایی را در ژاپن تجربه کردم.

    چه زمانی به ایران بازگشتید و اصلاً چطور شد که تصمیم گرفتید ادامه کار حرفه‌ای خود را در ایران دنبال کنید؟

    من در تابستان سال 1368 به ایران بازگشتم. البته در زمانی که در ژاپن و الجزایر بودم مدام از سوی سفارت ایران نامه‌هایی برای بازگشت و تدریس در ایران دریافت می‌کردم. به یاد دارم در ستاد انقلاب فرهنگی واقع در خیابان فلسطین گزینش استادی را پشت سر گذاشتم، پرونده من از لحاظ علمی و اخلاقی بررسی شد و هم‌زمان  فعالیت حق‌التدریس در دانشگاه آزاد تهران مرکز و دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران را آغاز کردم. پس از یک و سال نیم و موفقیت در طی مراحل گزینش، کار در دانشگاه تهران را آغاز کردم. هم‌زمان با این فعالیت، سال 68 دفتری را به نام "محمودی و همکاران" تشکیل دادم و کار حرفه‌ای را آغاز کردم.

    البته بعد از دو سال متوجه شدم این نام غلط است پس عنوان "مهندسین مشاور هرم پی" را انتخاب کرده و هم‌زمان کار تدریس را هم ادامه دادم. در سال 92 تقاضای بازنشستگى زودرس دادم و مهر 94 من بازنشسته شدم البته چند روز بعد آن طرف حیاط دانشگاه تهران از من دعوت به همکاری کرد. به همین خاطر من از 15 مهر 94 کار  تدریس در دانشکده فنی را آغاز کردم. البته از آن زمان به عنوان استاد مدعو در دانشگاه‌های دیگر همچون علوم تحقیقات، تربیت مدرس و پارس در دفاع‌های ارشد و دکترا حضور دارم.

    در این دوره از فعالیتی که ذکر کردید، عمده فعالیت‌های‌تان در معماری روی چه نوع از پروژه‌هایی متمرکز بود؟

    پروژه‌هایی که طی این سال‌ها انجام داده‌ام همه دولتی، عمومی و ملی هستند که هم شهرسازی و هم معماری را شامل می‌شوند. شهرسازی هم در داخل شهر و هم در زُن‌های بندری و صنعتی را شامل می‌شود. البته در بخش معماری نیز مجموعه‌های آموزشی و فرهنگی و اداری را در دستور کار داشتم.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ مرداد ۹۷ ، ۲۳:۰۰

    رئیس شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران با اعلام اینکه سیاستگذاری بازآفرینی و سیاستگذاری نظامات اجرایی، دو سطحِ دستیابی به حصول نتیجه تشکیل کمیته اعتلای معماری ایران است، گفت: معتقدم، همواره باید با یک سنگ نشانه، عبور و حرکت کنیم و آن سنگ نشانه، بازآفرینی و بازگشت به هویت و اصالت است که آن را با اندیشه ایران‌شهری می‌شناسیم.

    به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در جمع معماران و در نخستین نشست شورای اعتلای معماری ایران با اشاره به اینکه مدتها بود که در صدد تشکیل چنین کمیته‌ای بوده است، اعلام کرد: مدتها بود که در صدد تشکیل چنین کمیته‌ای بودیم اما متاسفانه شرایط فراهم نمی شد و بالاخره با تلاش فراوان این کمیته تشکیل شد.

    جلسه

    عضو کابینه دولت دوازدهم تاکید کرد: تلاش داریم تا این کمیته بتواند جایگاه رسمی داشته و در عین حال دارای قدرت تصمیم گیری باشد و صرفا یک جایگاه توصیه‌ای نباشد. به همین دلیل در بحث و بررسی‌های مختلفی که داشتیم نهایتا به دکتر ایزدی پیشنهاد کردم تا این کمیته را زیرنظر شورای‌عالی شهرسازی و معماری قرار دهیم.

    آخوندی یادآور شد: اگرچه شورای‌عالی شهرسازی و معماری که بیش از ۴ دهه از عمر آن می‌گذرد تحت‌عنوان شورای‌عالی شهرسازی و معماری فعالیت کرده بود اما شاهد بودیم که بخش معماری آن هیچوقت فعالیت جدی نداشت. بنابراین تلاش کردیم تا کمیته اعتلای معماری را ذیل شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران تعریف کنیم. هدف از اینکار این بود تا این کمیته بتواند نتایج حاصل، را به واسطه برون‌دادها و تصمیماتی که اخذ می کند به صورت مصوبه و از طریق شورای عالی  به عنوان سند رسمی ابلاغ کند.  

    وی ادامه داد: هدف از تعریف کمیته اعتلای معماری ذیل شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران این بود تا نتایج حاصل از جلسات کمیته، سند رسمی شوند و بتوان به واسطه آنها یکسری بنیان‌هایی را گذاشت تا در جهت شکوفایی معماری ایران گام‌های جدی برداشت.

    وزیر راه و شهرسازی با یادآوری این مطلب که شرایط فعلی، شرایط دشواری است، گفت: شاید در این شرایط دشوار صحبت از معماری در جامعه خیلی مخاطب نداشته باشد و در این شرایط دشوار، گوش شنوایی برای این موضوع مهم وجود نداشته باشد. اما امیدوارم بتوانیم از این شرایط سخت عبور کنیم و بتوانیم از این سلسله جلساتی که تشکیل خواهیم داد یک محصول بسیار خوبی، داشته باشیم.

    این مقام‌مسئول، اعلام کرد: شهرهایی کنونی ایران معدل و آینه خرد ما ایرانی‌هاست. بسیار مهم است وقتی راجع به معماری صحبت می کنیم، از خود شروع کرده و به نحوه تفکر جمعی خود سامانی داده و در نهایت با تفکر درست جمعی فکر کرده و گام برداریم.

    آخوندی با اشاره به این مطلب که در شورای اعتلای معماری، تمرکز بر روی آثار شاخص معماری نیست بلکه موضوع فراگیر معماری و مفهوم سبک زندگی در اولویت است، خاطرنشان کرد: برای ما حائز اهمیت است که مباحث بر موضوعاتی متمرکز باشند که جنبه عمومی داشته و در عین حال کاربردی باشند.

    وی تصریح کرد: قطعا معماری شاخص می تواند مانند جواهری باشد که در بافت، درخشش خود را داشته باشند. اما در نهایت و آخر کار، زمینه هم باید یک زمینه‌ای باشد که جواهر در آن بنشیند و به آن زمینه جلوه‌ای بدهد.

    رئیس شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران با یادآوری اینکه، معماری بروز دهنده یک مجموعه اصالت، هویت، دانش، فلسفه، فرهنگ و تمامی ارکان هویتی است، گفت: اینکه بنده بعد از ۴ دهه فعالیت در حوزه‌های مختلف به معماری روی آورده‌ام به این دلیل است که به این نتیجه رسیده‌ام که معماری، جلوه‌گاه تفکر ما نسبت به هستی و شناخت آن است. البته این نوع نگاه می‌تواند حتی به اقتصاد، سیاست، سیاست بین‌الملل، و حمل و نقل نیز تعمیم یابد. معتقدم اگر این دیدگاه را نتوانیم به تمامی حوزه‌ها تعمیم دهیم در نهایت و آخر کار، پستی و بلندی‌هایی است که طی می‌کنیم.

    وی با تاکید مجدد بر اهمیت بازگشت به مبدا برای یافتن راه صحیح از طریق اندیشه ایران‌شهری و بازآفرینی، گفت: هرچقدر که در موضوع شهر، اندیشه کردم به این نتیجه رسیدم که ما هیچ چاره‌ای نداریم جز آنکه به ایده بازافرینی شهری بازگردیم تا بتوانیم از طریق آن ایده، رد زندگی، رد مکان و زمان را پیدا کنیم. زیرا معتقدم اگر نتوانیم رد زمان ومکان را بازیابیم آخر کار، گم خواهیم شد.

    آخوندی توضیح داد: معتقدم، همواره باید با یک سنگ نشانه، عبور و حرکت کنیم و آن سنگ نشانه، بازآفرینی و بازگشت به هویت و اصالت است که آن را با اندیشه ایران‌شهری می‌شناسیم.

    وی تاکید کرد: واقفم تا چه اندازه در رابطه با اندیشه ایران‌شهری و مفهوم بازآفرینی، فشار وجود دارد که این سخنان چیست؟. اما در عین حال معتقدم که باید با سنگ‌نشانه‌ها خود را میزان کنیم.

    حفاظت از سنگ‌نشانه‌های دارای هویت و اصالت، راهکاری برای حفاظت از تاریخ و هویت

    رئیس شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران در بیان نمونه‌های سنگ‌نشانه‌ها و اهمیت حفاظت از آنها به سفر اخیر خود به سنندج اشاره کرد و گفت: در سفر اخیر خود به سنندج، جلوی تخریب یک سنگ نشانه در یک واحد مسکونی که به بهانه بازکردن یک معبر در حال تخریب بود را گرفتیم. این یک دیدگاه است که مقابل دیدگاه تخریب به بهانه نوسازی قرار دارد.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ مرداد ۹۷ ، ۱۸:۲۰