پل تاریخی تنکابن در معرض فروپاشی قرار گرفت/ مسئولان واکنشی نشان نمی‌دهند !

کارشناس سازه های هیدرولیکی از احتمال تخریب پل تاریخی چشمه کیله تنکابن خبر داد.

به گزارش هنرآنلاین، اسماعیل طلوعی با ابراز نگرانی از تخریب پل تاریخی چشمه کیله، اظهار کرد: پل تاریخی چشمه کیله تنکابن به دلیل فرسایش در مسیر پایاب و تندآب، در معرض خطر جدی قرار داشته و احتمال فروپاشی این بنای تاریخی محتمل است.

وی با تشریح طراحی مسیر تندآب در پل های قدیمی، تصریح کرد: وجود مسیر تندآب در پائین‌دست پل، باعث کشتن و استهلاک انرژی آب شده و خطر سیل‌بردگی برای پل را به حداقل می رساند.

کارشناس آب و سازه های هیدرولیکی با بیان اینکه پل چشمه کیله در قسمت فرودست و در مسیر تندآب دچار فرسایش شدید شده است به ایسنا گفت: بخشی از مسیر تندآب در اواسط پل تخریب شده که این میزان از آب‌بردگی در اثر سیل اخیر تشدید شده است و احتمال ریزش این مسیر تا زیر پایه های پل وجود دارد.

طلوعی در ادامه با اشاره به اینکه اگر جلوی تخریب گرفته نشود، احتمال فروپاشی این بنای تاریخی وجود دارد، گفت: بسیاری از مردم از وخامت اوضاع بی اطلاع بوده و مسئولان نیز به دلیل عدم آگاهی از ساختار و عملکرد سازه نسبت به تخریب بخش تندآبی آن واکنشی نشان نمی‌دهند.

وی، دست بردن در ترکیب سازه های تاریخی را نشان از عدم اطلاع مدیران و کارشناسان تصمیم گیرنده دانست و تصریح کرد: اقداماتی که بر پایه بی دانشی و ناآگاهی از عملکرد این قبیل سازه ها انجام می گیرد نشان از ضعف سطوح مدیرتی در کشور بوده که این نقیصه در تمامی زمینه ها به وضوح دیده می شود.

تصمیم‌های غیرتخصصی بلای جان پل تاریخی تنکابن

وی در ادامه به تجاوز در دو سمت پل چشمه کیله اشاره و تاکید کرد: بر پایه تصمیمات نادرست مدیران در سنوات گذشته، دو پاساژ در معبر خروج آب با تغییر کاربری و کوچک شدن رودخانه دستخوش تغییر شد و یکی از آنها برای سهولت در تردد خودروها و کاهش ترافیک شهر مورد استفاده قرار گرفت که امروز به دلیل سیل تخریب شده است، این امر در واقع مصداق واقعی دخالت در سازه و تصمیماتی غیرتخصصی بود که در حال حاضر خطرات و احتمال تخریب پل را افزایش می دهد.

این مدرس دانشگاه با اظهار همکاری در ترمیم و تعمیر این بنای تاریخی، تاکید کرد: چنانچه مدیران تنکابن تصمیماتی مبنی بر مرمت و ترمیم پل داشته باشند ظرفیت ها و استعدادهایی در شهرستان وجود دارد که بتوانند با مهارت و اتکا بر دانش و توانایی اقدامات ترمیمی و احیای این بنای تاریخی را برعهده بگیرند.

پل تاریخی چشمه کیله تنکابن مربوط به دوره پهلوی اول بوده و در سال 1309 به همت مهندسان آلمانی و روسی طراحی و توسط معمار ایرانی به اجرا درآمد که ساخت آن در سال 1311 به پایان رسید.

در مورد معماری و چگونگی ساخت پل باید گفت طول پل در فاصله بین هشت دهانه در بستر رود 112 متر، ارتفاع آن از سطح جاده اصلی تقریباً 5.1 و عرض آن نیز 7 متر است، قوس پل از نوع بیضی کند بوده و در تمام جوانب آن اشکال تزیینی‌ گل مانند از سنگ دیده می‌شود. این اثر باستانی در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۳۳۲۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و یکی از زیباترین پل‌های تاریخی کشور و سمبلی برای شهر تنکابن است.

رونمایی از تزئینات گنبد سلطانیه/ مراحل نهایی رسوب‌زدایی و رفع آسیب انجام می‌شود

مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان زنجان گفت: در آینده نزدیک تزئینات زیبای گنبد سلطانیه را در معرض دید عموم قرار خواهیم داد.

به گزارش هنرآنلاین به نقل از مهر، یحیی رحمتی با اشاره به آخرین وضعیت تزئینات گنبد سلطانیه، گریزی به استقرار مرمتگرهای ایتالیایی در اواخر دهه ۵۰ برای مرمت گنبد سلطانیه زد و تصریح کرد: بعد از بیش از ۴۰ سال، برای اولین بار توسط مرمتگران و متخصصان پایگاه میراث جهانی سلطانیه، روپوشی که بر روی تزئینات زده شده بود، برداشته شد و مراحل نهایی رسوب‌زدایی و رفع آسیب انجام می‌شود.

وی  با بیان اینکه در آینده نزدیک این تزئینات زیبا را بعد از 4 سال در معرض دید عموم خواهیم گذاشت، ادامه داد: این تزئینات منحصر به فرد بوده و کسانی که گنبد سلطانیه را دیده‌اند، می‌دانند که تزئینات ایوان‌ها و گچ‌بری‌های ایلخانی در آن قسمت از بنا بی‌نظیر است و جالب اینکه این تزئینات در بخش‌های دیگر بنا تکرار نشده است، لذا رونمایی از این تزئینات مراحل نهایی خود را سپری می‌کند که سعی می‌کنیم تا سه ماه آینده به این مهم جامه عمل بپوشانیم.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان زنجان در رابطه با کاوش‌های ارگ سلطانیه نیز اظهار کرد: پیشنهاد این کاوش‌ها داده شده است، چون کاوش‌ها در حوزه ما نبوده و در حوزه پژوهشکده باستان‌شناسی است، به همین خاطر اولویت‌های کاوش را اعلام کرده‌ایم که به محض صدور مجوزها، کاوش‌ها شروع خواهد شد.

رحمتی  با تأکید بر اینکه قصد داریم به واسطه این کاوش‌ها بستر گنبد سلطانیه را بیش از گذشته برای پذیرش و بحث بازدید گردشگرها آماده کنیم، افزود: در همین راستا، از دروازه شمالی، پیاده‌راه‌سازی توسط چوب که طول آن نزدیک به ۲۰۰ متر است، انجام شده و مسیر بسیار مناسبی است که کار نهایی آن انجام شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان زنجان در پاسخ به این سؤال که سرنوشت کاوش‌های مسجد جامع سلطانیه به کجا انجامیده است، گفت: در کاوش‌ها مجموعه اطلاعات و دیتاهایی که از یک سایت توسط باستان‌شناسان تولید می‌شود، یک طرف قضیه بوده و مجموعه آثاری که بعد از این کاوش از زیر خاک بیرون کشیده می‌شود، از اهمیت زیادی برخوردار است.

۹ مکان مرموز در شهر‌های باستانی مایاها !

مایاها قومی باهوش از آمریکای جنوبی بودند که به دلیل علوم پیشرفته و عجیبی که آن دوران در زمینه ی ستاره ها، ریاضیات و هنر و معماری داشته اند، مشهورند.

 مایا‌ها راز‌های زیادی از خود به جای گذاشتند که هنوز در ساختمان‌های بزرگ و هیروگلیف‌هایشان پنهان هستند. اما هنوز همه ساختمان‌ها کاملا بررسی نشده اند.

 

هر سال باستان شناسان و محققان از پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌ها برای کشف اسرار پنهان پشت دیوار‌های مجموعه معابد و مدفون در اعماق سینوته‌ها و غار‌های مقدس استفاده می‌کنند. در این مطلب راز‌هایی از ویرانه‌های باستانی را مشاهده می‌کنید که راهنمایان تور هرگز برای مردم عادی توضیح نمی‌دهند.

---

معبد کوکولکان، چیچن ایتزا

این اولین عکسی است که از هرم در سال ۱۸۸۰ گرفته شده و تقریبا در جنگل پنهان است.کوولکان ۹ طبقه و ۴ راه پلکان با مجموع ۳۶۵ پله دارد که برابر با تعداد روز‌های سال است.

 

در اعتدال پاییزی، بعد از ساعت ۵ عصر، می‌توانید سایه یک مار خزنده را روی نرده‌های هرم ببینید. در ماه مارس، این مار به سمت بالا و در سپتامبر به سمت پایین حرکت می‌کند. این توهم بصری تقریبا ۳ ساعت ادامه دارد و هزاران گردشگر را به خود جذب می‌کند.

 

یکی دیگر از راز‌های مایا درون هرم پنهان است. اگر لایه سنگ بالایی را بردارید، یک هرم کوچکتر درون آن و یک هرم کوچکتر دیگر درون هرم دوم می‌بینید که یک اتاق مخفی داخلش دارد.

اخیرا محققان خاک هرم را بررسی کرده و ۲۰ متر زیر هرم کوکولکان یک دریاچه زیرزمینی کشف کردند که ممکن است یکی از سینوته‌های مقدس مایا‌ها باشد. باستان شناسان معتقدند که این آب ممکن است در آینده نزدیک موجب تخریب هرم شود.

 

کل هرم به عنوان نوعی تشدیدگر عمل می‌کند. وقتی مردم از پله‌ها بالا می‌روند، از داخل صدایی شبه صدا‌های پرنده مقدس کوتزال شنیده می‌شود. این پرنده در جنگل‌های محلی زندگی می‌کرده و در میان مایا‌ها مقدس بوده است. در سال ۲۰۰۶ یک گردشگر از پله‌ها سقوط کرد. بعد از این حادثه هرم به روی عموم بسته شد. امروزه فقط می‌توانید آن را از دور ببینید.

نگاهی به معماری منحصر به فرد بنایی مذهبی در هند؛ «بارا امامبارا» با ۱۰۲۴ راه ورودی و تنها یک راه خروجی!!

گفته می‌شود که برای رسیدن به تراس مسجد بزرگ آصفی در هند که بخشی است از مجتمع عظیم «بارا امامبارا» ۱۰۲۴ راه، اما تنها یک راه برای بازگشت از آن وجود دارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ خانه فرهنگ ایران در بمبئی در گزارشی که آن را برای انتشار در اختیار مهر قرار داده، به معرفی تاریخچه بنای موسوم به «بارا امامبارا» در هند و همچنین معماری منحصر به فرد آن پرداخته است. این گزارش در زیر از نظر مخاطبان می‌گذرد:

مجتمع «بارا امامبارا» (Bara Imambara) یکی از ساختمان‌های ارجمند، باشکوه، مجلل و تاریخی در لکنهو، هند است که توسط آصف الدوله معروف به «نواب آواده» در سال ۱۷۸۴ ساخته شده است. این بنا را همچنین «آصف امامبارا» نیز می‌خوانند. بارا (Bara) به معنای بزرگ و امامبارا (Imambara) به معنای یک سالن مقدس ساخته شده به منظور عزاداری است.

بافت ساختمان

این ساختمان همچنین شامل مسجد بزرگ آصفی، بولو بولایایا bhul-bhulaiya (دخمه‌های پرپیچ و خم یا هزارتو) و بولی bowli (حوضچه)، که آب روان به خوبی در آن جریان دارد و دو دروازه متحرک که منتهی به سالن اصلی است، می‌شود. گفته می‌شود که ۱۰۲۴ راه برای رسیدن به تراس این بنا وجود دارد، اما تنها یک راه برای بازگشت از آن موجود است.

ساخت و ساز بارا امامبارا در سال ۱۷۸۵ در حالی که یک سال از قحطی و ویرانی می‌گذشت، آغاز شد. یکی از اهداف اصلی آصف الدوله از راه‌اندازی این پروژه فراهم آوردن اشتغال برای مردم منطقه برای تقریباً یک دهه بود. گفته شده است چون قحطی ادامه یافت، افراد عادی در روز مشغول بنا کردن و ساختن این ساختمان بودند، در حالی که نجیب زاده‌ها و دیگر بزرگان هر آنچه را که آنها در روز ساخته بودند، در شب خراب می‌کردند. در واقع این یک پروژه بود کینزگرا (Keynesian) در زمینه تولید اشتغال بود {کینزگرایی، نوعی سیاست اقتصادی-سیاسی است که در تلاش است در درون نظام سرمایه داری با ارائه مجموعه‌ای خدمات رفاهی-اجتماعی و کنترل نسبی اقتصاد توسط دولت از بروز بحران‌های ادواری و غیرادواری نظام اقتصادی سرمایه‌داری جلوگیری کند}.

ساخت امامبارا در سال ۱۷۹۱ به پایان رسید. هزینه تخمین زده شده در امامبارا بین نیم میلیون روپیه تا یک میلیون روپیه است. حتی پس از اتمام، نواب هر ساله بین چهار تا پنج هزار روپیه در دکوراسیون آن هزینه صرف می‌کردند.

سبک معماری

معماری این مجتمع، بلوغ طراحی مغول را به نمایش می‌گذارد، در مسجد بدشاهی (Badshahi Mosque) که یکی از آخرین پروژه‌های بزرگ است، هیچ عنصر اروپایی یا آهنی در آن به کار برده نشده است. آرامگاه آصف الدوله در امامبارای اصلی که محوطه مرکزی است، واقع شده است. در ابعاد ۵۰ تا ۱۶ متر و بیش از ۱۵ متر ارتفاع، هیچ ستونی از سقف پشتیبانی نمی‌کند و این یکی از بزرگترین سازه‌های طاق در جهان است. هشت اتاق با ارتفاع سقف‌های متفاوت در اطراف آن ساخته شده است که اجازه می‌دهد فضای بالای این هزارتوی پر پیچ و خم، سه بعدی شود و این اتاق‌ها با ۴۸۹ راهروی متفاوت به درب ورودی اصلی وصل می‌شوند.

«توراغ تپه» مریوان؛ از شایعه تا واقعیت!

 

شایعاتی در خصوص منطقه «توراغ تپه» مریوان وجود دارد که قلعه‌ای چهارگوش با معماری سنگی از عصر آهن در این تپه وجود دارد و سپاه موجب تخریب آن شده است، اما مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان می‌گوید؛ هیچ شواهدی مبنی بر باستانی‌بودن این تپه وجود ندارد بلکه امروز سپاه پایگاه نظامی دوران جنگ در این منطقه را بازسازی می‌کند.

به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، منطقه «توراغ تپه» واقع در کیلومتر چهار شمال روستای «سعدآباد» در بخش «خاومیرآباد» شهرستان مریوان است، تپه‌ای که طی روزهای اخیر کمی خبرساز شد و برخی سایت‌های داخلی و خارجی از تخریب این تپه که می‌گفتند عمری 3 هزار ساله و یادگاری به جا مانده از عصر آهن است، خبرها دادند!

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان توجه و حراست از میراث تاریخی را از مهم‌ترین رسالت‌های این سازمان دانست و اظهار کرد: تپه «توراغ تپه» مریوان یکی از تپه‌های ارزشمند در شهرستان مریوان است.

وی خاطرنشان کرد: بیان برخی مطالب در مورد این تپه که جدیدا در فضای مجازی دست به دست می‌شود را به عنوان متولی حوزه میراث فرهنگی استان کاملا تکذیب می‌کنم.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان  افزود: اینکه این منطقه متعلق به حاکمان این سرزمین در عصر آهن و به نام «مانایی­‌ها» بوده است باید بر اساس اسناد، تحقیقات و کارهای باستان‌شناسی تخمین بزنند وقتی چنین اقداماتی انجام نگرفته، برآورد چنین قدمتی برای این تپه شایعه بوده و تخیلات ذهن اشخاصی است که دست به چنین شایعه پراکنی‌هایی می‌زنند.

علوی در مورد واقعیت وجود آثاری شامل قلعه‌ای چهارگوش با معماری سنگی از عصر آهن در این تپه، گفت: طی تحقیقاتی که در سال‌های گذشته در این منطقه صورت گرفته کوچکترین سوابقی در مورد متعلق بودن این تپه به عصر آنها کشف نشده است.

وی عنوان کرد: این تپه در دوران جنگ تحمیلی پایگاه نظامی بوده که بعد از جنگ تحمیلی و خالی‌شدن منطقه توسط میراث فرهنگی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت و در تمام کاوش‌ها و اقدامات تنها آثار سفالی مربوط به 300 تا 400 سال پیش کشف شده است نه بیشتر!

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان اضافه کرد: اهمیت این تپه نیز در حدی نبوده که جزو اولویت‌های میراث فرهنگی برای ثبت ملی آن باشد.

علوی افزود: در ضمن هیچ تابلو و یا نشانه‌ای مبنی بر اینکه این منطقه را به عنوان نقطه باستانی معرفی کند وجود نداشته که اگر چنین بود قبل از هر نوع ساخت و سازی از میراث فرهنگی استعلام‌های لازم انجام می‌گرفت.

وی اذعان کرد: اقداماتی که در حال حاضر در این تپه از سوی سپاه انجام می‌شود با هدف تامین امنیت به عنوان حیاتی‌ترین نیاز هر جامعه است و در اصل پایگاه نظامی در دوران جنگ در این منطقه را بازسازی کرده‌اند.

«خانه لرزاده» به معاونت شهرسازی و معماری تحویل داده شد

 

خانه استاد لرزاده پیشتر به عنوان سرای محله بهار در اختیار شهرداری منطقه 7 بود و 18 شهریور امسال، منطقه به طور مکتوب آمادگی خود را برای واگذاری ملک به معاونت شهرسازی و معماری اعلام کرد.

بلدیه |  مدیرکل معماری و ساختمان شهرداری تهران از تحویل خانه «استاد لرزاده» به معاونت شهرسازی و معماری برای تبدیل به خانه معمار خبر داد.

سید حمید موسوی در گفت و گو با شهرنوشت با اعلام این خبر گفت: 11 اردیبهشت ماه سال گذشته، شورای اسلامی شهر تهران مصوبه «تبدیل خانه هنرمندان 2 به خانه معمار (استاد لرزاده)» را به شهرداری تهران ابلاغ کرد.

وی ادامه داد: خانه استاد لرزاده پیشتر به عنوان سرای محله بهار در اختیار شهرداری منطقه 7 بود و 18 شهریور امسال، منطقه به طور مکتوب آمادگی خود را برای واگذاری ملک به معاونت شهرسازی و معماری اعلام کرد.

مدیرکل معماری و ساختمان شهرداری تهران با تاکید بر اینکه از آن تاریخ بخش های مختلف مدیریت شهری به دنبال فراهم کردن مقدمات این واگذاری بودند، گفت: در نهایت به تازگی زمینه لازم برای واگذاری خانه استاد لرزاده به معاونت شهرسازی و تبدیل آن به خانه معمار فراهم شد.

موسوی با تاکید بر برنامه های شهرداری تهران برای این فضا عنوان کرد: قرار است این خانه به فضایی شایسته و مناسب برای تعامل و تبادل اطلاعات علمی و هنری و معرفی آثار استاد لرزاده و سایر معماران برجسته ایرانی تبدیل شود.

به گفته مدیرکل معماری و ساختمان شهرداری تهران ایجاد فضایی برای تعامل و گفت و گو با شهروندان و تبادل اطلاعات علمی و هنری از دیگر اهداف شکل گیری خانه معمار در شهر تهران است.

میراث فرهنگی را با رویکردهای نوین تعریف کنیم/ ضرورت ایجاد مدیریت تغییر در میراث فرهنگی

معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: باید تعریف درست از میراث فرهنگی را با رویکردهای نوین انتخاب و ایجاد کنیم، ابزارها و روش‌های جامعی داشته باشیم و در میراث فرهنگی غیر از حفاظت، به مدیریت تغییر توجه کنیم.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، محمدسعید ایزدی، معاون وزیر راه و شهرسازی در دومین "همایش ملی میراث فرهنگی و توسعه پایدار" گفت: یکی از چالش‌های این روزهای میراث فرهنگی، این مفهوم در ذهن‌ها است که میراث فرهنگی پدیده‌ای مصنوعی است که موقعیت کالبدی دارد و غالبا تصور می‌شود که میراث فرهنگی، شیئی باستانی یا بنایی تاریخی است.

وی افزود: تا به حال خود موضوع راه و موجودیتش، یکی از غفلت‌های ما در حوزه میراث فرهنگی است. سوال این است که ما چقدر نسبت به راه‌های تاریخی و عناصر وابسته به آنها مانند ایل و کاروانسرا در مقوله میراث فرهنگی غفلت داشته‌‌ایم و چقدر در فرآیند توسعه راه‌ها آن‌ها را نادیده گرفته‌ایم؟ همچنین چقدر نسبت به بندر تاریخی و سازه‌های وابسته به آن‌ها بی‌تفاوت بودیم؛ در حالی که تصاویر بی‌نظیری از گذشته از شهر بندرهای تاریخی‌مان در بوشهر و سیراف داریم که چیزی از آن‌ها باقی نمانده است.

دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری توضیح داد: راه آهن و ایستگاه‌ها و عناصر وابسته به آنها هم از اجزا و عناصر میراث فرهنگی ما هستند که تاکنون به آن‌ها بی‌توجه بوده‌ایم.

وی افزود: همچنین فرودگاه‌های تاریخی داریم که در همین دوره مدرن احداث شده‌اند و هنوز حتی آثار کالبدی‌شان موجود است، ولی ما در حال از دست دادن آن‌ها هستیم؛ مثلا در فرودگاه قلعه‌مرغی آشیانه‌های بی‌نظیری با سازه‌هایی چوبی وجود دارد که آن‌ها را جزئی از میراث فرهنگی نمی‌دانیم.

این کارشناس معماری و شهرسازی در ادامه گفت: تا کنون غفلت بزرگی عمدتا در بی‌توجهی به تنوع و مجموعه این آثار اعم از طبیعی و کالبدی وجود داشته است. در حوزه شهر هم این بی‌تفاوتی وجود دارد. ما دانه‌هایی را تحت عنوان میراث فرهنگی مورد توجه قرار می‌دهیم، ولی غافل از این هستیم که میراث فرهنگی شهر، فقط آن دانه‌های کالبدی آن شهر نیست؛ بلکه میراثی معنوی است که در رویدادها و فرهنگ شهروندان آن شهر وجود دارد.

وی توضیح داد: موضوع چگونگی حفاظت از میراث فرهنگی نیز مساله مهم دیگری است و آیا باید این میراث را منجمد کنیم و از آن صرفا حمایت کنیم؟ یا این میراث گرانبها باید به زندگی روزمره و نسل‌های آینده معرفی شوند؟ جهان امروز تعریف ما از حفاظت را مدیریت تغییر تلقی می‌کند و باید بگوییم که آیا در فرآیند حفاظت به تغییر هم توجه داریم؟

معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: در مقوله میراث فرهنگی باید از چیستی بگذریم و به چگونگی بپردازیم و بر ۳ عرصه توجه داشته باشیم؛ نخست آنکه موضوع آموزش را مد نظر قرار دهیم؛ چرا که ارتقای دانش مردم در حوزه میراث فرهنگی از سنین پایین بسیار ضررت دارد. موضوع بعدی این است که قوانین و دستورالعمل‌هایی را برای میراث فرهنگی ایجاد کنیم.

وی اضافه کرد: دیده‌بانی و نظارت نیز مساله‌ای قابل توجه است. میراث فرهنگی باید از سوی شهروندان و سازمان های مردم نهاد مورد توجه قرا گیرد. اگر مردم دغدغه حفاظت از میراث فرهنگی را داشته باشند، برای آن خواهند جنگید. خوشبختانه در این راستا انجمن های مردمی در شهرهای مختلف ایجاد شده است.

معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به تاثیر عملکرد تشکیل کمیته شورای امنیت ملی برای حفاظت از میراث فرهنگی گفت: کمیته شورای امنیت ملی برای حفاظت از میراث فرهنگی ۱۲ سال پیش تشکیل شد. این کمیته تا به حال صرفا یک جلسه تشکیل داده است و سوال این است که آیا این کمیته نمی‌تواند بازویی جدی برای جلوگیری از تخریب‌هایی باشد که امروز به راحتی در شهرها رخ می‌دهد؟ 

ایزدی توضیح داد: این کمیته در بخشی از تخریب آثار در پیرامون مجموعه شاهچراغ ورود پیدا کرد و نشان داد که می‌تواند از ابزارهای خود برای حراست و حفاظت استفاده کند. مساله این است که ابزارهایی داریم، ولی از آنها استفاده نمی‌کنیم، درحالی که می‌توانیم نقص‌های قوانین را هم برطرف کنیم.   

یزدی در پایان گفت:می‌توان بگویم جوامع و سکونت‌گاه‌هایی داریم که ضمن توجه به گذشته‌شان، چشم به آینده دارند. باید تعریف درستی از میراث فرهنگی داشته باشیم؛ رویکردهای نوین را انتخاب کنیم و از ابزارهای مدون و جامعی استفاده کنیم تا برای خود و نسل آینده شهرهای امن و پایدار فراهم کنیم./

عمارت شمس العماره؛ تلفیق معماری ایرانی و اروپایی !

عمارت شمس العماره زیباترین و بلندترین ساختمان‌ تهران از دوران قاجار است. این بنای تاریخی در ۵ طبقه و با تلفیقی از معماری ایرانی و معماری کلاسیک اروپایی ساخته شده است.

ستاره | سرویس گردشگری - تهران به واسطه موقعیت حساس سیاسی و تاریخی، شاهد ساخت بنا‌های جذاب و کاخ‌های پادشاهی فراوانی بوده است که در بخش‌های مختلف شهر به چشم می‌خورد. عمارت‌های باشکوه که با بازدید از آن‌ها می‌توانید به اوج هنر و معماری مردمان قدیم سرزمینمان پی ببریم. هرچند که متأسفانه بیشتر مردم شهر تهران از وجود چنین آثار تاریخی جذابی در شهرشان بی‌خبر هستند. در ادامه با جاذبه‌های دیدنی عمارت شمس العماره تهران آشنا می‌شوید.

---

تاریخچه شمس العماره

اگر از دور به شمس العماره نگاه کنیم، یک بنای قرینه در ۵ طبقه آجری با کاشی کاری‌های بسیار جذاب را می‌بینیم که بیشتر از همه ۲ برج مستطیلی آن به چشم می‌خورد. در گذشته این ساختمان جزو بلندترین ساختمان‌های تهران بوده است؛ طوری که هر کس در برج‌های آن می‌ایستاد، به راحتی کل تهران را زیر پای خود می‌دید. معیر الممالک معمار معروف دروان قاجار، نقشه ساخت این ساختمان باشکوه را تهیه کرده است. معماری این بنا کمی به سبک اروپایی نزدیک‌تر است، اما تزئینات و ایرانی بودن آن به خوبی در ساختمان قابل مشاهده است. در کتاب‌های تاریخی، هزینه ساخت این بنا به همراه مبلمان کردن داخل آن چیزی حدود ۴۰ هزار تومان آب خورده است. ۴۰ هزار تومان آن زمان کجا و ۴۰ هزار تومان حال؟!

دستور ساخت این بنا توسط ناصرالدین شاه قاجار در سال ۱۲۸۲ داده شد. گفته می‌شود او بعد از سفر‌های فراوان به کشور‌های اروپایی، به داشتن یک کاخ بلند چند طبقه علاقه‌مند شد و پس از بازگشت به ایران دستور ساخت عمارت شمس العماره را صادر کرد. پس از ۲ سال کار ساخت آن به پایان رسید و ناصرالدین شاه و خانواده‌اش در آن مستقر شدند.

---

---

معماری شمس العماره

بنای عمارت شمس العماره حدود ۳۵ متر ارتفاع دارد و به سبک جدید معماری به نام سبک تهران ساخته شده است. این سبک از تلفیق سبک سنتی ایرانی و معماری نئوکلاسیک اروپایی آن دوران پدید آمده است.

 

ورودی این عمارت به سمت کاخ گلستان است. ایوان‌ها را نیز طوری ساخته‌اند که نورگیر باشد و به سمت باغ‌ها باز شوند تا افرادی که در آن‌ها استراحت می‌کنند نمای جذاب را رو به روی خود ببینند. هر بخش از داخل این مجموعه، علاوه بر وجود لوازم و وسایل لوکس، دارای گچ‌بری‌ها، آیینه‌کاری و کاشی‌کاری‌های بسیار جذابی است.

همایش بین المللی معماری دستکند در همدان برگزار می شود

همدان – ایرنا- دبیر علمی همایش بین المللی معماری دستکند گفت: سومین همایش بین‌المللی معماری دستکند با عنوان «میراث معماری دستکند برای نسل‌ها» در هماهنگی با شعار سال ایکوموس (شورای بین المللی ابنیه و محوطه ها) جهانی در همدان برگزار می شود.

به گزارش ایرنا، مهناز اشرفی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: این همایش با همکاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری همدان، دفتر امور پایگاه ها، دانشگاه بوعلی سینا و مراکز علمی، از جمله موسسه فرهنگی ICOMOS (شورای بین المللی ابنیه و محوطه ها)، از 17 تا 19 مهر برگزار می شود.
وی اظهار داشت: در این همایش پنج موضوع مفاهیم و مبانی نظری در معماری دستکند، بستر فرهنگی معماری دستکند، بستر طبیعی و طبیعت معماری دستکند، حفاظت در معماری دستکند، فناوری و معماری دستکند مورد بررسی قرار می گیرد.
رئیس پژوهشکده ابنیه و بافت های فرهنگی و تاریخی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور عنوان کرد: در این کنفرانس بین المللی برترین متخصصان معماری دستکند از کشور های ایران، ایتالیا، فرانسه، الجزایر و افغانستان شرکت می کنند.
وی با اشاره به اینکه بیش از 110 مقاله به دبیرخانه این همایش ارسال شد افزود: از این تعداد 80 مقاله از 75 پژوهشگر پذیرفته شده است که در نهایت 60 مقاله به مرحله نهایی همایش راه یافت.
اشرفی ادامه داد: این مقالات در بخش های پوستر، سخنرانی و چاپ در مجموعه مقالات مورد بررسی قرار می گیرند.
وی با بیان اینکه همدان به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران دارای مهمای دستکند متنوع و متعددی است، اظهار داشت: این ویژگی در کنار امکانات و آمادگی این استان باعث شد تا همدان به عنوان میزبان سومین دوره این همایش انتخاب شود.
دبیر علمی همایش بین المللی معماری دستکند تاکید کرد: بیش از 200 مکان دستکند در کشور شناسایی شده است اما تعداد آنها خیلی بیشتر از اینها است که برخی از آنها به دست فراموشی سپرده شده اند و یکی از اهداف این همایش ترمیم نگهداری و حفظ آثار دستکند است.
اشرفی افزود: ایران به لحاظ وسعت جغرافیایی و تاریخ و فرهنگ، از لحاظ تنوع و تعداد آثار دستکند بسیار غنی است و حرف های زیادی در این بخش برای گفتن دارد.
وی با اشاره به اینکه روستای دستکند میمند کرمان در سال 1394 ثبت جهانی شد، اظهار داشت: با برنامه های حفاظتی و نگهداری کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تلاش داریم تا دستکند هایی همچون ارزانفود و ثامن همدان را در فهرست میراث جهانی ثبت کنیم.
رئیس پژوهشکده ابنیه و بافت های فرهنگی و تاریخی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور گفت: معماری دستکند از جمله گونه های معماری است که به عنوان هنر خلاقانه بشر در به آشتی با طبیعت در دو دهه اخیر توجه مجامع حرفه ای و علمی جهانی را به خود جلب کرده است.
وی با اشاره به اینکه برخی از دستکند های کشور به صورت پایگاه میراث ملی ثبت شده است، عنوان کرد: در ادامه برگزاری این همایش، تبادل نظرات علمی و کارشناسی، برای تهیه دستورالعمل و ضوابط معرفی، مستندسازی، استحکام بخشی و حفاظت از دستکندهای کشور اقدام می شود.
افشار تاکید کرد: برگزاری موفق همایش‌های پیشین، استقبال بی نظیر پژوهشگران و متخصصان حوزه‌های مرتبط منجر به برقراری ارتباط علمی بین پژوهشگران این حوزه و انتشار کتاب های چکیده و مجموعه مقالات این همایش‌ها شده است.
گفتنی است؛ توجه مجامع علمی و حرفه ای جهانی به موضوع معماری دست‌کند باعث شده تا این همایش هر سه سال یکبار با هدف شناخت و توسعه هنر خلاقانه بشر در به آشتی رسیدن با طبیعت به صورت بین‌المللی برگزار شود.
نخستین دوره این همایش سال 1391 در کرمان و دومین دوره آن سال 1394 در تهران برگزار شد.

نامه مشترک میراث و وزارت راه، برای نجات اساسنامه سازمان!

اقتصاد ایران: رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تاکید کرد: در نامه‌ی مشترک سازمان میراث فرهنگی و وزارت راه و شهرسازی به معاون اول رییس جمهور، خواستار استرداد لایحه‌ی اصلاح اساسنامه سازمان میراث فرهنگی شدند.

به گزارش ایسنا، علی اصغر مونسان در حاشیه‌ی مراسم رونمایی از سردیس سرباز هخامنشی که یک‌شنبه ۱۵ مهر در موزه ملی ایران برگزار شد، در پاسخ به لایحه‌ی اساسنامه‌ی سازمان میراث فرهنگی که براساس آن اعلام شده است موزه‌ها به شهرداری و همچنین مرمت آثار تاریخی به بخش خصوصی و شهرداری سپرده می‌شود، اظهار کرد: اکنون دغدغه ما در سازمان میراث فرهنگی این موضوع است. این اتفاق به حدود یک سال و نیم قبل برمی‌گردد؛ زمانی‌که از طریق کمیسیون کلانشهرها ماجرا را جلو می‌بردند، نماینده سازمان میراث فرهنگی در آن کمیسیون حضور نداشت.

شهرداری‌ها نمی‌توانند بناهای نفیس ملی را تملک کنند

این معاون رییس جمهور با بیان این‌که  آن‌چه که در این اساسنامه وجود دارد به شهرداری‌ها اجازه می‌دهد با تایید سازمان میراث فرهنگی نسبت به تملک بناهای تاریخی اقدام کنند، افزود: اما معنایش این نیست که بناهای نفیس ملی را بتوانند تملک کنند.

او با بیان این‌که بناهای تاریخی در شهرها و بافت‌های تاریخی و با تایید سازمان میراث فرهنگی اجازه تملک و ترمیم پیدا می‌کنند، گفت:  چون دغدغه‌هایی در حوزه میراث فرهنگی در این زمینه بود، نامه‌ای با امضای آقای آخوندی وزیر راه و شهرسازی و من، تقدیم معاون اول رییس‌جمهور می‌شود تا برای بحث‌های بیشتر کارشناسی شده این لایحه به دولت برگردانده شود.

مونسان تاکید کرد: با این کار قصد داریم دغدغه‌های دوستداران میراث فرهنگی و پیشنهادهای معاونت در آن اساسنامه لحاظ شود.

ما از تغییرات در اساسنامه سازمان مطلع نبودیم

محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی،‌ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز در این‌باره اظهار کرد: سازمان میراث فرهنگی عضو کمیسیون کلان‌شهرها نیست، بنابراین هیچ اطلاعی از این اتفاق نداشتیم، زمانی متوجه این قضیه شده بودیم که آن برای ابلاغ به مجلس رفته بود، همان روز  چهارشنبه شب آن را پیگیری کردیم.

وی در پاسخ به این پرسش که در خبرها ذکر شده این اساسنامه به امضای رئیس سازمان میراث فرهنگی نیز رسیده است وهمچنین جمالی‌نژاد در وزارت کشور اعلام کرده این اتفاق با همکاری سازمان میراث فرهنگی رخ داده است، گفت: چنین اتفاقی رخ نداده است. در برنامه ششم توسعه همه برنامه را نوشتیم، آن به مجلس رفت، بعد از آن، سازمان برنامه و بودجه مواردی را عوض کردند. اما بعد از این که ما از آن مطلع شدیم، وارد کار شده‌ایم.

وی با اشاره به تشویق‌هایی که سازمان میراث‌فرهنگی برای تملک برخی بناهای تاریخی توسط شهرداری انجام می‌دهد، مانند خانه اتحادیه، گفت: موضوع روشن است؛ اصلا نیازی به این قواعد نیست، برخی از شهرداری‌ها مانند شهرداری یزد عملکرد خوبی دارند، اما برای برخی هنوز این اتفاق رخ نداده است، بنابراین بلافاصله با هیات دولت وارد مذاکره شدیم و اکنون نیز یک پیش‌نویس ‌با امضای دو مقام ارشد یعنی رئیس سازمان میراث فرهنگی و وزارت راه اماده شده تا به هیات دولت فرستاده شود.

او ادامه داد: این بحث ضرورتی ندارد که بخواهند در اساسنامه سازمان تغییری ایجاد کنند.