موزه‌ای از جنس فرهنگ کردستان / نگاهی بر خانه تاریخی کُرد در مریوان

"یانه‌ی کورده واری" یا خانه کُردی، موزه‌ای از جنس تاریخ و فرهنگ است که در دل مریوان می‌درخشد.

 هنرآنلاین، سفر به سرزمین زیبای مریوان از آن دست تجربیاتی است که شما را به قلب فرهنگ و تاریخ فرا می‌خواند. بازدید از زریبار درخشان و قدم زدن در اسکله تفریحی آن، یادآور داستان‌های لذت‌بخشی است که درباره این دریاچه آب شیرین در میان مردمان این شهر دهان به دهان می‌چرخد و برای نسل‌های آینده بخشی از فرهنگ و تاریخ را به تصویر می‌کشد. این دریاچه اما قطعاً تنها بخش زیبای شهر مریوان نیست. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که گذشته را قدم به قدم برای یافتن آینده‌ای بهتر دنبال می‌کنید، قطعاً خانه موزه کردی بخش جذابی است.

برای من قدم زدن در این خانه تاریخی و لمس گذشته‌های نه چندان دور این خطه زیبا بسیار لذت‌بخش بود. به همین خاطر تصمیم گرفتیم که شما را با تصاویری از این موزه زیبا مهمان کنیم تا در کنار یکدیگر مروری بر تاریخ و فرهنگ کهن بخشی از مرز و بوم ایران که دستخوش فراموشی شده، داشته باشیم.

 خانه کردی، موزه‌ای روستای است که با قدم گذاشتن به درون آن، می‌توان دنیایی از جنس گذشته کردستان را با گوشت و پوست و استخوان لمس کرد. این خانه که با هدف حفظ و شناساندن بیشتر فرهنگ کردستان در مریوان راه‌اندازی شده، دکوراسیون و فضایی منطبق بر تاریخ این منطقه از کردستان دارد.

فضای این موزه بر مبنای خانه‌های قدیمی منطقه کردستان و با استفاده از سنگ و چوب ساخته شده است. دیوارهای سنگچین شده این فضا در کنار نمای کاه گلی آن جذابیتی خاص به این خانه کردی بخشیده است. در بخش‌های مختلف این خانه لوازم زندگی گذشته به چشم می‌خورد که از جمله آن می‌توان به تخت، پشتی، نمدهای دست‌بافت و... که برای پذیرایی از مهمان کاربرد داشت، اشاره کرد. در حیاط خانه دنیای متفاوتی از تلاش مردمان این خطه به چشم می‌خورد. تنور، مشک و ابزارآلات کشاورزی از جمله چیزهایی هستند که در این بخش از خانه به نمایش گذاشته شده است. ابزارآلاتی که دیگر در جامعه امروز دیده نمی‌شوند و کاملاً با لوازم مدرن جایگزین شده‌اند.

"یانه کورده واری" ساختمانی تازه ساخت با مصالح قدیمی است که بر اساس معماری گذشته مناطق مختلف کردستان توسط کیان جهانی از فعالان فرهنگی ساخته شده است. این مکان تازه احداث شده به عنوان موزه میراث روستایی کردستان در مریوان و در خیابان سردوشی‌ها قرار دارد. در واقع این خانه، مکانی برای آشنایی با فرهنگ، آداب، رسوم، معماری، لباس، خوراک و وسایل کار و زندگی مردم کردستان، با تمام شرایط و ویژگی‌های روستاهای استان در صد سال گذشته است که به نوعی امکانات و زندگی روزانه یک خانواده کُرد را در قدیم نشان می‌دهد.

بقای «همشهری» مهم‌تر از منافع «جناحی» است/ نیت خوانی سرمایه گذار جدید همشهری کار ما نیست!

در یک سال اخیر همشهری به عنوان بزرگترین موسسه مطبوعاتی کشور با فراز و نشیب های زیادی روبه رو بوده است، از اجرای طرح تحقیق و تفحص از این موسسه گرفته تا افشای تخلفات مالی و تعدیل نیرو و تغییر چند باره مدیریت روزنامه باعث شده تا کارکنان و خبرنگاران شاغل در این روزنامه بزرگ با مشکلات زیادی روبه رو شوند. اما این اواخر ورود سرمایه گذار جدیدی که گفته می شود تخصص زیادی نه در مدیریت رسانه و نه در حوزه روزنامه نگاری داشته، اما و اگر های زیادی را از سوی منتقدان نسبت به انعقاد قراردادن کلان مدیرعامل موسسه همشهری با این فرد مطرح کرده است. این در حالی است که انجمن صنفی کارکنان موسسه همشهری بر این باورند با مشکلاتی که در طول چند سال اخیر این مجموعه با آن روبه رو بوده است؛ حضور این سرمایه گذار می تواند می تواند نقطه امیدی برای این مجموعه باشد.

به گزارش تیتر شهر: براساس قراردادی که سرمایه گذار جدی با مدیر عامل موسسه همشهری منعقد کرده است، 8 مجله تعطیل شده این مجموعه دوباره فرصت انتشار پیدا می کند. در بیانیه انجمن صنفی کارکنان موسسه همشهری آمده است:

انجمن صنفی کارکنان مؤسسه همشهری نخستین انجمن صنفی نهاد‌های رسانه‌ای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است که سال 1384 فعالیت رسمی خود را آغاز کرده است. افتخار این انجمن دفاع از حقوق آحاد کارکنان بخش‌های مختلف خانواده بزرگ همشهری اعم از روزنامه‌نگاران، اداری، مالی، نیازمندیها، آگهی‌ها، فنی و چاپ است.

ما در طول این سال‌ها با انبوهی از تنگناها و فشارهای مدیریتی مواجه بوده‌ایم. برگزاری جلسات انجمن صنفی در خیابان‌‌ها و پارک‌های شهر به دلیل ممانعت از تشکیل جلسات در محل کار، احضار‌ها، شکایت‌ها، جابجایی‌ها و اخراج و تعلیق تعدادی از اعضای هیأت‌مدیره اسبق این انجمن، نمونه‌ای از این ماجراهاست.

در تمام این دوران نامه‌نگاری‌های متعدد با شورای اسلامی شهر تهران و نهاد‌های ذی‌ربط برای مقابله با سندسازی‌ها، انعقاد قراردادهای نجومی یکطرفه، هزینه‌تراشی‌ها، ولخرجی‌ها، زیرپا گذاشتن مصوبه شورای اسلامی شهر تهران درخصوص ادغام شرکت پیام همشهری در مؤسسه همشهری، تبعیض‌‌ها و بی‌عدالتی‌ها و نادیده گرفتن جایگاه و حقوق اساسی کارکنان با استخدام‌های بی‌رویه و فرمایشی و پیگیری بازنگری طرح طبقه‌بندی مشاغل با هدف اصلاح ساختارهای نادرست همشهری، همواره از مهمترین اولویت‌های این انجمن بوده است.

متأسفانه طی‌ سالهای اخیر با ایجاد ساختارهای عریض و طویل اداری و اجرایی بین نیازها و وظایف واقعی همشهری و مجموع هزینه‌های تولید محتوا، چاپ، توزیع و غیره هیچ آورده‌ و رابطه منطقی و معقولی برای همشهری وجود ندارد.

امروز همشهری زیربار هزینه‌های تحمیلی و نامعقول و نباید‌هایی که به رویه تبدیل شده کمر خم کرده است و به‌واسطه آنچه اکنون نمایان شده حال و روز خوشی ندارد؛ حال که همشهری با انتشار قرارداد مجموعه مجلات، اقدام به شفاف‌سازی در این حوزه کرده است، نیت‌خوانی درخصوص اینکه «مجری» قرارداد با چه انگیزه‌ای وارد این حوزه شده و قرارداد انتشار مجلات همشهری را منعقد کرده، کار ما نیست. زیرا بنابر اصل صحت و نیز اصل آزادی اراده،‌ طرفین قرارداد یا متعاقدین اختیار انعقاد قرارداد با شرایط توافق شده را از نظر حقوقی دارند.

وظیفه ما تلاش و مشارکت برای بقا و حفظ منافع و منابع خانه‌ای است که در فراز و فرود‌های سخت و بحران‌زا و ترکش تیر حسودان و خناثان با ذره‌ذره جان و لحظه‌لحظه عمرمان آن را بنا کرده‌ایم. اگر سریعتر چاره‌ای اندیشیده نشود، خانه ما ویران خواهد شد؛ از این‌رو مدیریت صحیح هزینه‌ها نه یک انتخاب بلکه یک ضرورت انکارناپذیر است.

از این‌رو اقداماتی، از جمله قرارداد مجلات، که موجب کاهش هزینه‌های سرسام‌آور مغرضانه و غیرکارشناسی تحمیل شده و تقویت امید به بقای همشهری برای خانواده بزرگ کارکنان آن شود، مورد تأیید و حمایت انجمن صنفی کارکنان مؤسسه همشهری است و ما را با کسانی که در کنار گود نشسته و برایمان نسخه می‌پیچند کاری نیست.

در عین حال انجمن صنفی کارکنان مؤسسه همشهری به‌منظور شفاف‌سازی، خواستار انتشار لیست پرداخت حقوق‌های نجومی، قراردادهای خرید و فروش دفاتر و نمایندگی‌ها، تولید فیلم سینمایی و سریال، تولید محتوای روزنامه، ضمائم و مجلات، چاپ، توزیع و خرید کاغذ، ماشین‌آلات چاپ و لیتوگرافی، زینک، مرکب و ... و همچنین قرارداد‌های واگذاری بخش‌های آگهی‌ها، نیازمندیها، همشهری محله‌، ویژه‌نامه‌های استانی، فروش ضایعات و پرداخت‌هایی با عناوین مختلف مانند حق جلسه و پاداش‌های هیأت‌مدیره همشهری طی سالهای گذشته است، «تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد»

طی این سالها که ما هر روز تخلفات صورت گرفته در همشهری را به همراه مستندات آن به مراجع ذی‌ربط اطلاع‌رسانی کرده‌ایم، دریغا که جز معدودی از شخصیت‌های حقیقی و حقوقی کسی ما را همراهی نکرد.

در پایان به آنانی که پشت پرده، آمرانه فرمان می‌دهند، با صدای رسا می‌گوییم؛ آن روزها که قراردادهای شبه ترکمنچای منعقد می‌شد‌ کجا بودید که همشهری به این روز افتاد؟!

هیأت مدیره انجمن صنفی کارکنان مؤسسه همشهری

تمنای هویت از رهگذر معماری/اتمیزه شدن زندگی جمعی تهرانی‌ها !

پرونده جدید خبرگزاری مهر با عنوان «معماری و جستجوی هویت در شهر» با هدف «جستجوی هویت در معماری برای پیوند زدن آن به حوزه فرهنگ» آغاز می‌شود.

خبرگزاری مهر، گروه فرهنگی- مریم علی‌بابایی

زندگی اجتماعی در شهرهای ایران از ۳۰ سال پیش تاکنون تفاوت‌های بسیار و گاه باورنکردنی پیدا کرده‌اند! اگر تهران را به عنوان یک نمونه موردی در نظر بگیریم و نگاهی به دو سه دهه‌ی پیش در این شهر بیندازیم، خواهیم دید که بسیاری از عادات و کنش‌های جمعی آن، خواه خودآگاه، خواه ناخودآگاه، یا به کلی فراموش شده‌ و یا به شکل‌های عجیب و غریبی استحاله شده‌اند. تهرانی که پر از محلات کوچک و کوچه و پس‌کوچه‌های مملو از برخورد و ارتباط و پر از فضاهای عمومی محلی و خودساخته بود، دیگر به کلی از بین رفته‌اند و روحیات مبتنی بر تعامل در همبستگی‌ها و همسایگی‌های محلی در اتمسفر فرهنگی محلات تقریبا ناپدید شده است.

امروزه دیگر در مناطق مختلف تهران از «کوچه» و «پس‌کوچه»‌ در آن معنای زنده و دارای حیاتش خبری نیست و همه آن کوچه‌های زنده‌ی قدیم که مهمترین بستر تعاملات هویت‌ساز شهری بودند به «معابر» تقلیل پیدا کرده‌اند؛ «محل عبور»! به عبارتی کوچه و پس‌کوچه‌های تهرانِ چند سال پیش، که پر از عناصری چون خاطره و رویدادهای ارتباطی مشترک بود و هویت‌های جمعی را رقم می‌زد، امروز فاقد هرگونه امر مشترکی است و احتمالا جز محملی برای جر و بحث‌های همسایه‌ها بر سر محل درست و غلط قرار دادن کیسه زباله یا خودروها نیست!

کمتر پیش می‌آید در این کوچه‌ها و خیابانها و یا به بیان دقیقتر «معابر» شاهد کنش جمعی و بازیهای کودکان و نوجوانان تهرانی باشیم. کوچه‌هایی که حدود ۳۰ سال پیش پر بود از شور و بازی کودکانه و حتی شوق ارتباطات سرخوشانه جوانان. این کوچه‌ها که عمومشان شکل‌های قدیمی خود را از دست داده‌اند، امروزه فقط به عنوان «گذرگاه» محل توجه هستند. گذرگاهی که باید از آن گذشت تا به ورودی خانه‌ها رسید؛ جایی که تنها محمل باقی مانده برای ارتباطی امن و برون رفتن از قالب‌های انزواجویانه است.

در حقیقت باید از کوچه‌ها و محلاتی که امروزه دیگر به واسطه ساخت‌وسازهای گسترده و ایجاد پیکره‌های آپارتمانی غول‌آسا اثری از آنها باقی نمانده، گذر کرد و خود را به خانه رساند و آرام گرفت! باید از کوچه‌ها و خیابان‌هایی که دیگر مهیای ایجاد فضای عمومی نیستند، به عنوان بسترهای نافی ارتباطات فرار کرد و به خانه‌ها، به عنوان تنها جایگاهی که امید ارتباطات در آن وجود دارد، پناه ‌برد. شهر تهران در طول تاریخ خود هرگز تا این اندازه مُعارض با آدمیان – که امروز به «عابران» فروکاسته شده‌اند - نبوده است و فضاهای ارتباطی هویت‌ساز را از بین نبرده است. مردمانی که ارتباطاتشان هویت محلات و شهرها را ساخته است، حالا در مقام کسانی که صرفا در زیر سقف‌های منفرد، جداافتاده و تکه‌تکه این شهر جمع شده‌ و سکنی گزیده‌اند نه توان برساختن هویت خویشتن را از رهگذر ارتباطات اجتماعی و فرهنگی دارند و نه قادر به هویت‌بخشی به حیات جمعی و عمومی شهر هستند.

تهران دو تا سه دهه پیش، اصلا اینطور نبود، شهری پر از ارتباط، تجمع، گفت‌وگو و تعاملات هویت‌ساز بود. عابرانش واجد کنش‌های زنده و زوایای اجتماعی و فرهنگی بودند و نه خیابان‌هایش تا این حد در تسخیر ماشین‌های آهنی نافی تعامل بود و نه محلاتش بواسطه حضور قاطع دیوارهای ستبر سیمانی تا این حد نافی ارتباط انسانی شده بود. همه اینها یک چیز را از بین بود: «فرایندهای هویت‌سازی جمعی در قالب فرهنگ روزمره شهری»

اگر چه ممکن است توصیفات فوق سیاه‌نمایی به نظر برسد، ولی وقتی ابعاد مختلف اتمیزه شدن سوژه‌های شهری در زندگی جمعی امروز تهرانی‌ها را به طور دقیق رصد کنیم، کم و بیش با این تیرگی در ارتباطات جمعی حیات روزمره همراه خواهیم شد. اگر چه اتمیزه شدن افراد در یک حیات جمعی را می‌توان به عوامل مختلفی از جمله عوامل سیاسی و اقتصادی و حتی روانشناختی نسبت داد، اما نباید عوامل مادی شکل‌دهنده به فرم‌های کنش‌های جمعی را که در قالب برنامه‌های مدرنیزاسیونی و معماریهای جدید شهری به آدمیان تحمیل شدند، نادیده گرفت.

تهران در موج جدید ساخت‌وسازهایی که پس از جنگ هشت‌ساله به آن تن داد، فضاهای تعاملات و ارتباطات جمعی را در خود رفته رفته محدود و محدودتر کرد؛ محدودیتی که روز به روز به فقدان اشتراکات تعاملی و هویت‌ساز دامن زد و امیدها و آرزوها را برای ساخت آینده‌ای اجتماعی در یک حیات جمعی به حداقل رساند؛ همه اینها در بسط فردیت و اتمیزه شدن در جامعه شهری ایرانی به شدت دخیل بود و باعث شد هر کسی خود را به طور منفرد و جدا از جمعیت محلی و شهری در نظر بگیرد و تلاش ‌کند در دل این جمعیتِ اغیار، گلیم خویش را از آب بیرون بکشد و روز به روز در خویش و خانه خویشتن فرو برود. آری وقتی از تاثیرات معماری در فرهنگ و هویت سخن می‌گوییم، نمی‌توان از این فرایند تیره و سیاه نمایانه چشم پوشید.

از سوی دیگر همچنین وقتی بخواهیم نسبت معماری با هویت را به شیوه‌ای انتقادی مورد سنجش قرار دهیم، ناگزیریم به بعد دیگری از حوزه معماری هم توجه کنیم؛ چون مسئله فقط این نیست که معماری شهری چه کاری با هویت شهروندان حاضر در شهر می‌کند، مسئله دوم و شاید هم اساسی‌تر این است که هویت خودِ معماری موجود به عنوان رشته‌ای قائم به خود که نیازمند هویت‌یابی بر مبنای عناصر جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی و بومی در افق‌های حیات جمعی مردمان یک سرزمین است، چیست؟ به همین دلیل در کنار بررسی اینکه آثار معماریهای موجود در شهرها و محیط‌های اجتماعی – خواه واجد هویت بومی، خواه فاقد آن - با هویت حیات جمعی و زندگی شهروندان چه می‌کنند، باید بررسی کرد که معماری حاکم بر این شهرها، فارغ از تاثیراتشان بر هویت مردم، دارای چه هویت و شناسنامه‌ای است؟ از کجا آمده؟ اینجا چه می‌کند؟ و به کجا خواهد رفت؟ 

ایتالیا مانع حضور نماینده ایران در بازسازی شهر آکیلا شد / روایت کارمل مالکی از انتخاب در پروژه بین‌المللی "تولد دوباره" تا کارشکنی سفارت ایتالیا و اعتراض هنرمندان

کارمل مالکی، هنرمند گرافیست ایرانی که طرح او به نمایندگی از ایران در پروژه "تولد دوباره" انتخاب شده بود، به دلیل رفتار سفارت ایتالیا نتوانست در افتتاحیه این رویداد حاضر شود.

هنرآنلاین، کارمل مالکی، هنرمند گرافیست و تصویرساز درباره دلیل باز ماندن از پروژه "تولد دوباره" در ایتالیا به خبرنگار هنرآنلاین گفت: این پروژه کاری بین‌المللی است که در آن، من به عنوان نماینده ایران انتخاب شدم.

او افزود: آکیلا یکی از شهرهای سوخته ایتالیا است که بر اثر زلزله از بین رفته است. بازسازی دوباره این شهر با تلاش مردم و تولد دوباره آن سبب شد که بر مبنای آن بنایی یادبود به جای کلیسا آن ساخته شود.

این هنرمند تصریح کرد: در این پروژه که با رویکرد تبادل هنری شکل گرفته، 8 هنرمند از 5 کشور، چین، فنلاند، ایتالیا، فرانسه و ایران پذیرفته شدند تا زیر نظر یکی از معروف‌ترین معماران در این پروژه فعالیت کنند.

مالکی درباره طرح برگزیده خود در این پروژه توضیح داد و گفت: این طرح در زمینه نقوش سنتی و اساطیری ماست که قرار است در بنایی مربوط به شهر آکیلا طراحی شود.

او درباره نحوه انتخاب نقش‌مایه‌های این طرح بیان کرد: از آنجایی که آکیلا به معنای عقاب است، من نیز از نقش عقاب که نماد پرچم ما در قدیم بوده است، استفاده کردم. نیلوفر دیگر نقشی است که من استفاده کردم زیرا این گل همیشه رو به خورشید است و نماد رشد و کمال به شمار می‌رود و به همین خاطر با معنای دوباره زنده شدن این شهر همخوانی داشت.

این هنرمند ادامه داد: در بخش دیگری از این اثر، من از نگهبانان هخامنشی استفاده کردم. در بخش دیگری از این کار، شیر به عنوان نماد قدرت و اسب به عنوان سمبل شادابی و تندرستی را به تصویر کشیدم.

مالکی حضور ایران در این رویداد را اتفاقی قابل توجه خواند و اظهار کرد: من از نمادهای اساطیری ایران استفاده کردم تا نشان دهم که تمام نمادهایی که امروز در دنیا استفاده می‌شود ریشه در فرهنگ ما دارد بنابراین من از این نمادها استفاده کردم تا نشان دهم که این آثار سرچشمه از فرهنگ ما دارد.

او درباره روند اجرای این اثر توضیح داد و بیان کرد: اجرای این پروژه نزدیک به 15 روز زمان می‌برد. بسیاری از هنرمندان از این طرح استقبال کردند تا جایی که نماینده چین به من گفت: این طرح با انسان حرف می‌زند. در واقع زنده شدن این شهر و تطبیق آن با مفهوم درونی اثر برای داوران این مسابقه جذاب بود.

این هنرمند افزود: با توجه به شناختی که قبلاً از این حوزه داشتم و تحقیقی که نزدیک به چند ماه طول کشید، توانستم این اثر را ارائه کنم که به لطف خداوند با بازخورد خوبی رو به رو شد.

مالکی خاطرنشان کرد: در این اثر من سعی کردم از رنگ فیروزه‌ای که به عنوان سمبل ایران است، استفاده کنم و به نوعی المان‌ها را به گذشته پرشکوه ایران ارجاع دهم زیرا آوردن نام ایران در چنین جایگاهی برای من بسیار اهمیت داشت.

ارائه خدمات درمانی شرکت شهر سالم در ساختمان های فرسوده!/ شرکت شهر سالم فروشی نیست!

مدیرعامل شرکت شهر سالم می گوید که 40 درصد از ساختمان هایی که شهرداری تهران بابت ایجاد مراکز درمانی ویژه کارکنان شهرداری تهران در اختیار این مجموعه قرار داده است، فرسوده است. ساختمان هایی که دارای استانداردهای لازم وزارت بهداشت منبی بر ایجاد درمانگاه و ارائه خدمات درمانی را ندارد. این در حالی است که شرکت شهر سالم بابت در اختیار گرفتن این ساختمان های فرسوده به شهرداری تهران اعم از مناطق و سایر سازمان ها ماهانه اجاره پرداخت می کند.

به گزارش تیتر شهر:  حمید چوبینه شرکت شهر سالم بودجه ای از شهرداری تهران دریافت نمی کند و  بابت ساختمان هایی که مجموعه شهرداری تهران اعم ازمناطق و سازمان های تابعه در اختیار این شرکت جهت راه اندازی درمانگاه ها می کند نیز اجاره پرداخت می کند.

یک نگاه اجمالی نشان می دهد که بخش زیادی از ساختمان های تحت پوشش شرکت شهرسالم  از استانداردهای لازم وزارت بهداشت را جهت ایجاد درمانگاه ندارد.

مدیرعامل شرکت شهر سالم در این باره به خبرنگار تیتر شهر اعلام کرد که بیش از 40 تا 50 درصد از ساختمان های تحت پوشش این شرکت فرسوده هستند.  اما  در تلاش هستیم تا با تامین مکان مناسب، درمانگاه‌هایی با استانداردهای لازم ایجاد کنیم و در مواقع بحران تجهیزات و امکانات شرکت شهر سالم در اختیار اورژانس خواهد بود.

آنطور که دکتر حمید پوبینه بیان می کند؛ بعضی از ساختمان‌های  تحت پوشش این شرکت متعلق به 20 سال قبل هستند و بعضا کاربری آنها برای ارائه خدمات درمانی نبوده است.

این در حالی است که اکنون با توجه به ضرورت ارائه خدمات درمانی به پرسنل شهرداری تهران و شهروندان تهرانی مورد استفاده قرار گرفته است.

مدیرعامل شرکت شهر سالم در عین حال تاکید دارد: درمانگاه‌هایی که استانداردهای درمانی لازم را ندارند برای بیماران بد حال مورد استفاده قرار نمی‌گیرند اما اگر در مناطق مساعدتی از سوی شهرداران انجام شود با تامین مکان مناسب قطعا در جهت ساخت درمانگاه‌ها با استانداردهای لازم اقدام خواهیم کرد.

برآوردهای چوبینه نشان می دهد که در حال حاضر بیش از 40 درصد ساختمان‌های درمانگاه‌های شرکت شهر سالم قدیمی هستند و استانداردهای لازم برای فعالیت‌های ما را ندارند که تلاش می‌کنیم با گرفتن فضای مناسب درمانگاه‌هایی با استانداردهای مناسب را ایجاد کنیم.

اما وی در عین حال اعتقاد دارد؛ شرکت شهر سالم استانداردهای ارائه خدمات خود را در این مراکز درمانی در سطح بالایی تعریف کرده است تا خدماتی که به پرسنل شهرداری تهران و  البته شهروندان مراجعه کننده ارائه  می شود، در سطح بالایی قرار گرفته  باشند چرا که بر این باوریم شهروندان تهرانی و همکاران خود را شایسته خدماتی با کیفیت بسیار بالا می‌دانیم.

ارائه خدمات درمانی به 250 هزار نفر از پرسنل شهرداری تهران

وضعیت اقتصادی کنونی کشور از یک سو و از سوی دیگر بدهکاری 250 تا 300 میلیارد تومانی شهرداری تهران به سازمان تامین اجتماعی این روزها به یکی از دغدغه های کارکنان و بازنشستگان شهرداری تهران برای استفاده از خدمات درمانی و سلامت تبدیل شده است.

مدیرعامل شرکت شهر سالم در پاسخ به این سوال خبرنگار تیتر شهر نیز توضیح داد: وضعیت سلامت کشور مشکلات بسیاری دارد اما در سال‌های گذشته که طرح عظیم حوزه سلامت توسط دولت مطرح شد خدمات ویژه‌ای برای هموطنان در نظر گرفته شد که می‌توان از آن به عنوان اتفاقی بزرگ یاد کرد.

روستای مدرن شده با خانه های بدون سند : محله شمیران نو تهران

مالکان اصلی شمیران نو هفت برادر بودند که آنها را با نام برادران جعفری می شناختند. بافت روستایی محله تا سال های نزدیک به انقلاب اسلامی یعنی دهه 1350 حفظ شده بود و در دهه 30 برادران جعفری زمین های خود را به دکتر محمد علی منصور، دکتر کامران فرد شیشه و آقای صابر بیوک فروختند این افراد نیز شروع به تفکیک و کوچک کردن زمین ها و اراضی کرده و سپس به ارگان هـای دولتی و مردم واگذار کردند.

به گزارش تیتر شهر: این محله منطقه زراعـی و جز زمین های مرغوب تهران بوده و اغلب غلات و حبوبات در آن کشت می شده است و درصد قابل توجهی از مصارف مردم را تامین می کرده، این منطقه در زمان اصلاحات اراضی از تصرف، مالکان اصلی بیرون آمده و به دست منصوبان حکومت درآمد که آنان در آنجا ویلاهای باغی احداث تفریحگاه تابستانی برای خود درست کردند. قبل از اینکه اراضی این منطقه تفکیک شده و به مردم واگذار گردد قرار بود شمیران نو محله ای اعیان نشین باشد مثل شمیران اما با تقسیم اراضی بین مردم تنها نام محله اعیان نشین برای آن باقی ماند .

محصور بین دیوارهای پادگان

شمیران نو تنها نام اعیانی ای دارد. د گذشته نه چندان دور قرار بود تا این محله در زیر درختان ر به فلک کشیده جنگل های لویزان شمیران شرق تهران شود. اما گذر زمان تنها این محله را به روستایی مدرن شده با انبوه بافت فرسوده و ساخت و سازهای غیر مجاز تبدیل کند. محله ای که دیوارهای بلند پادگان نیروی دریایی ارتش  حصاری است که از سه طرف از آن را به بن بست رسانده است.

دبیر سابق شورایاری محله شمیران نو درباره معضلات پادگان کوهک می گوید:«... یکی از مهمترین مشکلات محله شمیران نو مربوط به پادگان کوهک است... این پادگان محله را بن بست کرده است.... دیوار های بلند پادگان که در آن سوی آن نیروی دریایی ارتش قرار دارد از ضلع جنوب و غرب این محله را بن بست کرده است....»

شمیران نو محله قدیمی است که بافت مسکونی قدیمی آن در قسمت های مرکزی محله همچنان باقی مانده است و قسمت های شمالی آن که قبلا باغ ها و زمین های کشاورزی بوده است به بافت مسکونی محله اضافه شده است:«... این محله تا خیابان 12 ادامه دارد و از شمال به بوستان جنگلی لویزان متصل می شود.... از غرب به پادگان کوهک شرق به هنگام و در جنوب محله نیز قبلا جزو زمین های شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران بود که بعدها قسمتی از این زمین ها به نفع مردم به بوستان غدیر یا همان بوستان شرکت واحد تبدیل شد...»

یوسفی درباره معضلات پادگان کوهک در محله شمیران نو توضیح می دهد:«... از سال 91 خیلی پیگیری کردیم برای خروج پادگان. در این سال در بین اهالی شمیران نو آقای قالیباف قول دادند که این پادگان جمع آوری می شود اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد.... قبل از پادگان قلعه مرغی موضوع جمع آوری پادگان کوهک مطرح بود... در سال 92 شهردار منطقه آقای کریمی صحبت های اولیه را انجام داده بود... در آن زمان مقام معظم رهبری با خروج این پادگان موافقت کرده بود و ما این خبر را به اهالی دادیم و اتفاق خاصی نیفتاد....»

خانه های بدون سند شمیران نو

 اکثر خانه های شمیران بدون سند است:«... املاک این محله با استفاده از دو ماده قانونی 147 و 148 می توانند با دوندگی و تلاش صاحب سند شوند... در واقع اداره اسناد این منطقه چند مالک قدیمی را می شناسد که زمین های این محدوده به نام آنها بوده است.... این افراد زمین ها را قطعه بندی کردند و بعد فروختند... آن زمان قولنامه ای زمین ها فروخته شده است. در گذشته تمام زمین های این محدوده یک سند مادر و سند مادر داشته است... اما مشکل اینجاست افرادی که در اینجا زندگی می کنند از مالک اصلی ملک خود را خریداری نکرده اند، بلکه از اشخاص دیگری زمین های خود را خریده اند...»

دبیر سابق شورایاری محله درباره تلاش های انجام شده برای رفع مشکل سند املاک این محله توضیح می دهد:«... در حال حاضر در سال 92 در رابطه با بافت فرسوده جلساتی را با سازمان نوسازی داشتیم و آخر نیز تفاهمی با اداره اسناد منطقه شد و آنها نیز قول دادند که طبق ماده 147 و 148 اسناد املاک این محدوده را صادر کنند؛ اما مسئولان اداره اسناد اعلا کرده اند باید مالکان از صاحب سند اصلی رسیدی داشته باشند و متاسفانه اکثر افرادی که در این محدوده زندگی می کنند چنین رسیدی را از صاحب سند اصلی ندارد و مالک اولیه زمین های این محدوده نیز الان در دسترس نیست و دنبال رفع مشکل مردم نیست....»

آنطور  این شهروند ساکن محله شمیران نو می گوید؛ 40 سال است که این زمین ها فروخته شده است و از سال 1340 مردم شروع به ساخت و ساز در این محدوده کرده اند و ما در طول یک دهه اخیر نتوانستیم برای واحدها تجمیع و نوسازی بگیریم و به همین خاطر ساخت و ساز در این محدوده متوقف شده است... تنها راهش این است که اداره ثبت، شورای شهر، مجلس، شهرداری و شورایاری به یک نتیجه برسند تا مشکل اینجا حل شود. البته صاحبان اصلی برخی از قسمت های محله را ما توانستیم پیدا کنیم و از سال 92 به این طرف نزدیک به 300مالک توانستند سند  بگیرند اما 90 درصد محله سند ندارند... »

از قرار معلوم تا مشکل  محله شمیران نو حل نشود؛ نه مشکل بافت فرسوده آن حل می شود و  نه مردم می توانند با تجمیع املاک کوچک خود اقدام به نوسازی کنندتا وقتی که حل نشود نه بافت فرسوده آن حل می شود و نه مردم می توانند واحدهای کوچک خود را تجمیع  و اقدام به نوسازی کنند.

شمیران نو محله ای فاقد سرای محله

شمیران نو از جمله محله هایی است که هر چند سرای محله ای به نام این محله ساخته شده است اما به گفته اهالی محله بود و نبود آن برای اهالی محله فرقی ندارد. سرای این محله در خارج از محله و حتی ناحیه ای که محله در آن قرار گرفته است قرار دارد. همین مساله باعث شده تا اهالی شمیران نو یا ندانند که سرای محله شان در کجا واقع شده است و یا اینکه یک بار هم که شده سری به آن بزنند.

به رغم این مشکل در پایین میدان پاکدامن که تنها میدان و خیابان اصلی محله است؛ یک زمین خالی ای  قرار دارد که تا کنون شهرداری منطقه راضی به واگذاری این زمین به شورایای برای انجام فعالیت های اجتماعی و فرهنگی نشده است:«...یک فضایی در ضلع جنوبی خیابان پاکدامنی قرار دارد که اکنون 4 سال است رها شده و به محل تجمع معتادان شده است... وجود این زمین خالی امنیت محله را به مخاطره انداخته است... قرار بود این زمین به یک پارکینگ محلی تبدیل شود تا مردم بتوانند از آن استفاده کنند... محله شمیران نو یک محله بی بضاعت است که مردم آن نمی توانند شبی 5 هزار تومان هزینه پارکینگ دهند.... شهرداری نیز طبق مصوبه شورای شهر تهران این زمین را به یک پیمانکار داد تا پارکینگ بسازد، اما این کا انجام نشد....»

پیشبرد برنامه‌های حوزه بانوان با مساعدت تمامی بخش‌های تابعه/ ضرورت توجه سیاست‌گذاران به زیست‌پذیر شدن شهرها برای زنان

مشاور وزیر راه و شهرسازی در امور بانوان وارد کردن موضوع جنسیت در فرایند برنامه ریزی از طریق هم‌اندیشی با سمن‌های فعال در حوزه زنان و نهادهای سیاسی و دولتی در سطوح ملی و محلی را مهمترین هدف حوزه بانوان در برنامه تحت اجرا اعلام کرد و افزود: طبق قوانین جهانی تمام دولت‌های محلی موظف هستند به تأمین شرایط و مزایایی چون زندگی در محیطی امن، غیرآلوده و سالم بدون هیچ تبعیضی بر اساس جنسیت، سن، اعتقاد و ... در شهرها بپردازند،  اصولی که در ادامه قطعا به ایجاد شهرهای دوستار زنان خواهد انجامید.

منا عرفانیان مشاور وزیر راه و شهرسازی در امور بانوان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی با تأکید بر ضرورت همکاری تمامی معاونت‌ها و دستگاه‌های تابعه وزاتخانه در پیشبرد برنامه تدوین شده در حوزه بانوان گفت: مساعدت در تکمیل و تدقیق اطلاعات و آمار زنان شاغل در دستگاه‌ها، ارتقای جایگاه زنان در پست‌های مدیریتی، انتخاب و معرفی نمایندگان مشاوربانوان با توجه توانایی برای انجام برنامه‌های پیش بینی شده و میزان تعامل با جامعه زنان هر بخش، تثبیت، ترغیب و ارتقاء جایگاه مشاوران بانوان در هر یک از دستگاه‌ها و در نظر گرفتن میز زنان در ساختارسازمان و درنظرگرفتن راهکارهای تشویقی یا حمایتی برای کارکنان فعال در این بخش از هر یک از دستگاه‌ها و ادارات کل استانی از مهمترین اقداماتی است که بخش‌های تابعه وزارت راه و شهرسازی باید در کمک به حوزه بانوان و پیشرفت برنامه آن‌ها انجام و به آن توجه کنند.

عرفانیان در ادامه با تأکید بر اهمیت زیست‌پذیر کردن شهرها برای زنان بیان کرد: به درستی شهری که زنان به در آن به خدمات بهداشتی، درمانی، آموزشی و ...، فرصت‌های شغلی، تسهیلات و امکانات شهری با کیفیت و کامل و همچنین تسهیلات و امکاناتی که حقوق آنها را در شرایط خشونت تضمین کند، دسترسی دارند به عنوان یک شهر زیست‌پذیر برای بانوان محسوب می‌شود که باید در طول تصمیم‌گیری‌ سیاست‌گذاری‌ها به آن توجه شود.

به گفته وی در اینگونه شهرها مسائل زنان و نظرات آن‌ها در فرایندهای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در نظر گرفته شده و آن‌ها برای مشارکت در تمام عرصه‌های زندگی شهری در شرایطی کاملا برابر با مردان، حمایت و تشویق می‌شوند.

این مقام مسئول وارد کردن موضوع جنسیت در فرایند برنامه ریزی از طریق هم‌اندیشی با سمن‌های فعال در حوزه زنان و نهادهای سیاسی و دولتی در سطوح ملی و محلی را مهمترین هدف حوزه بانوان در برنامه تحت اجرا اعلام کرد و افزود: طبق قوانین جهانی تمام دولت‌های محلی موظف هستند به تأمین شرایط و مزایایی چون زندگی در محیطی امن، غیرآلوده و سالم، حق برخورداری از مسکن یا شغل، ‌آزادی در حمل و نقل و حرکت، ‌حق فعالیت‌های اجتماعی- فرهنگی،آموزش و سلامت و حق مشارکت و کنترل سازوکار تصمیم‌گیری به صورت برابر برای تمام شهروندان بدون هیچ تبعیضی بر اساس جنسیت، سن، اعتقاد و ... در شهرها بپردازند،  اصولی که در ادامه قطعا به ایجاد شهرهای دوستار زنان خواهد انجامید.

مشاور وزیر راه و شهرسازی در اموز بانوان با بیان اینکه شهر مونترال کانادا اولین شهر برای پروژه فراگیر شهر دوستار زن در سال ۱۹۹۷ انتخاب شد گفت: در این پروژه مشارکت و حضور زنان در زندگی شهری، موقعیت‌های رهبری، تصمیم‌گیری و سایر مدیریت‌ها از اهداف اصلی محسوب می‌شد که در سال‌های بعد نیز در ۶ ایالت ترکیه، شهر کوچی در هند، شهر مالمو در سوئد و شهر سئول در کره جنوبی به اجرا درآمد.

عرفانیان در پایان با تأکید بر ضرورت بسترسازی قانونی با هدف نهادینه‌سازی عدالت جنسیتی در مجموعه اقدامات بخش‌های مختلف کشور بیان کرد: بدون شک نهادینه‌سازی رویکرد عدالت جنسیتی در اسناد توسعه و بازآفرینی سرزمینی و شهری  در سازمان‌ها و نهادهای موثر در مدیریت توسعه کشور امری ضروری به شمار می‌رود که باید در تمامی حوزه‌های سیاست‌گذار به عنوان یک اولویت در نظر گرفته شود./

هجوم ایرانیان برای خرید ملک در ترکیه !

روزنامه ایران: رضا کامی، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و ترکیه می‌گوید: «هنوز یک ماه نشده که نوسان‌های شدید در ترکیه رخ می‌دهد، باید مدت زمان بیشتری بگذرد تا بتوان با قاطعیت از تأثیر این نوسانات در بازار و رفتارهای سرمایه‌گذاری ایران صحبت کرد. طی سال گذشته میلادی بخشی از تقاضای ایرانیان برای تهیه مسکن، خانه و ویلا در ترکیه افزایش یافته است.»

او با بیان آمارهایی درباره معاملات املاک می‌گوید: «در طول سال 2017، ایرانی‌ها 745 واحد خرید ملک در ترکیه داشتند و ایران از نظر خرید خانه توسط اتباع خارجی در ترکیه در ردیف‌های هشتم و نهم قرار داشت. در 6 ماه گذشته از سال 2018، بیش از هزار واحد خرید انجام شده که 944 واحد به ثبت نهایی در ثبت اسناد ترکیه رسیده است.

این آمارها نشان می‌دهد که خرید ایرانی‌ها از واحدهای ملکی افزایش چشمگیری داشته به حدی که رتبه ایران از ردیف هشتم - نهم به ردیف سوم رسیده است.» کامی البته تأکید می‌کند:«به نظر من این موضوع ربطی به بحث تغییرات ارزی این یک ماه نداشته و به‌خاطر مسائل دیگر و بیشتر مسائل داخلی در کشور خودمان بوده، چرا که طی 6 ماه اتفاق افتاده است.»

روز گذشته لیر ترکیه در تجارت صبحگاهی آسیا، 11 درصد از ارزش خود را در برابر دلار از دست داد.

لیر هفته گذشته هم 20 درصد از ارزش خود را در درگیری سیاسی شدید با امریکا از دست داده بود. سرمایه‌گذاران درباره عدم اقدام دولت ترکیه برای مقابله با مشکلات اقتصادی مضطرب هستند. تلنگر لیر، بازارهای جهانی را هم تکان داده است. با توجه به اینکه ترکیه از بانک‌های اروپایی وام‌های زیادی گرفته است، نگرانی‌ها از بازگشت این پول، بانک‌های اروپایی را تحت فشار قرار داده است.

شاخص سهام توکیو، هنگ کنگ و شانگهای 1.5 درصد کاهش پیدا کرد. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، خواستار افزایش نرخ بهره برای رفع بحران شده است. در این شرایط اقتصاددانان هشدار داده‌اند که اگر اعتماد به بازار برنگردد، ترکیه دچار رکود اقتصادی و بحران بدهی شدید خواهد شد و به کمک مالی صندوق بین‌المللی پول نیاز پیدا می‌کند.

رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و ترکیه درباره تأثیر کاهش ارزش لیر بر تجارت ایران می‌گوید:«با توجه به توافقنامه استفاده از پول ملی دو کشور که بین ایران و ترکیه به امضا رسیده است، افزایش ارزش پول‌های خارجی در ترکیه یا به لفظ دیگر کاهش ارزش لیر در برابر ارزهای خارجی، به نفع ایرانی‌ها خواهد بود.»

او ادامه می‌دهد: «در حقیقت پول ما و پول ترکیه به صورت موازی حرکت می‌کند. این موازی حرکت کردن نرخ ما را نسبت به لیر در حد تعادل نگه می‌دارد. مقطعی که ارزش پولی ما کاهش داشت، هر لیر به حدود 2500 تومان هم رسیده اما در این یکی دو روزه به خاطر اتفاقات ترکیه، دوباره برابری پول ما و ترکیه به حالت تعادل بازگشته و تقریباً به 1500 تومان رسیده است.

در نتیجه افزایش ارزش ارزهای خارجی در ترکیه می‌تواند در مبادلات تجاری ما با توجه به اینکه با ارز ملی صورت می‌گیرد، اثرات مثبتی داشته باشد.»

کامی، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و ترکیه درباره عملکرد مردم ترکیه بعد از فراخوان اردوغان برای خرید لیر و فروش دلارهای خود نیز می‌گوید: «تا آنجایی که ما خبر داریم این مسأله کم و بیش اتفاق افتاده است.

حتی بخشی از مسئولان این عمل را انجام داده‌اند و بخشی از مردم موجودی‌های خودشان را در صرافی‌ها ارائه کرده‌اند. ولی اینکه این اقدامات تا چه حد بوده و آیا توانسته که اثرگذار باشد یا نه، اطلاعات کافی نداریم.»

پیشنهادی برای محک دولتمردان؛ مردم را شاد می کنیم شما فقط مجوز شادی دهید !

هنرمندان بنام کشور برای روزهای غمگین ایران پیشنهاد کنسرت خیابانی را دادند؛ اتفاقی که با استقبال مدیران شهری رو به رو شد اما مجوزی تا کنون صادر نشده است؛ در این راستا شهرام ناظری پیشنهادی برای تحقق آن ارائه داد.

به گزارش تیتر شهر؛ هنرمندان کشور برای شاد سازی فشای کشور به یاری مردم شتافتند و توقعی از دولت به جز اجازه انجام کنسرت رایگان ندارند. در این راستا  همایون شجریان، خواننده محبوب ایرانی پس از ایجاد فشار های اقتصادی این روزها، پیشنهاد برگزاری کنسرت خیابانی را داد. مهمترین مشکل برگزاری کنسرت در خیابان فرآینده پیچیده کسب مجوز برای آن است. در سال‌های اخیر برگزاری کنسرت در تالار‌ها هم با محدودیت‌هایی روبه رو بوده است؛ اما این روزها همایون از رویاهای خود سخن می گوید. 

همایون شجریان که برای همدردی با شرایط نابه‌سامان اقتصادی، کنسرت ــ نمایش «سی» را لغو کرده بود،  در حساب کاربری‌اش در اینستاگرام نوشت: «عزیزان، در این ایام که، چون سیاوش در گذر از آتش هستیم، نمی‌دانم چه کنیم تا حالمان کمی به شود، چنان‌چه مشکل مجوز نباشد، سراپا در خدمتم تا بدون هیچ انتفاعی کنسرت خیابانی گسترده برای شما عزیزان اجرا کنم، شاید دلمان در کنار یکدیگر آرام گیرد..»

بعد از اعلام آمادگی همایون شجریان فرزاد فرزین و سیروان خسروی نیز هر کدام در صفحه های انیستاگرام خود اعلام آمادگی کردند که حاضرند در صورت اعطای مجوز از سوی مسئولان کنسرت خیابانی برگزار کنند.

در این راستا مدیران شهری پیشنهاد برگزاری کنسرت رایگان در میدان مشق واقع در منطقه 12 را دادند و یکی از اعضای شورای شهر تهران پیشنهاد برگزاری کنسرت در جنوب شهر تهران را داد اما یکی از خوانندگان پیشنهاد هوشمندانه تری ارائه کرد.

شهرام ناظری پیشنهاد می‌دهد «استادیوم صد هزار نفری آزادی را در اختیار ما بگذارند تا با همراهی گروه‌های موسیقی دیگر، شب‌های متعددی به شکل رایگان برای مردم کنسرت برگزار کنیم.» 

حال باید ببینیم که متولیان امر چنان چه اقدامی برای بهبود کیفیت زندگی مردم نمی کنند آیا درصدد هستند که از این شادی جمعی نیز جلوگیری کنند؟

آیا بودجه برای گذر فرهنگ وجود دارد اما مشکل ساکنین هستند؟

گذر فرهنگ؛ حد فاصله تئاتر شهر تا تالار وحدت که قرار بود به گذری برای فرهنگ تبدیل شود این در حالی است که این روزها این ایده مورد غفلت واقع شده است.

به گزارش تیتر شهر؛ بنا بود پایتخت گذری برای فرهنگ داشته باشد اما این امر همچنان به فراموشی سپرده شده است در این راستا احمد مسجد جامعی در تیر ماه 97 نسبت به این مورد واکنش نشان داد. وی در صحن علنی شورای شهر با بیان اینکه در برنامه توسعه شهرداری در دوره چهارم شورای شهر مقرر شد که حد فاصل تالار وحدت تا پارک شهر به گذر فرهنگ بدل شود، گفت: این مصوبه به تایید شورای شهر نیز رسید اما اقدامات خاصی در این زمینه صورت نگرفت.

اتفاقی که از نظر دو عضو شورای شهر مورد غفلت واقع نشده و برنامه هایی برای آن در نظر گرفته شده است. در این راستا محمدجواد حق شناس رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران درباره وضعیت اجرایی شدن طرح «گذر فرهنگ» بین تالار وحدت و مجموعه تئاتر شهر  گفت: اولین گام این طرح در زمان تصویب بودجه سال ۹۷ در کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران در بهمن ماه سال گذشته برداشته شد و ما از ۲ عنوان در این طرح بهره گرفتیم؛ اولین عنوان «پهنه فرهنگی رودکی» است که چهار ضلع این پهنه شامل خیابان انقلاب، خیابان حافظ، خیابان نوفل لوشاتو و خیابان ولیعصر می شود و دیگر گذر نیست.

وی ادامه داد: قبل از این بخشی از این پهنه به عنوان «گذر شهریار» مورد توجه و مطالعه قرار گرفته بود که عبارت بود از حدفاصل تالار رودکی تا بوستان دانشجو. این بخش مورد توجه مهمترین بهره دار آن که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، قرار گرفته بود. وزارت ارشاد علاقه مند بود که بتواند ارتباط مناسبی بین مهمترین ساختمان تئاتر کشور یعنی تئاتر شهر و مهمترین ساختمان فرهنگی شهر که تالار وحدت است، برقرار کند.

رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر با بیان اینکه ما به لحاظ تاریخی تالار فرهنگ را داریم که پیش از تالار وحدت احداث شده و الان در اختیار وزارت آموزش و پرورش است، اظهار کرد: وقتی دیدیم ظرفیت این محدوده بیش از یک گذر است از آن به عنوان یک پهنه یاد کردیم تا بتوانیم این پهنه را که شامل انجمن فلسفه و حکمت، پردیس تئاتر شهرزاد، سفارتخانه فرانسه، ایتالیا، واتیکان، ارمنستان و روسیه، دفتر مرکزی انجمن خوشنویسان، چندین کتابفروشی، گالری و هتل رودکی است، مورد توجه قرار دهیم.

رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر درباره سنگفرش شدن «گذر فرهنگ» اظهار کرد: شاید گذر میان تالار وحدت و مجموعه تئاتر شهر سنگفرش شود ولی تمام تلاش ما این است که شهروندان ساکن آن ناحیه به عنوان بخشی از واقعیت فرهنگی آن منطقه شناسایی شوند، مزاحمت برایشان ایجاد نشود و خودشان نیز به عنوان بخشی از امکانات این مجموعه مورد توجه قرار گیرند.

از سوی دیگر مجید فراهانی رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران درباره محیط غیرفرهنگی پیرامون مجموعه تئاتر شهر و اقداماتی که شورای شهر برای رفع این فضا و شرایط می تواند انجام دهد به گفت: من عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر نیستم و مشخصا این موضوع در دستور کار کمیسیون فرهنگی بوده ولی می دانم که کمیسیون فرهنگی جلسات متعددی را برای بحث ساماندهی محیط پیرامون مجموعه تئاتر شهر داشته است.

وی اظهار کرد: مجموعه تئاتر شهر به عنوان میراث فرهنگی ماندگار و یکی از سمبل های شهر تهران است. وقتی نام تهران برده می شود مجموعه تئاتر شهر یکی از مهمترین بناهای آن است و توریست های متعددی که به تهران سفر می کنند از مجموعه تئاتر شهر به عنوان یکی از بناهای مهم تهران بازدید می کنند.

فراهانی با بیان اینکه شورای شهر تهران و کمیسیون فرهنگی آن چند طرح را در دستور کار خود دارد، درباره وضعیت طرح «گذر فرهنگ و هنر» که قرار است بین مجموعه تئاتر شهر و تالار وحدت احداث شود توضیح داد: روی این طرح کار شده و بخشی از بودجه سال ۹۷ با مصوبه به این طرح اختصاص پیدا کرده است. این گذر قرار است بین تالار وحدت و مجموعه تئاتر شهر به عنوان گذر «فرهنگ و هنر» شناخته و بازپیرایی شود، رفت و آمد خودروها در آن ممنوع و تبدیل به یک پیاده راهی برای فعالیت ها و ارائه محصولات فرهنگی و هنری شود و مردم در آن حضور پیدا کنند.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران اظهار کرد: هدف این است که گذر «فرهنگ و هنر» یک گذر فرهنگی و هنری باشد و بودجه خوبی هم برای این طرح در نظر گرفته شده است.

وی درباره بودجه در نظر گرفته شده برای گذر «فرهنگ و هنر» اعلام کرد: تا آنجایی که می دانم مجموع بودجه ای که برای این طرح گذاشته می شود بیش از ۲۰ میلیارد تومان است ولی امسال حدود ۱۰ میلیارد تومان برای آن در نظر گرفته شده است. البته این طرح، طرحی یک ساله نیست.