منطقه 12 از آن به عنوان قلب تاریخی تهران یاد می شود، یکی از مناطق استراتژیک شهر تهران است که به دلیل قرار گرفتن بازار به عنوان قطب اقتصادی تهران و حتی کشور، وجود مراکز مهم دولتی مانند مجلس شورای اسلامی، وجود بافت تاریخی و هویتی تهران قدیمی باعث شده تا توجه مدیران شهری به این محدوده بیشتر باشد. اما باید قبول کرد که بی توجهی 50 سال اخیر مسئولان به این محدوده باعث شده تا در کنار فرصت های بلقوه ای که در این منطقه قرار دارد، تهدید های بزرگی مانند آسیب های اجتماعی نیز پر رنگ تر از سایر مناطق شهری به وجود آید.
به گزارش تیتر شهر: در دوره مدیریت شهری سابق یعنی از سال 92 شهردار وقت تصمیم گرفت تا با هدف بازگشت هویت به تهران، ارتقای کیفیت زندگی در این محدوده و کاهش آسیب های اجتماعی طرح انضباط شهری را در این محدوده اجرایی کند. این طرح که تمام معاونت ها و سازمان های اجرایی را درگیر خود می کرد، باعث شد تا شهروندان ساکن در این منطقه قدیمی احساس کنند که بعد از گذشت نیم قرن دوباره در کانون توجه مسئولان قرار گرفته اند.
اجرای تورهای گردشگری، برنامه های اجتماعی و فرهنگی به ویژه در محله های محروم و آسیب دیده، اجرای طرح های ضربتی ساماندهی معتادان و کارتنخواب ها، مناسب سازی سه بوستان شهری در این محدوده، آرام سازی ترافیکی و.... از جمله موضوعاتی بود که در طرح کلی انضباط شهری گنجانده شده بود.
حتی شهردار وقت با هدف توسعه کالبدی این منطقه تصمیم گرفت تا طرح های محرک توسعه را در محله های منطقه 12 اجرایی کند به همین دلیل در حدود سال 93 تا 95 بیشترین طرح ها و برنامه های عمرانی در این محدوده به عنوان دروازه ورود به تهران قدیم طراحی و آغاز شد.
حتی محمد باقر قالیباف که خود مدیریت اجرای طرح انضباط شهری را به صورت خاص در منطقه 12 بر عهده گرفته بود تصمیم گرفت تا با انتقال منزل مسکونی خود به محله عودلاجان با موضوعاتی که خانواده های ساکن این محدوده با ان روبه رو هستند؛ بیشتر و از نزدیک آشنا شود.
هر چند وی فرصت پیدا نکرد تا شهروند محله های محروم منطقه شود؛ اما طرح انضباط شهری را در این محدوده اجرایی کرد. در آن زمان نیز اجرای این طرح که به صورت مجزا طرح ایده آلی بود؛ مورد نقدهای بسیاری قرار گرفت چرا که اشتباه بزرگ شهردار سابق تهران شیوه اجرای این طرح بود.
اما بعد از گذشت دو سال از زمان اجرای این طرح در منطقه 12 و به ویژه محله آسیب دیده هرندی، در دوره جدید مدیریت شهری تهران که به دوره اصلاحات معروف است، نگاه مدیران ارشد به موضوعات مربوط به آسیب های اجتماعی و به طور کلی منطقه تاریخی 12 تغییر کرد.
در این دوره مدیریت شهری بر این باور بود که شهرداری تهران مطابق بانون نباید به طور گسترده در موضوعات آسیب های اجتماعی منطقه 12 و در مجموع کل شهر تهران ورود کند. از سوی دیگر بسیاری از طرح های محرک توسعه در محله های محروم منطقه 12 به ویژه هرندی نیز مورد بازنگری دوباره قرار گرفته است.
روند کند توسعه کالبدی در منطقه 12
در واقع بسیاری از این طرح ها به صورت نیمه کاره رها شده است و همین موضوع باعث شده هم شهروندان ساکن محله های محروم این محدوده نسبت به عملکرد شهرداری در این منطقه بی اعتماد و ناامید شوند و هم پروژه های نیمه تمام این محدوده مشکلات زیادی را برای ساکنان به وجود آورده است.
به عنوان مثال قرار بود تا با مناسب سازی سه بوستان محله شوش و هرندی به صورت یک بوستان منسجم و اجرای طرح های عمرانی مانند ساخت شهربازی و .... هم شهروندان محروم این محله و محله های اطراف از این امکانات استفاده کنند و هم به عنوان یک طرح محرک توسعه ارزش افزوده املاک این محدوده را که به دلیل پر رنگ بودن آسیب های اجتماعی بسیار کمتر از سایر محله های شهر تهران است؛ بیشتر شود.
