دکتر محمدجواد کوهساری*
مساله چیست؟
بیماریهای غیر واگیردار شامل بیماریهای قلبی، سکته ها، سرطان ها، دیابت ها، و بیماریهای مزمن
تنفسی عامل تقریبا ۷۰ درصد از مرگ و میرها در دنیا می باشند. این بیماریها نه تنها نهایتا منجر
به مرگ افراد می شوند، بلکه معمولا باعث می شوند این افراد تا سالیان متمادی نیاز به درمان و
مراقبت پیدا کنند. در نتیجه، بیماریهای غیرواگیردار هزینه های سنگینی را به جامعه و دولتها تحمیل
کرده و خواهد کرد.
بعنوان مثال تخمین زده میشود در فاصله سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۳۰ بیماریهای غیرواگیردار هزینه ای برابر با ۳۰ تریلیون دلار خواهد داشت. به همین دلیل در قرن جدید، از بیماریهای غیرواگیردار بعنوان مشکل اصل ی نظام بهداشت و سلامت در دنیا عنوان شده است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۱ جلسه ای مهم را به موضوع بیماریهای غیرواگیردار اختصاص داده و از آنها بعنوان یکی از مهمترین چالشها که توسعه را در قرن جدید تهدید می کند،
نام برد.
بسیاری از بیماریهای غیرواگیردار از طریق کاهش فاکتورهای ریسک شامل نداشتن تحرک بدنی، استعمال دخانیات و الکل ، و برنامهٔ غذایی ناسالم قابل پیشگیری هستند. به همین دلیل سازمان بهداشت جهانی برنامه ای را با عنوان برنامه ی اجرایی جهانی برای پیشگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیردار تدوین کرده است که سعی در کاهش عوامل ریسک دارد.
با استناد به آمارهایی که از طریق مراجع داخلی اعلام می شود، به مانند اکثر کشورهای دیگر (چه
پر درآمد و چه کم درآمد)، نرخ بیماریهای غیرواگیردار در ایران هم نگران کننده است.
بعنوان مثال ۷۵ درصد از مرگ ها در کشور بعلت بیماریهای قلب و عروق اتفاق می افتد (روزانه ۳۰۰ نفر) وحدود ۷۰ درصد از هزینه های درمانی کشور صرف این بیماریها می شود. روزانه حدود ۱۰۰۰ نفر درایران دچار سکته مغزی می شوند و سکته مغزی بعنوان اولین یا دومین عامل ناتوانی و معلولیت افراد در ایران است.
