همگردی : برج سه گنبد بنایی بود که تا قرن نوزدهم به آن اهمیتی داده نمی شد اما در سال 1852 میلادی از طرف نخانیکوف به دنیای هنر شناسانده شد. برای دسترسی به برج سه گنبد باید بدانید که این برج در جنوب شرقی شهر ارومیه می باشد. در واقع برج سه گنبد آرامگاه بوده و در سال 580 هجری قمری ساخته شده است. سه گنبد نام تپه ای در جنوب شرقی شهر ارومیه می باشد.
معماری برج سه گنبد در زمینی ساخته شده که اطراف آن را قبور زیادی اشغال کرده و احتمالا زمین مذکور صحن بنا بوده که عده ای را به علت تقدس بنا بعد از مرگ در این صحن دفن کرده اند. در این صورت افرادی که در این بنا دفن شده اند به احتمال زیاد از طبقه روحانیون و افراد مهم آن دوره بوده اند که شامل سرداران، تجار و اشراف در تاریخچه برج سه گنبد می باشند.
ارومیه در شمال غربی ایران واقع شده است. این شهر طبق سرشماری سال 1390 دارای 667499 نفر جمعیت می باشد و دهمین شهر پر جمعیت ایران و دومین شهر پرجمعیت منطقه شمال غرب ایران به شمار می آید. این شهر با 1332 متر ارتفاع در غرب دریاچه ارومیه در دامنه کوه سیرو و در میان دشت ارومیه قرار گرفته است. هوای ارومیه در تابستان نسبتا گرم و تا حدی خنک و در زمستان سرد است.
بنای تاریخی برج سه گنبد تشکیل شده از سکویی بلند به شکل استوانه و مدور. ایوان ورودی آجر کاری شده در شمال شرقی بنا واقع شده است. ساختمان فعلی بنا دو طبقه است و در چهار سمت برج دریچه هایی وجود دارد. بنا به قطر 5 متر و ارتفاع 13 متر می باشد. طبقه اول بنا با نام سردابه شناخته شده که دارای پوششی قوس دار می باشد و اینگونه از طبقه دوم مجزا می شود. طبقه اول دارای دری کوچک به ارتفاع 170 سانتی متر می باشد. طبقه دوم اتاق مقبره خوانده می شود و دارای دری به ارتفاع 250 سانتی متر می باشد. در واقع اتاق طبقه دوم اینگونه شکل گرفته که بنای استوانه ای شکل مدور دارای دخمه ای است که قسمت فوقانی را به وجود آورده است.
این قسمت بنا به وسیله آجر تبدیل به اتاق مقبره شده است. مدخل بنا در یک قالب معماری پر نقش و نگار محاط شده و در بدنه استوانه ای برج تعبیه شده است. درگاه ورودی برج سه گنبد در میان طاق های سطحی واقع شده و از لحاظ معماری زینتی بی مانند به این بنای تاریخی بخشیده است. مصالح قسمت فوقانی آجر و در قسمت تحتانی سنگ می باشد. از نظر معماری این بنا با مقابر قرن ششم هجری قمری به خصوص مقابر مراغه و سایر مقبره های دوره های سلجوقی مشابهت فراوان دارد. دیوار اتاق مقبره با طاق نماهای هلالی تیز و کاربندی و قرنیه های مقرنس دار در کنج ها تزئین شده و سقف قبه ای شکل دارد. سقف اصلی گنبد و دیوارهای آن تماما سالم و برجای می باشند و دارای نقوش بی نظیر و زیبا هستند. طرز چیدن آجرهای سقف، حلقوی و به حالت تک مرکزی می باشد.
مصالح قسمت های تحتانی بنا تا ارتفاع حدود 360 سانتیمتر از سنگ های تراش خاکستری رنگ ساخته شده و از این قسمت به بالا تمام قسمت ها از آجرهای چهارگوش می باشد. کف دخمه با طاق های هلالی زیبای هندسی آجری پوشیده شده بوده است. مطابق اندازه گیری های انجام شده ارتفاع دخمه 510 متر می باشد. علاوه بر معماری بی نظیر در این بنای تاریخی از رنگ ها نیز به خوبی استفاده شده است. برخلاف نام این بنا گنبد سوم فقط سقفی ساده و نامدور می باشد.
در مدخل بنا سه کتیبه به خط کوفی وجود دارد که آن ها را از سنگ تراشیده اند و در پایان کتیبه محرم سال 580 هجری خوانده می شود. از این رو معماری برج سه گنبد را می توان به قرن ششم هجری نسبت داد. کتیبه ها یکی در بالای در ورودی است که قسمت فوقانی آن مقرنس کاری شده، ساده و سه ردیفه می باشد، یکی بلافاصله بالای در و دیگری بالای طاق نما و دیگری بر چهار چوب مستطیل. آخرین کتیبه دارای این عبارت می باشد: فی شهر محرم ثمانین و خمسمائت. کتیبه سر در بنای تاریخی به گفته خانیکوف که آن را خوانده است توسط موسی پسر ابو منصور ساخته شده است.
به گزارش ایرنا به نقل از روابط عمومی دانشگاه شیراز، بخشی از این کتاب به توصیف ساختمان ها و چاپ تصاویری از دانشگاه شیراز اختصاص یافت.
زبره کاری یا معماری بروتالیست سبکی از معماری است که در آن ساختمانها کلا با بتن زبره و بدون روکش و دیگر عناصر کاربردی و به عبارتی عریان و عاری از زینت اجرا میشوند.
اصطلاح زبرهکاری (بروتالیسم) در 1954 در فرانسه و انگلستان برای توصیف این شیوه به کار رفت.
کتاب SOS Brutalism که با همکاری موزه معماری آلمان و بنیاد Wustenrot به چاپ رسید، در موزه معماری آلمان و وین به نمایش گذاشته شد.
پیش از این، در فروردین ماه سال 1396، تفاهم نامه ای بین وب سایت معماری معاصر ایران با دامنه اینترنت WWW.CAOI.IR به مدیریت یوسف بهدری و مدیریت طرح های عمرانی دانشگاه شیراز منعقد شد که به موجب آن، مقرر شد طرفین تفاهم نامه به منظور معرفی شایسته دانشگاه معتبر شیراز در سطوح ملی و بین المللی و همچنین همکاری در زمینه آرشیونگاری و مستندسازی آثار ارزشمند معماری آن دانشگاه که از نمونه های منحصر به فرد سبک بروتالیسم جهانی است، همکاری کنند.
این تفاهم نامه برای معرفی هدفمند و بهتر این دانشگاه منعقد شده است و زمینه ساز جذب دانشجویان با استعداد ایرانی و خارجی در رشته های مختلف خواهد شد.
اولین طرح جامع دانشگاه شیراز توسط معمار مشهور آمریکایی ژاپنی الاصل مینورو یاماساکی (1912-1986) برنده سه دوره جایزه AIA (American Institute of Architects) و طراح ساختمان برج های دوقلوی تجارت جهانی در سال 1341 انجام شد.
این طرح با توجه به همکاری مشترک دانشگاه پنسیلوانیا در ارائه نظام آموزشی دانشگاه شیراز و ارتباط خوب دانشگاه پنسیلوانیا و یاماساکی به وی سپرده شد که بنا به دلایلی اجرا نشد.
دومین طرح جامع توسط شرکت مهندسین مشاور مک میلان و همکاران صورت گرفت. رابرت مک میلان (1916_2001) فارغ التحصیل دانشکده معماری دانشگاه ییل و عضو گروه TAC (The Architects Collaborative) بود که پس از کار در دفتر واتر گروپیوس، دفتر معماری خود را با تمرکز بر پروژه های آموزشی و دانشگاهی در خاورمیانه و آفریقا تاسیس کرد.
وی که سابقه کار بر روی پروژه های دانشگاه های مطرحی همچون هاروارد، اکسفورد و ام آی تی را داشت، برای دانشگاه شیراز طرحی با ابهت، به منظور نمایش جهانی قابلیت های معماری مدرن و در عین حال بهره گیری از جنبه هاِی خاصی از معماری باستانی ایران ارائه داد.
طراحی و اجرای دانشگاه شیراز از ابتدا با همکاری بین المللی شرکت های مک میلان و مهندسین مشاور مندا، به سرپرستی مهندس محامدی و دانا، در اجرای مجموعه کتابخانه، خوابگاه ها و ساختمان های بالای تپه و نیز حضور شرکت مهندسین مشاور مقتدر و آندرف در طراحی و اجرای آمفی تئاتر و مجموعه پایین دست پردیس صورت گرفت.
پس از گذشت چند سال این دو شرکت ایرانی با هم ادغام شدند و مهندسین مشاور مدام را تشکیل دادند و عملیات عمرانی و توسعه دانشگاه را بر عهده گرفتند.
به گزارش فانوس، از همان روزهای ابتدایی که زلزله بسیاری از مردم کرمانشاه را بیخانمان کرد، برخی روستاییان، بیآنکه منتظر کمکهای امدادی و چادر باشند خودشان دستبهکار شدند تا سقفی موقت برای مصون ماندن از سرما برای خود ایجاد کنند. گروهی داوطلب از فارغالتحصیلان و دانشجویان معماری با بهکارگیری یک روش ابداعی در مقاومسازی کپرها به اقامتگاههایی حتی بهتر از کانکس به کمک زلزلهزدگان آمدند.
با حمایت خانه گفتمان شهر و معماری وابسته به وزارت راه و شهرسازی، سلسله نشستهایی با عنوان گفتارهای کوبه برگزار میشود.
کوبه قصد دارد با همکاری خانه گفتمان شهر و معماری، وابسته به وزارت راه و شهرسازی، سلسله نشستهایی با عنوان "گفتارهای کوبه" برگزار کند.
گفتارهای کوبه محمل دیده شدن پژوهشهای کمتر دیده شده در عرصه "تاریخ و تئوری هنر و معماری" است. پژوهشهایی که معمولاً در آرشیوهای شخصی محصور میمانند یا تحت عنوان پایاننامه در کتابخانههای دانشگاهها خاک میخورند.
نشستهای "گفتارهای کوبه" با هدف بیرون کشاندن این پژوهشها از گنجینههای شخصی و خروارها پایاننامه موجود در کتابخانهها، فرصت دیده شدن و نقد شدن را به این پژوهشها میدهد و جامعه معماری را از محتوای آنها آگاه خواهد کرد.
پژوهشگران و دانشجویان علاقهمند میتوانند حداکثر تا دهم مهر ماه، آثار پژوهشی خود را برای کوبه ارسال کنند.
هر اثر برگزیده شده در سمیناری که به مدت شصت دقیقه در خانه گفتمان شهر و معماری "خانه وارطان" ارائه خواهد شد. همچنین گزارش این ارائهها در کنار فایل صوتی آنها در سایت و کانال تلگرام کوبه منتشر خواهند شد.
علاقمندان میتوانند آثار پژوهشی خود را شامل؛ چکیده یا پژوهش و پروپوزال ارائه را به ایمیل contact.koubeh@gmail.com ارسال کنند.
مراسم نکوداشت جهانگیر درویش در گالری فرمانفرما برگزار شد. این مراسم در خلال نمایشگاه آثار این معمار برجسته، برگزار شد.
هنرآنلاین: مراسم نکوداشت و زادروز دکتر جهانگیر درویش در گالری فرمانفرما با حضور ایران درودی، سید محمد بهشتی، احمد محیط طباطبایی و.... برگزار شد. در ابتدای این مراسم تکتم فرمانفرمایی با خوشامدگویی به حضار، زادروز دکتر درویش در روز 13 شهریور را تبریک گفت و سپس مهندس بهشتی به سخنرانی درباره دکتر جهانگیر درویش پرداخت.
بهشتی با اشاره به معماری معاصر ایران گفت: ما وقتی معماری معاصر ایران را بررسی میکنیم، تعداد افرادی که آثاری را در این دوره پدید آوردند و آبرویی برای معماری معاصر خریدند، خیلی زیاد نیستند. در سال یکصد میلیون مترمربع ساختمان در ایران ساخته میشود. یعنی ما سالی یکصد میلیون متر مربع فرصت داریم کار خوب انجام بدیم، ولی متأسفانه در تاریخ معاصر ایران، ما معکوس عمل کردیم و سالی یکصد میلیون کار بد ساختهایم.
وی افزود: در این میان معدود معمارانی هستند که از سویی سواد کافی دارند و از سویی دیگر از ذوق و سلیقه کافی برخوردارند؛ همچنین از مسئولیت و وجدان کافی بهره میبرند. معمولاً این دسته معماران خلاف جریان عمومی حاکم بر معماری معاصر ایران باید حرکت کنند. معمولاً این مسیر برای معمارانی که بخواهند اثری ماندگار خلق کنند ناهموارتر است. دکتر درویش یکی از همین معماران هستند و کارهایی که انجام دادهاند آثاری ارزشمند و ماندگار هستند. من خوشبختانه در یکی از پروژههای آقای درویش، ساختمان صدا و سیما حضور داشتم و همکاری کردهام. ارزشهای این اثر را از جهت سلامت معماری میتوان دید و درک کرد. یک توفیق دیگری که برای من وجود دارد، اینکه با جناب درویش همدانشکدهای هستیم و ایشان سال بالایی من محسوب میشود و همیشه در دانشگاه سال بالایی خیلی محترم است و از یک حقوق ویژهای برخوردار است.
وی افزود: یکی از ویژگیهای معمارها ذوالفنون بودن است یعنی دارای فنهای مختلف هستند. یک معمار میتواند یک نقاش خوب باشد، معمارها در تئاتر، سینما و حوزههای مختلفی دست دارند، آقای درویش نیز یکی از معماران ذوالفنون است و امیدوارم سالهای سال از حضور و ذوق و دانش ایشان بهرهمند شویم.
پس از پخش ویدئویی از آثار و صحبتهای جهانگیر درویش، ایران درودی به بیان صحبتهایی در رابطه با نحوه آشنایی با درویش و خصوصیات اخلاقی او پرداخت، او ابتدا زادروز دکتر درویش را تبریک گفت و در ادامه افزود: حدود پنجاه سال است که دکتر درویش را میشناسم، او یکی از مفاخر و یکی از ارزشمندترینهای ایران است. ایشان موزه ایران درودی را به من هدیه کردند، معماری این خانه-موزه اثر آقای درویش است و من از سالهایی که در تلویزیون کار میکردم با جهانگیر درویش آشنا شدم، زمانیکه او ساختمان سیزده طبقه تلویزیون را میساختند. زمانیکه در تلویزیون به عنوان تهیهکننده و کارگردان کار میکردم جلساتی را در تلویزیون برگزار میکردم که به تنهایی تصمیم نگیرم یکی از تصمیمگیرندهها خوشبختانه دکتر درویش بود. این جلسات موجب آشنایی من با خانواده ایشان شد، آشنایی با همسر و دو فرزند درویش.
حسام مام خسروی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این طراح نقشه های ساختمانی با ارائه یک مجموع کار از سال 1387 توانست عنوان نخست معمار سال جاری را از آن خود کند.
وی بیان کرد: آثار وی انتخاب و معرفی شد.
شورش عابد نیز در این خصوص گفت: با طراحی یک خانه از شهروندان بوکانی در سومین دوسالانه ملی معماری، شهرسازی و طراحی داخلی ایران شرکت کردم.
وی بیان کرد: این طراحی که به طراحی «خانه امینی» معروف است، یکی از پروژه های مدرن شهر بوکان است که در یک منطقه کوهستانی سنگی با آب و هوای سرد واقع شده است.
وی افزود: این خانه 2 طبقه متفاوت تر از بناهای محلی بوده و به طور همزمان با حفظ خصوصیات ویژگی های معماری منطقه (ایجاد حداقل دهانه و استفاده حداکثر از سنگ) خاطرات گذشته را زنده می کند.
به گزارش ایرنا، سومین دوسالانه ملی معماری، شهرسازی و طراحی داخلی ایران تحتعنوان مسابقه طراحی معماری اکوکمپ آموزشی- تفریحی به همت موسسه فرهنگی هنری هنر معماری برگزار میشود.
آیین اختتامیه سومین دو سالانه ملی معماری، شهرسازی و طراحی داخلی ایران هفته گذشته در مرکز همایشهای بینالمللی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران برگزار شد.
سال گذشته معمار سال به سانا افتخارزاده از استان تهران رسیده بود.
طرح جدید برج های CRCC Plaza یک کانسپت ترکیبی از 4 برج با ارتفاع و ابعاد متنوع است که توسط یک سازه پیچشی و حلقهوار به هم متصل شدهاند.
برجهای ترکیبی یک راه حل ویژه برای به حداقل رساندن هزینه و استفاده حداکثری از خروجی اقتصادی است تا هزینه اولیه برای این برجها را توجیه کند. پل ارتباطی بین 4 ساختمان یک خروجی مفهومی قوی برای پایدارسازی ویژگیهای اقتصادی و زیباسازی این پروژه محسوب میشود.
دو برج بلند مجموعه از انتهای شمال شرقی به جنوب شرقی سایت امتداد یافته تا بهترین منطقه را برای خلق دفاتر اداری ایجاد کند. دو برج کوچکتر بین دو ساختمان اصلی به عنوان فضای ضمیمهای قرار گرفته و پلهای ارتباطی وسط دو برج بزرگ، سقف دو برج کوچک را تشکیل دادهاند. پل ارتباطی معلق یک هسته ارتباطی برای دستیابی به چندین توابع تسهیل رفت و آمد بین ساختمانهای تجاری، اداری و مسکونی است.
با حضور چهرههای شاخص عرصه معماری و گرافیک، معماری تالار رودکی مورد بررسی قرار میگیرد.
نشست تخصصی بررسی معماری تالار رودکی با حضور بیژن شافعی و علی وجدانی برگزار میشود.
در این نشست که با حمایت نبشی برگزار میشود، محمدرضا قدوسی به عنوان دبیر و گرداننده جلسه حضور خواهد داشت.
بررسی گرافیک، معماری و بخشهای مختلف تالار رودکی از جمله سرفصلهای این نشست تخصصی است.
علاقهمندان به حضور در این نشست میتوانند سه شنبه 13 شهریور ساعت 19 به مرکز هنری نبشی واقع در خیابان کریمخان، خیابان ویلا، نبش کوچه خسرو، پلاک ۵۱ مراجعه کنند.
حمام نوبر یکی از باشکوهترین آثار معماری اوایل دوره قاجار است که امروز همچون نگینی درخشان در گوشهای از شهر تاریخی تبریز میدرخشد و امروز به عنوان سفره خانهای سنتی گردشگران زیادی را به خود جذب میکند.