حقایق آرامگاه ابن سینا، شاهکار مهندسی معماری ایرانی اسلامی !

پول‌نیوز -آرامگاه ابن سینا یکی از بناهای مجلل و آثار تاریخی شهیر ایران در شهر همدان است، این اثر شاهکار مهندسی معماری ایرانی-اسلامی محسوب می‌شود که در عصر معاصر ساخته شده است.

آرامگاه شیخ‌الرییس ابوعلی سینا، فیلسوف، دانشمند و طبیب مشهور ایرانی در میدان ابوعلی سینا در مرکز شهر همدان قرار گرفته است. این اثر تاریخی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین آثار ملی ایران شناخته می‌شود. موقعیت مناسب این میدان تاریخی و دسترسی آسان به آن، سبب می‌شود بسیاری از کسانی که از شهر همدان گذر می‌کنند، از این آرامگاه دیدن کنند. شهرت ابن سینا در طبابت و فلسفه وی را تبدیل به یک شخصیت و چهره جهانی کرده است.

از این‌رو تعداد کسانی که از خارج از ایران برای دیدن آرامگاه این فیلسوف و طبیب بزرگ به ایران سفر می‌کنند، چشمگیر است. معماری آرامگاه ابن سینا، معماری خاص ایرانی است. با این مقدمه به سراغ حقایق آرامگاه ابن سینا می‌رویم.

۱. ابن سینا طبیب و فیلسوف معروف و بلندپایه ایرانی در قرن چهارم هجری قمری می‌زیست.

۲. ابن سینا در سال ۳۵۹ هجری خورشیدی در بخارا زاده شد. وی پزشک و طبیب ایرانی و نویسنده کتاب شفا و القانون فی طب است.

۳. ابن سینا در حدود ۲۵۰ رساله کوچک و نامه دارد که تقریبا مشتمل بر موضوعاتی است که در قرون وسطی مطرح بوده‌اند.

۴. جرج سارتن در کتاب تاریخ علم، ابن سینا را مشهورترین دانشمند ایران زمین می‌شناسد.

۵. بنای یادبود ابن سینا در میدان ابوعلی سینا شهر همدان ساخته شده است.

۶. مقبره ابوعلی سینا در ضلع غربی خیابان بوعلی شهر همدان قرار دارد.

۷. مکانی که آرامگاه ابن سینا در آن قرار دارد، روزگاری منزل ابوسعید خدوک از دوستان ابن سینا بوده که اکنون نیز در کنار او به خاک سپرده شده است.

۸. تا اواخر قرن سیزدهم نیز در این مکان اثری از آرامگاه امروزی ابن سینا نبود، بلکه در این مکان یک بنای قدیمی به شکل چهارطاقی وجود داشت که روی مقبره هر دو دوست (ابن سینا و خدوک) بنا شده بود.

۹. بنای آرامگاه چهارطاقی مزبور به مرور تخریب شد و به دستور دخترعباس میرزای قاجار به جای آن، گنبدی آجری ساخته شد.

۱۰. به این شکل بنای اولیه آرامگاه ابن سینا در زمان قاجاریه و به دستور دختری به نام نگار، نوه فتحعلیشاه، بنا شد.

۱۱. بنای امروزی که روی مقبر ابن سینا ساخته شده است به دستور محمدرضا شاه پهلوی به مناسبت هزارمین سالروز تولد این دانشمند بزرگ، توسط انجمن آثار ملی ایران در سال ۱۳۳۰ ساخته و در سال ۱۳۳۳ خورشیدی افتتاح شد.

۱۲. آرامگاه ابن سینا در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۶ با شماره ثبت ۱۸۶۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد.

۱۳. طراح بنای فعلی آرامگاه ابن سینا توسط مهندس هوشنگ سیحون به سبک معماری دوره‌ای که ابن سینا در آن می‌زیسته و بر اساس قدیمی‌ترین بنا و اثر معماری تاریخ‌دار اسلامی یعنی گنبد قابوس در شهر گنبد کاووس ساخته شده است.

۱۴. جالب است بدانید که معماری بنای آرامگاه ابن سینا و گنبد قابوس اگرچه در شکل کلی ظاهری شباهت دارند، اما سبک معماری آن‌ها متفاوت است.

۱۵. برای مثال برج آرامگاه قابوس ۱۰ ستون و برج آرامگاه ابن سینا ۱۲ ستون دارد. از طرفی فاصله بین ترک‌ها در گنبد بوعلی باز و گشاده و در گنبد قابوس از ابتدا تا انتها بدون شکاف و روزنه است و درون آن فاقد نور و روشنایی است.

۱۶. در آرامگاه ابوعلی سینا محلی برای به نمایش گذاشتن آثار بوعلی اختصاص یافته است.

۱۷. در این غرفه عکسی از جمجمه بوعلی در معرض دید گذاشته شده که هنگام جابجایی مقبره تهیه شده است.

۱۸. تالار جنوبی آرامگاه به‌عنوان موزه نگهداری سکه، سفال، برنز و سایر اشیا کشف شده مربوط به هزاره‌های قبل از میلاد و دوران اسلامی اختصاص یافته است.

۱۹. تالار شمالی آرامگاه کتابخانه‌ای دارد که مشتمل بر ۸۰۰۰ جلد کتاب خطی و چاپی نفیس ایرانی و خارجی و غرفه‌های مربوط به آثار بوعلی سینا و شعرا و نویسندگان همدانی نگهداری می‌شود.

۲۰. بنایی دیگر در آرامگاه وجود دارد که مکمل کتابخانه است. این بنا بوستانی به شکل نیم دایره با فضای سبز است که تندیس ابوعلی سینا در حالی که کتابی در دست دارد، در ضلع شرقی میدان نصب شده است.

۲۱. بنای آرامگاه تلفیقی از دو سبک معماری ایران باستان و ایران بعد از اسلام است.

۲۲. در طراحی آرامگاه ابن سینا از عناصر هنر معماری سنتی ایران استفاده شده است.

۲۳. برج آرامگاه الهام گرفته از برج گنبد قابوس و باغچه آرامگاه به سبک باغ‌های ایرانی ساخته شده است

۲۴. آب‌نماهای آرامگاه الهام گرفته از حوض خانه‌های سنتی و نمایی با روکار سنگ‌های حجیم و خشن خارا است که با سنگ گرانیت کوهستان الوند آراسته شده و نمودار کاخ‌های باستانی ایران است.

۲۵. ایوان بنای آرامگاه ۱۰ ستون دارد که این ستون‌ها نشانه این است که بنا ۱۰ قرن پس از بوعلی ساخته شده است.

۲۶. برج آرامگاه ابوعلی سینا نیز ۱۲ ستون دارد که نمادی از ۱۲ دانشی است که بوعلی در روزگار خود بر همه آن‌ها چیره بود.

۲۷. ارتفاع هر پایه برج از کف زیرین آرامگاه تا زیر گنبد، نزدیک به ۲۳متر است. پهنای (عرض) هر پایه در پایین ۱۷٫۱ متر و در بالا ۹۲ سانتی‌متر است. گنبد مخروطی شکل آن نزدیک به ۶ متر ارتفاع دارد.

۲۸. ارتفاع اتاق اصلی آرامگاه ۱۰٫۶متر است. ارتفاع اتاق اصلی آرامگاه ۱۰٫۶ و ارتفاع کلی بنا (از کف تا انتها) بیش از ۲۸ متر است.

۲۹. در میان ۱۲ پایه برج، یک تخته سنگ مرمر با طول ۵۵٫۲ و عرض بیش از یک متر قرار دارد که کتیبه‌ای به خط ثلث بر آن نوشته‌اند.

۳۰. جالب است بدانید سنگ قبر فعلی بنا از کنار دریاچه ارومیه تهیه و به همدان انتقال داده شده است.

۳۱. در قسمت بالای دیوارهای داخلی آرامگاه، ۲۰بیت قصیده معروف «عینیه» که موضوع آن مراحل سیر روح انسانی و ارتباط با عالم جسمانی است، بر روی ۴۰ لوح سنگی مرمر نوشته شده، که هرکدام به طول ۱۰٫۱ و عرض ۵٫۰ متر به خط ثلث برجسته نوشته شده است.

۳۲. بنای آرامگاه ابن سینا اگرچه در قرون اخیر ساخته شده، اما از لحاظ شکوه و عظمت، از مجلل‌ترین بناهای تاریخی کشور محسوب می‌شود و از لحاظ اصول مهندسی یک شاهکار هنری است.

۳۳. بنای آرامگاه ابن سینا امروزه در میدان مرکزی شهر همدان به‌صورت کاملا واضح و در معرض دید علاقه‌مندان این دانشمند شهیر جهانی قرار دارد و هر گردشگری که از شهر همدان بگذرد به راحتی می‌تواند از بنای آرامگاه دیدن کند.

۳۴. بنای آرامگاه ابن سینا یکی از خوش‌مسیرترین و در دسترس‌ترین بناهای تاریخی ایران در شهر همدان است.

منبع:کجارو

معروفترین مساجد جهان ...

مساجد، زیباترین آثار اسلامی هستند و نه تنها مکان معنوی برای عبادت بوده، بلکه فضایی برای بیان زبان معماری هستند.

به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از مازلم هریتاژ، مساجد در سراسر جهان نقش بسیار مهمی در وحدت مسلمانان دارند. 

برخی از مساجد معروف جهان عبارتند از:

مسجدالحرام در عربستان سعودی از مقدس‌ترین مساجد جهان است. زائران از سراسر جهان این مسجد را هر ساله به عنوان بخشی از اعمال حج زیارت می‌کنند.

مسجد نبوی که پیامبر آن را در مدینه ساخته است.

مسجد شاه فیصل اسلام آباد، شبیه به چادر صحرایی است که از نظر طراحی، در نوع خود بی‌نظیر است.

مسجد حسن دوم کازابلانکا که بر روی آب ساخته شده است. طول مناره این مسجد، نزدیک به 700 فوت بوده و بلندترین مناره در جهان را دارد.

بزرگ‌ترین فرش دست‌بافت جهان در مسجد بزرگ شیخ زاید ابوظبی پهن شده است. گنجایش این مسجد، 40 هزار نفر است.

مسجد بزرگ شی آن چین که با طراحی منحصر به فرد چینی، گردشگران زیادی را جذب می‌کند.

مسجد کریستالی مالزی که از شیشه، کریستال و فولاد ساخته شده است.

مسجد تنگه مالاکا در اندونزی که در جزیره‌ای ساختگی بنا شده است.

مسجد آبی استانبول، یکی از متفاوت‌ترین سازه‌های معماری در جهان محسوب می‌شود. این یکی از دو مسجد در ترکیه است که دارای 6 مناره بوده و نام خود را از کاشی‌های آبی که در آن به کار رفته، گرفته است.

مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان هم یکی از مساجد زیبا با معماری بی‌نظیر ایرانی در جهان است.

اولین مسجد زیرزمینی دنیا در استانبول ترکیه در منطقه بویوک ککمس ساخته شده و برنده جایزه معماری اسلامی شده است. این مسجد که سانجاقلار نام دارد، از معماری اسلامی و دوره عثمانی بهره گرفته است .

این مسجد اولین مسجد زیرزمینی دنیا  بوده  و بدون مناره ساخته شده است.

فخر معماری ایران : به بهانه برگزاری نمایشگاه طراحی‌های جهانگیر درویش

«ایران»: نمایشگاهی از طراحی‌ها و اسکیس‌های جهانگیر درویش معمار پیشکسوت با عنوان «خاطرات کاغذی»،  در گالری فرمانفرما برپا شده است.

ایران درودی نقاش

 همچنین روز سیزدهم شهریور‌ماه جشن تولد 85 سالگی این هنرمند برگزار خواهد شد. گالری فرمانفرما در خیابان کریمخان زند، خیابان خردمند شمالی، کوچه اعرابی دوم قرار دارد و علاقه‌مندان تا شانزدهم شهریور‌ماه همه روزه به غیر از دوشنبه‌ها از ساعت 12 الی 20 و روز جمعه از ساعت 16 تا 20  می‌توانند از آثار این هنرمند بازدید کنند. گفتار زیر، روایت ایران درودی از دوستی 50 ساله‌اش با  جهانگیر درویش و همچنین آثار این هنرمند است.

 

60 سال از دوستی و آشنایی و معاشرت خانوادگی من با جناب جهانگیر درویش معمار مطرح ایرانی می‌گذرد. من سال 1346 وقتی از فرنگ به ایران بازگشتم، به استخدام تلویزیون درآمدم  و در آنجا با جناب جهانگیر درویش و همسر ایتالیایی‌‌اش  آشنا شدم. این آشنایی خیلی زود به رفاقت عمیقی بدل شد و من در تلویزیون تهیه‌کنندگی و کارگردانی دو برنامه تلویزیونی «دیدار» و «تاریخ و شناسایی هنر» را برعهده داشتم و از مشورت جمع دوستانم برای تولید و ساختن برنامه‌های فرهنگی و هنری  بهره می‌گرفتم. در این جمع چهره‌هایی مانند جهانگیر درویش، فریدون هویدا، هوشنگ طاهری، احمد شاملو و... حضور داشتند.

برایم مهم بود که آثاری باکیفیت تولید کنم و من چهره‌ها و نام‌هایی از هنرمندان عرصه‌های مختلف را به این دوستان پیشنهاد می‌کردم، مثلاً می‌گفتم درباره آربی آوانسیان برنامه بسازم یا او را به برنامه‌ام دعوت کنم یا خیر؟!  این دوستان پس از بحث و تبادل نظر، به پیشنهاد‌های من رأی می‌دادند و اگر آن هنرمند رأی لازم را می‌آورد، به برنامه دعوت می‌شد. یادم هست در این برنامه‌ها به نمایش‌های متعددی که روی صحنه بود هم پرداختیم و من با واحد سیار بر صحنه نمایش حاضر می‌شدم و برنامه تولید می‌کردیم از آن جمله برنامه‌ای برای عباس جوانمرد ساختیم. همین‌طور برای مشاهیری مانند پروفسور محسن هشترودی هم برنامه‌ای ساختم.

جهانگیر درویش در عین حال که هنرمند بود، شناخت خوبی نسبت به دیگر عرصه‌های هنر داشت و همواره نظر‌های دقیق و هوشمندانه‌ای را ارائه می‌کرد.

 از آن سال‌ها تاکنون او همواره در حلقه مشاوران با دانش من بوده است. از طرفی در حوزه معماری هم از چهره‌های سرآمد است و من ایشان را فخر هنر معماری ایران می‌دانم.  او در چهار قاره جهان بنا‌های خلاقانه و باشکوه و مثال‌زدنی را برپا کرده است که شمار زیادی از آنها در شهر‌های مختلف امریکاست و از چهره‌های مطرح معماری ایران در جهان است. در ایران هم معماری ساختمان تلویزیون شیراز و بندرعباس و مکان‌‌های دیگر را برعهده داشته است. از جمله من افتخار دارم که ایشان نقشه موزه‌ام را هم کشیده و به من هدیه داده است. او در  این سن و سال هم معماری به‌روز و آشنا با اتفاق‌های تازه هنر معماری جهان است. 

در این نمایشگاهی هم که اخیراً برپاست، آثاری از طراحی‌ها و اسکیس‌هایش ارائه شده که عموماً آثار سال‌های جوانی این هنرمند است و طراحی‌ و نقاشی‌اش از کلیساهای ساخته شده در دوره قرون وسطی‌ است. از آثاری که خودشان در عرصه معماری خلق کردند، در این نمایشگاه طراحی‌هایی ارائه نشده است . امید دارم بزودی نمایشگاهی از آثار معماری خودشان هم برپا شود.

 این آثار هرچند حاصل تلاش‌ سال‌های جوانی جهانگیر درویش است اما دارای ارزش‌های زیبایی‌شناسی و خلاقانه  است و من به داشتن چنین دوستی مباهات می‌کنم. این روز‌ها در آستانه تولد 85 سالگی جهانگیر درویش هستیم و برایش آرزوی سلامتی و طول عُمر دارم. 60 سال معاشرت و دوستی و رفاقت در این مختصر نمی‌گنجد .اُمید که جوان‌های علاقه‌مند هنر بیش از پیش، قدر چنین هنرمندان عزیزی را بدانند و با ایده گرفتن از زندگی و آثار‌شان، راه‌شان را دنبال کنند.

نقدی بر بیانیه سالانه انجمن علمی معماری منظر ایران !

 

پایگاه خبری- تحلیلی ایربان- یک استاد دانشگاه نسبت به بیانیه انجمن علمی معماری منظر ایران نقدهایی در قالب چهار حوزه علمی، پژوهشی، حرفه ای و حقوقی ارایه نموده‌اند.

 

گردهمایی این انجمن در دهم اسفند 1396  برگزار و در نهایت بیانیه‌ای منتشر شد. آقای علیرضا میکاییلی تبریزی، دکتر در معماری منظر و دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان نسبت به این بیانیه نقدی داشتند که عینا به شرح زیر تقدیم می‌شود. ایربان آمادگی پذیرش و انتشار نقطه نظرات سایر اساتید و حرفه‌مندان و انجمن نامبرده در متن می‌باشد.

 

با سلام خدمت یکایک دانشجویان و فارغ التحصیلان دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز، کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط زیست و کارشناسی ارشد معماری منظر در ایران و تمامی کسانی که دارای مدرک دانشگاهی معماری منظر از اقصی نقاط جهان هستند و در این سرزمین به پاسداشت "منظر" ایران همت گمارده‌اند.

این نوشتار شامل نقطه نظرات بنده بر اساس تجارب علمی داخلی و بین المللی در حیطه‌های آموزشی، پژوهشی و اجرایی در 35 سال اخیر نگاشته شده است و ادعا و پافشاری خاصی بر این نوشتار نیست و بحث و نقد آن توسط همکاران و هم‌مسلکان، موجب امتنان خواهد بود.

مطالبی در بیانیه مذکور آورده شده است که به نظر می‌رسدجای نقد و بحث دارد. نقد نه صرفا بر مبنای رد آن و بلکه از نقطه نظر روشن نمودن برخی مواردی است که باید بیشتر مورد تأکید و توجه قرار گیرد.

بدون پرداختن به سابقه روشن علمی و آکادمیک حرفه معماری منظر در جهان و این که معماری منظر چیست؟ و معمار منظر کیست؟ مطالعه بیانیه دارای نکات بسیار مهمی مشتمل بر جنبه های مثبت و منفی است.

بدون حاشیه با اشاره به عناوین چهار گانه بیانیه به نظر می رسد که نقاط مثبت که بیشتر در مورد تأکید بر نقطه ضعف­های انجمن یاد شده و جایگاه آن در ایران است. و چه بسا در عدم هماهنگی با نرم‌های جهان­شمول علمی، رهنمودها و راهبردهای فدراسیون جهانی معماری منظر (IFLA) به عنوان مرجع علمی و حرفه­ایی نهفته است.

در حوزه آموزشی، همان گونه که در سیستم آموزشی- آکادمیک علمی و جهان‌شمول مطرح است، مقطع کارشناسی(لیسانس) به عنوان پایه و اساس سیستم آموزشی- دانشگاهی از جایگاه ویژه و منحصر بفردی برخوردار است. این موضوع در بیانیه هم ظاهرا از قلم افتاده است و هیچ اشاره ای بدان نشده است. آیا بدون پایه و اساس علمی، صحبت از آموزش علمی، آن هم از طرف یک انجمن علمی می توان نمود؟

آیا تأکید بر برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های تکمیلی کوتاه مدت، خود نمایانگر کاستی‌ها و ضعف‌ها نیست؟ آیا این دوره‌ها می‌توانند جایگزین یک سیستم آموزشی آکادمیک با درجه و مدرک دانشگاهی مشخص یعنی درجه کارشناسی شوند؟ بنظر می‌رسد تأکید بر برگزاری دوره‌های کوتاه مدت خود تأکیدی بر این ضعف اساسی است.

احراز نقش متولی و خصوصا تأییدکنندگی انجمن مذکور باید ملاک علمی جهان‌شمول داشته باشد که ظاهرا دیده نمی‌شود. در نتیجه برای مرجع سیاست گذاری کلان یعنی وزارت ع.ت.ف نیز می تواند جنبه گمراه کننده داشته باشد.

مدرک لیسانس، پایه و اساس آموزش آکادمیک است و دوره‌های تحصیلات تکمیلی آکادمیک با گرایش‌های گوناگونِ مطرح در یک رشته علمی مرتبط است. اگر چنین است؛ چگونه بدون وجود این اصل آکادمیک جهان‌شمول می‌توان موضوع تصدیق سطح علمی- آموزشی را متولی بود؟

مصداق بارز این مطلب نرم‌های جهانیِ آکادمیک است. در چند کشور و دانشگاه معتبر  و با چه سابقه علمی، دوره‌هایی در سطح دکتری در رشته معماری منظر موجود است؟ آیا واقعا با مصوبه وزارت ع.ت.ف.، مقطع تحصیلی دکتری معماری منظر و دانشجوی دکتری معماری منظر داریم؟ و با توجه به تأکید بیانیه در خصوص کمبود اساتید مجرب، جسارتا با کدام سابقه و عقبه علمی و اساتید مجرب و دارای درجات آکادمیک عالیه در معماری منظر؟ شاید، بنده بی اطلاع هستم!

آیا این دوره‌های کوتاه مدت و... و حتی دوره‌های آموزشی مصوب موجودشان با "منشور آموزش معماری منظر" ایفلا- یونسکو و اسناد ECLAS اروپا و تجربیات جهانی همسویی و هماهنگی علمی- عملی دارد؟

 

در حوزه پژوهش، همان گونه که از محتوای بیانیه نیز مشهود است؛ انجمن مذکور منحصرا محدود به رویکرد طراحی منظر و خصوصا در محیط‌های انسانی و صرفا برای انسان است. البته طراحی در منظر خود شامل گستره وسیعی از دانش‌های مربوط به علم معماری منظر همچون اکولوژی منظر، جامعه شناسی منظر و... است که مجال بحث آن در این مختصر نمی‌گنجد.

ضمن تأیید و تأکید بر "فعال نمودن پژوهشگران جوان" که الزاما مجرب نمی‌توانند باشند؛ ارتقای کیفی خود نیازمند عقبه و سابقه مجرب و... این دانش وسیع و گسترده (که بیشتر چند رشته‌ایی است تا میان رشته‌ایی) است که خودِ بیانیه تأکید بر ضعف آن دارد.

تشکیل گروه‌های تخصصی یا به اصطلاح "اتاق فکر" انجمن مذکور، در حداقل باید با افرادی باشد که مدارک و مدارج آکادمیک با سابقه علمی در حیطه معماری منظر با نرم‌های جهانی داشته باشند.   آیا هست؟

امید که در تشکیل این گونه جایگاه‌ها حتما به موارد مطروحه توجه جدی صورت پذیرد.

 

در حوزه حرفه، مهم ترین  و شاخص ترین موضوع، همانا "نظام مهندسی منظر" است که هیچ اشاره مشخص و مستقیمی بدان نشده است. شاید چرایی این عدم اشاره، نبود و حتی عدم توانایی در تأسیس دوره کارشناسی رشته مستقل و علمی- آکادمیک معماری منظر از طرف نگارندگان محترم بیانیه است. به راستی چرا نگارندگان بیانیه به راه‌اندازی دوره کارشناسی رشته مستقل و علمی- آکادمیک معماری منظر در بخش‌های چهارگانه بیانیه هیچگونه اشاره مستقیم، صریح و روشنی نکرده‌اند؟ و دلیلش هم مشخص نیست. (البته اینجانب در ادامه نظر خود را اعلام خواهم کرد.)

 

برندگان بخش‌های مختلف سومین دوسالانه‌ معماری ایران معرفی شدند / از ژورنالیست معماری در نیم قرن گذشته تا جوانان گمنام دور از پایتخت

آئین اختتامیه‌ سومین دوسالانه‌ ملی معماری، شهرسازی و طراحی داخلی ایران (1397-1395) عصر سه شنبه مورخ 6 شهریورماه در مرکز همایش‌های بین‌المللی دانشکده‌ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران برگزار شد.

  هنرآنلاین، اختتامیه سومین دوسالانه معماری ایران با سخنرانی علیرضا عظیمی، مدیر واحد تحقیق و توسعه‌ هنرمعماری آغاز شد. عظیمی با اشاره به فعالیت تأثیرگذار دوسالانه معماری در این باره گفت: به طور حتم این دوسالانه نمونه‌های خارجی دارد اما ما در ایران برای اجرای چنین برنامه‌ای از موانع بسیاری عبور کردیم که البته این مشکلات همچنان نیز ادامه دارد.

او بر لزوم همراهی دیگر معماران در این عرصه تأکید کرد و افزود: ما نمی‌توانیم بایستیم تا دیگر دوستان ما را تائید و همراهی کنند و با تمام توان در این راه حرکت را ادامه می‌دهیم.

در ادامه این برنامه بیانیه کل دوسالانه توسط مهندس علی خادم‌زاده، عضو شورای داوری دوسالانه و داور بخش نمایشگاه قرائت شد.

بخش دیگر این رویداد به اهدای نشان دکتر علی صارمی اختصاص یافت. در این بخش پرفسور محمود گلابچی از چهره‌های ماندگار عرصه معماری روی سن آمد و معماری را نیازمند 7 تحول جدی خواند. او توضیح داد: معماری نیازمند تحول در نگاه و اندیشه معماران؛ تحول در بهره‌گیری از یافته‌های علم و فناوری جهان؛ تحول در ارزش‌های معماری ایران با تأکید بر ارزش‌های پایداری معماری؛ تحول در نگاه زیست‌محیطی و آموزش و تربیت معماران است.

او ادامه داد: تلاش‌ها باید در این جهت باشد که معماری امروز و آینده ما بهتر از دهه‌های اخیر شود. نقد به معماری و شهرسازی امروز ما باید به وسیله چنین رویدادها و در جمع‌های این‌چنینی با نگاهی جدید ارزیابی شود زیرا معماری به عنوان لباس فرهنگ و تاریخ است که در جامعه شکل می‌گیرد و من عمیقاً آرزوی بهبود این بخش را دارم.

دومین دوره نشان دکتر علی اکبر صارمی توسط خانم هایده حائری، همسر دکتر و سپهر صارمی، فرزند ایشان به محمدحسن سجاد، رئیس سازمان نوسازی مدارس استان اصفهان به پاس بیش از سه دهه فعالیت مستمر و ارتقای کیفی فضاهای آموزشی با اعطای فرصت به دفاتر معماری اهدا شد.

محمدحسین سجاد در ادامه این برنامه، بر لزوم توجه به هنر معماری تأکید کرد و در این باره گفت: من نخستین شخص غیر معماری هستم که با جایزه استاد اخلاق یعنی دکتر علی صارمی تقدیر می‌شوم. اما در این باره دریافت این جایزه باید بگویم که 20 سال پیش وقتی من مسئولیت اداره نوسازی مدارس را در استان اصفهان پذیرفتم، شاهد وجود مدارسی تکراری، خسته‌کننده و اصطلاحاً به شکل تیپ بودم. بنابراین تلاش کردم که با استفاده از توان معماران و جوانان خلاق و خردمند تغییری درست در چهره مدارس ایجاد کنم.

او با اشاره به اینکه اکنون تغییر در معماری نیاز جامعه است، تصریح کرد: در مدت 22 سال مدیریت من بالغ بر 130 پروژه با رویکردی متفاوت طراحی شد که 75 نمونه آن به اجرا درآمد. همین امر نیز سبب شد که امروز داشتن مدارسی با رویکرد متفاوت جزء مطالبات مردم در اصفهان باشد.

همچنین از روزبه خسروی، تنها بازمانده‌ مجله‌ هنر و معماری (انتشار بین سال‌های 1348 تا 1358) توسط پروفسور محمود گلابچی، چهره ماندگار معماری و مهندسی راه و ساختمان جمهوری اسلامی ایران و بنیان‌گذار دانشگاه معماری و هنر پارس تقدیر به عمل آمد.

نشان معمار سال ایران در 1397 به شورش عابد از شهرستان بوکان به دلیل ارتقای سطح معماری در آن منطقه، وفاداری به زادبوم، اتصال معماری زمینه به معماری جهانی اهدا شد. در این بخش همچنین کلیپی از آثار معماری شورش عابد و منابع الهام او، رقص کردی، فرهنگ گردی، فرهنگ شاد زیستن و... به نمایش درآمد.

معماری سفر به گذشته و آینده است / همزادپنداری پروژه "اتو واگنر؛ شهر بی‌انتها" با شهر تهران / روایت گلمر خطیبی از تفاوت معماری اتریش و ایران

گلمر خطیبی معتقد است که معماری عامل مهمی در اثبات هویت هر فرهنگ و سفر به گذشته و آینده است.

هنرآنلاین: حرکت معماری به سمت و سوی جهانی شدن، مبحثی است که موافقان و مخالفان بسیاری دارد. گلمر خطیبی، معمار برجسته‌ای است که سال‌های طولانی از فعالیت خود را در اتریش گذرانده است و معتقد است که هر کشوری می‌تواند بخشی از داشته‌های فرهنگی خود را در این حوزه از هنر حفظ کند. خطیبی معماری را بخشی از هویت انسانی هر جامعه و فرهنگی می‌داند و اعتقاد دارد که ماندگاری این شاخه از هنر امکان سفر به گذشته و آینده را فراهم می‌کند. این هنرمند معمار، از  فضای تجمل‌گرایی در معماری کنونی ایران و به خصوص تهران، انتقاد کرد و این روند را منطبق با نیاز کنونی جامعه نمی‌داند. برگزاری نمایشگاه "اتو واگنر؛ شهر بی‌انتها" از دیگر دستاوردهای این هنرمند فعال است. او که این نمایشگاه را به دلیل شروع تحریم‌ها علیه ایران، با هزینه شخصی اجرا کرده است، اعتقاد دارد که وجوه مشترک بسیاری بین پروژه شهر بی‌انتهای واگنر و تهران وجود دارد. آنچه می‌خوانید گفت‌وگوی هنرآنلاین با این هنرمند است.

 

سرکار خانم خطیبی، اجازه بدهید بحث را از ورود شما به عرصه معماری آغاز کنیم. چطور شد که شما جذب این حوزه از هنر شدید؟

من در خانواده‌ای متولد شدم که اعضای آن به عرصه‌های هنری به خصوص نقاشی علاقه‌مند و در آن مشغول بودند. از همان دوران کودکی به اتفاق پدربزرگم که در کشور روسیه هنر خوانده بودند، برای تعلیم نقاشی نزد استاد "جعفر پتگر" می‌رفتم. حتی مادربزرگم و طبیعتاً پدر، مادر، دایی‌ها و به خواهران و برادرم نیز نقاشی می‌کردند. من نیز با علاقه به مقوله هنری در کنکور هنر شرکت کردم و در تمام رشته‌های هنرهای زیبا، هنرهای تزئینی و معماری پذیرفته شدم. از آنجا که به رشته معماری علاقه بسیاری داشتم، برای تحصیل در این حوزه وارد دانشگاه ملی شدم. پدرم در زمینه ادامه تحصیل مشوق من بودند و علاقه بسیاری به تحصیل من در مقطع دکترا داشتند که البته در آن زمان امکان ادامه تحصیل در ایران تا این مقطع وجود نداشت. تقاضای خود را برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا به یونیورسیتی کالج لندن ارائه کردم و پذیرفته شدم اما درخواست من با تعطیلی چندین سفارت‌خانه در تهران از جمله امریکا و انگلیس هم‌زمان شد.

در آن دوره، کارمندان سفارت اتریش همچنان مشغول به کار بودند و روابط خوبی با ایران داشتند. از همین رو به اتفاق خواهرم راهی وین شدیم. به دلیل برخورد غیردوستانه سفارت انگلیس در اتریش و مانع تراشی‌های‌شان، تصمیم گرفتیم که همان‌جا بمانیم. بنابراین من در همان اتریش وارد "تکنیکال یونیورسیتی" شدم و تحصیلات در مقطع دکترا را آغاز کردم. هم‌زمان برای ورود به عرصه کار نیز در چندین آزمون شرکت کردم تا جواز فعالیت معماری در اتریش را نیز کسب کنیم.

به نظر خودتان، برجسته‌ترین فعالیت شما طی سال‌هایی که در دنیا معماری حضور دارید، چه بوده است؟

سال‌هایی که در کشور اتریش زندگی کرده‌ام، طی همکاری با دفاتر مختلف، مسئول چندین پروژه در زمینه معماری بوده‌ام. یکی از پروژه‌ها مربوط به تغییر کاربری تانکرهای گاز ساخته شده در سال 1870 به واحدهای مسکونی بود. این تانکرها در قالب بناهایی استوانه‌ای مانند "آتلیه ویلهلم هولتزباور (Wilhelm Holzbauer) بود که در گذشته برای جمع‌آوری گاز ساخته شده بودند. در همان دوران به همراه والتر یوریویچ (Walter Jurjevic) در مسابقه‌ای برای ساختن یک مدرسه تعلیم موسیقی در شهر پایرباخ در اتریش که مسابقه‌ای برای فعالیت در مدرسه موسیقی اتریش بود پذیرفته شدم البته آن پروژه راه به جایی نبرد. این امر موجب شد که موقعیت را برای تأسیس دفتر شخصی خودم با عنوان "گلمر کمپینگر-خطیبی" مناسب ببینم. البته پروژه‌های معماری در اتریش قابل مقایسه با ایران نیست.

به طور مثال معروفیت هنرمندی چون "هرمان چک" (Hermann Czech) با 80 سال سن در عرصه معماری به این دلیل است که پروژه‌های بسیار کوچکی را در فضای داخلی ساختمان‌ها انجام می‌دهد. به طور مثال کافه‌های کوچکی که ایشان طراحی کرده‌اند شاید در شهری مانند تهران اصلاً به چشم نیاید. یکی از پروژه‌هایی که من طی آن سال‌ها انجام دادم و برنده رتبه اول شدم و اجرا شد؛ پروژه‌ای بود که به اتفاق خانم  والی اکسپورت ( Valie Export ) هنرمند معروف اتریشی و در قالب یک مسابقه گروهی شامل هنرمند و معمار برای بازسازی ورودی "تئاتر وین" برگزار شد.  

در ادامه پروژه‌های متعددی در ارتباط با معماری و معماری داخلی داشته‌ام. چنین پروژه‌هایی در شهر وین به کرات اجرا می‌شوند زیرا خانه‌ها و یا آپارتمان‌های قدیمی هر چند سال یک‌بار به کلی بازسازی شده و طراحی بخش‌های داخلی از اتاق‌ها و آشپزخانه گرفته تا سرویس بهداشتی آن به کلی تغییر می‌کنند. یکی دیگر از فعالیت‌های من نیز به دیزاین غرفه‌های نمایشگاهی مربوط می‌شود.

طراحی پاویون حیات وحش کنیا به مسابقه گذاشته شد !

فراخوان مسابقه طراحی پاویون حیات وحش کنیا منتشر شد که بر طبق آن شرکت برای عموم در این رویداد آزاد است.

در توضیح این مسابقه آمده است: با گذر سال‌ها و پیشرفت تکنولوژی بشر هر روز بیشتر و بیشتر نسبت به اکوسیستم طبیعی که خودش زمانی بخشی از آن بوده بی‌تفاوت می‌شود. تخریب بی‌سابقه طبیعت المان‌های کلیدی مثل جنگل‌ها، شاخ و برگ‌ها، زندگی وحشی و زیستگاه‌های دریایی را به  رویاهایی برای بشر تبدیل کرده است.

آسیب‌های ایجاد شده اتفاق‌های بزرگی مثل تغییرات اقلیمی، نابود شدن زیستگاه‌ها، تخلیه منابع طبیعی و افزایش ریسک فجایع طبیعی را رقم زده‌اند.

بشر تنها زمانی می‌تواند طبیعت و اجزای آن را درک کند که در اکوسیستم طبیعی باشد نه زمانی که در فضایی مصنوعی است که به دست خود او ساخته شده است. انسان باید به طبیعت نزدیک شود و تلاش کند ذات گیاهان و جانوران اطرافش را بشناسد. انسان نیاز دارد جغرافیا و سیستم‌های طبیعی منحصر به فرد و متنوع زمین مثل فصل‌ها، اقلیم‌ها، زنجیره‌های غذایی، حیات وحش و شاخ و برگ و ارتباط و همبستگی این اجزا با یکدیگر را بشناسد.

پارک ملی Amboseli ، واقع در کاجیادو، کنیا، یک پارک طبیعی حفاظت شده است. این پارک 392 کیلومتر مربع مساحت دارد که در مرکز اکوسیستمی 8000 کیلومتر مربعی در مرز کنیا-تانزانیا قرار دارد. قله Kilimanjaro، بلند ترین قله آفریقا، مشرف بر این پارک است. پارک Amboseli  یکی از معروف‌ترین پارک‌های کنیا است. این پارک 5 گونه زیستگاه شامل، دریاچه خشک Amboseli، تالاب‌هایی با دریاچه‌های گوگرد، دشت‌ها و جنگل‌ها را در بر دارد. این پارک به خاطر تنوع پوشش‌های گیاهی در طول فصل‌های خشک بهترین موقعیت‌ها را برای به نمایش گذاشتن حیات وحش آفریقا ایجاد کرده است. این پارک معروف است چون بهترین مکان برای نزدیک شدن به فیل‌ها را ایجاد کرده. متأسفانه کرگدن سیاه منقرض شده اما شیر، پلنگ، فیل و بوفالوی آفریقایی هنوز در این پارک موجود هستند.

هدف از مسابقه طراحی پاویون حیات وحش کنیا طراحی یک غرفه مستقل در مرکز پارک ملی Amboseli  است. این پاویون راه‌های جدیدی برای تجربه و مشاهده حیات وحش و نزدیک شدن به طبیعت را در اختیار بازدید کنندگان می‌گذارد. طرح پیشنهادی باید پاویونی در این فضای حساس باشد. این طرح باید به چشم و گوش بازدیدکنندگانی که با اکوسیستم ارتباط برقرار کنند، تبدیل می‌شود.

طرح ارسال شده باید تلاش کند تا پنجره‌ای برای بشر باشد تا بتوانند از طریق آن دیدگاه‌های جدیدی از طبیعت را تجربه کنند. در واقع این پاویون باید “منطقه‌ای برای تفکر” باشد. منطقه‌ای که حواس بویایی، لامسه و بینایی افراد را فراتر برد. شرکت کنندگان می‌توانند عملکردهایی برای این پاویون در نظر داشته باشند که به کانسپت پروژه‌شان مرتبط باشد(البته غرفه‌ها می‌توانند عملکرد خاصی هم نداشته باشند.). ین پاویون می‌تواند یک فضای دنج کوچک، جایگاهی برای رصد کردن طبیعت، چاله‌ای برای ایستادن عکاس، یک مرکز مدیتیشن یا پاویونی باشد که عملکرد خاصی ندارد و بر ذهن بازدیدکنندگان اثر می‌گذارد.

شرکت‌کنندگان باید طوری طراحی کنند که کمترین آسیب را به سایت وارد کنند. حجم و ترکیب‌بندی متریال‌ها باید مدولار و نفوذ پذیر باشد تا سرزندگی و هویت فضا را نشان دهد. طرح ارائه شده باید ساختاری با مصرف انرژی کم باشد و بر اساس ایده‌هایی مثل ماندگاری و پایداری طراحی شده باشد.

غرفه باید یک نقطه مرجع قوی باشد که آگاهی نسبت به حفاظت از طبیعت را ایجاد کرده و روابط انسانی را با عناصر مختلف طبیعت پیوند دهد.

نتایج این مسابقه 4 آذر ماه اعلام می‌شود و بر اساس آن در مجموع 2,00,000 روپیه به عنوان جایزه طرح‌های برگزیده به برندگان ارائه می‌شود.

بر اساس این گزارش به رتبه اول این مسابقه، 1,00,000 روپیه + گواهی شرکت در این مسابقه اهدا می‌شود. نفر دوم نیز 60,000 روپیه + گواهی شرکت در این مسابقه و رتبه سوم 40,000 روپیه + گواهی شرکت در این مسابقه را دریافت خواهد کرد. علاوه بر این رتبه‌های اول تا سوم از 10 اثر هم تقدیر به عمل خواهد آمد.

علاقه‌مندان به حضور در این مسابقه می‌توانند از 8 مهرماه تا 9 آبان ماه سال جاری آثار خود را ارسال کنند و یا جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت http://archasm.in/current-competition مراجعه کنند.

تیم‌های شرکت کننده در صورتی که به هر یک از قوانین مسابقه یا ارسال آثار توجه نکرده باشند از ادامه مسابقه منع می‌شوند. شرکت‌کنندگان باید این قوانین را بپذیرند.

مسابقه طراحی پاویون حیات‌وحش کنیا رقابتی بین‌المللی است که با هدف تولید ایده‌های مفید توسط archasm  برگزار می‌شود. هیچ برنامه‌ای برای ساخت این پاویون وجود ندارد. تنها هدف این مسابقه ایده پردازی است.

منبع: رستارک

خانه‌ هوشمند یک نابینا/ وقتی معماری به کمک معلولیت می‌شتابد !

طراحی یک فضای هوشمندانه که از ظرافت و ویژگی‌های بصری لازم بهره برده باشد، جدیدترین کار استودیو طراحی So & So به شمار می‌رود، که طرح خود را بر اساس نیازهای یک کارفرمای زن نابینا ارائه کرده است.

 زمانی که کارفرما خود را برای آنچه که خانه نامیده می‌شد آماده می‌کرد، درواقع برای تغییری پنجاه و پنج ساله آماده شده بود. طراحان تصمیم گرفتند طی یک فرایند طبیعی در جست و جوی برطرف کردن نیازهای یک زن نابینا در آپارتمانی 200 متری باشند تا سیر حرکت و گذر کردن آن را به شیوه‌ای ساده تسهیل کنند.

برای یک صاحب خانه نابینا، فرایند یادگیری یک محیط جدید صرفاً جهت درک عملکرد فضایی نیست، بلکه داشتن حس زندگی روزمره در آن خانه حیاتی است. بنابراین از روز اول طراحی خانه بر اساس یک زبان ساده گلیفیت (یک نوع سامانه نگارشی) رشد کرد. استودیو طراحی So & So با انتخاب مواد سنگی و پرسلان بافتی را در تمام نقاط کف خانه به کار برد که کارفرما را به واسطه جنس برجسته و الگوی کف بتواند سیر حرکتی خود را به راحتی تکمیل کند. 

تعبیه المان‌های معماری به عنوان شیوه‌ای برای جاسازی سیستم نقشه خانه یک راه حل هوشمندانه و ساده جهت مدیریت کارفرما بود. نخستین گام طراحی این بود که راهروهای انحصاری را در طول خانه به حداقل برسانیم تا یک سیر حرکتی بالقوه در سراسر خانه تامین شود. در سه نقطه مرکزی اصلی خانه ورودی‌های قرار گرفته‌اند که به عرصه‌های گاراژ، درب اصلی و پاسیو پشتی هدایت شده‌اند.راهروی اصلی مرکزی به دو فضای اتاق خواب  آشپزخانه متصل شده است. عرصه‌های فوق توسط گره‌هایی در طول مسیر برای عرصه‌های اتاق مهمان، حمام و اتاق نشیمن هدایت شده‌اند.

اختتامیه سومین دوسالانه معماری برگزار می‌شود / معمار سال 97 معرفی می‌شود

سومین دوسالانه ملی معماری، شهرسازی و طراحی داخلی ایران با معرفی معمار برتر سال 97 و اعطای نشان دکتر علی صارمی برگزار می‌شود.

سومین دوسالانه ملی معماری، شهرسازی و طراحی داخلی با معرفی برگزیدگان بخش‌های مختلف آن سه شنبه 6 شهریور ماه به کار خود خاتمه می‌دهد.

بخشی از این دوسالانه به معرفی برنده نشان دکتر علی اکبر صارمی اختصاص خواهد داشت. برنده این نشان که به منظور یادبود چهره درخشان پرفسور علی صارمی، معمار برجسته تعیین شده، توسط کمیته عالی انتخاب که متشکل از:بانو هایده حائری، همسر جناب آقای دکتر علی‌اکبر صارمی؛ علیرضا قهاری، برنده دوره قبلی نشان دکتر علی‌اکبر صارمی؛ علی تمیز کار، مدیر عامل شرکت رویا طرح داخلی، یک نماینده‌ تیم تحقیقات و یک نماینده‌ از هنرمعماری است، انتخاب خواهد شد.

معرفی معمار سال ایران در 1397، معرفی برندگان جایزه ملی نقد معماری ایران، معرفی برندگان مسابقه طراحی اکوکمپ در بندر تاریخی کنگ و نمایشگاه آثار و معرفی برندگان و نمایشگاه آثار برتر اجرا شده و نشده کشور در دو سال اخــیر از دیگر بخش‌های سومین دوسالانه ملی معماری، شهرسازی و طراحی داخلی ایران است.

علاقه‌مندان به حضور در این برنامه می‌توانند سه شنبه 6 شهریور 1397، از ساعت 17:30 الی 19 به مرکز همایش‌های دانشکده‌ تربیت بدنی دانشگاه تهران واقع در خیابان کارگر شمالی، بالاتر از تقاطع جلال آل احمد، بین خیابان پانزدهم و شانزدهم، روبروی کوی دانشگاه تهران مراجعه کنند.

لازم به ذکر است که در راستای رفاه حاضران در این برنامه پارکینگ دانشگاه رزرو شده و کاملاً در اختیار مدعوین سومین دوسالانه معماری قرار دارد.

خانه‌های زیبای روستایی در جزیره کرُس

در این گزارش تصویری خانه‌های صورتی زیبایی در جزیره کُرس می‌بینید.

هنرآنلاین: این گزارش تصویری عکس‌هایی از آندریا داریوس پانکرازی، هنرمند فرانسوی نشان می‌دهد که به روستایی در جزیره کرس رفته و رنگ صورتی را سوژه عکس‌هایش قرار داده است.

کُرس، یکی از جزایر کشور فرانسه و چهارمین جزیره بزرگ در دریای مدیترانه و زادگاه ناپلئون اول امپراتور فرانسه است.

جزیره کُرس در باختر ایتالیا، جنوب شرقی فرانسه و در شمال جزیره ساردنی قرار گرفته‌است. از اول ژانویه ۲۰۱۶ و بر طبق ناحیه‌بندی جدید سرزمین فرانسه، جزیره کُرس به عنوان یکی از نواحی سیزده‌گانه فرانسه شناخته می‌شود. در سال‌های اخیر در این جزیره، چندین جنبش سیاسی مشغول به فعالیت هستند که برخی از آنها خواستار خودمختاری بیشتر کُرس و حتی استقلال این جزیره از جمهوری فرانسه شده‌اند.

عکس‌های آندریا داریوس پانکرازی را از این روستا می‌بینید: