سمیه باقری: موزه هنرهای اسلامی دنیای شگفت‌انگیزی است که روایتی مصور و مستند را از روند هنر اسلامی طی دوره‌های مختلف تاریخی به تصویر گذاشته است.
هنرآنلاین، بروز و ظهور عقاید و ایدئولوژی‌های قلبی انسان‌ها در دل آثار هنری از جمله بدیهیات دنیای امروز است. به همین خاطر می‌توان روند تفکرات انسان‌ها را طی دوره‌های متعدد تاریخی در دل آثار هنری آن زمان جستجو کرد. موزه هنرهای اسلامی از جمله بخش‌های جذاب تاریخی است که در قلب تهران قرار دارد.
درست در ابتدای خیابان سی تیر دو موزه دوست داشتنی ایران باستان و هنرهای اسلامی خودنمایی می‌کنند. سرزمینی که بخش عمده‌ای از تاریخ این مرز و بوم را درون خود روایت می‌کند. ساختمان موزه هنرهای اسلامی، حدود 70 سال پیش و ده سال بعد از ساخت موزه ایران باستان توسط مهندس آفتاندلیان که فردی ایرانی و ارمنی‌تبار بود، ساخته شد. آفتاندلیان که در ساخت موزه ایران باستان همکار آندره گدار بود، ساختمان این بنا را از کاخ بیشابور ساسانیان در کازرون گرته‌برداری کرد. این بنا یک هشت ضلعی چلیپایی است که کاملاً با ابعاد کاخ بیشابور همخوانی دارد.
موزه هنرهای اسلامی در سه طبقه ساخته شده که طبقه یکم و دوم آن جمعاً دارای ۷ تالار است. تالارهای طبقه یکم را تالار قرآن، تالار تیموری، تالار صفوی و تالار قاجار تشکیل می‌دهند و تالارهای صدر اسلام، سلجوقی و ایلخانی نیز در طبقه دوم قرار دارند. این موزه دارای ۱۷۰ ویترین با ۱۵۰۰ شی تاریخی است که براساس زمان‌بندی تاریخی مرتب شده‌اند.
در بازدید از این موزه، تالار صدر اسلام نخستین جایی است که به آن سر می‌زنیم. آثار این تالار متعلق به 400 سال ابتدایی ورود مسلمانان به ایران و رشد مذهب اسلام در کشور است. در این دوران حکومت واحدی برای ایران وجود ندارد و بخش‌های مختلف کشور توسط حکومت‌هایی چون آل بویه، آل زیار، غزنویان و ... اداره می‌شود.
به همین خاطر هنر در این دوران تحت تأثیر شرایط قبل از اسلام است البته به دلیل اینکه اسلام در این دوران با تصویرگری مخالف است، این موارد از دل هنر اسلامی حذف می‌شود اما همچنان نقش و رنگ آن دوران را بیان می‌کند. نمایش یک پارچه‌ای با نقش عقاب دو سر بیانگر روند گذشته است زیرا این اثر دارای نگاهی اسطوره‌ای به حیواناتی نظیر دوران پیش از اسلام است که البته با حدیثی از حضرت علی(ع) آذین شده و رنگ و بوی دوران خود را دارد.
