
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، مسیر به انگورستان ملک در خیابان هشتبهشت اصفهان ختم شد، قرار هم بر این بود که عکاسان کانون عکس انجمن سینمای جوانان اصفهان برای عکاسی معماری از این کهنه بنای زیبا که در نوع خود از معماری زیبایی برخوردار است عکاسی کنند.
هر چند با کمی تأخیر اما عکاسان دور هم جمع شدند؛ از درب چوبی انگورستان و دیوارهای آجریاش میشد پی به داستان و تاریخ پشت سر این بنای زیبا پی برد؛ متصدی انگورستان توضیحات مختصری در مورد مکان به عکاسان داد، اشاره به تاریخچه انگورستان کرد که در زمان سلطنت نادرشاه افشار باغ انگوری که متعلق به مردم اصفهان بود به عنوان مالیات از آنها گرفته شد و به تصرف دولت درآمد.
اما در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار این باغ انگور به تصرف مسؤول امور مالی حکومت اصفهان درآمد و بعدها فرزند این شخص به نام حاج محمدابراهیم خان که لقب ملکالتجار داشت بنای انگورستان را احداث کرد و آن را به برگزاری مراسم عزاداری و تعزیه اختصاص داد، همچنین معمار سازنده این بنا را استاد حسینچی نام برد و تاریخ وقف نامه آن به سال ۱۳۴۱ هجری قمری باز میگردد.
پس از صحبتهای وی عکاسان اطلاعات اولیهای به دست آورده بودند تا شاید برای عکاسی از این بنا به آنها ایده بدهد و موجب شود تا تاریخچه این مکان را در عکسهای خود بگنجانند؛ اما نوبت به صحبتهای عکاسی رسید که قرار بود عکاسی معماری را برای این عکاسان کمی بیشتر تشریح کند تا با در نظر گرفتن اصول عکاسی معماری کادرهای زیباتری ببندند و عکسهای بهتری گرفته شود.
* میهمان شیرازی عکاسان اصفهان
آرش اشکر عکاسی بود که از شیراز میهمان این عکاسان اصفهانی بود و اصول عکاسی معماری را برای این عکاسان توضیح داد؛ وی در زمستان 1368 در شهر شیراز متولد شده است و بیشتر به سمت سبکهایی چون سورئال و هایپررئال گرایش پیدا کرده که در این راه موفقیتهایی را به دست آورده است.
وی تاکنون موفق شده جزو نفرات برگزیده عکس هرمزگان، جشنواره عکس بیرجند و منتخب مردمی دومین جشنواره عکس پرسبوک، منتخب اولین جشنواره فراخوان عکس آرت اکسپو، آرت پیپل امریکا و چند جشنواره عکس داخلی و خارجی دیگر باشد؛ علاوه بر نمایشگاههای مختلفی که برگزار کرده است، در زمره نمایشگاههای وی میتوان نمایشگاه گروهی عکس در موزه هنرهای معاصر اصفهان با عنوان بیمرز 2 ( برگزیدگان جشنواره عکس پرسبوک دوم ) را نام برد.
عکاسانی که پای صحبتهای اشکر بودند بیشتر به دنبال کار عملی بودند تا اینکه به بحثهای تئوری بپردازند چراکه معتقد بودند در عمل بهتر میتوان مفاهیم را آموخت.