قدیمی ترین خانه تاریخی کاشان در معرض تخریب است

مدیر مرکز پژوهشی کاشان شناسی دانشگاه کاشان گفت: قدیمی ترین خانه تاریخی این شهرستان در معرض ویرانی قرار گرفته است. این خانه با داشتن ویژگی های معماری، تزیینات گچبری و نقاشی منحصربفرد نیازمند توجه جدی برای احیا و بازسازی است.

به گزارش ایسنا،  محمد مشهدی نوش آبادی اظهار کرد: خانه تاریخی منتسب به "عبدالرزاق خان" از آثار دوره زندیه است که با مساحت 3600 مترمربع در دو طبقه در محله پامنار کاشان در نزدیک مسجد آقا بزرگ واقع شده است.

به گفته وی، این خانه در کنار آب انبار عبدالرزاق خان واقع شده و به نام وی شهرت دارد، اما هنوز سند یا مدرک محکمی برای انتساب این خانه به عبدالرزاق خان پیدا نشده است و در صورت اثبات انتساب این مکان به عبدالرزاق، این خانه را باید قدیمی ترین و مهم ترین خانه و الگوی خانه های تاریخی کاشان دانست.

مدیر مرکز پژوهشی کاشان شناسی دانشگاه کاشان تاکید کرد: درباره صحت انتساب این خانه به عبدالرزاق خان نیازمند انجام پژوهش های میدانی و اسنادی است که با استفاده از کاوش های باستان شناسی و مقایسه تطبیقی ویژگی های معماری و هنری این خانه با دیگر بناهای دوران زندیه در کنار بررسی شهرت این انتساب در میان مردم محل، می توان به این مهم اطمینان پیدا کرد.

مشهدی نوش آبادی افزود: خانه های تاریخی کاشان عمدتا متعلق به دوران قاجار است، ولی ویژگی های منحصر بفرد معماری مانند ارتفاع قابل ملاحظه اتاق ها در طبقه فوقانی که در دیگر خانه های قاجاری کاشان کمتر دیده می شود و نوع تزئینات متفاوت آن در بخش شاه نشین می تواند در تاریخ گذاری این خانه مهم تلقی شود.

وی با اشاره به تخریب بی رویه این اثر بسیار مهم تصریح کرد: با وجود تاکید بر مرمت این خانه، در سالیان اخیر بخش های زیادی از این بنای ارزشمند از جمله شاه‌نشین ضلع غربی تخریب شده است و به مرور زمان، بخش های مختلف آن در حال تخریب و نابودی قرار دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان  تصریح کرد: عبدالرزاق خان حاکم کاشان در دوران زندیه و اوایل قاجاری بود که بعد از زلزله ویرانگر 1192 هجری قمری در این شهر نسبت به بازسازی کاشان و ساخت بناهای عام المنفعه همت گماشته و حتی با درایت و هوشمندی وی کاشان از هجوم آغامحمدخان قاجار در امان مانده است.

مشهدی نوش آبادی افزود: این خانه در حال حاضر در تملک وزارت مسکن و شهرسازی است و شهرداری کاشان به دنبال تملک این بنا و احیای آن است که این اقدام ارزنده می تواند به نجات و احیای قدیمی ترین خانه تاریخی کاشان بیانجامد.

موزه هنر های اسلامی فارس در حد یک اسم : موزه ای که چایخانه شد!

استان‌ها > فارس - «خبرجنوب» نوشت: یکی از موزه های استان فارس که در خانه قاجاری منطقی نژاد در شیراز جا خوش کرده موزه هنر های اسلامی است، موزه ای که به همت انجمن دوستداران میراث فرهنگی فارس راه اندازی شد اما آنچه که هم اکنون گردشگران با ورود به این موزه می بینند یک خانه قاجاری با تزیینات خاص و معماری منحصر به فرد و چایخانه ای است که می توانند انواع نوشیدنی های گرم و سرد را سفارش دهند! تعدادی از اتاق های این خانه به مطبخ و محل پذیرایی بازدیدکنندگان تبدیل شده است و از نمایش اقلام یا اشیایی که متعلق به دوره اسلامی باشد هم خبری نیست.

موزه هنرهای اسلامی تنها عنوان یک موزه تخصصی را دارد و بیشتر شبیه کافی شاپی است که برای دورهمی های دوستانه جای مناسبی می باشد هر چند که تبدیل چنین بناهایی که ارزش تاریخی دارند و در فهرست ملی نیز به ثبت رسیده اند به موزه گزینه مناسبی است اما موزه ای که شیء ای برای ارائه و نمایش نداشته باشد و تنها به تابلو معرفی اش اکتفا کند بی تردید نه در شأن اثر تاریخی است و نه گردشگر.
خانه تاریخی منطقی نژاد که یکی از خانه های دوره قاجار در بافت تاریخی شیراز است در حال حاضر در تملک میراث فرهنگی است و یکی از عمارت های سالم و منحصر به فرد تاریخی شیراز محسوب می شود که طی سال های گذشته با تغییر کاربری هایی که داشته از شهرت خاصی بهره مند شده است. زمانی این خانه به موزه آوا ها و نواها تبدیل شد که با گذشت تنها یک سال تعطیل شد و پس از آن حدود چند سالی به حال خود رها شد تا اینکه در سال 1390 این خانه در اختیار انجمن دوستداران میراث فرهنگی فارس قرار گرفت تا ضمن حفاظت و مراقبت کاربری آن حفظ شود اما پس از مدتی این خانه که به یک پاتوق به اصطلاح فرهنگی تبدیل شده بود به موزه هنرهای اسلامی و همچنین فروش محصولات صنایع دستی تغییر کار بری پیدا کرد

البته مدیریت این امور به عهده این انجمن واگذار شد. شاید سرگذشت خانه منطقی نژاد کمی عجیب به نظر برسد زیرا این خانه به جای آنکه محل پر رفت و آمدی برای گردشگران باشد به محفلی خصوصی تبدیل شده که گاهی متولیان ساعت ها آن را به گروه هایی در قالب تورهای گردشگری اجاره می دهند و سرو خوراک هایی چون دیزی و آش نیز صورت می گیرد.
بنا بر این گزارش این خانه تاریخی به انجمن دوستداران میراث فرهنگی فارس در قالب تفاهم نامه ای دوساله وسپس 5 ساله واگذار شد.
طبق برخی ازمفاد تفاهم نامه موجود این انجمن متعهد به حفاظت فنی از بنا و اموال منقول متعلق به موزه است و چنانچه در حفاظت بنا تعدی و تفریط نماید و خسارتی به بنا یا اموال تحویلی بزند موظف به پرداخت خسارت بر اساس نظر کارشناسان خواهد بود همچنین تمامی اموال منقول تحویلی متعلق به طرف اول (اداره کل میراث فرهنگی فارس) بوده و طرف دوم (انجمن دوستداران میراث فرهنگی فارس)حق جابه جایی را بدون هماهنگی با طرف اول نخواهد داشت.

همچنین در بخش دیگری از این تفاهم نامه آمده است : هرگونه تغییر کاربری در بنا بدون هماهنگی طرف اول ممنوع بوده و در صورت بیتوجهی طرف دوم پاسخگو خواهد بود. همچنین طرف دوم موظف به ارائه خدمات بازدید در طول روز جهت عموم مردم می باشد و می بایست نیروهای مورد نیاز را تامین و به کارگمارد.چنانچه برنامه های فرهنگی از سوی سایر سمن ها از سوی میراث فرهنگی پیشنهاد شود و نیاز به فضای موزه ای باشد طرف دوم متعهد به همکاری است.

نقاط خاطره‌انگیز انقلاب در پایتخت ...

خبرگزاری مهر: خاطره ها در حافظه این شهر می مانند. از کنار هر نقطه ای که بگذریم خاطرات زنده می شود. انگار که همین حالا دارد اتفاق می افتد. کافی است که در حال و هوای همان زمان باشیم. صدای فریادها را می شود شنید. صدای نفس هایی که به شماره افتاده است. بوی خون می آید. داغ دستان خونی بر روی دیوارهای این شهر هنوز تازه است. «مرگ بر» هایی که بر تن این دیوارها نقش بسته را می شود خواند حالا حتی اگر دیوارها هم ریخته باشند و دیوارهای تازه ساخته باشند، کافی است که بخواهیم در همان حال و هوا نفس بکشیم. آن وقت تغییر چهره تهران در این سال ها هم نمی تواند این خاطرات را از ما بگیرد.

 

 

هرچند قرار بود این خاطرات برای تهران حفظ شود اما به نظر می آید سندی که ۹ سال پیش در سالگرد سی سالگی انقلاب برای حفظ نقاط خاطره انگیز تهران به فراموشی سپرده شده است.

یکی از مهم ترین نشانه های انقلاب در این شهر «برج آزادی» است. وقایع سرنوشت ساز انقلاب، عمدتاً در مناطق دیگری در تهران ورق می خوردند، اما اجتماعات و راهپیمایی های عظیم مردمی در روزهای سرنوشت ساز انقلاب در مسیر منتهی به میدان آزادی و ثبت و ضبط این وقایع تاریخی توسط دوربین های عکسبرداری و فیلمبرداری سبب شد یکی از نخستین نشانه های ذهنی ایرانی ها از انقلاب اسلامی اجتماعات مردمی پای برج آزادی باشد. کتاب های زیادی در سرتاسر دنیا با موضوع انقلاب اسلامی منتشر شده که بسیاری از آنها تصویر برج آزادی را بر جلد خود دارند.

یکی دیگر از نقاط خاطره انگیز شهر «میدان انقلاب» است و مجسمه خاطره انگیزی که سال ها در کنار میدان جا خوش کرده است.

تاریخ ارمنستان در پناه معماری کلیسای زوارتنوتس

همگردی :هر جای دنیا که سفر کنید و بنگرید، خواهید دید که تعداد طرفداران جاذبه های طبیعی و تاریخی خیلی بیشتر از تعداد طرفداران مکان های تفریحی و سرگرمی در جهان می باشند. هر کدام از کشورهای جهان دارای تاریخ و فرهنگ بخصوصی می باشند که قطع به یقین آشنایی با گذشته و دیدن مکان ها و جاذبه های تاریخی آنان از نزدیک می تواند برای هر کسی جالب باشد!

یکی از اساسی ترین زمینه های جذب توریست و گردشگر در هر کجای دنیا، جاذبه های طبیعی و تاریخی آن مکان می باشد؛ کشورهای زیادی در دنیا وجود ندارند که همچون کشور ما ایران پر باشند از جاذبه های طبیعی و تاریخی که قدمت هر کدام از آن ها بالغ بر صدها سال باشد اما می توان به ندرت مثلا در کشوری همچون ارمنستان (همسایه ترکمنستان، قزاقستان، روسیه، آذربایجان، گرجستان، ترکیه)، جاذبه ای را پیدا کرد که از نظر تاریخی و جذابیت حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد، جاذبه ای مثل کلیسای زوارتنوتس. 

در ادامه همراه شوید تا بتوانید بیش از پیش با این جاذبه تاریخی ارمنستانی که برای خود داستان های شنیدنی زیادی دارد و پر است از رمز و رازهای قدیمی و افسانه های غیر قابل باور، آشنایی پیدا کنید. البته ناگفته نماند اینکلیسای زوارتنوتس ارمنستان با گذر زمان دستخوش تغییرات فراوانی شده است و از شکل و شمایل اولیه خود کمی فاصله گرفته است. اما با این حال هنوز هم که هنوز است یکی از بهترین جاذبه های تاریخی کشور ارمنستان می باشد و معماری کلیسای زوارتنوتس دیدنی است.

آشنایی با کلیسای بزرگ و جامع زوارتنوتس:

کلیسای زوارتنوتس ارمنستان در اواسط قرن ششم میلادی در حوالی شهری به به نام واغارشاپات در کشور ارمنستان ساخته شد و آرام آرام به دلیل توجهات بیشتر حاکمان وقت و البته تمایل پیدا کردن مردم به آن، به یک مرکز مهم در کشور ارمنستان بدل شد؛ طبق اسناد و مطالب به دست آمده این کلیسا متعلق است به عصر حواریون ارمنی و سال  ساخت آن نیز در بین سال های 643 (زمان آغاز ساخت کلیسا) تا سال 652 (زمان پایان ساخت کلیسا) میلادی بوده است. نام این کلیسا به معنی فرشته های آسمانی و همچنین نیرو نگهبان است و در حال حاضر به آن عبادتگاه جرج مقدس نیز گفته می شود.

رمزگشایی‌های تازه از معماری و شهرسازی در تمدن مایا

پروژه اکتشاف بقایای خانه‌ها، ساختمان‌ها، اهرام و دژهای دفاعی متعلق به تمدن مایا به نتیجه رسید.

 دانشمندان با استفاده از فناوری‌های نوین نقشه‌برداری هوایی توانستند برای اولین بار بقایای خانه‌ها، ساختمان‌ها، اهرام و دژهای دفاعی متعلق به تمدن مایا را در جنگل‌های متراکم منطقه پتن (Peten) در گواتمالا پیدا کنند.

این نقشه برداری‌ها منطقه‌ای به وسعت ۲۱۰۰ کیلومتر مربع را در بر می گیرد و آثار کشف شده شامل بقایای ده‎ها هزار بناست، کشفی که از آن نتیجه گرفته می شود که در دوران باستان میلیون‌ها نفر در این مکان زندگی می‌کرده‌اند.

در جریان این اکتشافات، بقایای زمین‌های کشاورزی صنعتی و کانال‌های آبیاری نیز مشخص شد.

پروژه اکتشاف این منطقه باستانی بطور مشترک توسط باستان‌شناسان ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و گواتمالا به اجرا گذاشته شد و خبر این کشف بزرگ روز پنج‌شنبه اعلام شد.

بر اساس مطالعاتی که در این سایت باستانی انجام شده، گمان می‌رود که در گذشته حدود ۱۰ میلیون نفر در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند.

مارچلو آ کنوتو، استاد انسان‌شناسی دانشگاه تولین آمریکا می‌گوید: "این میزان جمعیت، دو تا سه برابر بیش از میزانی است که پیش از این تخمین زده می‌شد."

پژوهشگران در این پروژه از فناوری نقشه‌برداری استفاده کردند که "Lidar" نامیده می‌شود. در این روش پالس‌های لیزری نور به سطح زمین فرستاده می شوند که در این مورد به خصوص به کشف منطقه وسیع در زیر پوشش‌های متراکم جنگلی انجامید.

تصاویری که با این شیوه از منطقه سکونت مایاها ترسیم شد نشان می دهد که زمین‌هایی که توسط این قوم به زیر کشت رفته بوده، بسیار گسترده‌تر از میزانی است که پیش از این گمان می‌رفت؛ به‌ گونه‌ای که در برخی از مناطق ۹۵ درصد زمین‎ها در خدمت فعالیت‎های کشاورزی بوده است.

به گفته پروفسور مارچلو آ کنوتو به نظر می‌رسد که مایاها در دوران باستان از هر اینچ زمین برای کشاورزی بهره می برده اند.

حصارهای دفاعی گسترده و خندق‌ها و کانال‌های آبیاری وسیع نیز نشانگر فعالیت‎های بسیار سازمان یافته در این منطقه در گذشته های دور است.

مایاها در سالهای ۱۰۰۰ قبل از میلاد تا ۹۰۰ پس از میلاد در این منطقه زندگی می‌کردند و جامعه کوچکی از نسل‌های باقیمانده از آنها همچنان در این منطقه ساکن هستند. در مجموعۀ کشف شده، حدود ۶۰ هزار سازۀ منحصر بفرد از جمله مراکز برگزاری مراسم و آیین‌های ویژه مایاها، میادین و اهرام‌ها دیده می‌شود.

به گفتۀ دانشمندان بر خلاف دیگر تمدن‌های باستانی که آثار آن‌ها از جمله ساختمان‌ها و راهها و جاده‌ها به تدریج از بین رفته‌اند، پوشش فشردۀ جنگلی این منطقه بخوبی سازه‌ها و دیگر آثار تمدن مایاها را پنهان و در خود حفظ کرده است.

بی توجهی مسئولان یا تیر خلاص متولیان به تاریخ محله عودلاجان !

محله عودلاجان از جمله محله های قدیمی شهر تهران است که به گفته مورخان تهران نخستین بانک و صرافی پایتخت را درون خود جای داده است. قدیمی ترین بازار مسقف تهران نیز یکی از جلوه های تاریخی این محله است که در سال های گذشته مرمت و احیا شد اما پشت حلقه اول این محله در کوچه و پس کوچه های عودلاجان تاریخ تهران قدیم در حال جان کندن است.

به گزارش تیتر شهر: تخریب خانه های قدیمی که ارزش تاریخی آن به اثبات رسیده است، همان حلقه فراموش شده ای است که هیچ وقت سازمان میراث فرهنگی تهران به آن توجه نداشته است. این سازمان صرفا با معرفی محله عودلاجان به نام یک محله تاریخی ساخت و ساز و یا مرمت و احیا را در این محله فریز کرده است.

هر چند بسیاری از خانه های قدیمی محله عودلاجان در قالب طرح  شناسایی و از بین بردن خانه های قرمز این محله که زمانی بسیار درگیر آسیب های اجتماعی بود، در دهه 80 تخریب شد و بخشی های دیگری از این خانه ها نیز با واگذاری به یک ارگان نظامی در قالب احیا و ساخت و ساز در این محله تخریب و با آسفالت یکسان شد! اما هنوز هستند خانه هایی که در محله عودلاجان بار تاریخی محله را بر دوش می کشند و ذره ذره از درون تخریب می شوند.

این بار نوبت به عمارت نفیس و تاریخی بانو هامبورگی در محله عودلاجان رسیده است. خانه ای که هر چند به ثبت میراث فرهنگی نرسیده است اما ارزش تاریخی آن برای تمام مسئولان شهری و میراثی به اثبات رسیده است. شاید بتوان گفت که یکی از دلایل تخریب این خانه های ارزشمند هم بی توجهی میراث فرهنگی در ثبت آن ها باشد.


محله عودلاجان در سال های گذشته به عنوان تنها بافت تاریخی و ارزشمند کلان شهر تهران با شماره ۱۵۳۸۱ در فهرست آثار ملی کشورثبت شد. در این محله املاک قاجاری و پهلوی بسیاری قرار داشت که در ابتدای فعالیت شهردار سابق در تهران  بخش عمده‌ای از این محله بدون هماهنگی میراث فرهنگی و به بهانه منقل خانه و خانه مجردی تخریب کردند و بسیاری از یادگارهای با ارزش میراث ملی و معماری کشور را با برخورد امنیتی و ضربتی از بین بردند.

خانه موزه سیمین و جلال اسفند افتتاح می‌شود

مدیر عامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران گفت 18 اسفند همزمان با سالروز گرامیداشت یاد و خاطره سیمین دانشور، خانه موزه سیمین و جلال افتتاح خواهد شد.

 به نقل از روابط عمومی شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران، علیرضا جعفری، مدیر عامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران در حاشیه بازدید علی عطا، سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران از پروژه سیمین و جلال با اشاره به اینکه احیا و باز زنده سازی خانه مشاهیر و نخبگان؛ تهران را به پایتخت فرهنگی قابل توجه تبدیل خواهد کرد، گفت:توجه به نویسندگان، هنرمندان و بزرگان عرصه ادب و هنر کشور اهمیت بسیار زیادی در تقویت پایه های فرهنگ ملی دارد.

وی گفت:‌ این افراد به‌عنوان بخشی از مالکان فکری جامعه ؛منشا اثرگذاری در عرصه های مختلف فرهنگی اجتماعی به شمار می آیند، بنابراین احیا و باز زنده سازی خانه مشاهیر نشان دهنده توجه به فرهنگ و هنر اصیل ایرانی است.

مدیر عامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران با اشاره به پایان مرمت و بازسازی منزل جلال آل احمد و سیمین دانشور گفت: این خانه موزه با حفظ هویت این بنای فرهنگی و مطابق با اصول علمی مرمت ابنیه تاریخی انجام شده است.

وی با بیان اینکه حفاظت، مرمت و احیای بناها، مجموعه ها، محوطه ها و بافتهای فرهنگی و تاریخی بسیار ضرورت دارد، افزود: هدف اصلی ما ضمن مقاوم سازی و اصلاح موارد پر مخاطره ، تاکید بر مداخله حداقلی برای حفظ اصالت بنا است.

جعفری با اشاره به تکمیل چیدمان و موزه آرایی این مجموعه بیان داشت:هرچند این مجموعه از کاربری شخصی تبدیل به مجموعه ای با کاربری عمومی (موزه) شده است ، اما تمامی عملیاتهای استحکام بخشی و مقاوم سازی ضمن حفظ اصول مرمت و احیا، براساس مداخله حداقلی صورت گرفته است.

جعفری به برخی اقدامات صورت گرفته در این بنا از جمله محوطه سازی، کف سازی و نازک کاری ، ایمن سازی و تعبیه مسیر دسترسی آب انبار قدیمی که در جریان مرمت و بازسازی پدیدار شده و همچنین نورپردازی مجموعه اشاره و خاطر نشان کرد:در سیرکولاسیون و موزه آرایی فضای این مجموعه نیز تلاش شده تا حس و حال مربوط به این فضا کاملا حفظ شود.

به گفته مدیر عامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران،مجموعه های الحاقی همچون فضاهای خدماتی و رفاهی نیز با توجه به مبانی نظری همجواری در کنار یک بنای تاریخی، صورت گرفته است.

مدیر عامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران به مرمت و احیای کتابخانه مرحوم جلال آل احمد اشاره کرد و گفت: مرمت اشیای خانه سیمین و جلال نیز به پایان رسیده و چیدمان کتابخانه نیز طبق سلیقه و چیدمان ساکنان این خانه صورت گرفته است.

به گفته جعفری سبک و شیوه قدیم در طراحی و چینش اشیای متعلق به منزل سیمین و جلال به مانند گذشته به نمایش درمی آید تا بازدیدکنندگان در عین بازدید با حس و حال هوای این مجموعه بیشتر انس بگیرند.

نمایشی ویژه از معماری و باغ ایرانی در تالار هنر فدرال آلمان

نمایشگاه "ایران، تمدن باستانی میان آب و بیابان" با اقبال بیش از انتظار در شهر بن روبرو شد.

 نمایشگاهی درباره تمدن و فرهنگ ایران درتالار هنر شهر بن آلمان در حالی به کار خود پایان داد که این مرکز هنری با ارائه این مجموعه یکی از موفق‌ترین دوره‌های تاریخ خود را به ثبت رسانده ودر بالاترین مرتبه از نظر میزان بازدید قرار گرفته است.

نمایشگاه "ایران، تمدن باستانی میان آب و بیابان" با اقبالی بیش از حد انتظار در شهر بن روبرو شد و بیش از ۲۳۰ هزار نفر از آن دیدن کردند. گردآورندگان این نمایشگاه بیش از ۴۰۰ اثر و یافته باستانی را با دقت کارشناسانه و ذوق و سلیقه عالی انتخاب و عرضه کرده بودند.

باغ‌های فردوس و نخستین دولت‌شهرهای وابسته به دستگاه اداری مرکزی که حدود ۳۸۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در ایران به وجود آمده‌اند بخشی از آن چیزی بود که در این نمایشگاه ارائه شد. فیلم‌های انیمیشن نمایشگاه نشان می‌دادند که ایرانیان توان برنامه‌ریزی‌های پیچیده شهری را داشته‌اند. مُهرهای استوانه‌ای نمایشگاه هم ثابت کردند که خانه‌ها حتی چند چندطبقه‌ای بوده‌اند و در این شهرها قصرهای باشکوهی نیز سر برافراشته بوده‌اند.

گنجینه‌های فرهنگ‌ ایرانی

یکی از آثار ویژه این نمایشگاه خانه یک‌اتاقه‌ای بود که در هزاره ششم پیش از میلاد ساخته شده است. نمایشگاه "ایران؛ فرهنگ‌های آغازین میان آب و بیابان" گنجینه‌های باستان‌شناختی ایران در طول هشت هزاره را در "سالن فدرال هنر" در بن گرد آورد. این آثار زندگی در دوره‌های آغازین فرهنگ ایران‌زمین را از هزاره هفتم تا برآمدن هخامنشیان در هزاره اول پیش از میلاد را به تصویر درآوردند.

نمایشگاه بیش از ۴۰۰ اثر و قطعه را شامل می‌شد که برای نخستین بار در آلمان به نمایش درآمد. این آثار حدود ۱۰ هزار سال پیش در مناطقی واقع در ایران امروز به وجود آمده‌اند. داستان ساختن برج بابل در کتاب مقدس به معبد زیگورات (بازسازی‌شده) بازمی‌گردد. شواهدی از این عمارت پله‌ای شکل در تمدن ایلام واقع در جنوب غربی ایران یافته شده است.

نیایشگاه چُغازنبیل برای ستایش ایزد نگهبان شهر باستانی شوش و به دستور اونتاش ناپیریش شاه ساخته شده است. شوش مقر حکومتی اونتاش ناپیریش (۱۲۷۵−۱۲۴۰ پیش از میلاد)، یکی از پادشاهان بزرگ ایلام باستان، بوده است. هزاران خشت نیز از دیوارهای این بنای شگفت‌انگیز کشف شده‌اند. چُغا به معنای "تپه" و زنبیل به معنای "سبد" است. نام چغازنبیل اشاره‌ای به شکل نیایشگاه تپه‌ای شبیه به یک سبد واژگون است.

بهشتی بر زمین

و بالاخره نمایشگاه تمدن ایرانی در آلمان با "سبزی" پایان یافت. در حیاط داخلی تالار هنر فدرال شهر بن باغی ایرانی بازسازی شده بود. این باغ با مساحتی ۴۰۰ مترمربعی حس یک خانه بزرگ ایرانی را به بیننده القا می‌کرد. گل‌های شرقی، حوض و فواره و طاقی‌های بازسازی‌شده، تداعی‌گر بهشتی با ابعاد کوچک‌اند. بازدیدکننده با لم دادن بر کاناپه‌ای در زیر طاقی ساخته‌شده در این "باغ"  می‌توانست خود را همچون بخشی از فرهنگ دیگری احساس کند که دیروز هم مانند امروز آکنده از تخیل بوده است.

در برابر سالن هنر فدرال آلمان در شهر بن، شکلی آرمانی از معماری داخلی این نوع باغ بازسازی شده بود.

منبع: بوندس کانست‌هال

انتشار کتابچه انگلیسی واژگان تخصصی و محلی یزد در عید نوروز

کتابچه انگلیسی معرفی معماری، مردم شناسی بافت جهانی یزد و واژگان تخصصی و محلی یزد ویژه گردشگران خارجی تدوین و در عید نوروز منتشر می‌شود .

به گزارش خبرگزاری صداوسیما ،مدیر پایگاه میراث فرهنگی استان یزدگفت: کتابچه انگلیسی معرفی معماری، مردم شناسی بافت جهانی یزد و واژگان تخصصی و محلی یزد ویژه گردشگران خارجی تدوین و در عید نوروز منتشر می‌شود .

فرهمند افزود: کتابچه گلاسوری یکی از پیوست‌های پرونده ثبت جهانی یزد بود که برای یونسکو ارسال شده است و ‌این کتابچه شامل واژگان تخصصی است که در پرونده استفاده شده است .

وی افزود: در این کتابچه گلاسوری برای هر واژه به کار رفته یک توضیح مختصر به همراه یک تصویر آمده و آن را تشریح کرده است .

مدیر پایگاه میراث فرهنگی استان یزد، با اشاره به این‌که واژگان به کار رفته در این کتابچه زمینه‌های مختلف معماری و شهرسازی، مردم شناسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، مشاغل، صنایع دستی و سوغات یزد را دربر می‌گیرد، گفت: به دلیل این‌که زبان کتابچه گلاسوری انگلیسی است این واژگان نیز به ترتیب حروف الفبای انگلیسی مرتب شدند .

این مقام مسئول در ادامه با بیان این‌که فصل گلاسوری پرونده ثبت جهانی در ماه‌های اخیر توسط کارشناسان پایگاه میراث جهانی یزد مورد ویرایش و تدوین قرار گرفته و اکنون در حال ویرایش نهایی است، افزود: در دستور کار است که این کتابچه تا قبل از نوروز 97 چاپ و برای توزیع بین توریست‌ها و گردشگران آماده باشد .

درخواست گروهی از هنرمندان از شهرداری برای خرید خانه نیما یوشیج

شماری از اهالی فرهنگ و هنر از شهردار تهران خواستند با خرید آن و ساماندهی‌اش٬ این خانه را به عنوان خانه‌موزه نیما یوشیج تغییر کاربری دهد.

به گزارش هنرآنلاین، به‌دنبال انتشار اخباری درباره تخریب خانه نیما یوشیج٬ پدر شعر نو فارسی در تهران٬ شماری از اهالی فرهنگ و هنر از شهردار تهران خواستند با خرید آن و ساماندهی‌اش٬ این خانه را به عنوان خانه‌موزه نیما یوشیج تغییر کاربری دهد.

در این نامه٬ از منزل نیما یوشیج به عنوان بخشی از "میراث فرهنگی ایران معاصر" نام برده شده و اعلام شده است که اهالی فرهنگ و هنر نسبت به "بی‌مهری‌ها و نابسامانی‌ها...آشفته و نگران" هستند.

این نامه را هنرمندانی چون آیدین آغداشلو٬ علی صالحی٬ جواد مجابی٬ محمود دولت‌آبادی٬ رخشان بنی‌اعتماد٬ لیلی گلستان و کیومرث پوراحمد امضا کرده‌اند.

این نامه پس از انتشار اخباری مبنی بر تبدیل شدن خانه نیما یوشیج در محله تجریش تهران به ویرانه و تمایل مالک آن برای فروش نوشته شده است.

خانه نیما یوشیج در سال ۱۳۸۰، مصادف با سالمرگِ شاعر در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد. با این حال، پس از گذشت ۱۶ سال از این اتفاق٬ خبر‌ها حاکی از آن است که این خانه از فهرست آثار ملی ایران خارج شده است.

۲۴ دی‌ماه نیز احمد مسجدجامعی٬ عضو شورای اسلامی شهر تهران از شهردار این شهر خواسته بود مانع تخریب خانه نیما یوشیج شود.

به گفته وی٬ "خانه نیما پاتوق کسانی است که شعر نو فارسی را می‌دانند و این خانه تنها متعلق به ایرانیان نبود و به تاجیک‌ها و افغان‌ها نیز که به شعر نو علاقه داشته و شاعر بودند نیز تعلق داشت".

حبیب‌الله تاجیک اسماعیلی٬ شهردار منطقه یک تهران، نیز گفته که "قطعا ما در شهرداری منطقه یک تهران از تخریب ملک جلوگیری کرده و اجازه هیچ‌ ساخت و سازی را در آن نخواهیم داد".

با این حال،‌ وی گفته است که "در حال حاضر، شهرداری در شرایط خوب مالی به سر نمی‌برد و ممکن است ما (شهرداری) نتوانیم این خانه را بخریم".

علیرضا رحیمی، نماینده تهران در مجلس، نیز طی تذکری٬ از وزیر ارشاد خواست درباره "علل تعلل در جلوگیری از تخریب خانه نیما یوشیج" توضیح دهد.

به گفته رحیمی٬ "وزارت فرهنگ، سازمان میراث فرهنگی و شهرداری باید در این زمینه با یکدیگر همکاری داشته باشند اما انتظارات از وزارت فرهنگ و میراث فرهنگی برای تسهیل شرایط و حفظ این خانه تاریخی بیشتر است".

پیش از این اخباری منتشر شده بود مبنی بر اینکه مالک خانه نیما یوشیج قصد دارد آن را به سفره‌خانه تبدیل کند.

سعادتی با تاکید بر اینکه راه‌اندازی سفره‌خانه در بنای نیما یوشیج حتماً در شان این شاعر نیست و شرایط را از بد بدتر می‌کند، گفت: در حال حاضر، تمام تلاش ما این است تا موضوع تخریب و نوسازی بنا را به تعویق بیندازیم و به رایزنی ها ادامه دهیم تا مجموعه‌هایی که امکان دارند از جمله شهرداری به این موضوع ورود کنند.

در این میان مالک خانه، مبلغ هشت میلیارد تومان را برای فروش اعلام کرده است.

مدیر بافت و بناهای تاریخی شهر تهران درباره پیشنهاد شهرداری گفت: اگر توافقات لازم برای خرید بنا صورت بگیرد مالک و خریدار کارشناس رسمی اعلام می‌کنند و کارشناسان ملک را قیمت‌گذاری خواهند کرد.

با این همه، وی خرید خانه را منوط به تصمیم شهردار تهران دانست.