ساختمان پلاسکو ساختمان مهمی بود که در مرور تجربه مدرنیستی ایرانی از معماری معاصر جایگاهی تعیین کننده دارد.
به گزارش هنرآنلاین، پیش از حادثه دردناک فروپاشی پلاسکو نیز، ساختمان پلاسکو ساختمان مهمی بود که در مرور تجربه مدرنیستی ایرانی از معماری معاصر جایگاهی تعیین کننده دارد. چرا که در زمان ساخت خود هم توان تکنولوژیک ساخت را با آورده هایی چون اسکلت فلزی رفیع و آسانسور پیشرفت داد و هم نظام مدیریت ساخت و پیمان را ارتقاء بخشید و فراتر از آن، امکان جدیدی را به گونه‌شناسی معماری معاصر ایران اضافه کرد که پس از آن بارها و بارها به کارگرفته شده است و این در حالیست که پژوهشگران معتقدند با ساخت این ساختمان مرکز تاریخی تهران دچال افول شد.
برهمین اساس روز گذشته نشست "پلاسکو، شهر تاریخی و میراث شهری" به همت پژوهشکده ابنیه و بافت های فرهنگی – تاریخی در محل پژوهشگاه میراث فرهنگی برگزار شد.
در ابتدای این نشست ، اسکندر مختاری معمار ، استاد دانشگاه ، پژوهشگر و محقق میراث فرهنگی با اشاره به برگزاری نشست های مشابه در دانشگاه آزاد تهران مرکز، شورای عالی میراث فرهنگی و خانه هنرمندان گفت: محله ای که پلاسکو در آن استقرار یافته بخشی از تهرانی است که از سال 1285 در محدوده توسعه شهری قرار گرفت.
وی افزود: در غرب این منطقه اراضی مستوفی الممالک و در بالای خیابان جمهوری باغ های ظهیرالدوله و باغ سردار معتمد و خانواده پیرنیا قرار دارند که در توسعه شهری این قسمت در داخل مجموعه شهری قرار می گیرند.
به گفته وی تحولات دوره قاجاری نشان می دهد اینجا بیشتر خانه باغ های درشت هستند و در این محله یک بنیاد سایر ادیان هم مشاهده شده و شاهد سکونت ارامنه و کلیمیان و بعدها کلیمیان هستیم که این امر نشان می دهد این مناطق برای سکونت ادیان مختلف پرجاذبه بوده اند.
وی گفت: طرح های خیابان‌کشی بلدیه به شکلی است که نقش شهر حفظ می شود و صدمه‌ای در این محدوده به شهر نمی خورد و ساختار شهر بعد از تعریض و خیابان کشی همان ساختار دوره قاجاری است.
