پیشبرد برنامه‌های حوزه بانوان با مساعدت تمامی بخش‌های تابعه/ ضرورت توجه سیاست‌گذاران به زیست‌پذیر شدن شهرها برای زنان

مشاور وزیر راه و شهرسازی در امور بانوان وارد کردن موضوع جنسیت در فرایند برنامه ریزی از طریق هم‌اندیشی با سمن‌های فعال در حوزه زنان و نهادهای سیاسی و دولتی در سطوح ملی و محلی را مهمترین هدف حوزه بانوان در برنامه تحت اجرا اعلام کرد و افزود: طبق قوانین جهانی تمام دولت‌های محلی موظف هستند به تأمین شرایط و مزایایی چون زندگی در محیطی امن، غیرآلوده و سالم بدون هیچ تبعیضی بر اساس جنسیت، سن، اعتقاد و ... در شهرها بپردازند،  اصولی که در ادامه قطعا به ایجاد شهرهای دوستار زنان خواهد انجامید.

منا عرفانیان مشاور وزیر راه و شهرسازی در امور بانوان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی با تأکید بر ضرورت همکاری تمامی معاونت‌ها و دستگاه‌های تابعه وزاتخانه در پیشبرد برنامه تدوین شده در حوزه بانوان گفت: مساعدت در تکمیل و تدقیق اطلاعات و آمار زنان شاغل در دستگاه‌ها، ارتقای جایگاه زنان در پست‌های مدیریتی، انتخاب و معرفی نمایندگان مشاوربانوان با توجه توانایی برای انجام برنامه‌های پیش بینی شده و میزان تعامل با جامعه زنان هر بخش، تثبیت، ترغیب و ارتقاء جایگاه مشاوران بانوان در هر یک از دستگاه‌ها و در نظر گرفتن میز زنان در ساختارسازمان و درنظرگرفتن راهکارهای تشویقی یا حمایتی برای کارکنان فعال در این بخش از هر یک از دستگاه‌ها و ادارات کل استانی از مهمترین اقداماتی است که بخش‌های تابعه وزارت راه و شهرسازی باید در کمک به حوزه بانوان و پیشرفت برنامه آن‌ها انجام و به آن توجه کنند.

عرفانیان در ادامه با تأکید بر اهمیت زیست‌پذیر کردن شهرها برای زنان بیان کرد: به درستی شهری که زنان به در آن به خدمات بهداشتی، درمانی، آموزشی و ...، فرصت‌های شغلی، تسهیلات و امکانات شهری با کیفیت و کامل و همچنین تسهیلات و امکاناتی که حقوق آنها را در شرایط خشونت تضمین کند، دسترسی دارند به عنوان یک شهر زیست‌پذیر برای بانوان محسوب می‌شود که باید در طول تصمیم‌گیری‌ سیاست‌گذاری‌ها به آن توجه شود.

به گفته وی در اینگونه شهرها مسائل زنان و نظرات آن‌ها در فرایندهای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری در نظر گرفته شده و آن‌ها برای مشارکت در تمام عرصه‌های زندگی شهری در شرایطی کاملا برابر با مردان، حمایت و تشویق می‌شوند.

این مقام مسئول وارد کردن موضوع جنسیت در فرایند برنامه ریزی از طریق هم‌اندیشی با سمن‌های فعال در حوزه زنان و نهادهای سیاسی و دولتی در سطوح ملی و محلی را مهمترین هدف حوزه بانوان در برنامه تحت اجرا اعلام کرد و افزود: طبق قوانین جهانی تمام دولت‌های محلی موظف هستند به تأمین شرایط و مزایایی چون زندگی در محیطی امن، غیرآلوده و سالم، حق برخورداری از مسکن یا شغل، ‌آزادی در حمل و نقل و حرکت، ‌حق فعالیت‌های اجتماعی- فرهنگی،آموزش و سلامت و حق مشارکت و کنترل سازوکار تصمیم‌گیری به صورت برابر برای تمام شهروندان بدون هیچ تبعیضی بر اساس جنسیت، سن، اعتقاد و ... در شهرها بپردازند،  اصولی که در ادامه قطعا به ایجاد شهرهای دوستار زنان خواهد انجامید.

مشاور وزیر راه و شهرسازی در اموز بانوان با بیان اینکه شهر مونترال کانادا اولین شهر برای پروژه فراگیر شهر دوستار زن در سال ۱۹۹۷ انتخاب شد گفت: در این پروژه مشارکت و حضور زنان در زندگی شهری، موقعیت‌های رهبری، تصمیم‌گیری و سایر مدیریت‌ها از اهداف اصلی محسوب می‌شد که در سال‌های بعد نیز در ۶ ایالت ترکیه، شهر کوچی در هند، شهر مالمو در سوئد و شهر سئول در کره جنوبی به اجرا درآمد.

عرفانیان در پایان با تأکید بر ضرورت بسترسازی قانونی با هدف نهادینه‌سازی عدالت جنسیتی در مجموعه اقدامات بخش‌های مختلف کشور بیان کرد: بدون شک نهادینه‌سازی رویکرد عدالت جنسیتی در اسناد توسعه و بازآفرینی سرزمینی و شهری  در سازمان‌ها و نهادهای موثر در مدیریت توسعه کشور امری ضروری به شمار می‌رود که باید در تمامی حوزه‌های سیاست‌گذار به عنوان یک اولویت در نظر گرفته شود./

پیشنهادی برای محک دولتمردان؛ مردم را شاد می کنیم شما فقط مجوز شادی دهید !

هنرمندان بنام کشور برای روزهای غمگین ایران پیشنهاد کنسرت خیابانی را دادند؛ اتفاقی که با استقبال مدیران شهری رو به رو شد اما مجوزی تا کنون صادر نشده است؛ در این راستا شهرام ناظری پیشنهادی برای تحقق آن ارائه داد.

به گزارش تیتر شهر؛ هنرمندان کشور برای شاد سازی فشای کشور به یاری مردم شتافتند و توقعی از دولت به جز اجازه انجام کنسرت رایگان ندارند. در این راستا  همایون شجریان، خواننده محبوب ایرانی پس از ایجاد فشار های اقتصادی این روزها، پیشنهاد برگزاری کنسرت خیابانی را داد. مهمترین مشکل برگزاری کنسرت در خیابان فرآینده پیچیده کسب مجوز برای آن است. در سال‌های اخیر برگزاری کنسرت در تالار‌ها هم با محدودیت‌هایی روبه رو بوده است؛ اما این روزها همایون از رویاهای خود سخن می گوید. 

همایون شجریان که برای همدردی با شرایط نابه‌سامان اقتصادی، کنسرت ــ نمایش «سی» را لغو کرده بود،  در حساب کاربری‌اش در اینستاگرام نوشت: «عزیزان، در این ایام که، چون سیاوش در گذر از آتش هستیم، نمی‌دانم چه کنیم تا حالمان کمی به شود، چنان‌چه مشکل مجوز نباشد، سراپا در خدمتم تا بدون هیچ انتفاعی کنسرت خیابانی گسترده برای شما عزیزان اجرا کنم، شاید دلمان در کنار یکدیگر آرام گیرد..»

بعد از اعلام آمادگی همایون شجریان فرزاد فرزین و سیروان خسروی نیز هر کدام در صفحه های انیستاگرام خود اعلام آمادگی کردند که حاضرند در صورت اعطای مجوز از سوی مسئولان کنسرت خیابانی برگزار کنند.

در این راستا مدیران شهری پیشنهاد برگزاری کنسرت رایگان در میدان مشق واقع در منطقه 12 را دادند و یکی از اعضای شورای شهر تهران پیشنهاد برگزاری کنسرت در جنوب شهر تهران را داد اما یکی از خوانندگان پیشنهاد هوشمندانه تری ارائه کرد.

شهرام ناظری پیشنهاد می‌دهد «استادیوم صد هزار نفری آزادی را در اختیار ما بگذارند تا با همراهی گروه‌های موسیقی دیگر، شب‌های متعددی به شکل رایگان برای مردم کنسرت برگزار کنیم.» 

حال باید ببینیم که متولیان امر چنان چه اقدامی برای بهبود کیفیت زندگی مردم نمی کنند آیا درصدد هستند که از این شادی جمعی نیز جلوگیری کنند؟

آیا بودجه برای گذر فرهنگ وجود دارد اما مشکل ساکنین هستند؟

گذر فرهنگ؛ حد فاصله تئاتر شهر تا تالار وحدت که قرار بود به گذری برای فرهنگ تبدیل شود این در حالی است که این روزها این ایده مورد غفلت واقع شده است.

به گزارش تیتر شهر؛ بنا بود پایتخت گذری برای فرهنگ داشته باشد اما این امر همچنان به فراموشی سپرده شده است در این راستا احمد مسجد جامعی در تیر ماه 97 نسبت به این مورد واکنش نشان داد. وی در صحن علنی شورای شهر با بیان اینکه در برنامه توسعه شهرداری در دوره چهارم شورای شهر مقرر شد که حد فاصل تالار وحدت تا پارک شهر به گذر فرهنگ بدل شود، گفت: این مصوبه به تایید شورای شهر نیز رسید اما اقدامات خاصی در این زمینه صورت نگرفت.

اتفاقی که از نظر دو عضو شورای شهر مورد غفلت واقع نشده و برنامه هایی برای آن در نظر گرفته شده است. در این راستا محمدجواد حق شناس رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران درباره وضعیت اجرایی شدن طرح «گذر فرهنگ» بین تالار وحدت و مجموعه تئاتر شهر  گفت: اولین گام این طرح در زمان تصویب بودجه سال ۹۷ در کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران در بهمن ماه سال گذشته برداشته شد و ما از ۲ عنوان در این طرح بهره گرفتیم؛ اولین عنوان «پهنه فرهنگی رودکی» است که چهار ضلع این پهنه شامل خیابان انقلاب، خیابان حافظ، خیابان نوفل لوشاتو و خیابان ولیعصر می شود و دیگر گذر نیست.

وی ادامه داد: قبل از این بخشی از این پهنه به عنوان «گذر شهریار» مورد توجه و مطالعه قرار گرفته بود که عبارت بود از حدفاصل تالار رودکی تا بوستان دانشجو. این بخش مورد توجه مهمترین بهره دار آن که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، قرار گرفته بود. وزارت ارشاد علاقه مند بود که بتواند ارتباط مناسبی بین مهمترین ساختمان تئاتر کشور یعنی تئاتر شهر و مهمترین ساختمان فرهنگی شهر که تالار وحدت است، برقرار کند.

رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر با بیان اینکه ما به لحاظ تاریخی تالار فرهنگ را داریم که پیش از تالار وحدت احداث شده و الان در اختیار وزارت آموزش و پرورش است، اظهار کرد: وقتی دیدیم ظرفیت این محدوده بیش از یک گذر است از آن به عنوان یک پهنه یاد کردیم تا بتوانیم این پهنه را که شامل انجمن فلسفه و حکمت، پردیس تئاتر شهرزاد، سفارتخانه فرانسه، ایتالیا، واتیکان، ارمنستان و روسیه، دفتر مرکزی انجمن خوشنویسان، چندین کتابفروشی، گالری و هتل رودکی است، مورد توجه قرار دهیم.

رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر درباره سنگفرش شدن «گذر فرهنگ» اظهار کرد: شاید گذر میان تالار وحدت و مجموعه تئاتر شهر سنگفرش شود ولی تمام تلاش ما این است که شهروندان ساکن آن ناحیه به عنوان بخشی از واقعیت فرهنگی آن منطقه شناسایی شوند، مزاحمت برایشان ایجاد نشود و خودشان نیز به عنوان بخشی از امکانات این مجموعه مورد توجه قرار گیرند.

از سوی دیگر مجید فراهانی رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران درباره محیط غیرفرهنگی پیرامون مجموعه تئاتر شهر و اقداماتی که شورای شهر برای رفع این فضا و شرایط می تواند انجام دهد به گفت: من عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر نیستم و مشخصا این موضوع در دستور کار کمیسیون فرهنگی بوده ولی می دانم که کمیسیون فرهنگی جلسات متعددی را برای بحث ساماندهی محیط پیرامون مجموعه تئاتر شهر داشته است.

وی اظهار کرد: مجموعه تئاتر شهر به عنوان میراث فرهنگی ماندگار و یکی از سمبل های شهر تهران است. وقتی نام تهران برده می شود مجموعه تئاتر شهر یکی از مهمترین بناهای آن است و توریست های متعددی که به تهران سفر می کنند از مجموعه تئاتر شهر به عنوان یکی از بناهای مهم تهران بازدید می کنند.

فراهانی با بیان اینکه شورای شهر تهران و کمیسیون فرهنگی آن چند طرح را در دستور کار خود دارد، درباره وضعیت طرح «گذر فرهنگ و هنر» که قرار است بین مجموعه تئاتر شهر و تالار وحدت احداث شود توضیح داد: روی این طرح کار شده و بخشی از بودجه سال ۹۷ با مصوبه به این طرح اختصاص پیدا کرده است. این گذر قرار است بین تالار وحدت و مجموعه تئاتر شهر به عنوان گذر «فرهنگ و هنر» شناخته و بازپیرایی شود، رفت و آمد خودروها در آن ممنوع و تبدیل به یک پیاده راهی برای فعالیت ها و ارائه محصولات فرهنگی و هنری شود و مردم در آن حضور پیدا کنند.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران اظهار کرد: هدف این است که گذر «فرهنگ و هنر» یک گذر فرهنگی و هنری باشد و بودجه خوبی هم برای این طرح در نظر گرفته شده است.

وی درباره بودجه در نظر گرفته شده برای گذر «فرهنگ و هنر» اعلام کرد: تا آنجایی که می دانم مجموع بودجه ای که برای این طرح گذاشته می شود بیش از ۲۰ میلیارد تومان است ولی امسال حدود ۱۰ میلیارد تومان برای آن در نظر گرفته شده است. البته این طرح، طرحی یک ساله نیست.

کارگاه نوشتن «شعر و معماری»

مرکز معماری اسلامی حوزه هنری کارگاه «نوشتن درباره شعر و معماری» با محورهای خبرنویسی و نقد معماری برگزار می کند.

به گزارش خبرنگار مهر، مرکز معماری اسلامی حوزه هنری کارگاه «نوشتن درباره شعر و معماری» با حضور مدرسانی چون کامیار صلواتی کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران، حسین ذبیح مسئول روابط عمومی مرکز معماری اسلامی حوزه هنری برگزار می‌شود.  

محورهای آموزشی این کارگاه، گزارش‌نویسی، نرم‌خبر و سخت‌خبر، مقاله‌نویسی، درست‌نویسی و نکاتی درباره ویرایش متن، درآمدی بر نقد معماری،  نکاتی درباره‌ی دیگر انواع نوشتن در نشریات، درآمدی بر خبرنگاری پیشرفته و مفاهیم مرتبط با رسانه، تاریخچه‌ و وضع موجود رسانه‌های معماری و شهرسازی در ایران، تاریخچه‌ و وضع موجود رسانه‌های معماری و شهرسازی در ایران است.

این کارگاه ۲۳، ۲۷ و ۳۰ مرداد، همچنین ۳ شهریور ماه در چهار جلسه ۵ ساعته برگزار می‌شود.

محل برگزاری کارگاه: خیابان فلسطین جنوبی، پایین‌تر از سه راه جمهوری، کوچه لقمان الدوله ادهم، پلاک ۷

تلفن تماس جهت‌ ثبت‌نام: ۶۶۴۸۷۸۶۶-

دخمه خاموش یزد !

یزد با دخمه هایش شما را به دنیای مردگان پیش از اسلام و زرتشتیان صدها سال قبل ایران می برد. دنیایی تاریک و خاموش که شگفت انگیزی را در معماری و آداب و رسوم و نام و نشانش حفظ کرده است.

به گزارش خبر ایرانی، برج خاموشان را به نام برج سکوت یا دخمه زرتشتیان هم می شناسند. برجی در 15 کیلومتری جنوب شرقی یزد که در حوالی منطقه صفائیه و روی یک کوه رسوبی و کم ارتفاع به نام کوه دخمه قرار گرفته است. دخمه در فرهنگستان‌های مختلف معانی مختلفی دارد؛ مثل گورخانه گبران، سردابه‌ مردگان، خانه زیر زمین برای مردگان، گور و گورستان زرتشتیان. زرتشتیان اگرچه این روزها مردگان خود را در قبر دفن می کنند، اما در گذشته اموات را به دخمه می بردند و با آیین خاصی در مرکز این دخمه ها قرار می دادند.

 
اگر گذارتان به این منطقه بیفتد، دو عمارت سنگی مدور برج مانند را با فضایی میان تهی می بینید که یکی از آنها قدیمی‌تر و دیگری جدیدتر است. برج قدیمی به نام سازنده هندی آن مانکجی هاتریا نام گرفته است و برج جدیدتر که در دوره قاجاریه ساخته شده، گلستان نام دارد. گلستان 25 متر قطر و 6 متر ارتفاع دارد و مانکجی که باریک تر از گلستان ساخته شده، 15متر قطر دارد. زرتشتیان قدیم از فضای پیچ در پیچ دخمه ها برای دفن اموات خود استفاده می کردند تا اجساد مردگانشان طعمه کرکس ها نشود.

محل ساخت این دخمه ها که همه خارج از شهر قرار دارند، با محاسبات دقیقی انجام می شد تا با وزش باد و بارش باران، آلودگی به سمت شهر منتقل نشود. این دخمه ها همچنین از خشت خام و گچ ساخته می شدند تا آلودگی های ناشی از فساد مردگان به زمین نرسد.

 

  

سطح داخلی برج خاموشان به صورت پهنه‌ گردی است که تمام آن با تخته سنگ‌های بزرگ پوشیده شده و سه بخش زنانه و مردانه و بچگانه دارد.
در حقیقت، نوار دایره‌ انتهای دخمه که به دیوار اطراف دخمه چسبیده، مخصوص مردهاست و نوار دایره میانی بعد از قسمت مردها، به زن ها اختصاص دارد.
نوار دایره داخلی بعد از زن‌ها هم جایگاه کودکان بوده است. اما در مرکز همه این نوارها، یک چاه بزرگ به نام استودان (استخوان دان) است که محل دفن مردگان به حساب می آید.
در دامنه ضلع شمالی کوه دخمه چند عمارت خشت و گلی، آجری، سنگی و یا ترکیبی از این ها خواهید دید که به دوران صفویه تعلق دارند و از سازه های رفاهی این دوران به شمار می روند.

بازگشت به نقطه صفر طرح کاهش آسیب های اجتماعی/ توقف پروژه های ارتقای کیفیت زندگی با هدف بازنگری !

منطقه 12 از آن به عنوان قلب تاریخی تهران یاد می شود، یکی از مناطق استراتژیک شهر تهران است که به دلیل قرار گرفتن بازار به عنوان قطب اقتصادی تهران و حتی کشور، وجود مراکز مهم دولتی مانند مجلس شورای اسلامی، وجود بافت تاریخی و هویتی تهران قدیمی باعث شده تا توجه مدیران شهری به این محدوده بیشتر باشد. اما باید قبول کرد که بی توجهی 50 سال اخیر مسئولان به این محدوده باعث شده تا در کنار فرصت های بلقوه ای که در این منطقه قرار دارد، تهدید های بزرگی مانند آسیب های اجتماعی نیز پر رنگ تر از سایر مناطق شهری به وجود آید.

به گزارش تیتر شهر: در دوره مدیریت شهری سابق یعنی از سال 92 شهردار وقت تصمیم گرفت تا با هدف بازگشت هویت به تهران، ارتقای کیفیت زندگی در این محدوده و کاهش آسیب های اجتماعی طرح انضباط شهری را در این محدوده اجرایی کند. این طرح که تمام معاونت ها و سازمان های اجرایی را درگیر خود می کرد، باعث شد تا شهروندان ساکن در این منطقه قدیمی احساس کنند که بعد از گذشت نیم قرن دوباره در کانون توجه مسئولان قرار گرفته اند.

اجرای تورهای گردشگری، برنامه های اجتماعی و فرهنگی به ویژه در محله های محروم و آسیب دیده، اجرای طرح های ضربتی ساماندهی معتادان و کارتنخواب ها، مناسب سازی سه بوستان شهری در این محدوده، آرام سازی ترافیکی و.... از جمله موضوعاتی بود که در طرح کلی انضباط شهری گنجانده شده بود.

حتی شهردار وقت با هدف توسعه کالبدی این منطقه تصمیم گرفت تا طرح های محرک توسعه را در محله های منطقه 12 اجرایی کند به همین دلیل در حدود سال 93 تا 95 بیشترین طرح ها و برنامه های عمرانی در این محدوده به عنوان دروازه ورود به تهران قدیم طراحی و آغاز شد.

حتی محمد باقر قالیباف که خود مدیریت اجرای طرح انضباط شهری را به صورت خاص در منطقه 12 بر عهده گرفته بود تصمیم گرفت تا با انتقال منزل مسکونی خود به محله عودلاجان با موضوعاتی که خانواده های ساکن این محدوده با ان روبه رو هستند؛ بیشتر و از نزدیک آشنا شود.

هر چند وی فرصت پیدا نکرد تا شهروند محله های محروم منطقه شود؛ اما طرح انضباط شهری را در این محدوده اجرایی کرد. در آن زمان نیز اجرای این طرح که به صورت مجزا طرح ایده آلی بود؛ مورد نقدهای بسیاری  قرار گرفت چرا که اشتباه بزرگ شهردار سابق تهران شیوه اجرای این طرح بود.

اما بعد از گذشت دو سال از زمان اجرای این طرح در منطقه 12 و به ویژه محله آسیب دیده هرندی، در دوره جدید مدیریت شهری تهران که به دوره اصلاحات معروف است، نگاه مدیران ارشد به موضوعات مربوط به آسیب های اجتماعی و به طور کلی منطقه تاریخی 12 تغییر کرد.

در این دوره مدیریت شهری بر این باور بود که شهرداری تهران مطابق بانون نباید به طور گسترده در موضوعات آسیب های اجتماعی منطقه 12 و در مجموع کل شهر تهران ورود کند. از سوی دیگر بسیاری از طرح های محرک توسعه در محله های محروم منطقه 12 به ویژه هرندی نیز مورد بازنگری دوباره قرار گرفته است.

روند کند توسعه کالبدی در منطقه 12

در واقع بسیاری از این طرح ها به صورت نیمه کاره رها شده است و همین موضوع باعث شده هم شهروندان ساکن محله های محروم این محدوده نسبت به عملکرد شهرداری در این منطقه بی اعتماد و ناامید شوند و هم پروژه های نیمه تمام این محدوده مشکلات زیادی را برای ساکنان به وجود آورده است.

به عنوان مثال قرار بود تا با مناسب سازی سه بوستان محله شوش و هرندی به صورت یک بوستان منسجم و اجرای طرح های عمرانی مانند ساخت شهربازی و .... هم شهروندان محروم این محله و محله های اطراف از این امکانات استفاده کنند و هم به عنوان یک طرح محرک توسعه ارزش افزوده املاک این محدوده را که به دلیل پر رنگ بودن آسیب های اجتماعی بسیار کمتر از سایر محله های شهر تهران است؛ بیشتر شود.

 

کدام خیابان؟ کدام زندگی آقای نوذر پور!/ اجرای طرح های خلع الساعه شهردار منطقه 22 برای بازگشت زندگی به خیابان های شهر

روز چهارشنبه دهم مرداد ماه سال جاری در جستجو میان شبکه های تلویزیونی به صورت کاملا اتفاقی رنگ های شاد دکور صحنه و هیجان مجری و میهمان یک برنامه(عصر خانواده) آنچنان توجهم را جلب نمود که شبکه دو را برای تماشا انتخاب کردم. میهمان برنامه شهردار منطقه 22 پایتخت بود که در تاکید سخنان خانم مجری نوید از اجرای طرحی نو به نام«خیابان ، محلی برای زندگی» در منطقه 22 می داد. چنانچه دیگر زمان آنکه خیابان ها در تسلط و استیلای ماشین ها باشند به سر رسیده و باید مردم را با خیابان ها آشتی داد.

به گزارش تیتر شهر: به عنوان یک شهروند که اتفاقا متخصص شهرساز است تصور این اتفاق رضایت خاطری برایم به همراه داشت، یعنی شکل گیری خیابان آن گونه که «جین جیکوبز» بیان کرده و یا تجربه زندگی میان ساختمان ها آنگونه که مورد نظر «یان گل» بوده!

یعنی دستیابی به سیاست «خیابان کامل» (Complete Street) که در برنامه ریزی شهری و مهندسی ترافیک مورد استفاده قرار می گیرد! و در نهایت قرارگیری در مسیر  محیط های پاسخده «یان بنتلی»!!

برای همین تصمیم گرفتم آخر هفته را برای ساعاتی از لذت حضور در این خیابان بهره مند شوم.  ظهر پنجشنبه یازدهم مرداد از یکی از 3 شاهراه اصلی منطقه 22 وارد منطقه شدم و به یاری یکی از  نرم افزارهای مکانی گشت  در سطح منطقه را به دنبال مکان مورد نظر آن گونه که مجری و آقای شهردار آن را توصیف کرده بودند؛ آغاز کردم.

از محلات قدیمی تر ( شهرک دانشگاه شریف،آزاد شهر، شهرک چشمه و دهکده المپیک) تا محلات نوساز و بلند مرتبه که در نقاط مختلف(باقاعده یا بی قاعده) شکل گرفته اند، گذشتم و در نهایت از کوهک که در فاصله کمتری با بوستان جنگلی چیتگر قرار دارد با دستان و چشمان خالی از هر خیابان و هر محلی برای زندگی از طریق یکی دیگر از شاهراههای اصلی، منطقه را ترک  کردم.

با جستجویی در اینترنت خصوصیات طرح اجرا شده در منطقه را به قلم علی نوذرپور شهردار منطقه در  روزنامه همشهری و خبرهای موجود بر روی پورتال رسمی شهرداری منطقه 22  مرور کردم:

• نام طرحی است که هفته ای یک مرتبه در ساعاتی محدود و مشخص برگزار می شود.

• هر روز یکی از محلات منطقه برای اجرای طرح انتخاب می شوند.

• تعداد زیاد حاضرین در طرح پرسنل ناحیه مربوطه و شهرداری، شورایاری ها، تصویربرداران هستند .

• استفاده کنندگان از طرح از یک محله به محله دیگر انتقال می یابند چنانچه در تمام تصاویر منتشر شده مربوط به این طرح حضور ثابتی دارند.

• مقاطعی از یک خیابان خاص به اجرای این طرح اختصاص دارد.

• ماشین ها برای ساعاتی محدود اجازه ورود به محدوده طرح را ندارند.

•  فعالیت غالب طرح فروش خوراکی و سایر محصولات بانوان کارآفرین است.

• حضور نیروی راهنمایی رانندگی در اجرای طرح اجتناب ناپذیر است.

خصوصیات ذکر شده همان«چندشنبه بازار» هایی را تداعی می کند که از گذشته دور در تمام شهرهای ما و حتی مناطق شهرداری تهران در مکان هایی مشخص فعالیت دارند و در مواقعی خاص مانند نزدیک ایام نوروز  در ساعاتی مخصوص در خیابان هایی با محدودیت این چنین تردد ماشین نیز دیده می شوند یا حتی در تجربه تکمیلی آن می توان به استریت فود تهران یا همان«خیابان سی تیر» اشاره کرد.

  کدام خیابان؟ کدام زندگی؟

اصول اساسی در تبدیل خیابان به عنوان محلی برای زندگی با طرح ابتری که منطقه 22 نوید آن را به پایتخت نشینان می دهد و مجری برنامه هم، چنان شعفی برای آن به پا می کند کاملا متفاوت است که به برخی از آنها به طور مختصر اشاره می شود، باشد که منطقه 22 و سایر مناطق اگر قصد آشتی دادن مردم با خیابان را دارند و نه صرفا قصد  بزرگنمایی خود، به کار گیرند:

عمارت سودایی خانه گفتمان می‌شود/ اختصاص ۴۰۰ میلیون تومان اعتبار برای مرمت خانه گفتمان شهری در بوشهر

 سرپرست اداره عمران و بهسازی اداره کل راه و شهرسازی استان بوشهر از اختصاص ۴۰۰ میلیون تومان اعتبار برای مرمت خانه گفتمان شهری با هدف ایجاد فضای گفتگو بین متخصصان و حرفه مندان عرصه معماری و شهر سازی خبر داد.

 به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از روابط عمومی شرکت بازآفرینی شهری ایران، غلامرضا مرادی در این خصوص اظهار داشت: تاسیس خانه گفتمان شهر با هدف ایجاد فضای  گفتگو بین  متخصصان و حرفه مندان عرصه معماری و شهرسازی در خصوص کیفیت زندگی در شهرهای امروز و تقویت انجمن  ها و موسسات تخصصی در این عرصه صورت می گیرد.

 مهندس مرادی افزود: اختصاص خانه عمارت سودایی متعلق به شرکت بازآفرینی شهری ایران در شهر بوشهر به عنوان خانه گفتمان شهری و معماری واقع در بافت تاریخی جهت مرمت در این خصوص در سال ۹۷ در نظر گرفته شده است.

 وی بیان کرد: اعتبار اولیه برای مرمت ۴۰۰ میلیون تومان در نظر گرفته شده است.

 سرپرست اداره عمران و بهسازی اداره کل راه و شهرسازی استان بوشهر در ادامه گفت: این ساختمان با عرصه ۲۵۰ متر و زیر بنای ۴۰۰ متر در دو طبقه واقع در محله کوتی مجاور مسجد اهل سنت در شهر بوشهر به عنوان خانه گفتمان شهری و معماری مرمت و باسازی است.

 مهندس مرادی افزود: سیاست  اعطای کاربری  مجدد و بهره برداری از ساختمان های تاریخی ( عمارت سودایی ) و مجموعه های ارزشمند ضامن  تداوم حیات این ثروت های فرهنگی و همچنین گسترش زندگی به بافت پیرامونی این آثار خواهد بود .

 وی در پایان اظهار داشت: با تشکر از مقام عالی وزارت و شهرسازی که مشوق اصلی و حامی این برنامه بوده اند، امید است با حمایت سایر دست اندرکاران، این اقدام  تبدیل  به یک جریان گسترده در کشور  شود./

بررسی نقش و جایگاه تشکل‌های مردم‌نهاد و مشارکت‌عمومی در تحقق طرح‌های جامع/ تلاش برای پررنگ کردن مشارکت تشکل‌های غیردولتی در نظام برنامه‌ریزی شهری

دبیر شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران در نشست بررسی نقش و جایگاه تشکل‌های مردم‌نهاد و مشارکت‌عمومی در تحقق طرح‌های جامع، گفت: معتقدیم که یکی از حلقه‌های مفقوده جدی در عرصه برنامه‌ریزی شهری عدم حضور تشکل های غیردولتی هم در نظام برنامه‌ریزی و هم در سیاستگذاری و همچنین در مراحل اجراست که باید برای پررنگ کردن نقش تشکل‌های غیردولتی، گام‌های جدی برداریم.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، نشست بررسی نقش، جایگاه و امکان‌سنجی تشکل‌های غیردولتی، مردم نهاد و مشارکت‌عمومی در تحقق طرح‌های توسعه و عمران (طرح جامع) با حضور محمدسعید ایزدی دبیر شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران، ایمانی‌جاجرمی عضو هیات‌مدیره شرکت عمران شهرهای‌جدید و جمعی از صاحبنظران عرصه شهرسازی و معماری کشور در محل سالن جلسات معاونت معماری و شهرسازی وزارتخانه برگزار شد.

در نشست فوق، محمدسعید ایزدی معاون معماری و شهرسازی ضمن تشکر از حضور صاحبنظران و شهرسازان و معماران در سلسله نشست‌های معماری و شهرسازی اعلام کرد: به جد معتقدیم که این مجموعه گفتمان‌سازی‌ها باید ادامه پیدا کند تا ما هم از نقطه‌نظرات صاحبنظران در مسیر حوزه‌های سیاستگذاری و برنامه‌ریزی بهره ببریم و هم اینکه از این طریق بتوانیم با اطلاع‌رسانی و همراستا‌سازی، برنامه های خود را با همکاری سایر دستگاه‌های مرتبط و همچنین دانشگاهیان و اهالی حرفه پیش ببریم.

دبیر شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران، ادامه داد: نقش تشکل‌های غیردولتی در تحقق طرح‌های جامع برای ما در حوزه معاونت معماری و شهرسازی بسیار حائز اهمیت است. معتقدیم که یکی از حلقه‌های مفقوده جدی در عرصه برنامه‌ریزی شهری عدم حضور تشکل های غیردولتی هم در نظام برنامه ریزی و هم در سیاستگذاری و همچنین در مراحل اجراست که باید برای پررنگ کردن نقش تشکل های غیردولتی گام های جدی برداریم.

ایزدی تصریح کرد: تنها راه حل نجات در همه ابعاد، حضور نهادهای غیردولتی است که مردم را پشت خود دارند.

گفتنی است بخشی از مطالعه فوق تحت عنوان بررسی نقش، جایگاه و امکان‌سنجی تشکل‌های غیردولتی و مردم نهاد و همچنین مشارکت عمومی در تحقق طرح‌های توسعه و عمران به شرح زیر اعلام شد:

بر اساس این گزارش، بررسی نقش، جایگاه و امکان‌سنجی تشکل‌های غیردولتی و مردم نهاد و مشارکت عمومی در تحقق طرح های توسعه و عمران و ارایه راهکارهای اصلاح و تقویت ساختار و تشکیلات مدیریت شهری به منظور استفاده بهینه از ظرفیت های فوق مطالعه ای است که کارفرمای آن معاونت معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی است و ناظر آن نیز دفتر نظارت بر طرح های توسعه و عمران اعلام شده است. همچنین مجری طرح بخش جامعه شناسی شهری موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران است و مدیر طرح فوق نیز دکتر حسین ایمانی جاجرمی است.

مجموعه اقدامات صورت گرفته در این پروژه به گفته تهیه کنندگان این پروژه شامل موارد زیر است:

بررسی ۶ سند بالادستی، بررسی تمامی برنامه های توسعه قبل و بعد از انقلاب، بررسی ۳ رویکرد اصلی مدیریت شهری پیش از انقلاب، تکمیل ۴۰۰ پرسشنامه، بررسی ۱۶ کتاب درسی، انجام ۱۰ مصاحبه تخصصی و دو مصاحبه کانونی، بررسی ۱۲ پروژه مطالعاتی در حوزه مشارکت در طرح‌های توسعه و عمران، ارزیابی هشت وزارتخانه و سازمان مرتبط با مدیریت‌شهری، بررسی دو تجربه داخلی مشارکت در طرح‌های توسعه و عمران.

هیئت رئیسه شورا شهر به جوانان بی اعتناست !

سه روز از تعطیلات شورای شهر تهران می گذرد و هنوز دو هفته به پایان این تعطیلات مانده است اما همچنان بر خلاف اعتراض حجت نظری، همچنان طرح الزام شهرداری در به کار گیری جوانان در دستور کار قرار نخواهد گرفت و این طرح یک فوریتی باید بیش از چهار ماه در انتظار رسیدن به صحن شورا قرار بگیرد.

 

به گزارش تیتر شهر؛  اصلاح طلبان با شعار به کار گیری جوانان روی کار آمدند با این حال نه قانون منع به کار گیری بازنشستگان به کمکشان آمده نه اینکه لایحه به کار گیری جوانان در دستور کار قرار گرفته تا جایی که همچنان داد عضو شورای شهر به بیداد تبدیل شده است. 

در این راستا با اینکه  حجت نظری عضو شورای شهر تهران در هفتاد و پنجمین جلسه شورای شهر تهران در تذکر پیش از دستور خود با بیان اینکه در نهم اردیبهشت ماه طرحی را مبنی بر الزام شهرداری به ارائه لایحه افزایش انتصاب جوانان در پست‌های مدیریتی پیشنهاد داده اما به گفته وی بعد از دو ماه و 10 روز هنوز این طرح در دستور کار قرار نگرفته و به نظر می رسد که این کار با عدالت همخوانی ندارد.

وی با بیان اینکه تذکر من به هیئت رئیسه است، ادامه داد: از خانم‌ها آروین و نژادبهرام سوال کردم که چرا طرح در دستور کار قرار نمی‌گیرد و تاکنون هم ادامه این وضعیت، ممکن است این شائبه را پیش آورد که شورا با جوانان مشکل دارد.

در ادامه هاشمی رفسنجانی رئیس شورای شهر تهران در واکنش به اظهارات نظری گفته بود؛ پیشنهاد شما در هیئت رئیسه مطرح شد و قرار شد با شما جلسه ای داشته باشیم و از شما می‌خواهیم که امروز در هیئت رئیسه حاضر شوید.

اما گذشته بیش از سه جلسه از آن روز هنوز این مهم در دستور کار شورا قرار نگرفته است و به نظر می رسد موتور انتصابات افشانی در این میان روشن شده است.

عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی در این رابطه و در گفتگو با تیتر شهر گفت: یکی از بهترین اتفاقاتی که در مجلس شورای اسلامی در دوره حاضر می توانست رخ بدهد تصویب اصلاح قانون منع به کار گیری نیروهای بازنشسته بود که اتفاق خوبی را در سطح کشور خواهد افتاد. 

نظری بیان کرد: به طور مشخص در شهرداری تهران پیگیری خواهیم کرد که این اتفاق با سهولت بیشتر بیفتد؛ این اتفاق به طور طبیعی پویایی شهر تهران و خلاقیت مدیران را بالا ببرد. نزدیک به سه ماه پیش طرحی با 14 امضا تهیه کردم که این طرح اعلام وصول شده و منتظریم که هیئت رئیسه هر چه زودتر این طرح را در دستور کار خود قرار بدهد.

این عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه شهرداری سعی می کند که اسامی بازنشستگان را احصا خواهد کرد ولی تعداد نمی توانم در حال حاضر عنوان کنم.

وی در پاسخ به اینکه شهردار عنوان کرده در خصوص قانون منع بازنشستگان به تفسیر قانون معتقد است، عنوان کرد: واقعیت این است که وقتی قانونی تصویب می شود برای اجرا مراجع مختلف نظر می دهند. یک قاضی وقتی می خواهد رای بدهد یک نفر محق است یا نه آنجا تفسیر به رای می شود.

نظری افزود:  نمی توان در مقام اجرا این اختیار را از مجری بگیرید که به چه شکل آن قانون اجرا می شود. حتما نباید چارچوب آن قانون مخدوش شود و نباید نظر شخصی اعمال شود اما قانون انعطاف هایی دارد. به طور مشخص استثناهایی که ذبل این قانون وجود دارد یکی از انعطاف هایی است که این قانون اعمال می کند. 

عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی در رابطه با خداحافظی افشانی با شهر داری تهران خاطر نشان کرد: مرجع تصمیم گیری در خصوص شهردار بر اساس قانون کشور شورای شهر است و نظرات تخصصی سازمان استخدامی عنوان خواهد کرد. جمع بندی ما بر اساس قانون این است که شخصا آقای افشانی منعی برای ادامه کار ندارند اما کسی که منع ادامه کار دارد به جد پیگیری خواهیم کرد که این اتفاق بیفتد.

با این حساب، با توجه به اینکه بیش از سه ماه از درخواست حجت نظری از شورا برای الزام شهرداری در به کار گیری جوانان می گذرد اما هنوز هم این اتفاق در پاره ای از ابهامات قرار دارد که به چه عنوان در دستور کار قرار نمی گیرد اما از سوی دیگر با وجود قانون منع به کار گیری بازنشستگان، شهرداری تهران همچنان اشباع از نیروهای بازنشسته ای است که بعضا بیش از 5 دهه در حال فعالیت و خدمت رسانی هستند و بر این اساس این سوال بی پاسخ می ماند که جوانان در کجای این معادله قرار گرفته اند؟