هفتاد و پنجمین جلسه شورای شهر تهران برگزار شد.
اقتصادآنلاین - فائزه مومنی؛ در ابتدای هفتاد و پنجمین جلسه شورای شهر تهران ناهید خداکرمی با هشدار نسبت به زیان‌هایی که استفاده پلاستیک به محیط زیست شهری و سلامت شهروندان وارد میکند، گفت: مصوبه منع استفاده از کیسه‌های پلاستیکی و تغییر الگوی مصرف ۹ سال است که به خوبی اجرا نشده و اگر در این مدت این مصوبه اجرایی می‌شد، امروز من این تذکر را نمی دادم.
متن تذکر خداکرمی به شرح زیر است:
تهران؛ شهر بدون پلاستیک
همانطور که قبلاً ذکر شده، یکی از مهم ترین اهداف کمیسیون سلامت و محیط زیست بررسی لوایح ، طرح ها و تکالیف اجرا نشده برنامه دوم شهرداری است. امروز صحبت ما در مورد مصوبه ای است که اگر طی ۹ سال گذشته بدان پرداخته بودند امروز من صحبتی نداشتم.
مصوبه شورای اسلامی شهر تهران در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۸: الزام شهرداری تهران به تغییر الگو و کاهش مصرف کیسه ها، ظروف و محصولات یک بار مصرف پلاستیکی و جایگزین کردن مواد قابل بازیافت غیر پلاستیکی در کلیه مراکز وابسته به شهرداری تهران واجرای اقدامات علمی و اجرایی درباره کاهش و جایگزینی مواد تجدیدپذیر به جای کیسه‌های پلاستیکی و ظروف یک‌بار مصرف است.
به دنبال آن و به منظور فرهنگ سازی و ارتقای سطح دانش شهروندان در زمینه مضرات استفاده از مواد پلاستیکی، ۲۱ تیر ماه از سوی طرفداران محیط زیست روز بدون کیسه پلاستیک نامگذاری شده است. ارتقای سطح آگاهی مردم در زمینه زیان های رهاسازی و استفاده بی رویه از کیسه های پلاستیکی، از جمله اهداف مهم نامگذاری روز بدون پلاستیک است زیرا اگر حساس نباشیم پلاستیک ها، سرزمین ما را اشغال می کنند.
کیسه‌های پلاستیکی پس از اختراع پلاستیک در سال ۱۸۵۶ میلادی توسط «الکساندر پارکس» مهمانخانه‌های ما شده‌اند و در همین مدت زمان نه چندان طولانی توانسته‌اند اثرات مخرب زیادی بر جای بگذارند. در واقع زندگی مدرن علاوه بر رفاهی که برای انسان به همراه دارد گاه ضررهای جبران ناپذیری را نصیب او می کند.
هنگامی که کیسه های پلاستیکی به عنوان زباله دور ریخته می شوند، به علت ماندگاری بیش از ۵۰۰ سال در محیط، باعث آلودگی محیط زیست می شوند. این کیسه ها به همراه باد جابه جا شده و وارد رودخانه ها و کانال های آب می شوند؛ در نتیجه موجب گرفتگی آبراه ها شده و در بسیاری موارد به علت ساکن ماندن آب، زاد و ولد انواع حشرات افزایش می یابد. کیسه های پلاستیکی درصورت ورود به محیط زیست دریایی، وارد زنجیره غذایی جانوران دریایی شده و سالانه هزاران گونه از جانوران آبزی از قبیل وال، دلفین، فک و لاک پشت و نیز پرندگان دریایی اشتباهاً بر اثر خوردن این کیسه ها و خفگی ناشی از آن می میرند. در یک سوم ماهی های صید شده در کشور انگلستان میکروپلاستیک ها وجود دارند. کیسه های بلعیده شده حتی پس از مرگ جانوران و تجزیه آنها نیز سالم باقی می مانند، بنابراین دوباره پراکنده شده و زندگی جانداران از جمله انسان ها را تهدید می کنند. پلاستیک ها درصورتی که به عنوان زباله دفن شوند، به علت تجزیه آرام و کند در محل های دفن می توانند سبب تشکیل شیرابه و نفوذ آن به آب های زیرزمینی شوند. این شیرابه شامل ترکیباتی نظیر فلزات سنگین و سایر ترکیبات خطرناک است که برای برای محیط زیست بسیار زیان آورهستند.
همچنین مواد پلاستیکی و پلیمری به علت ساخته شدن از منابع نفتی نفتی و خاصیت تجزیه ناپذیری، در خاک باقی می مانند و مواد شیمیایی آنها به تدریج از طریق خاک وارد زنجیره غذایی انسان می شود؛ بنابراین علاوه بر اثرات کیسه ها و ظروف پلاستیکی روی محیط زیست، آنچه حائز اهمیت است، سلامت انسان هاست، به خصوص اینکه امروزه مصرف بیش از حد و نابجا از این مواد، خطرات جبران ناپذیری را برای سلامت انسان به همراه دارد. رد پای مواد شیمیایی سمی میکرو پلاستیک در خون وهمه بافت های بدن یافت می شود و چنانچه ورود آن به بدن ادامه یابد می تواند سبب بروز سرطان، نقایص مادرزادی در نوزادان ، اختلال در سیستم ایمنی، اختلال در عملکرد غدد اندوکرین در نتیجه ناباروری و سایر بیماری ها مرتبط است.
تحقیقات نشان می دهد که تمام پلاستیک ها ممکن است در صورت خراش یا گرم شدن، مواد شیمیایی مضر آزاد کنند. تحقیقات قوی نشان می دهد که در برخی موارد گرم شدن پلاستیک، سبب آزاد شدن برخی از مواد شیمیایی موجود در این محصولات می شود (مانند بسفنول A (BPA)، که ممکن است موجب سرطان در افراد شود).
سوزاندن پلاستیک علاوه بر اینکه سبب آلودگی هوا می شود بلکه می تواند سبب آزاد شدن مواد شیمیایی شده و نتیجه آن بیماری های تنفسی است.
هر سال ۱۳میلیون تن پلاستیک به اقیانوسها ریخته می شود، مقدار آلودگی پلاستیکی در دریاها از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵ سه برابر خواهد شد. تحقیقات نشان داده که ۹۳ درصد آب آشامیدنی (بطری) در ۹ کشور دنیا و ۸۳ درصد آب شیر آلودگی‌های میکروپلاستیک دارد. کشور ما با اینکه هفدهمین جمعیت جهان را دارد، تحقیقات نشان می دهد در ایران سالانه بیش از ۲ میلیون تن پلاستیک تولید می شود. بیشتر این پلاستیک ها نیز بادوام هستند و صد ها سال طول می کشد تا به خودی خود تجزیه و نابود شوند. میزان مصرف پلاستیک در سال ۹۴ بر اساس نتایج مطالعه ای در سازمان حفاظت محیط زیست به شرح زیر اعلام شد:
