رئیس کمیسیون عمران و شهرسازی شورای اسلامی شهر مشهد بر لزوم ایجاد خانه طراحان و مهندسان فضاهای زیستی شهر تأکید کرد.
به گزارش ایسنا، محمدهادی مهدی‌نیا در نطق پیش از دستور شانزدهمین جلسه علنی پنجمین دوره شورای اسلامی شهر مشهد که امروز در تالارشهر برگزار شد، با گرامی‌داشت روز مهندس، اظهار کرد: براستی اکنون تا چه میزان می‌توانیم وارثان شایسته‌ای بر پشتوانه‌ی خردمندی و مهندسی این سرزمین باشیم؟
وی ادامه داد: بی‌گمان به ژرفا می‌دانید که در میان تمام کشورهای جهان، با اندک یا بسیار چرخیدن چرخه‌های اقتصادی‌شان، درهای دانشگاه‌های ما چندان بی‌محابا باز شده است که یکی از ده کشور پرورش‌دهنده و تربیت‌کننده «مهندس» در جهان هستیم و چه دردناک است که از دیگر سو می‌دانید که همزمان، حرفه «مهندسی» در صدر ده شغلی در کشور ماست که بیشترین مقوله دردبار «بیکاری» چنگ در گریبانشان انداخته است. به بیان دیگر ما در صدر ده کشور نخست دنیا، هم مهندس تربیت می‌کنیم و هم در حال افزودن تعداد بیکاران تحصیل‌کرده خویش هستیم.
مهدی‌نیا تصریح کرد: اما از منظری دیگر نیز موضوع را بنگریم، آیا ما و تمامی کشورهایی چون ما که شاید بتوان «در حال توسعه» مان نامید، واقعاً به اغنا و بی‌نیازی از تخصص مهندسان رسیده‌ایم؟ و تمامی زیرساخت‌های فنی و بنیادین خود را به حد اعلا به پایان رسانده‌ایم که مهندسان جوانمان در صدر فهرست بیکاران کشور هستند یا توان، حمیت، اراده و تدبیر لازم را در به کارگیری این خیل بی‌شمار مهندسان کشور نداشته‌ایم؟
وی خاطرنشان کرد: باید امروز با سری افکنده، از تمامی این چند دهه، حداقل در جمع مدیران و متولیان شهرها و روستاها اقرار کنیم که ما در جذب و تعریف صحیح شغل و حرفه برای مهندسانی که کم رقیب در جهان تربیت کرده‌ایم، ناتوان بوده‌ایم و صدالبته وقت آن است تا با گردنی افراشته و همتی بلند و به اتکای اعتماد و انتخاب مردمانی که میراث‌دار خردمندی و دانش و مهندسی این سرزمین هستند به سامان این امر مهم، آستین همت بالا بزنیم.
رئیس کمیسیون عمران و شهرسازی شورای اسلامی شهر مشهد یادآورشد: در روزهایی که گذشت وزیر راه‌وشهرسازی دولت تدبیر و امید از منع اشتغال مهندسانی گفتند که همزمان در ارگان‌هایی مرتبط مشغول به کار هستند و هر سو گفتاری و نوشتاری در له یا علیه این ابلاغ نامه مطرح شد، اما آیا بر ما منتخبان بیست‌ونهم اردیبهشت ماه مردمان این شهر عزیز، وظیفه نیست تا فارغ از غوغاهای پدید آمده، در قالب گفت‌وگوهایی پژوهش شده و اندیشمندانه در این حوزه به واکنشی خردمندانه و از سر انصاف و تدبیر، بپردازیم؟ آیا نباید روشن و معین و مبتنی بر نگرشی کارشناسانه، براین خارج شدن بخش قابل توجهی از مهندسان از گردونه کار حرفه‌ای و باز شدن درگاه ورود بخشی دیگر، به حرفه ساختن شهر، صاحب نظر باشیم؟ حال این نظر هر سوی ماجرا که باشد.
وی افزود: اگر امروزه همه مهندسان در عرصه ساخت‌وساز شهر و ارائه خدمات فنی‌مهندسی در شکلی مستقیم و بی‌واسطه از قابلیت‌های پر قدر و منابع بالقوه مدیریت شهری محسوب می‌شوند، وظیفه شورای اسلامی شهر و نهاد شهرداری در برابر بهره‌مندی صحیح و پوینده و بالنده از ایشان چیست؟ کدام یک از کمیسیون‌های شورای شهر، امروز بی‌بهره از خدمات مهندسی و یا بی‌توجه به اقدامات ایشان می‌توانند در عرصه تصمیم‌سازی مدیریت شهری اتخاذ نظر کنند؟
مهدی‌نیا تصریح کرد: وقتی شمارگان پرونده‌های منتظر در کمیسیون ماده صد شهرداری مشهد در تعدادی حیرت‌انگیز و بسیار است، هنگامی که بررسیها و آمارهایی قریب به واقعیت از ساخت‌وسازهایی متفاوت با پروانه صادره در بیش از 90 درصد پلاک‌های ساختمانی شهر حکایت می‌کند، هنگامی که بر طبق همین سنجش‌ها بیشتر از 80 درصد ساختمان‌ها، نظرات شهرسازان و معماران را به کنجی پنهان کرده‌اند و براساس سلیقه‌ای خام‌دستانه و تجاربی نامعتبر، خود به خنجر خون ریز سیما و منظر شهری و فضای زیستی شهروندان بدل گشته‌اند، هنگامی که عمر مفید ساختمانهای ما حتی به دو دهه نمی‌رسد و این یعنی فنای منابع ملی و سرمایه‌های پولی و تخصصی کشور، دیگر ظهور پدیده ناخوش‌آیند صوری‌گری در خدمات مهندسین، بلایی ناغافل و سر زده از ناکجا نیست که شاید بی‌تدبیری و رخوت و گرفتارشدن در روزمرگی متولیان امر در این هنگامه پرآشوب است.
رئیس کمیسیون عمران و شهرسازی شورای اسلامی شهر مشهد عنوان کرد: باید باور کنیم که سامان‌یافتن حرفه مهندسی، از مراحل نخستین تربیت جوانان این سرزمین در مراکز آموزش عالی، تا تامین بستر صحیح، سلامت و از همه مهم تر تخصصی، دانش‌محور و روزآمد حرفه‌ای و شغلی ایشان، بی‌واسطه بر توانمندی و مدیریت بهینه شهر، مشهود و موثر است.
وی اضافه کرد: از این رو عنوان ضروری و حیاتی «ساماندهی و اعتلاء خدمات مهندسی شهر مشهد مقدس» را در قالب پژوهشی کاربردی و منتج به دست‌آوردهای عملیاتی برای مرکز پژوهش‌های شورای اسلامی شهر مشهد و برپایی کارگروهی تلفیقی از صاحب نظران تمامی کمیسیون‌ها و نخبگان مهندسی در جهت پایش موضوع و نیز تشکیل و راه‌اندازی مرکزی را با عنوان «خانه طراحان و مهندسان فضاهای زیستی شهر» پیشنهاد می‌کنم.
