شهر شطرنجی

معمارشهر: 

این فرم که سابقه‌ای بسیار طولانی دارد بعنوان پایه شهرهای یونانی (احتمالاً اولین مجتمعهای زیستی کاملاُ شکل یافته) و شهرهای امپراطوری رم، شهرهای نو قرون‌وسطی، شهرهای ایده‌آل رنسانس، و همچنین بخش جدید شهرهای قدیم و توسعه شهرهای استعماری اروپایی و به خصوص شهرهای امریکایی مورد توجه بوده است. در طی تاریخ شبکه‌های شطرنجی بعنوان عامل تعیین کننده شکل شهرهای طراحی شده مطرح شده است.

تجزیه و تحلیل نیاز مسکن

معمارشهر:  بیشتر برنامه های مسکن به گونه ای طراحی شده اند که اساساً بر مسکن ارزان قیمت تمرکز دارند. مسکن ارزان قیمت در حوزه های قضایی مختلف متفاوت تعریف می شود. در نیوجرسی ، این به خانوارهایی گفته می شود که بیش از 80 درصد از درآمد متوسط منطقه ای نداشته باشند ، در حالی که در سایر مناطق ممکن است شامل خانوارهایی باشد که حتی 120 درصد از متوسط منطقه یا 50 درصد نیز درآمد دارند. در حال حاضر ، خانوارهایی که کمتر از 50 درصد از درآمد منطقه ای متوسط دارند ، دارای کمبود شرایط مسکن هستند و حداقل نیازهای مسکن خود را از طریق بازار خصوصی برطرف می کنند. در طرح مسکن باید سعی شود تا جایی که ممکن است نیازهای مسکن کمی شود ، با استفاده از داده های سرشماری تعداد خانوارهایی که در خانه های پرجمعیت زندگی می کنند یا از نظر هزینه های ناخواسته در جامعه متحمل می شوند ، مشخص شود. در صورت امکان ، برای شناسایی خانوارهایی که در خانه های نامرغوب زندگی می کنند ، باید از نظرسنجی جامعه استفاده شود. از مجموع این نیازها غالباً به عنوان نیاز مسکن فعلی یا بومی جامعه یاد می شود.

تحلیل بازار

درک عملکرد بازار مسکن ، در سطح منطقه ای و درون شهرداری و در شهرداری های بزرگ ، در محله های منفرد یک گام حیاتی در جهت چهارچوب سازی اهداف و استراتژی های مؤثر و قابل دستیابی و تعیین اهداف واقع بینانه است. برای مثال ، اجرای یک برنامه موفقیت آمیز برای ورود ، مستلزم درک درستی از نحوه پاسخگویی بازار به مشوق ها مانند پاداش تراکم یا میزان حمایت قیمت های داخلی از یارانه های داخلی است. در یک شهر قدیمی ، ممکن است از تجزیه و تحلیل بازار برای شناسایی آن دسته از خانه هایی استفاده شود که ممکن است جذب محله های بازسازی شده یا مناطق دفتری در مرکز شهر شوند.

شهر خطی

معمارشهر: عامل اصلی ایجاد مجتمعهای خطی شکل می‌تواند، راهها، ارتباطات، رودها و سواحل دریاها باشد که شهر در کنار آنها بصورت خطی شکل می‌گیرد و توسعه می‌یابد.

یکی از معایب این شهرها فاصله گرفتن فضاهای شهری و نواحی مختلف از مرکز  شهر است که با توجه به خطی بودن آن ایجاد تأسیسات زیربنایی و همچنین ارتباطات از نظر سرمایه‌گذاری (با توجه به ارائه خدمات در عمق کم) مقرون به صرفه نیست.

ایده شهر خطی که از فرمهای قدیم است برای توسعه چند شهر مهم دنیا از جمله لندن،‌ مادرید،ورشو و … پیشنهاد گردیده است.

پیرو شهر خطی سوریا (برای مادرید در اسپانیا) نمونه شهر خطی بلژیکی (تصویر قبل) مطرح می‌گردد که قسمت ساختمانی این طرح به سه بخش مسکونی، تجاری و صنعتی (ساختمانهای عمومی و خدماتی در مرکز مجموعه قرار دارند) تقسیم می‌شود و همانگونه که ملاحظه می‌گردد شبکه اصلی ضمن ارتباط شبکه‌های عرضی و فضاهای بازی و ورزشی  به خارج از شهر و داخل جنگلها هدایت می‌گردد.

یک سازماندهی خطی لزوما‌ً از مجموعه‌ای فضا تشکیل شده است.

این فضاها می‌توانند مستقیماً در رابطه با یکدیگر باشند و یا توسط یک فضا خطی جدا و متمایز با یکدیگر مربوط شوند.

یک سازماندهی خطی معمولاُ‌ از تکرار فضاهایی که در اندازه فرم و عملکرد یکسان هستند تشکیل می‌شود ولی در عین حال می‌تواند متشکل از فضا خطی‌ای باشد که در طول خود مجموعه فضاهایی را که در اندازه،‌ فرم یا عملکرد متفاوت هستند سازماندهی کرده است.

برنامه های مسکن

معمارشهر:  بیش از 70 سال پیش ، پیشگام برنامه ریزی پاتریک ابرکرومبی (1933) نوشت: "موضوع مسکن به طور مداوم ، چه تحت عنوان تراکم ، برای شرایط زندگی جمعیت ، پاکسازی زاغه یا رشد حومه شهر برنامه ریزی می کند." همین موضوعات همچنان در روند برنامه ریزی اصلی باقی مانده اند. برای رسیدگی به آنها ، حوزه های قضایی با اختیار تهیه و اجرای برنامه های مسکن به طور فزاینده ای به عنوان بخشی از برنامه جامع خود یا به عنوان یک سند مستقل جداگانه ، به تهیه و اتخاذ برنامه های مسکن یا استراتژی های مسکن می پردازند.

دلایل آماده سازی یک طرح مسکن

شهرداری ها دلایل مختلفی برای تهیه نقشه های مسکن دارند.

برای رسیدگی به الزامات قانونی

برخی از ایالت ها به عنوان بخشی از برنامه جامع یا طرح جامع شهرداری ، به یک طرح مسکن نیاز دارند. به عنوان مثال ، ایالت واشنگتن عنصر مسکن را الزامی می کند ، که باید "نیازهای موجود و پیش بینی شده برای تمام بخشهای اقتصادی جامعه را تأمین کند" (قوانین ایالت واشنگتن ، RCW 36.70A.070 (2)). سایر ایالت ها ، از جمله کالیفرنیا و نیوجرسی ، شهرداری را ملزم می کنند تا سهم مناسب خود را از نیاز مسکن منطقه ای ، همانطور که توسط یک سازمان ایالتی یا منطقه ای تعریف شده ، برطرف کند. شهرداری هایی که بودجه بلوک توسعه محلی HUD یا بودجه HOME را دریافت می کنند باید یک برنامه تلفیقی تهیه کنند ، که نیازها و استراتژی کلی مسکن شهرداری را مشخص کند و نحوه استفاده از بودجه فدرال آنها را نشان دهد.

لیست بخش‌های ذینفعان بالقوه در برنامه ریزی شهری

معمار شهر: بخش‌های جامع

• افرادی که در مجاورت یک فعالیت پیشنهادی زندگی می‌کنند.
• ساکنین
• ساکنان محله
• صاحبان زمین
• اجاره دهندگان
• اقلیت ها
• کاربران (کاربران پارک، قایق‌رانان و غیره)
• صاحبان مشاغل محله

 

گرو‌های منافع

• اتاق بازرگانی
• گروه‌های محیطی
• گروه‌های نژادی یا قومی
• سازمان‌های صنعتی تشکل‌های مذهبی
• گروه‌های مدنی
• گروه‌های اجتماعی
• انجمن‌های همسایگی

الگوهای شهری

معمارشهر:

فرم شهر می‌تواند در حس جهت‌یابی، راحتی، امنیت، راندمان و شکل دادن به سیمای شهر مؤثر واقع گردد.

ساده ترین الگوی شهر که گویای تمرکز یافتگی فعالیت ، جمعیت و مشاغل است به شکل دایره ای است با هسته ای از فعالیتها در مرکز، که محله های مسکونی پیرامون آن هسته را فرا گرفته‌اند.

به طور کلی شهرها دارای دو نقش اساسی می باشند:

مرکزیت: شهر به عنوان مرکزی محسوب می‌شود که به جمعیت خود و اطراف سرویس می دهد.

گرهی: شهر در یک منطقه به عنوان یک نقطه نقش بازی می‌کند.

شهر با نقش گرهی معمولاً در مسیر تقاطع راهها و جاده ها شکل می‌گیرد.

 

بر اساس شبکه‌های ارتباطی برای شهر فرمهای مختلفی را مطرح نموده‌اند از جمله: ستاره‌ای،‌شعاعی، حلقوی، تارعنکبوتی، اقماری، خطی، شطرنجی، نامنظم، شطرنجی خطی و … ضمناً‌ اندیشه‌هایی برای فرم شهرها همانند فرم ترکیبی، مگاستراکچر، گروپ‌فرم و … مطرح است.

توسعه طرح حمل و نقل

معمارشهر: شش مرحله اساسی در تهیه یک برنامه حمل و نقل وجود دارد:

1. ظرفیت ، کمبودها و نیازهای سیستم را ارزیابی کنید.
2. اهداف و مقاصد را تعیین کنید.
3. نیازهای آینده را مشخص و اولویت بندی کنید.
4. راه حل های بالقوه را توسعه ، ارزیابی و انتخاب کنید.
5. تهیه و تصویب طرح ، از جمله بازبینی و اظهارنظر عمومی.
6. اجرا ، نظارت و ارزیابی عملکرد طرح
   
   

   توسعه برنامه های پاسخگو و مؤثر بر مشارکت فعال مردم و آژانس های محلی فدرال ، ایالتی و محلی مناسب در تصمیم گیری در مورد حمل و نقل در هر مرحله از توسعه برنامه حمل و نقل پیش بینی شده است.
   
   

   ظرفیت ، نقص و نیاز سیستم را ارزیابی کنید
   
   

   ارزیابی سیستم موجود با موجودی از امکانات و خدمات موجود و ظرفیت آنها ، از جمله شبکه راه ، سیستم های حمل و نقل ، و همچنین روابط متقابل حمل و نقل هوایی و آبی آغاز می شود. این ارزیابی باید مشخص کند که شبکه حمل و نقل در کجا عمل می کند و در حال حاضر کمبودهایی وجود دارد یا از نظر قابلیت دسترسی ، تحرک و کارایی نسبت به خواسته های جامعه وجود دارد. از اقدامات کمی و کیفی ، از جمله ارزیابی خصوصیات جمعیت و اشتغال ، روند کاربری زمین ، بازارها و الگوهای مسافرتی و نظرسنجی های کاربران ، اغلب در برنامه ها برای توصیف مشکلات حمل و نقل برای حل و بررسی نیاز برای اقدام استفاده می شود.

ارائه دهندگان حمل و نقل عمومی

معمارشهر: با توجه به خدمات حمل و نقل عمومی ، نقش و مسئولیت های ارائه دهندگان حمل و نقل عمومی همان است که برای دولت های محلی توصیف شده است. با این حال ، از آنجا که ارائه دهندگان حمل و نقل ممکن است منبع مالی اختصاصی برای عملیات نداشته باشند و ممکن است برای تأمین بودجه به دولت های محلی وابسته باشند ، مشاوره اولیه در مورد در دسترس بودن منابع حتی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

منابع و نهادهای نظارتی

توصیه های طرح حمل و نقل می تواند دامنه وسیعی از منابع طبیعی و اجتماعی را تحت تأثیر قرار دهد. در نتیجه ، دخالت زود هنگام منابع و نهادهای نظارتی در تدوین برنامه حمل و نقل می تواند به شناسایی محدودیت هایی کمک کند که به طور بالقوه می توانند اجرای پروژه های آینده را به دلیل الزامات نظارتی ، تأثیر برنامه یا نیازهای مالی منع کنند.

شهروندان و جوامع

شهروندان و جوامع به عنوان "مشتری" سیستم و همچنین افرادی که ممکن است تحت تأثیر تغییرات پیشنهادی قرار بگیرند ، منبع مهمی در تدوین برنامه های حمل و نقل هستند. برنامه های ایالت ، برنامه های حمل و نقل از راه دور در کلانشهرها و برنامه های راهرو به طور خاص برای اطلاع از تدوین برنامه نیاز به مشارکت عمومی دارند. مشارکت باید از یک ساکن متوسط گرفته تا انجمن های مدنی محله یا مدنی ، رهبران جامعه و نمایندگی جامعه تجاری ، مانند اتاق های بازرگانی باشد. برای برنامه های بزرگتر حمل و نقل ، ایجاد یک گروه مشاوره رسمی برای شهروندان توصیه می شود.

دسته بندی ذینفعان در امور برنامه ریزی شهری

معمار شهر : دسته بندی ذینفع

ذینفعان را می‌توان به طور کلی در چهار دسته طبقه‌بندی کرد.

طبقه اول: افرادی هستند که نماینده یک بخش خاص از جامعه می‌باشند. این افراد ممکن است در یک دسته وسیع بیرونی مانند کشاورزان و یا صاحبخانه‌ها باشند و یا ممکن است  ساکن یک محله باشند.

 این ذینفعان معمولاً از طرف خودشان صحبت می‌کنند.

 ذینفعان آنها را انتخاب می کنند زیرا ممکن است دیدگاه های آنها برای افراد دیگر در بخش خود " معمول " باشد یا از دانش شخصی برخوردار باشند.

. با این حال، از آنجا که این افراد نمی‌توانند از طرف افرادی صحبت کنند که نماینده رسمی آنها نیستد ، مشارکت این دسته ذینفعان جایگزین مشارکت عمومی نمی باشد.

موارد مورد نیاز برای برنامه ریزی

معمارشهر: برای آماده سازی برنامه به موارد زیر نیاز داریم:

نقشه ها و تصاویر

نقشه های پایه

عکس های هوایی

لایه های نقشه GIS

محیط طبیعی

اقلیم

توپوگرافی

خاک ها

زندگی گیاهی

 ویژگی های آب

مناطق زیستگاه

خطرات طبیعی