وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

وبلاگ معمار شهر

اخبار و مطالب معماری و شهرسازی ایران و جهان

مطالب و مباحث تخصصی معماری و شهرسازی و دیگر علوم وابسته را با ما مطالعه نمایید...




در اين وب
در كل اينترنت
  • قالب وبلاگ
  • تبلیغات

    طبقه بندی موضوعی

    ۴۸۲ مطلب با موضوع «حقوق شهری و شهروندی» ثبت شده است

    حسینی نیا

    معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان گفت: سیاست جدید معاونت شهرسازی و معماری شهرداری اصفهان ساری و جاری کردن «مفهوم حق به شهر » است.

    سید احمد حسینی‌نیا در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: در عصر حاضر دانش شهرسازی و معماری به سمت افق‌های جدیدی حرکت کرده و معاونت شهرسازی و معماری شهرداری اصفهان نیز باید در این مسیر حرکت کند تا بتواند در مسیر موفقیت و توسعه قدم بردارد به این معنا که از طریق صدور مجوز برای پروژه‌های خلاقانه و نوآورانه به دنبال زیست پذیر کردن شهر اصفهان باشد.

    وی افزود: اگر شهر اصفهان زیست‌پذیر شد، این زیست پذیری همانند سکه‌ای دو رو عمل می‌کند یک روی آن اقتصاد (معیشت) و روی دیگر آن پایداری بوم شناختی است، به این معنا که هم اقتصاد آن به سمت پایداری و درون‌زایی حرکت می‌کند و هم از میراث گران‌قدر و تاریخی آن صیانت می‌شود.

    معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان با بیان اینکه مولفه‌های زیست‌پذیری و حفاظت از محیط زیست شهری اصفهان در انجام پروژه‌ها مد نظر قرار خواهد گرفت، گفت: سیاست جدید معاونت شهرسازی و معماری شهرداری اصفهان ساری و جاری کردن «مفهوم حق به شهر» است.

    وی با بیان اینکه در قالب مفهوم حق به شهر، شهر دیگر به مردان تعلق ندارد، بلکه باید محیط امن و جذابی برای زنان و کودکان و سالخوردگان نیز باشد، ادامه داد: در ساماندهی فضاهای شهری موجود و طراحی فضاهای شهری جدید توجه به این موضوع مورد تاکید است.                                  

    حسینی‌نیا با اشاره به مشارکت همگانی در روند توسعه و بازآفرینی شهری، گفت: تلاش بر این است که در سیاست‌سازی و سیاست‌گذاری معاونت شهرسازی و معماری بر دو حق اصلی مشارکت و تخصیص تاکید شود.

    وی ادامه داد: حق مشارکت به شهروندان و ساکنان شهر امکان می‌دهد تا به همه تصمیمات دسترسی داشته باشند و حق تخصیص شامل حقوق دسترسی، تملک و استفاده از فضای شهری و آفرینش فضای جدیدی است که نیازهای افراد را برآورده می‌سازد.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ مرداد ۹۷ ، ۲۱:۲۱
    مصوبه کمیسیون ماده ۵ ساری در خصوص بازگشایی خیابان قارن در بافت تاریخی شهر در نهمین جلسه شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران به ریاست وزیر راه و شهرسازی لغو شد و با تاکید بر حفاظت از بافت تاریخی و پرهیز از مداخلات که به هسته تاریخی شهرها صدمه می‌زنند، مقرر شد تا با قبول اصل طرح بازآفرینی شهری و ساخت پیاده راه، طرح از بنیان و با حفظ هویت شهری، مورد بازنگری قرار گیرد.

    به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، نهمین جلسه شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران به ریاست وزیر راه و شهرسازی، به دبیری محمدسعید ایزدی و با حضور هوشنگ عشایری مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری  و همچنین اعضای اصلی شورا؛ نمایندگانی از وزارتخانه‌های کشور، صنعت، معدن، تجارت، جهاد کشاورزی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، نیرو، دفاع، سازمان حفاظت از محیط‌ زیست، سازمان میراث‌فرهنگی کشور، سازمان برنامه و بودجه، و دیگر اعضای اصلی و همچنین نمایندگان استانی با سه دستورِ ارایه گزارش دبیرخانه شورایعالی در خصوص مصوبه کمیسیون ماده ۵ ساری در رابطه با طرح بازگشایی ادامه خیابان قارن، ارایه گزارش چشم‌انداز باستان‌شناسی ساسانی منطقه فارس و طرح جامع منطقه نمونه گردشگری دیمه در استان چهارمحال و بختیاری در ساختمان دادمان وزارت راه و شهرسازی برگزار شد.

    در جلسه تعیین‌تکلیف در خصوص طرح بازگشایی ادامه خیابان قارن که مصوبه کمیسیون ماده ۵ شهر ساری را داشت و دبیرخانه شورای‌عالی شهرسازی و معماری در ارتباط با آن گزارشی را طی جلسات مختلف آماده کرده بود، به دلیل وجود آثار تاریخی و تاکید سازمان میراث فرهنگی بر وجود آثار واجد ارزش و همچنین بافت دارای ارزش، ضمن لغو مصوبه کمیسیون ماده ۵ ساری در خصوص بازگشایی خیابان قارن در بافت تاریخی شهر، مقرر شد تا با قبول اصل طرح بازآفرینی شهری و ساخت پیاده‌راه، طرح از بنیان و با حفظ هویت شهری، مورد بازنگری قرار گیرد.

    در جلسه فوق، محمدسعید ایزدی دبیر شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران، گفت: جامعه حرفه‌ای باید بر حفاظت از بافت‌های ارزشمند تاریخی پای‌بندی نشان دهد و از تهیه طرح‌هایی که منجر به تخریب بافت و مداخلات گسترده در عرصه‌های ارزشمند  تاریخی می‌شود، پرهیز کند.

    هوشنگ عشایری معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت بازآفرینی‌شهری نیز در نشست فوق، با اشاره به اینکه از ابتدای طرح موضوع در جریان کامل آن قرار داشته، خواستار تعریف درستی از بازآفرینی شهری شد و بر بندهای مصوبات ستاد ملی بازآفرینی تاکید دوباره‌ای کرد.

    عشایری ضمن اظهار نگرانی از مسیر نادرستی که برخی از تعریف بازآفرینی شهری دارند، به هشت بندی که قانون، آیین نامه و سند بازآفرینی شهری بر آن تاکید دارد اشاره کرد و گفت:  در بند الف ماده ۳ آیین‌نامه اجرایی که مصوب ۹۷.۳.۱۰ است تاکید دارد که نیازسنجی و مکانیابی طرح‌ها در راستای توسعه خدمات محلی باید مطابق سیاست‌های سند ملی بازآفرینی شهری باشد.

    معاون وزیر راه و شهرسازی افزود: سند ملی بازآفرینی شهری که مصوب سال ۹۳ است دارای یک اصول و یک سیاستی است. در اصول آن و در بند ۴ شناسایی، حفاظت و پاسداری از ارزش های موجود حفظ هویت شهرها، در بند ۱۳ اجتناب دولت و شهرداری ها در محدوده هدف باهدف کسب درآمد، در بند ۱۴ اجتناب از مداخلاتی که منجر به جابجایی ساکنان محدوده های محلات هدف می شود، تاکید شده است.

    بازگشایی خیابان قارن در بافت تاریخی ساری مغایر با اصول راهبردی برنامه بازآفرینی‌شهری است

    مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ادامه داد: در همان سیاست ها و در بند «ه» از اجتناب از طراحی‌ها و مداخلات گسترده‌ای که منجر به از هم‌گسیختگی بافت کالبد اجتماعی و جابه‌جایی گسترده ساکنان در طرح‌ها می‌شود سخن به میان آمده و در بند ۵، ساماندهی شبکه معابر با رعایت ضوابط مربوط به کمترین تغییر کاربری و در بند ۶، اجتناب شهرداری‌ها و نهادهای دولتی از خرید املاک و اراضی در محلات و محدوده های هدف به استثنای کاربری های خدمات عمومی تاکید شده است.

    وی موارد ذکر شده را از نمونه هایی برشمرد که قوانین فرادستی موجود برای تهیه طرح ها دارند و از مشاور طرح بازگشایی خیابان قارن در بافت تاریخی شهر ساری خواست که به قوانین موجود توجه بیشتری داشته باشد. عشایری گفت: به عنوان مسئول مستقیم برنامه بازافرینی شهری برایم دشوار است که به استناد برنامه بازآفرینی شهری مواردی مطرح شود که کاملا مغایر با سیاست ها و اصول راهبردی برنامه بازآفرینی شهری است.

    عشایری ادامه داد: برای نمونه، در استان کردستان و در شهر سنندج دقیقا همین اتفاق افتاده بود. به رغم آنکه در ستاد و کمیسیون ماده ۵ مصوب شده بود اما مسیری نادرست را طی کرد.  

    وی تصریح کرد: خواهشم این است اگر اتفاقی قرار است تحت‌عنوان پیاده راه اتفاق بیفتد انطباق داده شود به شکل کاربری محوری که آنجا موجود است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ مرداد ۹۷ ، ۲۱:۱۶

     پژمانفر: نمی‌شود در مورد مسکن مردم را با گفتاردرمانی راضی نگه داشت

    اقتصاد ایران: نماینده مردم مشهد در مجلس گفت: دولت و وزارت راه و شهرسازی باید مدل کارشان در حوزه مسکن را اعلام کنند. اگر قرار بر ساخت مسکن توسط خودِ مردم است باید علاوه بر مشخص شدن مدل کار، سیاست‌های تشویقی جایگزین سیاست‌های دستوری شود.

    حجت‌الاسلام والمسلمین نصرالله پژمانفر در گفت‌وگو با ایسنا، گزارش مدیران اجرایی به مردم را ضروری دانست و افزود: گزارش اقتصادی مدیران ارشد اجرایی ضروری است مشروط بر آنکه اقدامات و برنامه‌های در حال اجرای آنان نیز برای مردم تشریح شود.

    نماینده مردم مشهد در مجلس با اشاره به سیاست‌های دولت در بخش مسکن، گفت: مسکن، یک بسته است و نمی‌توان برای حل مسائل آن یک نسخه پیچید. همه بخش‌های حوزه مسکن آلارم قرمز می‌دهد، این مسئله نشان از رشته مشکلاتی در حوزه مصالح ساختمانی، نوع و کیفیت نظارت‌ها، هزینه‌های سرباری تولید، چالش‌های بانکی و اجرایی تحمیل شده بر آن دارد.

    وی با تشریح دیدگاه‌های اقتصادی قاطبه کشورهای دنیا نسبت به مسکن، گفت: در اکثر کشورهای جهان به هیچ وجه اجازه نمی‌دهند به مسکن به چشم کالای سرمایه‌ای نگریسته شود و در این حوزه بازار سوداگری راه انداخته شود، اما در ایران وضع برعکس است و مردم بخشی از درآمد خود را از ناحیه سرمایه‌گذاری در این بخش تامین می‌کنند.

    این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در پیشنهادی خواستار تدوین بسته جامع مسکن شد و افزود: بسته اجرایی وزارت راه و شهرسازی برای بخش مسکن باید مرکب از دیده شدن منافع مالکان و مستاجران باشد تا رضایت هر دو طرف  جلب شود و زندگی هر دو طرف با اختلال روبرو نشود.

    نماینده مردم مشهد در مجلس مدعی رها بودن بخش مسکن شد و افزود: بخش‌های مسئول نسبت به بخش مسکن احساس مسئولیت نمی‌کنند. مسئولان باید به هر ترتیب مسکن اقشار مستضعف و کم درآمد را تامین کنند اما ملاحظه می‌شود بخش قابل توجهی از مسکن مهری که بیش از 80 درصد پیشرفت فیزیکی داشت هنوز در دولت‌های یازدهم و دوازدهم تکمیل و تحویل آنان داده نشده است و  از مسکن اجتماعی هم که ایده این دولت بود، خبری نیست.

    پژمانفر ادامه داد: نمی‌شود مردم را با گفتاردرمانی یا سیاست‌های دستوری راضی نگه داشت باید بستر احداث مسکن ارزان‌قیمت را از طریق اختصاص تسهیلات بانکی کافی و مکانیزم‌های قانونی مناسب مدیریت کرد. دولت و وزارت راه و شهرسازی باید مدل کارشان در حوزه مسکن را اعلام کنند. اگر قرار بر ساخت مسکن توسط خودِ مردم است باید علاوه بر مشخص شدن مدل کار، سیاست‌های تشویقی جایگزین سیاست‌های دستوری شود.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ مرداد ۹۷ ، ۱۱:۰۷
    منطقه 12 از آن به عنوان قلب تاریخی تهران یاد می شود، یکی از مناطق استراتژیک شهر تهران است که به دلیل قرار گرفتن بازار به عنوان قطب اقتصادی تهران و حتی کشور، وجود مراکز مهم دولتی مانند مجلس شورای اسلامی، وجود بافت تاریخی و هویتی تهران قدیمی باعث شده تا توجه مدیران شهری به این محدوده بیشتر باشد. اما باید قبول کرد که بی توجهی 50 سال اخیر مسئولان به این محدوده باعث شده تا در کنار فرصت های بلقوه ای که در این منطقه قرار دارد، تهدید های بزرگی مانند آسیب های اجتماعی نیز پر رنگ تر از سایر مناطق شهری به وجود آید.

    بازگشت به نقطه صفر طرح کاهش آسیب های اجتماعی/ توقف پروژه های ارتقای کیفیت زندگی با هدف بازنگری

    به گزارش تیتر شهر: در دوره مدیریت شهری سابق یعنی از سال 92 شهردار وقت تصمیم گرفت تا با هدف بازگشت هویت به تهران، ارتقای کیفیت زندگی در این محدوده و کاهش آسیب های اجتماعی طرح انضباط شهری را در این محدوده اجرایی کند. این طرح که تمام معاونت ها و سازمان های اجرایی را درگیر خود می کرد، باعث شد تا شهروندان ساکن در این منطقه قدیمی احساس کنند که بعد از گذشت نیم قرن دوباره در کانون توجه مسئولان قرار گرفته اند.
    اجرای تورهای گردشگری، برنامه های اجتماعی و فرهنگی به ویژه در محله های محروم و آسیب دیده، اجرای طرح های ضربتی ساماندهی معتادان و کارتنخواب ها، مناسب سازی سه بوستان شهری در این محدوده، آرام سازی ترافیکی و.... از جمله موضوعاتی بود که در طرح کلی انضباط شهری گنجانده شده بود.
    حتی شهردار وقت با هدف توسعه کالبدی این منطقه تصمیم گرفت تا طرح های محرک توسعه را در محله های منطقه 12 اجرایی کند به همین دلیل در حدود سال 93 تا 95 بیشترین طرح ها و برنامه های عمرانی در این محدوده به عنوان دروازه ورود به تهران قدیم طراحی و آغاز شد.
    حتی محمد باقر قالیباف که خود مدیریت اجرای طرح انضباط شهری را به صورت خاص در منطقه 12 بر عهده گرفته بود تصمیم گرفت تا با انتقال منزل مسکونی خود به محله عودلاجان با موضوعاتی که خانواده های ساکن این محدوده با ان روبه رو هستند؛ بیشتر و از نزدیک آشنا شود.
    هر چند وی فرصت پیدا نکرد تا شهروند محله های محروم منطقه شود؛ اما طرح انضباط شهری را در این محدوده اجرایی کرد. در آن زمان نیز اجرای این طرح که به صورت مجزا طرح ایده آلی بود؛ مورد نقدهای بسیاری  قرار گرفت چرا که اشتباه بزرگ شهردار سابق تهران شیوه اجرای این طرح بود.
    اما بعد از گذشت دو سال از زمان اجرای این طرح در منطقه 12 و به ویژه محله آسیب دیده هرندی، در دوره جدید مدیریت شهری تهران که به دوره اصلاحات معروف است، نگاه مدیران ارشد به موضوعات مربوط به آسیب های اجتماعی و به طور کلی منطقه تاریخی 12 تغییر کرد.

    بازگشت به نقطه صفر طرح کاهش آسیب های اجتماعی/ توقف پروژه های ارتقای کیفیت زندگی با هدف بازنگری

    در این دوره مدیریت شهری بر این باور بود که شهرداری تهران مطابق بانون نباید به طور گسترده در موضوعات آسیب های اجتماعی منطقه 12 و در مجموع کل شهر تهران ورود کند. از سوی دیگر بسیاری از طرح های محرک توسعه در محله های محروم منطقه 12 به ویژه هرندی نیز مورد بازنگری دوباره قرار گرفته است.
    روند کند توسعه کالبدی در منطقه 12
    در واقع بسیاری از این طرح ها به صورت نیمه کاره رها شده است و همین موضوع باعث شده هم شهروندان ساکن محله های محروم این محدوده نسبت به عملکرد شهرداری در این منطقه بی اعتماد و ناامید شوند و هم پروژه های نیمه تمام این محدوده مشکلات زیادی را برای ساکنان به وجود آورده است.
    به عنوان مثال قرار بود تا با مناسب سازی سه بوستان محله شوش و هرندی به صورت یک بوستان منسجم و اجرای طرح های عمرانی مانند ساخت شهربازی و .... هم شهروندان محروم این محله و محله های اطراف از این امکانات استفاده کنند و هم به عنوان یک طرح محرک توسعه ارزش افزوده املاک این محدوده را که به دلیل پر رنگ بودن آسیب های اجتماعی بسیار کمتر از سایر محله های شهر تهران است؛ بیشتر شود.
     
    ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۵۱

    مگامال‌ها ریشه در فرهنگ و نظام شهرسازی و شهرنشینی امریکا دارند و به‌عنوان یکی از نمادهای فرهنگ مصرفی امریکایی در سراسر جهان شناخته می‌شوند. آنها تولیدکننده و عرضه‌کننده «جهان فرهنگ مصرفی سرمایه‌داری» هستند که اصل حاکم بر آن تعریف هویت بر اساس خریدکردن است. ا

    حسین ایمانی جاجرمی رئیس مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران

    ایران آنلاین /   این جهان اگرچه خیره کننده، باشکوه و فریبنده است، اما همواره و دائمی با امیال و آرزوهای آدمیان بویژه در کشورهای در حال توسعه که نیازهای القا شده، انباشته و تأخیری فراوان در حوزه مصرف دارند، بازی می‌کند. رضایت ایجاد شده ناشی از چنین فرهنگی هرگز فراتر از هویت محدود مراکز خرید و هیجانات مرتبط با زیبایی و جذابیت ظاهری یا هیجان مرتبط با تملک مادی نمی‌رود. اصل حاکم و راهبر بر زندگی در جهان فرهنگ مصرف سرمایه‌داری این است: «می‌خرم، پس هستم!» آدم گرفتار در افسون مصرف‌گرایی، دیوانه وار به‌دنبال انباشته کردن اطرافش از کالاهای مادی و مصرفی است. خرج کردن و حضور در فضاهای تجاری برای او بدل به یک مسلک و رسمی همراه با جذبه‌های عارفانه شده است. به تعبیر دیوید هاروی از منتقدان بزرگ و زنده سرمایه داری، فردگرایی مال دوستانه به روی هم دنیایی از رضایت‌های کاذب ایجاد می‌کند که در سطح و ظاهر، هیجان انگیز است و در عمق و ژرفای خود، تهی و پوچ است.

    جای تأسف است که جامعه ایرانی بی‌توجه به فرهنگ غنی شهری و بازار خود بی‌درنگ خود را تسلیم مال‌ها کرد و این ممکن نشد مگر به یاری آن دسته از مدیران شهری که بی‌تأمل و برای پر کردن کارنامه توفیق مالی خویش، مجوزهای بی‌حساب صادر کردند و سرمایه‌گذارانی که درخشش سودهای موعود، چشم مسئولیت اجتماعی‌شان را کور کرد و البته بخشی از طبقات بالا و متوسط جامعه که در حسرت داشتن چنین فضاهای مدرنی در انتظار پر کردن سبدهای خرید خود از هر چیز قابل عرضه بودند. نیاز مدیریت شهری به کسب درآمد برای تأمین مخارج دیوان سالاری گسترده شهرداری و هزینه‌های پروژه‌های عظیم و نمایشی که حتی در طرح تفصیلی شهر هم جایی نداشتند موجب پی‌جویی سیاست نانوشته درآمدزایی به هر قیمت و سلطه ارزش‌های «کاسب کارانه» به جای ارزش‌های «انسانی» بر شهر و شهرداری شد.

    در پرتو چنین نگرش و سیاستی، سهل‌گیری در تغییر کاربری‌های عمومی نظیر فضاهای سبز به فضاهای تجاری، شراکت در پروژه‌های انتفاعی و صدور بی‌رویه پروانه‌های ساخت اتفاق افتاد که یکی از ثمرات ناخوشایند آن در فضای شهری، رشد فزاینده و انفجاری انواع مراکز خرید غول آسا یا مگامال‌ها در شهر تهران و برخی از شهرهای بزرگ کشور است. فرهنگ مصرفی امریکایی که به برکت انقلاب اسلامی سال‌ها از میدان بدر شده بود، در غفلت و فرصت طلبی، این بار در هیبتی فاخر و شکوهمند و در قالب اسب‌های تروای مگامالی وارد فضای شهرهای ایران شد.

    با مقایسه‌ای ساده می‌توان متوجه شد که مال‌ها تفاوت‌های بنیادی با بازارهای شهر اسلامی دارند. بازارها در شهرهای اسلامی پیشینه طولانی در فرهنگ و تمدن ایران زمین دارند. آنها ملهم از آموزه‌های دینی اسلامی با معماری ممتاز و ویژه خود قابل تقلیل به واحدهای اقتصادی مصرف نیستند. بازارهای اسلامی نظامی چند بعدی و چند سطحی‌اند که ترکیبی جالب و بدیع را از عناصر اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، معماری و دینی ارائه می‌دهند. همجواری مساجد، محله‌ها، مدرسه‌ها و بازار پدیده‌ای خاص و منحصر به فرهنگ اسلامی است.
    بازارهای اسلامی توانایی پذیرش گروه‌های اجتماعی مختلف مانند فقرا و مساکین را دارند اما فضاهای خرید مدرن و مگامال‌ها با حاکمیت رویکرد تقلیل گرای پولی و مصرف، تنها پذیرای گروه‌های توانمند و دارا بوده و کم درآمدها و تهیدستان را از فضاهای خود و فضاهای شهری طرد می‌کنند. اثرات فرهنگی و اجتماعی مال‌ها و فضاهای خاص آنها نیز داستانی اندوهناک است که در جای خویش باید بدان پرداخت. البته باش تا صبح دولتت بدمد کاین هنوز از نتایج سحر است! به یاد داشته باشیم که بسیاری از مال‌ها هنوز تکمیل نشده‌اند و تهاجم خود را در عرصه‌های عمومی و شهری آغاز نکرده‌اند. در این میان البته تجربه‌های مثبتی هم همچون بازار ایرانی-اسلامی شهر جدید اندیشه در نزدیکی تهران هستند که نشان می‌دهند همیشه راه حل بهتری هم برای حل مسائل هست و می‌توان مقلد نبود.
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۴۶
    «مال‌های تهران پیوست‌های مطالعاتی ندارند.» این را محمد سالاری، عضو شورای شهر تهران می‌گوید. کسی که دو دوره، عضویت کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران را در کارنامه‌اش دارد.

    ایران آنلاین /   او معتقد است که براساس قانون، مال‌ها ملزم به داشتن پیوست‌های مطالعاتی هستند، اما از آنجا که در سال‌های گذشته، رویکرد درآمدزایی بر همه تصمیم گیری‌ها در شهرداری تهران غلبه داشته، حتی برخی شهرداران مناطق خودشان با تخلفات همراهی می‌کردند تا بلکه از هر تخلفی، درآمدی عایدشان شود! نتیجه آنکه امروز مال‌هایی از نقاط مختلف شهر سر درآورده‌اند که اگر قرار به بازبینی نوع بهره‌برداری و کاربری آنها باشد، به طور حتم هیچ مجوزی نباید وجودشان را تضمین کند! اگر فکر می‌کنید تهران حالا از وجود همه مال‌ها، مگامال‌ها و پاساژهای بزرگ و کوچک سرریز شده و شاید هم دیگر نیازی به این همه مراکز خرید بزرگ نداشته باشد، این مصاحبه را بخوانید تا در نهایت به این پاسخ برسید که تصور شما با واقعیت‌های شهری تفاوت دارد؛ محمد سالاری قرار است به مهم‌ترین نکته‌ای بپردازد که حالا بلای جان مال‌های تهران شده است. «نبود پیوست‌های مطالعاتی چرا و به چه قیمتی نادیده گرفته شده و اساساً چرا آمار و ارقامی از تعداد مال‌های تهران در دست نیست؟» او به همه این سؤالات پاسخ می‌دهد؛

    بحث را از مهم‌ترین نکته در ساخت مال‌های تهران شروع می‌کنم، آیا همه مال‌ها در پهنه‌های تجاری ساخته شده یا اینکه محصول تغییر کاربری‌های گسترده است؟
    ابتدا اجازه بدهید درباره پهنه‌ها توضیحی بدهم. بعد از ابلاغ طرح جامع در سال 86 و طرح تفصیلی در سال 91، 4 پهنه «مسکونی»، «مختلط»، «حفاظت شده» و «کار و فعالیت» در تهران تعریف شد. در پهنه کار و فعالیت که به‌ نام تجاری یا «s» معروف است، در اصل شهرداری تهران باید تحت شرایطی و براساس پیوست‌های مطالعاتی، مجوز کاربری‌های تجاری، خدماتی، پاساژها، مال‌ها و مگامال‌ها را صادر می‌کرد. در طرح تفصیلی بعضی زیر پهنه‌ها، میزان بارگذاری و سطح اشغال آنها مشخص شده، اما نوع بارگذاری، بهره‌برداری و کاربری مناسب استقرار بعضی زیرپهنه‌ها که با عنوان اس‌های ویژه شناخته می‌شوند، مشخص نشده است و دقیقاً مشکل از همین جا آغاز می‌شود.
    در طرح تفصیلی الزامی برای پیوست‌های مطالعاتی در کنار پروژه‌ها مشخص شده است؟
     بله، هم درطرح جامع و هم درطرح تفصیلی تأکید شده که این زیرپهنه‌ها ملزم به داشتن پیوست‌های مطالعاتی، ترافیکی، زیست محیطی، فرهنگی و اجتماعی هستند. البته سازو کار تصویب آن باید در کمیسیون ماده 5 طی شود. یعنی براساس همین پیوست‌ها، کمیسیون ماده 5 تصمیم می‌گرفت که چه میزان بارگذاری، تعداد طبقات و نوع بهره‌برداری برای هر پروژه مشخص شود اما اشکالی که در فرآیند ساخت مال‌ها و پاساژها به وجود می‌آمد، این بود که این پیوست‌ها به‌صورت کامل اجرا نمی‌شد و اساساً شهرداری تهران مبتنی بر رویکرد درآمدزایی و توجه به پیوست اقتصادی و سودآوری اقدام به صدور مجوز می‌کرد وگرنه فلسفه ساخت مال و مگامال در کلانشهرها، نه تنها یک تهدید محسوب نشده که یک فرصت تلقی می‌شود. در کشورهای توسعه یافته نیز بر مبنای پیوست‌های مطالعاتی مجوز داده می‌شود، اتفاقاً رضایت‌مندی از مال‌ها بسیار بالاست، چراکه مردم می‌توانند در زمان خود صرفه‌جویی کرده و به مجموعه گسترده‌ای از خدمات دسترسی پیدا کنند.
     چه تعداد مال، مگامال و پاساژ بزرگ مقیاس در تهران وجود دارد؟
    متأسفانه در این زمینه از شهرداری تهران استعلام کرده‌ام، اما آمار دقیقی در دست نیست و به‌همین علت نمی‌توان نظر صریحی داد. فکر می‌کنم، ایران مال در منطقه 22 که بیش از 210 هزار متر تخلف دارد، تنها مگامال ایران محسوب شود. البته اطلس مال هم «مال» در نظر گرفته می‌شود، اگرچه دوبی مال در امارات هم با وجود آنکه ابعاد بسیار بزرگی دارد، مال نامیده می‌شود. سایر مراکز تجاری مثل پالادیوم و روشا پاساژهای بزرگ مقیاس تعریف می‌شوند، اما عنوان «مال» هم به آنها اطلاق می‌شود.
     اشکال مال‌های تهران چیست؟
    پراکندگی و جانمایی مال‌ها و مگامال‌ها مهم‌ترین اشکال محسوب می‌شود، چرا که براساس پیوست‌های مطالعاتی صورت نگرفته است. از طرفی میزان بارگذاری و نوع بهره‌برداری هم مشخص نشده، درحالی که در یکی از بندهای طرح تفصیلی به صراحت قید شده که شهردار موظف و مکلف است ظرف مدت یک سال پس ازابلاغ طرح تفصیلی، نسبت به تعیین کاربری‌های مناسب پهنه‌های «کار و فعالیت» و «مختلط» اقدام کرده و نوع کاربری و بهره‌برداری را مشخص کند. براین اساس نوع بهره‌برداری باید متناسب با نیازسنجی مناطق و همین‌طور تعداد مجوزهای تجاری که پیش از این صادر شده، باشد.
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۳۷
    روز چهارشنبه دهم مرداد ماه سال جاری در جستجو میان شبکه های تلویزیونی به صورت کاملا اتفاقی رنگ های شاد دکور صحنه و هیجان مجری و میهمان یک برنامه(عصر خانواده) آنچنان توجهم را جلب نمود که شبکه دو را برای تماشا انتخاب کردم. میهمان برنامه شهردار منطقه 22 پایتخت بود که در تاکید سخنان خانم مجری نوید از اجرای طرحی نو به نام«خیابان ، محلی برای زندگی» در منطقه 22 می داد. چنانچه دیگر زمان آنکه خیابان ها در تسلط و استیلای ماشین ها باشند به سر رسیده و باید مردم را با خیابان ها آشتی داد.
    کدام خیابان؟ کدام زندگی؟/ اجرای طرح های خلع الساعه شهردار منطقه 22 برای بازگشت زندگی به خیابان های شهر
    به گزارش تیتر شهر: به عنوان یک شهروند که اتفاقا متخصص شهرساز است تصور این اتفاق رضایت خاطری برایم به همراه داشت، یعنی شکل گیری خیابان آن گونه که «جین جیکوبز» بیان کرده و یا تجربه زندگی میان ساختمان ها آنگونه که مورد نظر «یان گل» بوده!
    یعنی دستیابی به سیاست «خیابان کامل» (Complete Street) که در برنامه ریزی شهری و مهندسی ترافیک مورد استفاده قرار می گیرد! و در نهایت قرارگیری در مسیر  محیط های پاسخده «یان بنتلی»!!

    برای همین تصمیم گرفتم آخر هفته را برای ساعاتی از لذت حضور در این خیابان بهره مند شوم.  ظهر پنجشنبه یازدهم مرداد از یکی از 3 شاهراه اصلی منطقه 22 وارد منطقه شدم و به یاری یکی از  نرم افزارهای مکانی گشت  در سطح منطقه را به دنبال مکان مورد نظر آن گونه که مجری و آقای شهردار آن را توصیف کرده بودند؛ آغاز کردم.

    از محلات قدیمی تر ( شهرک دانشگاه شریف،آزاد شهر، شهرک چشمه و دهکده المپیک) تا محلات نوساز و بلند مرتبه که در نقاط مختلف(باقاعده یا بی قاعده) شکل گرفته اند، گذشتم و در نهایت از کوهک که در فاصله کمتری با بوستان جنگلی چیتگر قرار دارد با دستان و چشمان خالی از هر خیابان و هر محلی برای زندگی از طریق یکی دیگر از شاهراههای اصلی، منطقه را ترک  کردم.

    با جستجویی در اینترنت خصوصیات طرح اجرا شده در منطقه را به قلم علی نوذرپور شهردار منطقه در  روزنامه همشهری و خبرهای موجود بر روی پورتال رسمی شهرداری منطقه 22  مرور کردم:

    • نام طرحی است که هفته ای یک مرتبه در ساعاتی محدود و مشخص برگزار می شود.
    • هر روز یکی از محلات منطقه برای اجرای طرح انتخاب می شوند.
    • تعداد زیاد حاضرین در طرح پرسنل ناحیه مربوطه و شهرداری، شورایاری ها، تصویربرداران هستند .
    • استفاده کنندگان از طرح از یک محله به محله دیگر انتقال می یابند چنانچه در تمام تصاویر منتشر شده مربوط به این طرح حضور ثابتی دارند.
    • مقاطعی از یک خیابان خاص به اجرای این طرح اختصاص دارد.
    • ماشین ها برای ساعاتی محدود اجازه ورود به محدوده طرح را ندارند.
    •  فعالیت غالب طرح فروش خوراکی و سایر محصولات بانوان کارآفرین است.
    • حضور نیروی راهنمایی رانندگی در اجرای طرح اجتناب ناپذیر است.
    کدام خیابان؟ کدام زندگی؟/ اجرای طرح های خلع الساعه شهردار منطقه 22 برای بازگشت زندگی به خیابان های شهر
    خصوصیات ذکر شده همان«چندشنبه بازار» هایی را تداعی می کند که از گذشته دور در تمام شهرهای ما و حتی مناطق شهرداری تهران در مکان هایی مشخص فعالیت دارند و در مواقعی خاص مانند نزدیک ایام نوروز  در ساعاتی مخصوص در خیابان هایی با محدودیت این چنین تردد ماشین نیز دیده می شوند یا حتی در تجربه تکمیلی آن می توان به استریت فود تهران یا همان«خیابان سی تیر» اشاره کرد.

      کدام خیابان؟ کدام زندگی؟

    اصول اساسی در تبدیل خیابان به عنوان محلی برای زندگی با طرح ابتری که منطقه 22 نوید آن را به پایتخت نشینان می دهد و مجری برنامه هم، چنان شعفی برای آن به پا می کند کاملا متفاوت است که به برخی از آنها به طور مختصر اشاره می شود، باشد که منطقه 22 و سایر مناطق اگر قصد آشتی دادن مردم با خیابان را دارند و نه صرفا قصد  بزرگنمایی خود، به کار گیرند:
    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ مرداد ۹۷ ، ۲۰:۰۰
    قانون شهرداری

    طرح‌های کالبدی ملی و منطقه‌ای به طور معمول پس از بررسی در کمیته فنی شورای عالی، به تصویب شورای عالی می‌رسد.

    به گزارش ایمنا، هنگام بررسی طرح‌های کالبدی ملی و منطقه‌ای در کمیته فنی شورای عالی در صورت لزوم از کارشناسان و متخصصان و نمایندگان سایر سازمان‌های ذی ربط نیز دعوت به عمل می آید.

    طرح‌های ناحیه‌ای، مجموعه‌های شهری و طرح‌های جامع شهری به ترتیب در شورای استان و گزارش تصمیمات اتخاذ شده به دبیرخانه شواری عالی، کارشناسی در کمیته فنی شورای عالی و ارایه گزارش بررسی طرح در شورای استان و نظریه کمیته فنی شورای عالی به شورای عالی برای تصویب نهایی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

    طرح‌های جامع شهرهای زیر ۲۰۰ هزار نفر که مرکز استان نباشد، همچنین طرح‌های ناحیه ای با جمعیت کمتر از ۴۰۰ هزار نفر که فاقد شهر مرکز استان باشد، از شمول نحوه بررسی مستثنی بوده و در کمیته فنی استان با حضور نماینده دبیرخانه شورای عالی و نمایندگان سایر اعضای آن برای رأی گیری و تصویب نهایی مورد بررسی و تصویب قرار خواهد گرفت.

    نحوه بررسی و تصویب طرح های ویژه ای که ضرورت تهیه آن ها در چهارچوب وظایف قانونی به تصویب شورای عالی می‌رسد، توسط شورای عالی تعیین خواهد شد.

    طرح های هادی شهری و همچنین طرح های ساماندهی فضا و سکونتگاه‌های روستایی پس از بررسی در کمیته فنی استان به تصویب شورای استان خواهد رسید، البته حضور نمایندگان وزارت کشور در بررسی و تصویب طرح‌های هادی شهری و تغییرات آن ها در کمیته های فنی و شورای استان الزامی است.

    طرح‌های تفصیلی شهری و تغییرات آن پس از بررسی در «کمیته کار» در ماده (۵) قانون تأسیس شورای عالی در کمیسیون‌های طرح تفصیلی بررسی و تصویب می‌شود.

    طرح های تفصیلی و تغییرات آن در صورتی که با طرح‌های جامعه شهری مغایرت اساسی داشته باشند، پس از بررسی و تصویب در شورای استان جهت رأی گیری و تصویب نهایی به شورای عالی ارایه می‌شود.

    «طرح های بهسازی، نوسازی، بازسازی و مرمت بافت‌های شهری» به عنوان قسمتی از طرح های تفصیلی شهرها و «طرح‌های آماده‌سازی» به عنوان طرح تفصیلی مورد بررسی قرار می گیرد.

    طرح‌هایی که واجد ارزش خاص تاریخی یا طراحی شهری باشد بنا به تشخیص دبیر شورای عالی، قبل از تصویب درکمیسیون طرح تفصیلی مربوط در «گروه تخصصی طراحی و بهسازی بافت‌های شهری» مورد بررسی قرار خواهد گرفت همچنین آن دسته از طرح‌هایی که با اساس طرح جامع شهر مغایرت داشته باشد، باید به ترتیب مندرج در ماده (۸) به تأیید نهایی شورای عالی برسد.

    «تصویب مکان‌یابی، عملکرد و سقف جمعیتی شهرهای جدید» براساس طرح‌های کالبدی ملی، منطقه‌ای و طرح‌های جامع ناحیه ای پس از بررسی در کمیته فنی به عهده شورای عالی است.

    روند بررسی و تصویب طرح های جامع و تفصیلی و طراحی شهری آن‌ها پس از طرح در گروه تخصصی شهرهای جدید، مانند بررسی و تصویب سایر طرح‌های جامع و تفصیلی شهرها خواهد بود.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ مرداد ۹۷ ، ۱۷:۵۳
    وجود فرودگاه بین المللی مهرآباد در منطقه 9 تهران باعث بروز مشکلات زیست محیطی اعم از آلودگی هوا و صوت در این محدوده شده است. یک بررسی اجمالی نشان می دهد انجام پروازهای شبانه از این فرودگاه بین المللی باعث بروز مشکلات زیادی برای اهالی محله های مجاور منطقه 9 شده است. مشکلاتی که سلامت روانی اهالی آن را دچار مشکل کرده است. به گونه ای که همجواری فرودگاه مهرآباد با منطقه 9 سالانه 50 میلیارد تومان به شهرداری تهران خسارت وارد می کند.

    فرودگاه مهرآباد سالانه 50 میلیارد تومان به منطقه 9 خسارت وارد می کند

    به گزارش تیتر شهر: سال 95 بود که به دلیل اعتراض شهروندان ساکن در منطقه 9 به ویژه محله مهرآباد جنوبی از انجام پروازهای شبانه این مجموعه باعث شد تا شورای چهارم شهر تهران مصوبه ای را مبنی بر منع انجام پروازهای شبانه از مهرآباد مصوب کند.
    بر این اساس نیز وزارت راه و شهرسازی و مجموعه فرودگاه مهرآباد نیز این قول مساعد را داد تا از ساعت12 شب تا 5 صبح هیچ پرواز شبانه ای از این فرودگاه انجام نشود.
    این در حالی است که تاخیرهایی که پروازهای داخلی  در سال های اخیر داشته، باعث شده تا این مصوبه به طور کامل در فرودگاه بین المللی مهرآباد اجرا نشود.
    شهردار منطقه 9 تهران در این باره به خبرنگار تیتر شهر گفت:  عدم انجام پروازهای شبانه از فرودگاه مهرآباد یکی از مطالبات شهروندان ساکن در این محدوده به ویژه محله مهرآباد جنوبی است . به همین دلیل بارها این موضوع به وزارت راه و شهرسازی، مدیریت مجموعه فرودگاه مهرآباد و شرکت مادر تخصصی فرودگاهی اطلاع داده شده است.
    سید علی مفاخریان با بیان اینکه در حال حاضر طبق برنامه ریزی های انجام شده فروش بلیت برای انجام پروازهای شبانه در شرکت های مسافرتی انجام نمی شود، افزود: با توجه به اینکه تاکید فرودگاه مهر آباد به عدم انجام پروازهای شبانه از ساعت 12 شب تا 5 بامداد است، اما مشکل اصلی عدم اجرای مصوبه شورای شهر به دلیل تاخیر در پروازهای داخلی است به همین دلیل آخرین پروازهایی که از فرودگاه های کشور به مقصد تهران و فرودگاه مهرآباد انجام می شود، به دلیل تاخیر زیادی که از فرودگاه مبدا دارند، باعث می شود ساعت نشستن هواپیما در فرودگاه مقصد نیز تغییر کند.

    فرودگاه مهرآباد سالانه 50 میلیارد تومان به منطقه 9 خسارت وارد می کند

    وی با تاکید بر اینکه باید سازمان های متولی تاخیر در پروازهای داخلی را مدیریت کنند، ادامه داد: یکی از پیگیری های شهرداری منطقه 9 از مجموعه فرودگاه بین المللی مهرآباد، کاهش آثار زیانبار محیط زیستی اعم از آلودگی هوا و آلودگی های صوتی است.
    مفاخریان با بیان اینکه در حال حاضر دولت تصمیمی برای انتقال پروازهای داخلی به فرودگاه بین المللی امام را ندارد، یادآور شد: طبق مطالعات انجام شده، سالانه وجود فرودگاه بین المللی مهرآباد در منطقه 9 حدود 50 میلیارد تومان خسارت برای شهرداری این منطقه به دنبال دارد.

    شهردار این منطقه همچنین از راه اندازی یک خط ویژه مترو بین فرودگاه بین المللی مهرآباد و امام خبر داد و تاکید کرد: پیشنهاد احداث این خط که در بین مناطق 9،17 و 18 قرار دارد؛ به شهرداری داده شده است.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ مرداد ۹۷ ، ۱۸:۰۰
    مدیر بافت و بناهای تاریخی شهر تهران گفت: علی رغم اینکه در بودجه سال ۹۷ مصوب و ابلاغ شده که باید خانه لرزاده به معاونت شهرسازی تحویل داده شود، اما تاکنون شهرداری منطقه ۷ از انجام این کار امتناع کرده است.

     

    به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی «شهر فردا»،محمدعلی سعادتی به مصوبه شورای شهر در دوره چهارم مبنی بر الزام شهرداری به تبدیل «خانه هنرمندان ۲» به «خانه معمار استاد لرزاده» اشاره کرد و گفت:در این لایحه شهرداری منطقه ۷ موظف شد ظرف مدت یک ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این مصوبه با رعایت قوانین و مقررات مربوط، نسبت به تحویل خانه استاد لرزاده به معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران اقدام کند ولی این امر رخ نداد.

    وی ادامه داد: شورای پنجم هم این موضوع را پیگیری کرد که خانه لرزاده به عنوان خانه معمار و خانه هنرمندان شماره ۲ معرفی شود.

    مدیر بافت و بناهای تاریخی شهر تهران با بیان اینکه این ساختمان قبلا تملک شده بود، گفت:‌اما شهرداری منطقه ۷ از این ساختمان و ساختمان مجاورش به عنوان سرای محله استفاده کرده است.

    سعادتی ادامه داد: علی رغم اینکه در بودجه سال ۹۷ مصوب و ابلاغ شده که باید خانه لرزاده به معاونت شهرسازی تحویل داده شود، اما تاکنون این امر رخ نداده است.

    به گفته سعادتی،جلسات متعددی در این‌باره برگزار شده تا این خانه مرمت و بازسازی شود.

    وی ادامه داد:‌طبق آخرین وعده داده شده، به شهرداری منطقه ۷ تا پایان مردادفرصت داده شده که این ساختمان را تحویل معاونت شهرسازی برای مرمت و احیا تحویل دهد.

     مدیر بافت و بناهای تاریخی شهر تهران تصریح کرد:انتظار می‌رود شهرداری منطقه ۷ تهران هرچه سریع‌تر نسبت به تحویل خانه هنرمندان ۲ و ساختمان مجاور آن به معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران اقدام کند و معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران نیز هر چه زودتر با تشکیل هیأت مؤسس و آماده‌سازی ساختمان خانه هنرمندان ۲ و ساختمان جدیدالاحداث مجاور آن، نسبت به تشکیل خانه معمار استاد لرزاده اقدام لازم را به عمل آورند.

    بر اساس این گزارش، خانه استاد لرزاده در سال ۱۳۸۵ در فهرست میراث فرهنگی نیز ثبت شده و متأسفانه در این دوره آسیب‌هایی هم به آن وارد شده است که می‌تواند در آینده مشکل‌ساز باشد.

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ مرداد ۹۷ ، ۱۷:۳۰