نشست تخصصی بررسی اشتباهات معمارانه به مناسبت روز معمار با حضور اساتید و هنرجویان در مرکز معماری ایران برگزار شد.
هنرآنلاین، نشست تخصصی بررسی اشتباهات معمارانه با سخنرانی رضا صیادیان، سارا کلانتری، محمدرضا نیکبخت و مهرداد زواره محمدی برگزار شد.
در ابتدای این نشست دکتر مهرداد زواره محمدی، مدیر این پنل بر لزوم توجه به اشتباهات و درس گرفتن از آنها تأکید کرد و در این باره گفت: اصولاً اشتباه، خطا یا شکست در کار حرفه‌ای ممکن است با یک خاطره بد یا یک ترس درونی مواجه شود. به این معنا که افراد ممکن است با اشتباه مورد قضاوت کارفرما یا افراد پیرامونی خود مواجه شوند.
او افزود: در واقع تکرار این اشتباهات و خطاها تأثیر مستقیم بر اعتماد به نفس افراد دارد که در نهایت مشکلات بیشتری را برای یک معمار موجب می‌شود بنابراین زاویه دید شما باید نسبت به خطا اصلاح شود زیرا اشتباه فضایی برای رسیدن به موفقیت است.
زواره محمدی تصریح کرد: همه ما پس از فارغ‌التحصیلی نیاز به موقعیتی برای وارد شدن به فضای حرفه‌ای داریم که باید به آن توجه جدی شود. لازمه تبدیل شدن به یک معمار و مهندس خوب طی کردن درست فضای اپراتوری است که در آنجا می‌توان اشتباه کرد و مواخذه نشد. زیرا در آن قسمت می‌توان لایه‌های تخصصی و موارد مورد نیاز را به درستی آموخت و به داشته‌ها افزود.
سارا کلانتری، مهندس برجسته معمار نیز در ادامه این نشست، اشتباه را امری اجتناب ناپذیر خواند و در این باره گفت: اشتباه امری اجتناب ناپذیر است و همه ما مرتکب آن می‌شویم. اما سؤال من این است که آیا تا به حال فکر کرده‌اید ما پروژه‌ها را چگونه به مخاطب معرفی می‌کنیم؟ نمایش چند عکس یا فیلم کوتاه راه حل ماست و در اغلب موارد پروژه‌های ما به وسیله همین عکس‌های محدود معرفی می‌شود.
او افزود: بزرگ‌ترین مشکل ما این است که در جامعه و مسابقات بین‌المللی با همین عکس‌ها کار را معرفی می‌کنیم در صورتی که معماری خوب تمام حواس انسان را برمی‌انگیزد.
این معمار ادامه داد: معماری خوب پاسخ درست به یک مسئله است اما متأسفانه امروزه به حدی، تصور ما از معماری سطحی شده که به چند عکس و بخش کوچکی از معماری که فرم است بسنده می‌کنیم. در صورتی که برای دریافت درست باید فضا را تجربه کرد و دید که معمار چگونه به پروژه نگاه کرده و چه پاسخی به صورت مسئله داده است.
کلانتری در ادامه درباره پروژه خود صحبت کرد: پروژه لویی کان که در شهر سن دیه گو ساخته شده، فرمی نیست البته شاید از عکس‌ها قضاوت دیگری داشته باشید اما بودن در فضا نشان می‌دهد که معمار چقدر خوب به فضا و شرایط پاسخ داده است. او یک فضای تهی و خالی طراحی کرده که ما در شهرمان بسیار کم داریم. فضایی که به سمت اقیانوس بی‌نهایت امتداد می‌یابد.
