ﺗﻌﺎﺭﻳﻒ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺷﻬﺮﺳﺎﺯی ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭی

معمارشهر: ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ: ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺷﻬﺮﺳﺎﺯی ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭی، ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻗﻮﺍﻋﺪی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﮐﺎﺭﺑﺮی ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺗﺠﺎﺭی، ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﻭ ﻣﻌﺎﺑﺮﺷﻬﺮی، ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺳﺮﺍﻧﻪﻫﺎ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎی ﺷﻬﺮی، ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﯽ ﺗﺮﺍﮐﻢﻫﺎی ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ، ﺿﺮﺍﻳﺐ ﺳﻄﺢ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻭ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ، ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮﺍﺗﺒﯽ ﺍﺯ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺤﻠﯽ، ﻧﺎﺣﻴﻪﺍی ﻣﻨﻄﻘﻪﺍی ﻭ ﺷﻬﺮی، ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻃﻮﻝ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ، ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻧﺼﺎﺏ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﺑﺮﺍی ﺍﻧﻮﺍﻉ ﮐﺎﺭﺑﺮیﻫﺎ، ﻧﻤﺎ ﻭ ﺳﻴﻤﺎی ﺷﻬﺮی ... ﻭﺿﻊ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.

طرح جامع شهر: ﻃﺮﺡ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪﺗﯽ 10 ﺳﺎﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺷﻬﺮی ﻭ ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩﻫﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ، ﺻﻨﻌﺘﯽ، ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ ﺍﺩﺍﺭی ﻭ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯی ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭﺑﺮیﻫﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪﺑﻨﺪی ﺧﻄﻮﻁ ﮐﻠﯽ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ، ﺗﺮﻣﻴﻨﺎﻝﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻩﻫﺎ ﻭ ﻣﺤﻼﺕ ﻧﻮﺳﺎﺯ ﻭ ﺑﻬﺴﺎﺯی ﻭ ﻧﻮﺳﺎﺯی ﻭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﺑﻨﺎﻫﺎ ﻭ ﻣﻨﺎﻇﺮ ﺷﻬﺮی ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.

ﻃﺮﺡ ﺗﻔﻀﻴﻠﯽ ﺷﻬﺮ: ﻃﺮﺣﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﻌﻴﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﮐﻠﯽ ﻃﺮﺡ ﺟﺎﻣﻊ ﺷﻬﺮ، ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺷﻬﺮی ﺩﺭ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺤﻼﺕ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻭ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺩﻗﻴﻖ ﺯﻣﻴﻦ، ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻭ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﻭ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻧﻮﺳﺎﺯی ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺷﻬﺮی ﻭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﮐﻠﻴﻪ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻬﺮی ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻭ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻣﺪﺍﺭک ﺛﺒﺘﯽ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ.

ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺷﻬﺮ: ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺷﻬﺮ، ﻣﺤﺪﻭﺩﻩﺍی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭیﻫﺎ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞﻫﺎی ﻭﺯﺍﺭﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﺷﻬﺮﺳﺎﺯی ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺍﺭﺍی ﮐﺎﺭﺑﺮی ﻣﺠﺎﺯ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭیﻫﺎ ﻣﮑﻠﻒ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺷﻬﺮی ﺑﻪ ﺳﺎﮐﻨﻴﻦ ﺁﻥ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ.

کاربری اراضی: ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻮﻉ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮﺩﺍﺭی ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻨﻪﻫﺎی ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺷﻬﺮی ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎیﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ، ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﯽ، ﺗﻮﺭﻳﺴﺘﯽ، ﺍﺩﺍﺭی، ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ، ﮐﺸﺎﻭﺭﺯی ﻭ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻭ ... ﺍﺳﺖ.

ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻦ: ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍی ﺳﻨﺪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻌﺒﺮ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

 ﺗﻔﮑﻴﮏ: ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﻌﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﺠﺰﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻄﻌﻪ ﺍﺳﺖ.

 ﺗﺠﻤﻴﻊ: ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﻌﻪی ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺟﻬﺖ ﻳﮏ ﻧﻮﻉ ﮐﺎﺭﺑﺮی ﺍﺳﺖ(ﻋﮑﺲ ﻋﻤﻞ ﺗﻔﮑﻴﮏ)

 ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ: ﻫﺮﺑﻨﺎﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻴﺎﺯ ﻳﺎ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎی ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﮐﻨﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ(ﺑﺎ ﮐﺎﺭﺑﺮیﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ)

واحد مسکونی: ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﻠﻴﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍی ﺳﮑﻮﻧﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﺗﺎﻕ، ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻭﺳﺮﻭﻳﺲﻫﺎی ﻻﺯﻡ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

تعیین اندازه گروه ذینفعان در فرایند برنامه ریزی شهری

معمار شهر: از آنجا که یک فرایند برنامه ریزی مشترک ممکن است به ذینفعانی نیاز داشته باشد، لیست ذینفعان بالقوه می‌تواند طولانی باشد. نظرات مختلفی در مورد اندازه مطلوب یک گروه ذینفع وجود دارد.

برخی از مجریان معتقدند که گروه ها نباید از 10 تا 12 بزرگتر باشند، اما برخی از فرایندهای همکاری چند جانبه با موفقیت 20 یا 30 ذینفع را درگیر کرده است.

 

یکی از راه‌های کاهش این تعداد در نظر گرفتن معیارهای اضافی شخصی در فرایند انتخاب است.

آیا فرد در گروه ها به خوبی کار می‌کند؟

 آیا شخص علاقمند به درگیر شدن است؟

 آیا فرد وقت شرکت دارد؟

 آیا فرد به تأمین تعادل جنسیتی، نژادی یا اخلاقی کمک می‌کند؟

 آیا فرد مهارت‌های دیگری دارد که بتواند به گروه کمک کند؟

 

فرایندی که شامل تعداد زیادی از ذینفع است ممکن است لازم باشد به گروه‌های کوچتر تقسیم شود. این امر باعث پیچیدگی فرآیند و افزایش نیاز به ارتباط بین گروه‌ها شود.

اما ممکن است برای موضوعات بزرگ، پیچیده یا مقابله‌ای مناسب باشد. برخی از دسته‌های مشترک شامل موارد زیر است:

مسائل پیچیده یا پیشگویی کننده.

برخی از دسته‌های معمول شامل موارد زیر است.

کمیته راهبردی ( برای تصمیم گیری اولیه)

کمیته مشاور فنی (برای پاسخگویی به سوالات فنی)

کمیته مشورتی شهروندان (برای دسترسی گسترده‌تر به مردم)

کمیته‌های مبتنی بر جغرافیای (برای بدست آوردن ورودی از قسمت های مختلف یک منطقه)

دلائل و علل حاشیه نشینی و راه کارهای آن

معمارشهر: دلائل و علل حاشیه نشینی را میتوان در موارد ذیل بیان داشت.

1-پائین بودن درآمد در روستاها و نبودن فرصتهای اشتغال در جریان حرکت روستائیان به شهرها و رشد سریع جمعیت شهری

2- کمبود مسکن در شهرها

3- تفاوتهای نژادی که موجب رانده شدن گروههای خاص در برخی شهرها و نواحی شده است (عمدتاً در کشورهای در حال توسعه) در ایران گتوههای نژادی در خوزستان – تهران – مشهد – شیراز سابقه دارند.

4-گرانی غیر متعارف زمین شهری در کلان شهرها (قیمت یک قطعه زمین در قاسم آباد از 17م در ابتدای سال 85 به 250 م در ابتدای سال 91)

5- نگاه تمرکز گرای سیستم دولتی و افزایش بیشتر امکانات مادی و اقتصادی دولت به شهرهای بزرگ        ( اختصاص بیش از 30% بودجه عمرانی کشور به تهران) که موجب افزایش امکانات در شهر و کاهش آن در روستاهها و مناطق کوچک خواهد شد( شما امکانات و رفاه را در تلویزیون نشان میدهید بعد توقع دارید روستائی که در تقسیم منابع بدست شما، از حق خود و این امکانات محروم شده بدنبال پیشرفت و رفاه نیاید؟!!)

6- شهری شدن و مدرنیزاسیون آمرانه که موجب گسست یکباره جامعه از ریشه ها میشود که خود موجب بی هویتی و کم توجهی به ریشه ها و رفاه طلبی به هر قیمتی خواهد شد.

7- عدم تأمین نیازهای درآمدی و مسکن طبقات مستضعف جامعه در بازار رسمی زمین و مسکن بدلیل افزایش شدید قیمت مسکن و تورم که موجب علاقه به زندگی در حاشیه شهر شده است که خود موجب رشد تصاعدی حاشیه نشینی خواهد شد.( بحث ارزش افزوده زمین) نگرانی از آینده و تأمین مسکن و اجاره بهای بالا هم تشدید کننده خواهد بود.

8- گسترش شکاف طبقاتی

9-مهاجرت روز افزون روستائیان به شهردلیل عوامل دافعه مبدأ (بویژه فقر و بیکاری)

10- مهاجرت طبقات کم درآمد شهری بویژه کارمندان به حاشیه شهرها که در آینده قطعاً بستر بحران خواهد بود.

11-عدم توجه در مکان یابی صنعتی به سکونت کارگران ساده،در این مناطق عمدتاً مکان سکونت مهندسان وکارمندان ارشد طراحی شده وبرای کارگران ساده پیش بینی صورت نمی گیرد (مثال ممکو وشهرک مقداد منطقه پتروشیمی ،شهر ماهشهر )

 

حاشیه‌نشینی

معمارشهر: پدیده حاشیه‌نشینی پدیده­ای شهری است که با توجه به رشد شهرنشینی بی‌رویه در جهان، ایران و وجود مهاجرت‌های روستایی و شهری شکل گرفته و گسترش یافته است. حاشیه‌نشینی به عنوان برهم زننده تعادل فیزیکی شهرها، نشان‌دهنده توسعه ناموزون شهری و منطقه­ای است و دغدغه بسیاری از متخصصین شهری، جامعه‌شناسان، معماران و غیره است.

ظهور و پیدایش حاشیه نشینی هم در ایران و هم در جهان، همـزاد و همـراه پدیـده مهـاجرت و تـا حدی پیامد آن بوده است. حاشیه نشینی در مقیـاس وسـیع و معنـای جدیـد بـه دوره پـس از وقـوع انقلاب صنعتی در اروپا و سپس سرایت آن به سایر نقاط جهان برمی گـردد. در ایـران نیـز پـس از آغاز نوسازی اقتصادی و اجتماعی و دسترسی روستاها به خدمات جدید بهداشتی، آموزشـی و نیـز مکانیزه شدن کشاورزی و تغییر الگوی مدیریت روستائی از یک سو و ظهور اقتصـاد نفتـی و قطـع وابستگی به کشاورزی از سوی دیگر مهاجرتهای روستا - شهر آغاز و در پیامد آن پیدایش حاشـیه نشینی پیرامون شهرهای بزرگ نمایان گردید.

بنابراین به تـدریج اغلـب شـهرها بـه ویـژه شـهرهای بزرگ به مراکزی برای استقرار و اسکان مهاجرین تبدیل می شود. به این ترتیب، حاشـیه نشـینی و در جدیـدترین بیـان (اسـکان غیـر رسـمی) بعنـوان بافـت آپاندیسـی شـهری در ایـران بـا قـدرت تاثیرگذاری بالا به دلیل حجم قابل توجه ساکنین و مسائلی چون رشد سریع جمعیت، اشـتغال غیـر رسمی و آسیب های خاص، خود را بر شهرهای کشـور تحمیـل کـرده اسـت. مهـاجرت و حاشـیه نشینی به دلیل تاثیرات عدیده از آن دسته موضوعات اجتماعی است که هیچوقـت تـاریخ مصـرف کنکاش در باره آنها پایان نمی پذیرد.

پیاده سازی طرح پارک و فضای سبز

معمارشهر:  برای هر هدف در این طرح ، یک پارک و یک فضای باز باید یک استراتژی اجرایی داشته باشد که اقدامات زیر را انجام دهد.

1. مشخص کنید چه چیزی محقق خواهد شد.
2. طرفی را که مسئول تحقق هدف است شناسایی کنید.
3. شرکای مربوط به اجرا را مشخص کنید.
4. زمان بندی یا مرحله بندی برای رسیدن به هدف را تعیین کنید.
5. برآورد هزینه ها را تعیین کنید و منابع مالی را برای هدف مشخص کنید.
6. بیانیه های مربوط به نگهداری و تأثیر عملیاتی زمین یا تأسیسات جدید را تهیه کنید.
7. روش های ارزیابی موفقیت را تعریف کنید و برنامه ای برای انجام ارزیابی تعیین کنید.

طرح های تفریحی و پارک ها باید در یک بازه زمانی منظم ، ترجیحاً هر 5 سال یک بار به روز شوند.

اگرچه این فرکانس ممکن است از برنامه جامع پیشی بگیرد ، اما نیاز به شناسایی و حفظ پارک ها و فضای باز یک کار فوری است ، به ویژه در مناطقی که با سرعت در حال شهرسازی اند.

مسائل اضطراری

زیرساخت های سبز یک شبکه فضای سبز از توابع اکوسیستم طبیعی است. به جای سرمایه گذاری در زیرساخت های "خاکستری" ساخته شده توسط بشر ، برخی از جوامع از سیستم موجود خود یا ایجاد پارک های جدید به عنوان راهی برای مدیریت آب های طوفانی ، کاهش اثر جزیره گرمایی شهری و ایجاد زیستگاه حیات وحش استفاده می کنند.

تعریف پارک ها و فضای باز

معمارشهر: جوامع اغلب تعاریف متفاوتی از آنچه پارک را تشکیل می دهد دارند. در این تعریف ممکن است منابع خاصی مانند میدان ها ، مسیرهای سبز و حتی قبرستان ها ذکر شود. برخی از جوامع ممکن است از روش وسیع تری استفاده کنند ، و فضای آزاد را به عنوان "هر زمینی که فاقد کاربری مسکونی ، سازمانی ، تجاری یا صنعتی باشد" تعریف کنند. و برخی دیگر ممکن است تعریف را محدود کنند و فقط شامل مناطق حفاظت شده تحت قانون باشد. برنامه ریزان باید در ابتدا اصطلاحات را تعریف کنند زیرا آنها بر تقاضا و موجودی کالا تأثیر می گذارند.

طبقه بندی پارک ها

سیستم طبقه بندی پارک روشی برای ایجاد نظم و ایجاد زبان مشترک برای سیستم پارک و فضای باز است. انواع پارک ها اغلب براساس منطقه خدمات ، اندازه ، جمعیت ارائه شده و امکانات معمولی مرتب می شوند. طبقه بندی پارک ها همچنین ممکن است به عملکردهایی از جمله خدمات تفریحی ، اجتماعات اجتماعی و عملکردهای زیرساختی سبز نیز بپردازند.

اجزای برنامه

اکثر پارک ها و نقشه های فضای باز شامل عناصر زیر است. برای تعیین اجزای مورد نیاز برنامه ، با اساسنامه ها و دستورالعمل های مربوطه مشورت کنید.

الگوی خوشه ای، سلسله مراتبی، عنکبوتی و متمرکز

معمارشهر:

الگوی خوشه ای:

نمونه: میامی، فورت لایودرال و وست پالم پیچ (با اهداف گردشگری) و اسکرانتون ویلکس بار، هازپتون، بیتحلم، استونوآلنتاون و پنسیلوانا (نردیک مکان های مواد خام) و گروهی از مراکز تولیدی در کارولینا پیدمونت

 

مدل تار عنکبوتی:

دلایل انتخاب ذینفعان در مدیریت برنامه ریزی شهری

معمار شهر: قبل از شروع فرایند انتخاب ذینفعان، یک دعوت کننده ذینفع برای تعیین تعداد احتمالی شرکت کنندگان باید دلایل انتخاب خود را در نظر بگیرد.

صلاحیت قضایی بیش از یک موضوع

یک دلیل عمده شامل افراد یا سازمان هایی است که شامل صلاحیت رسیدگی به یک موضوع را دارند.

که شامل سازمان های با قدرت تصمیم گیری و همچنین شامل افرادی که دارای حق وتو دارند می باشد.

به طور مثال برای تصمیمات یک طرح فضای باز که شامل زمین های شهر، پارک های شهرستانها و جنگل های ایالتی است، باید نماینده هایی از هر حوزه قضایی حضور داشته باشد.

اطلاعات یا پایگاه دانش خاص

دلیل دیگر برای انتخاب ذینفع این است که اطلاعات یا دانش او منجر به درک جامع یک مسئله یا یک موضوع خواهد شد.

 گروهی از افراد با افراد متفاوت آموزش دیده، داده های مختلف و دیدگاههای مختلفی را می توانند داشته باشند

اگر هر موضوع را به صورت جداگانه در نظر بگیرید ایجاد یک تصویر بسیار کامل تر از یک موضوع را ارایه می دهد.

به طور مثال، اطلاعات در مورد سلامت حوزه آبخیر، ممکن است درمیان آژانس های مختلف دولتی ، دولت های محلی و صاحبان زمین گسترش یابد.

پارک ها و برنامه های فضای باز

معمارشهر:  یک طرح پارک ها و فضای باز ، یک رویکرد سیستماتیک برای ارائه پارک ها و خدمات تفریحی به یک جامعه را ترسیم می کند. پارک ها و منابع فضای باز درون یک جامعه شامل عناصر محیطی ، تفریحی ، دیدنی ، فرهنگی ، تاریخی و طراحی شهری است. برنامه ریزی برای پارک ها و فضای باز در سطح ملی ، ایالتی و محلی انجام می شود.

دلایل آماده سازی یک پارک و یک فضای باز

Jan Gehl (1987) ، شهرساز و معمار دانمارکی اظهار داشت ، "سلسله مراتب مناسب برنامه ریزی ، زندگی ، فضا و ساختمانها است ، نه ساختمانها ، فضا ، زندگی."

بنابراین ، قبل از وقوع توسعه ، جوامع باید برای فضاهای باز برنامه ریزی کنند که بسیاری از عملکردهای عمومی را فراهم می کند. این توابع متعدد هستند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• حفاظت از منابع طبیعی و تنوع زیستی.

• ایجاد مکان هایی برای تفریح ؛

• پشتیبانی از فرصت های توسعه اقتصادی ؛

• توسعه مکان های تجمع محله ؛

• ارتقا of مزایای بهداشت عمومی ؛

• ایجاد زیرساخت های مدنی و فرهنگی. و

• شکل دادن به الگوهای توسعه از طریق فضاهای آزاد.

شهر حلقوی

معمارشهر:

با روند توسعه این فرم مجتمعهای شهری فواصل شبکه‌های اصلی و منشعب شده از مرکز زیاد می‌شود و لازم است جهت ارتباط این شبکه‌ها، در نقاط مختلف، آنها را توسط رینگهای متوالی حلقوی به یکدیگر متصل کرد. به منظور جلوگیری از ترددهای بی‌مورد وسایط نقلیه به مرکز شهر و همچنین حرکت وسایط نقلیه در دور مرکز شهر در صورتی که شبکه ارتباط‌دهنده بصورت یک یا چند رینگ تمامی این شبکه‌ها را یکدیگر متصل سازد سیستم ارتباط شهری به صورت حلقوی در خوااهد آمد.

در شهرهایی که شبکه آنها شعاعی است، امروزه سعی می‌گردد جهت غیر مرکزی نمودن شبکه، قسمتهایی از معابری را که شعاعها را بهم مرتبط می‌سازد و در بافت قدیم شهر به صورت معابر تنگ و فرعی وجود دارند، به صورت خیابانهای عریض و حلقه‌ای شکل (رینگ) تغییر دهند. اگرچه تخریب بناهایی که در مسیر قرار می‌گیرند تأسف‌بار است، ولی غیرقابل اجتناب می‌باشد. با وجود آمدن این گونه حلقه‌ها قسمت اعظم تردد وسائط نقلیه دور مرکز شهر انجام خواهد گرفت و میدانهای تاریخی و مرکزی شهر و بخش تجاری را می‌توان به عنوان مسیر عابر پیاده و خالی از تردد وسائط نقلیه در نظر گرفت.

در این سیستم حلقه‌ها را توسط شعاعی قابلیت عملکرد پیدا می‌کند و تعداد حلقه‌ها نمودار توسعه شهر می‌باشد (مثال شبکه ارتباطی شهر همدان).