دکتر آخوندی با تاکید بر اینکه اجرای معماری راه در جاده‌ها از خستگی رانندگان می‌کاهد و ایمنی جاده را افزایش خواهد داد، از کنار گذاشتن مفهوم معماری راه انتقاد و از سرمایه‌گذاران درخواست کرده تا همزمان با شروع پروژه راه سازی، از یک مشاور معماری نیز استفاده کنند.
اما با توجه به اینکه تاکنون صحبت‌ها درباره معماری، بیشتر حول محور معماری مسکن و ساختمان بوده است، از همین رو شاید موضوع «معماری راه» برای عموم افراد مبهم و نامفهوم باشد. البته به لحاظ اینکه طی سالهای سال با مسئله مسکن در کشور مواجه بوده‌ایم، توجه به معماری و زیبایی‌شناختی حتی در زمینه ساخت مسکن هم مورد توجه نبوده و هدف عمده از تولید مسکن، رفع نیازهای اولیه بوده است.
به گزارش «صما» در حوزه راه هم وضعیت به همین صورت بوده و در مقاطعی، به قدری با کمبود راه مواجه بودیم و یا راه‌های موجود نامناسب بود که سالانه 27 هزار نفر تصادفات جاده‌ای کشته می‌شدند. به همین دلیل اولویت مهم در حوزه راه سازی، ساخت راه‌هایی بوده که بتواند مشکل حمل‌ونقل را برطرف کند و هرچند امروز از جنبه کمیت و وضعیت راه‌ها، از شرایط نسبتا بهتری در مقایسه با گذشته برخورداریم، اما کمتر به موضوع معماری و منظر در این راه‌ها توجه شده است.
تعریف و پیشینه معماری راه
در تعریف معماری راه باید گفت، معماری راه، پیونددهنده حوزه شهرسازی و همچنین حمل و نقل است. منظور از معماری راه یا منظر، تمامی عناصر طبیعی و مصنوعی است که در راه، میانه، حاشیه و حریم آن وجود دارد و شامل دیدها و چشم‌اندازهایی می‌شود که خارج از حریم راه به جز سواره رو قرار دارد. هدف از معماری راه، بهسازی و زیباسازی راه‌های موجود و جدید است. از دیدگاه فنی، به لحاظ اینکه یکنواختی مناظر راه سبب خستگی رانندگان و درنتیجه کاهش ایمنی تردد می‌شود؛ مهندسان باید راه ها را به گونه‌ای بسازند که زمان دید و عکس‌العمل راننده را به حداقل ممکن یعنی ۲۵ صدم ثانیه برساند. درواقع اگر خستگی راننده کم شود، عملا حمل و نقل سریعتر و ایمن‌تر انجام می‌گیرد.
البته توجه به معماری راه پیشینه زیادی ندارد و موضوع جدیدی است که در حال‌حاضر مورد توجه بیشتر کشورها قرار گرفته و از اواخر قرن ۲۱ به آن توجه شده است. ضوابط معماری راه در آمریکا در ایالات مختلف متفاوت بوده و طی سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ تدوین شده و در اروپا هم ضوابط معماری راه از سال ۲۰۰۲ اجرایی شده است.
