هویت یک شهر در منظر آن شهر متجلی می‌شود

کرمان - معاونت معماری و شهرسازی شهرداری کرمان با اشاره به تاثیر منظر شهری بر ابعاد روحی، ادراکی و رفتاری شهروندان گفت: هویت یک شهر در منظر آن شهر متجلی می‌شود.

مریم ایلاقی حسینی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه هویت یک شهر در منظر آن شهر متجلی می‌شود، اظهار کرد: کسی‌ که وارد شهری می‌شود تاثیر نامطلوب حاصل از بی‌توجهی به سیما و منظر شهری، آشفتگی و نابسامانی و بی‌هویتی شهر را درک می‌کند.

وی با اشاره به تاثیر منظر شهری بر ابعاد روحی، ادراکی و رفتاری شهروندان افزود: منظر شهری مطلوب و واجد کیفیت‌های انسانی، سبب ایجاد احساس آرامش و به تبع آن بروز رفتارهای مناسب در شهروندان یک شهر می‌شود.

وی ناهماهنگی و ناموزونی بیش از حد نمای ساختمان‌های مجاور در یک بدنه‌ خیابان را گیج‌کننده عنوان و تاکید کرد: ناهمخوان بودن طرح، نما، رنگ، مصالح، جنس، خطوط موجود در نما، ارتفاع بدنه و تعداد طبقات موجب خستگی و آشفتگی ذهن می‌شود.

ایلاقی حسینی با بیان اینکه اگر تصاویر خوشایندی در ذهن افراد شکل بگیرد حس تعلق خاطر به شهر یا محله ایجاد می‌شود اظهار داشت: این نظم بصری همچنین سبب ایجاد احساس مسئولیت و دل‌سوزی در نگه داشتن و مراقبت آن در شهروندان می‌شود.

وی با بیان اینکه شهروند باید به شهر خود احساس تعلق خاطر داشته باشد، افزود: اگر شهروندی نتواند با شهر خود ارتباط برقرار کند، این احساس تعلق کاهش پیدا می‌کند.

معماری بی هویت خراش‌ بر نگاه شهروندان ...

شفقنا- نوک ساختمان‎هایی که بر آسمان خشک و بی‌باران تهران ناخن می‎کشد، خراشش بر چشم شهروندان می‎نشیند.
علی درویشی در روزنامه اطلاعات نوشت، تهران و ابرشهرهای کشور، سرریز سازه‎های بلندبالایند. ساخت‎وسازها بی‎نگاه به قدغن‎ها و ممنوع‎ها که در «طرح‌های جامع و تفصیلی تهران» جاخوش کرده، به کار خود ادامه می‎دهند و آشکوب به آشکوب و طبقه به طقبه حتی از ۱۲ می‎گذرند؛ بسیار کم پیش می‌آید که یک ساختمان ۱۵ طبقه در پایتخت(که چندی پیش ریخت) فرو بریزد.
بی‎گمان بیشتر این ساختمان‎ها شناسنامه و برای ۱۰۰ سال ضمانت‎نامه دارند؛ هم سازنده‌شان روشن است و هم پیمانکارش و دارای مجوز و پروانه ساخت‎اند و بنچاق‎شان مزین به دستینه مهندسانی که دیده‌بانش بوده‌اند. این سازه‌های بلندبالا بسیار هم ایمن و در برابر سیل و توفان پایدارند و به آسانی تا ۸ ریشتر زلزله را تاب می‎آورند و خم به ابرو نمی‎آورند ولی تنها چیزی که ندارند، هویت است.
همانگونه که نئون‌ها و چراغ‌های شهر بر عینک شهروندان پژواک می‌کند، بی‌هویتی یک شهر نیز بر ذهن و اندیشه مردم بازتاب می‌یابد و آنان را بیگانه با شهر و غریبه با خود می‌سازد.
این سازه‌ها بلندبالا اگر چشم‌اندازها را کور می‎کنند و راه بر جریان هوا می‎بندند و از زمین آبش را به یکباره سر می‌کشند و از آسمان اکسیژنش را، مهم نیست؛ و همچنین اهمیت ندارد که نماد چیرگیِ تجارت و پول و سرمایه در فضاهای شهری‌اند، تنها مهم این است که(برای نمونه) در یک بازه زمانی کوتاه ۸ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان به درآمد شهرداری‎ می‎افزایند؛ برای همین نیز در کمیسیون ماده ۱۰۰ به آسانی تایید و پروانه ساخت می‌گیرند.

چیستی حق به شهر
گاهی اندیشمندان گزاره‌های نویی را در میان می‎گذارند که غوغابرانگیز است؛ برخی هرچه رویش خم می‌شوند و خیره نگاه‌اش می‌کنند، نمی‎توانند به گونه‌ای بسنده آن را بشکافند و برای دیگران دریافتنی کنند؛ و از آن‌جایی که مانند شعرهای حافظ خودمان(که هر بیت‌اش صدگمان دارد) از هر گزاره‌اش، ده‎ها برداشت رو می‎شود و شهروندان بیشتر سردرگم می‌مانند که چه کسی چه می‌گوید و کدام‌یک به سخن آن اندیشه‌ورز بنیانگذار، نزدیک‌تر است.
انگار حق به شهر در دهه ۷۰ (م) از سوی فیلسوف فرانسوی«هنری لوفور» پیش کشیده شد. این چم(یا مفهوم) جنبش‌هایی را پدید آورد و تا چند دهه، نگاه بسیاری از نگره‌پردازان شهری جهان را به خود انگیخت و در پهنه پژوهش و نوشتار و جستار، کتاب‌ها چاپ و پخش شد.
لوفور شهر را یک ساختار اجتماعی می‌داند و باور دارد همه شهروندان نسبت به شهر دارای حق‌اند. حق به شهر، دربرگیرنده«تعلق‌یافتن شهر به شهروندان» و همکاری آنان در همه امور شهری است؛ مهم‌ترین پرسمان‎ها(مقولات) پیش ‌روی این مفهوم، فرمانروایی یا اداره‌کردن شهر، پدیدآوردن فضاهای شهری با چونیت و کیفیت، ره‌بانی از دامنه اجتماعی شهر، پرداخت به گونه‌گونی فرهنگی، آزادی‌های اجتماعی و حق دسترسی به همه خدمات برای تمامی باشندگان و ماندگاران شهر است.
شگردهایی‌که ما یک حق را باز می‎گشاییم و ریختی که یک حق به خود می‌گیرد و نکته‎هایی که ما گزینش کرده و رویش انگشت می‎گذاریم که کدام شهروندان دارای چه حقی‌اند، پرسش‌هایی بنیادین در این زمینه است. برای نمونه، گفت‎وگوها و چالش‌های این روزهای امریکا تنها این نیست که خدمات بهداشتی به یک حق تبدیل شود بلکه کشمکش‎ها بر سر این است که این«حق» باید به چه شکلی درآید و چگونه فراهم شود.همانگونه که گفته شد مفهوم حق به شهر برای نخست‎بار در راه‎پیمایی سال ???? فرانسه و در پیِ چاپ نوشتار «هانری‎لوفور» پیش کشیده شد.

ردپای معماری هخامنشی در دل پاسارگاد

استان‌ها > فارس - «خبرجنوب» نوشت: هم اکنون با ورود به محوطه جهانی پاسارگاد می توان بقایای 8 مجموعه بنای هخامنشی را دید، بناهایی که در نوع خود بینظیرند و از نظر قدمت و اصالت همچنین از نظر نوع معماری و کاربری نمی توان مشابه آن را در هیچ کجای دنیا دید. محوطه ای 2 هزار و 500 ساله که به اصلی ترین جاذبه گردشگری فارس تبدیل شده و تمامی تورهای ورودی به این استان، بازدید از این محوطه را در بسته سفر خود دارند.

این روزها سوالی که در ذهن بسیاری از گردشگران تداعی می شود ارتباط این مجموعه بناها با یکدیگر است به طوری که این سوال همواره مطرح است که آیا به جز 8 مجموعه بنای موجود، در این محوطه بناها و ساخت وسازهای دیگری هم وجود داشته است یا خیر؟
همان طور که در کتب و اسناد تاریخی دیده می شود در اطراف آرامگاه کوروش باغی وجود داشته که هم اینک جز قسمتی از آبراهه ای آن، چیز دیگری دیده نمی شود، هرچند که به استناد همین تاریخ، حدود 6 سال قبل باغ پاسارگاد در فهرست جهانی به ثبت رسید.
به گزارش خبرنگار سرویس گردشگری «خبرجنوب»، مجموعه آثار پاسارگاد در محوطه ای به طول 3 کیلومتر و عرض 2 کیلومتر پراکنده است و شامل مجموعه بناهایی چون آرامگاه کوروش، برج سنگی، محوطه مقدس، مسجد اتابکی، تل تخت و کاخ ها می باشد که هم اکنون این مجموعه ها در فاصله بسیاری از یکدیگر قرار دارد به طوری که گردشگران با وسایل نقلیه چون اتوبوس در مسیر گردشگری تعیین شده به دیدن آثار می روند، آثاری که به گفته مدیر پایگاه میراث جهانی پاسارگاد، ارتباط مستقیم با یکدیگر دارد و با اندازه گیری های ژئوفیزیک که در محل انجام شده، این ارتباط قطعی شده، چرا که در فاصله بین سازه های موجود، آثاری در دل خاک نهفته است.حمید فدایی در گفت وگو با خبرنگار ما، با بیان اینکه در حال حاضر ردی از دیوارهای هخامنشی نیز در این مجموعه دیده شده، افزود: در واقع این محوطه تاریخی، زمانی پایتخت هخامنشی بوده و نوع ساختار و مصالح به کار رفته نشان می دهد بناها کاملاً سلطنتی بوده است.

وی با اشاره به اینکه مطالعات باستان شناسی در محل صورت گرفته و مشخص شده که شبکه ارتباطی بزرگی بین بناهای هخامنشی پاسارگاد وجود داشته است، گفت: با توجه به کاربری های بناها و مسیر دسترسی موجود، پاسارگاد محوطه ای هخامنشی است که تنها با مطالعات و کاوش های باستان شناسی می توان دیگر بناهای موجود در این محوطه که هم اکنون در زیر خاک مدفون است را به صورت دقیق شناسایی کرد.
فدایی از انجام برنامه های مطالعاتی توسط گروه های متخصص ایرانی و خارجی در محوطه پاسارگاد خبر داد و افزود: بی شک برای رسیدن به پاسخ سوالات مطرح شده و ابهاماتی که در محوطه وجود دارد این تیم های متخصص شروع به فعالیت کرده اند و امید است در آیندهای نزدیک با کاوش های باستان شناسی، این آثار از دل خاک بیرون بیاید و گردشگران نیز از نزدیک این بناها را ببینند.

ساخت‌وسازهای مازندران نماد چیرگی پول بر هنر و هویت!

شهرهای مازندران پر از ساختمان‌هایی شد که از زمین آبش را سر می‌کشند و از آسمان اکسیژن را که این، چیزی جز نماد چیرگیِ پول بر هنر و معماری نیست.

به گزارش بلاغ، ساری و شهرهای دیگر مازندران از سازه‌های بلندبالا سرریز شده‌ است. ساخت‌وسازهایی بدون توجه به ممنوعیت‌ها، سازه‌هایی بلند که نمی‌دانیم بر روی این خاک سست و جلگه‌ای استوار خواهند ماند.

بی‌گمان این ساختمان‌های بلندبالا با پیمانکاران مشهورشان بسیار هم ایمن و در برابر سیل و توفان پایدارند و به‌آسانی تا ۸ ریشتر زلزله را تاب می‎آورند و خم به ابرو نمی‎آورند! ولی تنها چیزی که ندارند، هویت است.

ساختمان‌هایی که از زمین آبش را سر می‌کشند و از آسمان اکسیژن را، چیزی جز نماد چیرگیِ پول بر هنر و معماری نیست.

شهروندان نسبت به شهر حق دارند

محمد فاتح دارای مدرک دکتری معماری از بوزار فرانسه، شهر را یک ساختار اجتماعی دانست و گفت: همه شهروندان نسبت به شهر دارای حق‌اند، حق به شهر، دربرگیرنده «تعلق یافتن شهر به شهروندان» و همکاری آنان در همه امور شهری است.

وی با اشاره به نقش مدیران شهری در ساختار شهر، اظهار کرد: در ساختارهای بر پایه سرمایه‎داری، «زندگی شهری» زیر چکمه سرمایه قرار می‌گیرد و چرخش ارزش‌ها اطراف کالاست.

این استاد دانشگاه، شهر را یک پدیده هنری خواند و افزود: شهر یک کار تولیدی که با کنش‌وری مردم نمود یافته و ریخت‌مند شد، شهروندان آن را در یک «بده بستان بزرگ شهری» برای حق سکونت به دست آورده‌اند.

سرمایه‌داری در ستیز با زیست بوم مازندران

فاتح با انتقاد از وضع موجود در معماری شهرهای مازندران، خاطرنشان کرد: رویه سرمایه‌داری دنبال‌کننده الگوهای خویش است و هم‌راستا با آن الگوها، بستر‌های بیشتری را برای سودآوری می‌جوید؛ برای همین در این چند سال باسیاست‌های پیش‌گرفته، انبوهی از پول به بازار مسکن و ساخت‎وسازهای شهری سرازیر شده که به ستیز با زیست‌بوم مازندران است و دیواری برابر «پیشرفت و توسعه پایدار» می‎کشد.

تابلوهای تبلیغاتی معماری را زیر سؤال می‌برد!

رئیس کمیسیون مستغلات و املاک شورای اسلامی شهر قزوین گفت: برخی از تابلوهای تبلیغاتی که به تعداد بالایی در نمای ساختمان‌ها نصب می‌شود، معماری را زیر سؤال می‌برد که این وضعیت درست نیست و باید اصلاح شود.

به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، مهدی عبدالرزاقی در جلسه شورای اسلامی شهر قزوین که ظهر امروز در تالار اجتماعات این شورا برگزار شد، اظهار داشت: ساماندهی تابلوهای تبلیغاتی در سطح شهر کار خوبی بوده و اجرایی شدن آن ضروری است.

وی ادامه داد: رعایت اصول مبلمان شهری قانون است اما صاحبان برخی اصناف از در و دیوار مغازه و حتی پشت‌بام‌ها ه تابلوی تبلیغاتی نصب کرده و خطوط آسمان شهری را رعایت نکرده‌اند که این عمل منجر به خدشه‌دار شدن سیما و منظر شهری شده است.

رئیس کمیسیون مستغلات و املاک شورای اسلامی شهر قزوین اضافه کرد: برخی از تابلوهای تبلیغاتی که به تعداد بالایی در نمای ساختمان‌ها نصب می‌شود، معماری را زیر سؤال می‌برد که این وضعیت درست نیست و باید اصلاح شود.

عبدالرزاقی خاطرنشان کرد: عرض مغازه‌های قدیمی دو و نیم متر است اما اکنون صاحبان مغازه‌ها مجوز عرض زیر سه متر را ندارند، به همین دلیل باید رایگان بودن عوارض تابلوها بیش از سه متر باشد.

این مسؤول با بیان اینکه تابلوی سر درب، پیشانی مغازه‌ها است، تشریح کرد: باید عوارض از تابلوی نخست سردرب مغازه‌ها تا عرض 9 متر رایگان باشد زیرا عرض مغازه‌ها متفاوت است.

رئیس کمیسیون مستغلات و املاک شورای اسلامی شهر قزوین خاطرنشان کرد: با توجه به وضعیت اقتصادی موجود در جامعه أخذ چنین عوارضی از تابلوهای نخست سردرب مغازه‌ها به صلاح نیست.

عبدالرزاقی یادآور شد: به نظر بنده وضعیت اقتصادی طوری نیست که بخواهیم از تابلوی نخست تبلیغاتی سردرب مغازه‌ها عوارض بگیریم و در این راستا باید از تابلوها 2.3 عوارضی أخذ شود.

وی با اشاره به اینکه در بیشتر شهرهای کشور شهرداری وقتی درصدد صدور مجوز به مغازه‌داران است، نقشه نمای ساختمان و تابلوهای تبلیغاتی را می‌بیند و سپس تأیید می‌کند، یادآور شد: در قزوین بعد از اعطای مجوز مربوطه واحدهای صنفی خود با هر سلیقه‌ای که دوست دارند، تابلو نصب می‌کنند و این روش باید اصلاح شود.

عضو شورای اسلامی شهر قزوین هم در ادامه بیان کرد: أخذ عوارض از سر درب مغازه‌ها براساس قانون و یا توسط شهرداری قزوین سلیقه‌ای صورت می‌گیرد.

سیده‌منیره قوامی با بیان اینکه طبق قانون، مجموعه مدیریت شهری براساس خدمتی که باید به شهروندان ارائه می‌دهند عوارض بگیرند، ادامه داد: اکنون سازمان زیباسازی شهرداری قزوین به ازای چه خدمتی از مردم چنین عوارضی می‌خواهد أخذ کند.

ضرورت خدمات بین راهی در شهرسازی اسلامی/ رعایت حریم حاشیه راه‌ها

آیت الله اراکی گفت: ما روایات زیادی داریم که دلالت بر استحباب مؤکد در ارائه خدمات میان راهی دارد که متأسفانه این موضوع در کشور ما خیلی کم است.

به گزارش پرس شیعه، متن زیر جلسه بیست و ششم  از سلسله دروس خارج فقه «نظام عمران و شهرسازی اسلامی» آیت الله اراکی است که در ادامه می خوانید؛

مقدمه

نظام عمران شهری از یک جوهر، و یک قالب و صورتی برخوردار است و این مسئله به نظام عمران شهری در شهرهای اسلامی هم اختصاص ندارد و همه جا همین قاعده جاری است. جان و روح نظام عمران شهری را آن ساختار فکری و ارزشی‌ای تشکیل داده است که نظام عمران شهری را جهت می‌دهد. آنچه در این سلسله دروس به آن خواهیم پرداخت همان ساختار به اصطلاح ایدئولوژیک نظام عمران شهری است که به وسیلۀ فقه اسلام تبیین شده و می‌شود و کار فقها است.

بخش آخر قواعد راه‌ها

بحث ما در مورد روایات مربوط به احکام طریق و راه‌ها بود. روایات دیگری هم وجود دارد که از آن روایات مطلوبیت وسعت همه راه‌ها را استفاده می‌کنیم؛ ازجمله روایت شیخ «بِإِسْنَادِهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَهَ عَنِ ابْنِ رِبَاطٍ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ‏ عَنْ أَبِی الْعَبَّاسِ الْبَقْبَاقِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ الطَّرِیقُ‏ الْوَاسِعُ‏ هَلْ یُؤْخَذُ مِنْهُ شَیْ‏ءٌ إِذَا لَمْ یُضِرَّ بِالطَّرِیقِ قَالَ لَا.» ما از اطلاق عبارت «هَلْ یُؤْخَذُ مِنْهُ شَیْ‏ءٌ إِذَا لَمْ یُضِرَّ بِالطَّرِیقِ قَالَ لَا» استفاده می‌کنیم که حتی اگر دولت هم بخواهد طریق واسعی را تنگ کند این نهی شامل او هم می‌شود. پس این روایت دلالت بر مطلوبیت سعه مطلق راه‌ها دارد، بنابراین اینکه فرمود «هَلْ یُؤْخَذُ مِنْهُ شَیْ‏ءٌ» تنها منحصر نمی‌شود در آنجایی که کسی به راه عمومی تعدی کند آن راه عمومی را ضمیمه ملک خودش بکند و شامل آنجایی که خود دولت راه واسعی را اختیار کند، هم می‌شود.

بنابراین توسعه راه به‌طور مطلق مطلوبیت دارد؛ چون این روایت اختصاص به طریق خاصی ندارد و طریق اعظم در این روایت نیامده است بلکه فرموده است: «هَلْ یُؤْخَذُ مِنْهُ شَیْ‏ءٌ» معلوم می‌شود سعه طریق مطلقاً برای شرع مطلوبیت دارد و لذا از اخذ شیئ من الطریق الواسع نهی شده است. این روایت در وسایل الشیعه، ابواب عقد البیع و الشروطه، باب ۲۷ حدیث ۱ آمده است. این هم از دسته هشتم روایات مربوط به توسعه راه‌ها بود.

خدمات بین راهی در آیینه روایات

ممنوعیت تصرف معابر در منابع روایی/ مزاحمت برای عبور مردم حرام است

آیت الله اراکی گفت: سد طریق حرام است ولی اگر سد طریق هم نشود و مثلاً بخشی از راه را گرفته است اما موجب مزاحمت باشد باز هم کار او حرام است.

به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر جلسه بیست و پنجم  از سلسله دروس خارج فقه «نظام عمران و شهرسازی اسلامی» آیت الله اراکی است که در ادامه می خوانید؛

مقدمه

نظام عمران شهری از یک جوهر، و یک قالب و صورتی برخوردار است و این مسئله به نظام عمران شهری در شهرهای اسلامی هم اختصاص ندارد و همه جا همین قاعده جاری است. جان و روح نظام عمران شهری را آن ساختار فکری و ارزشی‌ای تشکیل داده است که نظام عمران شهری را جهت می‌دهد. آنچه در این سلسله دروس به آن خواهیم پرداخت همان ساختار به اصطلاح ایدئولوژیک نظام عمران شهری است که به وسیلۀ فقه اسلام تبیین شده و می‌شود و کار فقها است.

تکمیل مبحث قبل

بحث در روایاتی است که در مورد منع از ایجاد مزاحمت برای عابرین وارد شده که غیر از مسئله سد طریق است. سد طریق نیست اما اگر عابر بخواهد ازآنجا عبور کند برای او مزاحمت ایجاد می‌شود. دراین‌باره روایاتی را بیان کرده و ادامه آن‌ها را خواهیم خواند.

روایت سوم را مرحوم شیخ کلینی نقل می‌کند: «مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه اسلام قَالَ: قَالَ رَسُولُ‏ اللَّهِ صلی الله علیه و آله‏ مَنْ أَخْرَجَ مِیزَاباً أَوْ کَنِیفاً أَوْ أَوْتَدَ وَتِداً أَوْ أَوْثَقَ دَابَّةً أَوْ حَفَرَ شَیْئاً فِی طَرِیقِ الْمُسْلِمِینَ فَأَصَابَ شَیْئاً فَعَطِبَ فَهُوَ لَهُ ضَامِنٌ‏.» روایت در کتاب وسائل الشیعه، ابواب موجبات الضمان، باب ۱۱، حدیث ۱ آمده است.

شاهد ما در این روایت این است که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) مواردی را بیان کرده‌اند و بعد بر تعدد ضمان بر ضرر ناشی از این موارد را تأکید فرمودند؛ روایت به‌طور مستقیم و با دلالت مطابقی خود بر ضمان دلالت دارد یعنی بر حکم وضعی، اما مدلول التزامی آن حرمت است؛ به دلیل اینکه اگر حرام و ممنوع نباشد موجب ضمان نمی‌شود. اگر چنین کاری حق آن‌کسی که آن را انجام می‌دهد بود نباید ضمان‌آور باشد. اگر کسی این کارها را در خانه خود انجام دهد و مثلاً گودالی در خانه خود ساخت و پای دزدی در آن رفت و شکست در این صورت صاحب‌خانه ضامن نیست، اما اینکه بیان می‌کند کسی که این کارها را انجام دهد ضمان دارد [به دلیل اینکه] ترتب ضمان دلالت بر حکم تکلیفی هم می‌کند. گرچه دلالت مطابقی آن بر حکم وضعی و بر ضمان است اما کاشف از حرمت تکلیفی هم است.

بنابراین؛ از روایت حرمت چنین کارهایی را استفاده می‌کنیم که البته با توجه به تعدد مواردی که در روایات آمده است استفاده عدم خصوصیت می‌شود؛ یعنی برای مثال ناودان باز کردن در راه مردم یا ایجاد محل شستشو یا میخ زدن در راه مردم یا دابه بستن در راه مردم و امثال این‌ها خصوصیتی ندارند بلکه مدنظر روایت این است که اگر کسی کاری انجام دهد که منشأ مزاحمت مردم شود و اگر این مزاحمت موجب ضرر شود، ضمان دارد پس معنایش این می‌شود که این کار اگر موجب ضرر هم نشود حرام است. به دلیل اینکه اگر فی‌نفسه حرام نبود موجب ضرر شدنش نباید موجب ضمان باشد؛ کاری کرده است اما عمد نبوده است اما به دلیل اینکه فعل منهی‌عنه است و او حق چنین کاری را ندارد لذا اگر ضرری بر این کار مترتب شود او ضامن خواهد بود. بنابراین؛ مفاد دسته ششم از روایات باب مربوط به راه، ممنوعیت ایجاد مزاحمت برای مردم در راه است که ازجمله این نوع مزاحمت‌ها این است که افراد در راه مردم و عابران کاری کنند که موجب مزاحمت برای آن‌ها باشد. این کار فی‌نفسه حرام است.

در گذشته مسئله سد طریق را بیان کرده‌ایم اما این مسئله [که در حال حاضر مطرح شد] غیر از آن و اضافه بر سد طریق است. حال اگر سد طریق هم نشود و مثلاً بخشی از راه را گرفته است اما موجب مزاحمت باشد باز هم کار او حرام است. برای مثال اگر کسی ناودان خانه خود را در خیابان گذاشته است و آب آن بر روی سر مردم می‌ریزد درست است که سد معبر نکرده اما ایجاد مزاحمت کرده است و هر کاری از این قبیل باشد حرام است.

فراخوان همکاری با کانون معماری و شهرِ در "جشنواره‌ سیار"

کانون معماری و شهرِ موزه هنرهای معاصر تهران در نظر دارد با همکاری فعالان حوزه‌ هنر، معماری و شهر، برنامه‌ای را تحت عنوان "جشنواره‌ سیار" در شهرهای ایران برگزار کند.

به گزارش هنرآنلاین، کانون معماری و شهر موزه هنرهای معاصر تهران پس از نزدیک به سه سال فعالیت مداوم و برگزاری برنامه‌های مختلف، در نظر دارد با همکاری فعالین حوزه‌ هنر، معماری و شهر، برنامه‌ای را تحت عنوان "جشنواره‌ سیار" در شهرهای ایران برگزار کند.

نمایش فیلم‌های مرتبط با حوزه‌ معماری و شهر به عنوان بخشی از فعالیت‌های کانون و استقبال  علاقه‌مندان این مرکز را  بر آن داشته تا در آستانه‌ سومین سال تأسیس کانون معماری و شهرِ موزه هنرهای معاصر تهران ، امکان ایجاد پلی ارتباطی با مخاطبان و فعالان سایر شهرها و استان‌ها را فراهم آورد.

در چهارچوب "جشنواره‌ سیار" در طول یک هفته و به‌صورت هماهنگ مجموعه‌ای از فیلم‌های منتخب نمایش‌داده‌شده را با همکاری همراهان و علاقه‌مندان در سایر شهرهای ایران بازپخش خواهد شد. هدف از اجرای این جشنواره ایجاد فضایی برای تفکر، بحث و تبادل‌نظر حول موضوعات درحاشیه‌مانده‌ این حوزه، همچنین ایجاد محملی برای آشنایی با گروه‌های فعال در شهرستان‌ها و تحکیم همکاری‌ها عنوان شده است.

به همین منظور، از کلیه‌ی فعالان حوزه‌ هنر، معماری و شهر دعوت می‌شود تا در صورت تمایل با تکمیل و ارسال فرم‌های مربوط تا حداکثر ۲ بهمن‌ماه ۱۳۹۶، آمادگی خود را برای همکاری در برنامه‌ریزی و اجرای این جشنواره در شهرهای خود اعلام کنند. 

فرم اعلام آمادگی علاقه‌مندان به مشارکت در این رویداد را اینجا ببینید.

کانون معماری و شهرِ موزه هنرهای معاصر تهران با بررسی ویژگی‌ها و امکانات اجرایی گروه‌ها، شهرهای مورد نظر را انتخاب و پس از همفکری و هماهنگی با گروه‌های منتخب "جشنواره سیار" را طی ماه‌های آینده برگزار خواهد کرد.

نماد تهران به 46 سالگی رسید

برج آزادی تهران  46 سالگی خود را تمام کرد.

به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی برج آزادی، ساخت این برج به سال 1345 برمی گردد. در آن سال با برگزاری مسابقه ای، فراخوانی برای ارائه طرحی به عنوان نماد تهران منتشر و یک جوان 24 ساله به نام مهندس حسین امانت برنده آن شد. عملیات ساختمان مجموعه میدان و برج آزادی نیز اوایل سال 1348 آغاز و در 24 مهر 1350 به پایان و سرانجام این برج در تاریخ 26 دی همان سال به بهره برداری رسید.

برج آزادی 45 متر از سطح زمین ارتفاع دارد و میدان آزادی با مساحت کلی 78000 متر مربع یکی از بزرگ‌ترین میادین ایران به شمار می‌رود.

این برج در طول عمر خویش شاهد اتفاقات زیادی بوده است و در واقع از آن به عنوان یکی از نمادهای پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی نام برده می‌شود. همچنان که نماد زیبای تهران هر سال میزبان جشن پیروزی انقلاب با حضور مردم و مسئولین است.

امروز مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی زیر نظر بنیاد فرهنگی هنری  رودکی فعالیت می‌کند و همه روزه به ویژه در ایام نوروز هر سال میزبان گردشگران بسیاری از داخل و خارج از کشور است. بازدید کنندگان از سالن‌های زیر سطح میدان نظیر سالن ایرانشناسی، گذرگاه پیشینیان، تالار کهن، تالار آیینه، نگارخانه‌های اقوام و بوستان بازدید کرده و سپس از طریق آسانسور و راه پله به طبقات بالایی برج دسترسی پیدا می‌کنند.

همچنین سالن اصلی مجموعه در بخش زیرین میدان میزبان برگزاری کنسرت‌های موسیقی، نمایش‌ها، همایشات و مراسمات مختلف فرهنگی و هنری می‌شود.

برج آزادی به عنوان یک اثر ملی در سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به ثبت رسیده است و طی 4 سال آینده، با رسیدن به 50 سالگی عنوان بنای تاریخی را به خود خواهد گرفت.

زیباترین شهرهای دنیا شهرهایی هستند که بافت تاریخی‌شان را حفظ کرده‌اند/ اگر تفکر توسعه‌ای ایران در اروپا وجود داشت اکنون ونیز و فلورانسی درکار نبود!

 

مشاور معاون وزیر راه و شهرسازی گفت: اگر این نگاه توسعه‌ای ایران که نمود بارزش را در بافت اطراف حرم مشاهده می‌کنیم در اروپا وجود داشت، اکنون ونیز، فلورانس و رمی درکار نبود.

حمید عرفانیان‌جم در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در مشهد در واکنش به تخریب مسجد «حوض معجردار» که طی روزهای گذشته صورت گرفت، اظهار کرد: از این اتفاق واقعا متأسف شدم، این ماجرا مانند این است که ما خودمان داریم ریشه خودمان را می‌زنیم.

مشاور معاون وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: به اعتقاد من، اگر طرح‌های توسعه شهری نگاهشان به حفظ هویت‌ تاریخی شهر نباشد قطعا با شکست مواجه می‌شوند، اتفاقی که در اطراف حرم رضوی رخ داده، نمود بارز همین قضیه است و جز اظهارتأسف برای آن کار دیگری نمی‌توان داشت، ما سال‌های گذشته درحد بضاعت و توان خود بسیار در این‌باره گفتیم، اما متأسفانه گویا قرار است، هرآنچه متعلق به گذشته داریم را پاک کنیم.

وی با بیان اینکه طرح بافت پیرامون حرم بیانگر یک تفکر توسعه‌‌محور است، افزود: موضوع این است که ما اصلا توسعه را چه تعریف می‌کنیم، به اعتقاد من، توسعه یعنی دستیابی به یک کیفیت بهتر از زندگی، توسعه بیش از اینکه نمود فیزیکی داشته باشد، نمود غیرفیزیکی دارد، یعنی اول باید آن تفکر توسعه درست شکل گرفته باشد.

اگر تفکر توسعه‌ای ایران در اروپا وجود داشت اکنون ونیز و فلورانسی درکار نبود

عرفانیان‌جم با اشاره به اینکه زیباترین، باهویت‌ترین و تاریخی‌ترین شهرهای دنیا، شهرهایی هستند که بافت تاریخی‌شان را حفظ کرده‌اند، بیان کرد: اگر این نگاه توسعه‌ای که در ایران وجود دارد و نمودش را در بافت اطراف حرم مشاهده می‌کنیم، در اروپا وجود داشت، اکنون نه ونیزی وجود داشت، نه فلورانسی، نه رمی، گمان می‌کنم اگر این شهرها را به ما بسپارند، مدیریت شهری ما همه را ساختمان کلنگی می‌بیند، تخریب می‌کند و به جایش آپارتمان می‌سازد!