معمار شهر - نشست شهرسازی روی آب به منظور بررسی اثرات تثبیت جمعیت بر طرح های جامع شهری با حضور مهندس سهراب مشهودی، دکتر محمدجواد خسروی پور و دکتر سید امیر منصوری برگزار شد. سهراب مشهودی رییس گروه شهرسازی جامعه مهندسین مشاور در این نشست در ابتدای سخنان خود با بیان اینکه طی پنج دهه اخیر در بسیاری از طراحی های شهرسازی تجربه مشارکت داشته است، گفت: شهرسازی به معنی تعادل بخشی بین جمعیت با فعالیت ها و سکونت است. به همین دلیل اساس شهرسازی را بر جمعیت گذاشته اند.
جمعیت حاشیه نشین ایران از 5 درصد به 25 تا 30 درصد رسیده است!
وی با طرح پرسشی مبنی بر اینکه جمعیت چگونه در طرح های شهرسازی عمل می کند، بیان کرد: جمعیت شناس ها و جامعه شناس ها محاسبه می کنند در یک طرح شهرسازی چه اتفاقی برای جمعیت رخ خواهد داد. من در هیچکدام از طرح های شهرسازی ندیده ام که جمعیت شناس ها یک پیش بینی از جمعیت ارائه کنند. معمولا در جلسات تصویب، یک جمعیت با چانه زنی تعیین می شود و پایه طرح ها را تشکیل می دهد.
مشهودی افزود: یکی از مباحث موثر بر جمعیت، آن جمعیتی است که در شهر سکونت نمی کنند که به آنها حاشیه نشین و ساکنین غیر رسمی می گویند. در دهه 1350 حدود 280 هزار حاشیه نشین در ایران وجود داشت. حدود 60 سال است که در ایران این نظر حاکم است که اگر ما حاشیه نشین ها را به عنوان شهروند بپذیریم، نوعی تشویق شکل می گیرد و حاشیه نشینی ادامه پیدا می کند لذا تصمیم بر این شد که این اتفاق رخ ندهد. در پی همین تصمیم، یک سری ناآرامی ها قبل انقلاب 1357 رخ داد که شهرداری اراک توسط حاشیه نشین ها به آتش کشیده و در تهران چندبار جاده ها مسدود شد. در جریان انقلاب نیز بخشی از حاشیه نشین ها اقدام به پایه ریزی انقلاب کردند. هم اکنون گفته می شود 13 تا 19 میلیون حاشیه نشین داریم یعنی اسکان غیررسمی از 4 تا 5 درصد به 25 تا 30 درصد رسیده و به آنها می گوییم شما شهروند نیستید.
